Οι θέσεις μας για το κυκλοφοριακό


Βασικές Αρχές Οι δημόσιοι χώροι αποτελούν πολύτιμο συλλογικό αγαθό και όχι αντικείμενο εμπορευματικών συναλλαγών. Η πόλη ανήκει στους ανθρώπους της (πεζούς, ποδηλάτες, παιδιά, ηλικιωμένους, ανάπηρους) και όχι στα αυτοκίνητα                                                                      5 προτάσεις

1. Επέκταση του σχεδίου πόλης, οριζόντια ανάπτυξη της πόλης, δραστική μείωση του συντελεστή δόμησης στην Α΄ ζώνη.

2. Λειτουργία της Λαϊκής Αγοράς στο σημερινό χώρο μόνο τη Δευτέρα. Περιφερειακές Λαϊκές  Αγορές τις υπόλοιπες ημέρες.

3. Δραστικά μέτρα για την αποθάρρυνση της χρήσης Ι.Χ. στο κέντρο της πόλης.

Δίκτυα πεζοδρόμων και άνετων πεζοδρομίων στο σύνολο των πυκνοδομημένων τμημάτων της πόλης.

Κανένα νέο parking στο κέντρο. Περιφερειακά δωρεάν parking, σε συνδυασμό με στάσεις mini bus και ποδηλατοστάσια.

Πλήρες δίκτυο ποδηλατοδρόμων εντός της πόλης και περιαστικοί ποδηλατόδρομοι για μακρινές διαδρομές άθλησης-αναψυχής.

4. Καμιά εκχώρηση – πώληση – ενοικίαση δημόσιου χώρου σε επιχειρηματικά συμφέροντα.

Συστηματικός έλεγχος και υψηλά πρόστιμα στις περιπτώσεις κατάληψης δημόσιου χώρου (τραπεζοκαθίσματα – πάγκοι εμπορευμάτων κ.λ.π.).

Καμιά άδεια υγειονομικού ενδιαφέροντος στις κορεσμένες περιοχές. Να μη γίνει και η πλατεία ΟΤΕ ιδιωτικό αναψυκτήριο.

Τέρμα το αίσχος με τις πέργκολες.

5. Ο κοινωνικός χαρακτήρας των δημόσιων ελεύθερων χώρων πρέπει να αποκατασταθεί μέσα από τη σύνδεσή τους σε ένα συνεχές πλέγμα που θα ενώνει τις παραποτάμιες ζώνες, τις παράπλευρες πλατείες (Κουτσομηλίων, Βουβής, Φρουρίου, Κεντρική, Ρήγα Φεραίου, Εθνικής Αντίστασης, χώρος παλαιών φυλακών και Κουρσούμ τζαμί) και τους τοπικούς πυρήνες των ευρύτερων τομέων (όπως το άλσος του Προφήτη Ηλία, το πάρκο Ματσόπουλου, το πάρκο Αγίου Γεωργίου κ.ά.). Σ’ αυτό το πλέγμα θα συμμετέχουν οι αρχαιολογικοί χώροι καθώς και οι αυλές των σχολείων, των εκκλησιών ή άλλων κοινόχρηστων κτιρίων.

                              Η Διοίκηση / Διαχείριση Δήμου

Βασικές Αρχές

Η υπερχρέωση του Δήμου είναι αποτέλεσμα της διασπάθισης των δημόσιων πόρων που προκαλούν οι διαχρονικά εφαρμοσθείσες πελατειακές πρακτικές στους τομείς των προμηθειών, των έργων, των προσλήψεων και της διοίκησης του προσωπικού.

Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης ο Δήμος μπορεί και πρέπει να ασκήσει πολιτικές οικονομικής ανακούφισης των δημοτών, με έμφαση στους κοινωνικά αδύναμους.

                                                                   5 προτάσεις

1. Εφαρμογή του Συμμετοχικού Προϋπολογισμού: Το πού κατευθύνονται οι πόροι του Δήμου καθορίζεται από τους ίδιους τους δημότες και όχι από τους λίγους και «ειδικούς».

2. Ενιαία σχέση εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στο Δήμο και τις δημοτικές επιχειρήσεις. Κατάργηση του θεσμού του συμβασιούχου, πρόσληψη ως μόνιμου προσωπικού των σημερινών συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

3. Κανένα έργο με ΣΔΙΤ, κανένας μισθωμένος εργαζόμενος (μέσω υπεργολάβου).

4. Οι αιρετοί που είναι δημόσιοι υπάλληλοι ή εισοδηματίες δεν εισπράττουν τις αντιμισθίες που τους αντιστοιχούν.

Αυτές περιέρχονται σε διακριτό ταμείο που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την ενίσχυση των κοινωνικών πολιτικών του Δήμου.

5. Σύνδεση των δημοτικών τελών για τα τραπεζοκαθίσματα με τις τιμές κάθε καταστήματος (μειωμένες τιμές = μειωμένα τέλη).

Προηγούμενο άρθρο Η ΕΛΑΤΗ μίλησε, ψήφισε Κώστα Μαράβα
Επόμενο άρθρο Η επόμενη μέρα