Από την πρώτη βδομάδα του Μάη προγραμματίζαμε αυτήν την δράση μαζί με τους συνοδοιπόρους Καλαμπακιώτες : πεζοπορία σε ένα φαράγγι με μοναδική βιοποικιλότητα .
Διαλέξαμε να την κάνουμε την τελευταία Κυριακή της Άνοιξης που η φύση βρίσκεται στον δικό της οργασμό . Όντας στο βουνό του δωδεκάθεου δεν είναι περίεργο που ο μύθος συνδέει τα γάργαρα και κρυστάλλινα νερά του ποταμού με έναν από τους μικρούς Θεούς που ο Δίας τιμώρησε να μη βγεί ποτέ στην θάλασσα . Τα πεντακάθαρα νερά του ενώ υδροδοτούν το Λιτόχωρο ωστόσο καταλήγουν στο έλος του Βαρικού .
Το όνομά του Ενιπέας , που δεν είναι άλλος από τον Ποσειδώνα ο οποίος , όταν ερωτεύτηκε την Τυρώ , μεταμορφώθηκε στο ομορφότερο ποτάμι για να κερδίσει την μικρή και να την κάνει δική του .
Στο φαράγγι μπήκαμε από την θέση «Πριόνια» στα ριζά του Ολύμπου , και ήταν σαν να εισήλθαμε σε έναν άλλο κόσμο . Αυτόν που ακούει μόνο το κελάρυσμα των τρεχούμενων νερών και το κελάηδισμα του ερωτευμένου Κότσιφα . Εκεί που ακούς το θρόισμα του αέρα στα φύλλα των δέντρων που δεν το σκεπάζουν οι θόρυβοι της πόλης.
Εξάλλου βρισκόμαστε σε ένα κομμάτι του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου και βαδίζουμε στο άρτια σηματοδοτημένο διεθνές μονοπάτι Ε4 , αριστερός κλάδος του οποίου μας οδηγεί στον τόπο που άφησε πριν πεντακόσια χρόνια ένας ασκητής της περιοχής ένα Μοναστήρι ως κτιστό κληροδότημα στις επόμενες γενιές . Την μονή της Αγίας Τριάδας η οποία μετονομάστηκε μετά τον θάνατό του και προς τιμή του σε Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω .
Το ασκηταριό του Αγίου , που θα βρούμε στην πορεία μας , λίγο μετά από το Μοναστήρι , λέγεται και Μέγα Σπήλαιο από όπου ένα ακόμα νερό από τα πολλά του φαραγγιού κοχλάζει αναβλύζοντας από τα σωθικά του βράχου . Πάνω στην πηγή ένα μικρό παρεκκλήσι δείχνει τον παμπάλαιο σεβασμό που είχε ο άνθρωπος στο υγρό στοιχείο που ακούει στο όνομα ύδωρ . Αγιονέρι .
Η πορεία μας κατηφορική αλλά μακρινή που στο σύνολό της είναι πάνω από εννιά χιλιόμετρα , πότε κάτω από δάσος οξιάς και πότε κάτω από πευκόδασος σε δροσερό πάντα περιβάλλον .
Βρίσκουμε φοιτητές από Θεσσαλονίκη που κατασκήνωσαν εδώ από βραδύς για να μελετήσουν και να εξερευνήσουν τη μεγάλη ποικιλία της χλωρίδας και της πανίδας .
Την πέμπτη από τις εφτά ξυλογέφυρες που ενώνουν τις όχθες του ποταμού ο αριθμός των οποίων προσδιορίζει και πόσες φορές αλλάξαμε τις όχθες του ποταμού διαλέγουμε να ξαποστάσουμε . Ανασυντάσσεται η ομάδα μας που την αποτελούσαν 25 Τρικαλινοί, 21 Καλαμπακιώτες και 2 Χαλκιδαίοι .
Πάνω σε μια τέτοια περίτεχνη ξυλογέφυρα όλοι μαζί απαθανατίσαμε την στιγμή ως ανάμνηση στον χρόνο που κυλάει όπως και το νερό κάτω από τα πόδια μας .
Πολλά τα σημεία όπου πιάναμε στα χέρια μας τις φωτογραφικές μηχανές προκειμένου να πάρουμε μαζί μας μέρος από το παραδεισένιο τοπίο .
Ανεβαίνουμε πλέον προς τον βράχο από την κορυφή του οποίου θα αντικρύσουμε το Λιτόχωρο , εικόνα λύτρωσης για όσους έχασαν το κουράγιο τους ενώ πίστευαν ότι θα ήταν ένας εύκολος περίπατος .
Οι τελευταίες εναλλασσόμενες ανηφόρες-κατηφόρες δοκιμάζουν τις αντοχές μας μέχρι που φτάνουμε πάνω από το σκεπασμένο με πλάκες αυλάκι που οδηγεί το νερό στους «Μύλους» του Λιτόχωρου όπου καταλήγει η εξάωρη πεζοπορία μας .
Φαράγγι Ενιπέα = ένας λόγος για μια αλησμόνητη Κυριακή.
Τα νέα του Συλλόγου
Την Κυριακή 05/06 θα πεζοπορήσουμε στην Αργιθέα. Με αφετηρία την Αγορασιά θα περπατήσουμε ως το γεφύρι του Τριζόλου και από ‘κει στην Καρυά. Πρόκειται για μια εύκολη πορεία, διάρκειας περίπου 3:30 ωρών.
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.
Πληροφορίες και υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας www.trikalasport.gr και στο facebook .
