Ο Χρ. Μαγκούφης στη συνεδρίαση για το μέλλον των Ναυπηγείων


 Ο κος ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΚΟΥΦΗΣ, Βουλευτής Ν Τρικάλων, τοποθετήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου, στη συνεδρίαση του 3ου Θερινού τμήματος της Βουλής, για το σχέδιο νόμου, που αφορούσε την «κύρωση των συμβάσεων που αφορούν το μέλλον των «Ελληνικών Ναυπηγείων ΑΕ» και τα προγράμματα των υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού».

 Ο κος ΜΑΓΚΟΥΦΗΣ σημείωσε ότι η ψήφιση του Νομοσχεδίου, “είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την κριτική και αυτοκριτική του πολιτικού συστήματος της Χώρας και συγκεκριμένα των Κυβερνήσεων Σημίτη και Καραμανλή.”

Υπογράμμισε ότι “η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βρέθηκε, τον Οκτώβριο του 2009, αντιμέτωπη με το γεγονός, ότι το ελληνικό δημόσιο είχε καταβάλλει 2 δισ 33 εκ €, από το σύνολο της συμβατικής του υποχρέωσης, των 2 δισ 838 εκ €, χωρίς να έχει παραλάβει ούτε ένα νέο, ούτε ένα εκσυγχρονισμένο υποβρύχιο, και ακόμη, ότι η πλευρά της ιδιοκτήτριας εταιρίας είχε αναλάβει την πρωτοβουλία, καταγγελίας των συμβάσεων, απειλώντας με δήλωση παύσης πληρωμών, με διακοπή της λειτουργίας των Ναυπηγείων και με απόλυση των εργαζομένων.

Επιδιώχθηκε τότε από την Κυβέρνηση, η διαπραγμάτευση με τη ThussenKrupp, και η υπογραφή μιας ολοκληρωμένης συμφωνίας πλαίσιο, που θα επέτρεπε, τη συνέχιση της λειτουργίας των Ναυπηγείων και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και την ομαλή ολοκλήρωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων του πολεμικού μας ναυτικού, ώστε

  • 1. να αποκτήσουν αντίκρυσμα τα 2 δισ 33 εκ €, που είχαν ήδη καταβληθεί από πλευράς Ελληνικού δημοσίου και
  • 2. να αποτραπεί μια μακροχρόνια αντιδικία, χωρίς ναυπηγεία, χωρίς θέσεις εργασίας, χωρίς υποβρύχια και χωρίς την επιστροφή των χρημάτων του δημοσίου.

Και κατέληξε “Έχω πλήρη επίγνωση αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, της ψήφου μου, αλλά και την βεβαιότητα, ότι η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου επιβάλλει, σε όλες τις συμβάσεις, αυστηρές εγγυήσεις διαφάνειας, κατά τα πρότυπα του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς παθογενείς αντισταθμιστικούς μηχανισμούς, διασφαλίζοντας με το τρόπο αυτό, ότι το κλίμα που δηλητηρίασε τη δημόσιο ζωή στο παρελθόν, δεν θα επαναληφθεί στον τόπο μας”, ενώ και τους Βουλευτές όλων των κομμάτων να υπερψηφίσουν το Νομοσχέδιο.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ κου ΜΑΓΚΟΥΦΗ έχει όπως παρακάτω

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Το σχέδιο νόμου που συζητούμε σήμερα για την «κύρωση των συμβάσεων που αφορούν το μέλλον των «Ελληνικών Ναυπηγείων ΑΕ» και τα προγράμματα των υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού» είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την κριτική και αυτοκριτική του πολιτικού συστήματος της Χώρας και συγκεκριμένα των Κυβερνήσεων Σημίτη και Καραμανλή.

Η νέα Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά της, βρέθηκε αντιμέτωπη με μια πολυδιάστατη κρίση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.

Η κρίση είχε προκύψει όταν, κατά την προεκλογική περίοδο, και μάλιστα στις 21 Σεπτεμβρίου 2009, η ThyssenKrupp, ιδιοκτήτρια εταιρία των Ελληνικών Ναυπηγείων ΑΕ,

  • κατείγγειλε τη σύμβαση Αρχιμήδης του 2000, του εξοπλιστικού προγράμματος του Ελληνικού Ναυτικού, για τη κατασκευή 4 υποβρυχείων τύπου 214 νέας τεχνολογίας,
  • κατείγγειλε τη Σύμβαση Ποσειδών του 2003, του εξοπλιστικού προγράμματος του Ελληνικού Ναυτικού, για τον εκσυγχρονισμό 3 παλαιών υποβρυχίων τύπου 209,
  • προσέφυγε στη διεθνή διαιτησία του ICC,
  • δηλώνοντας παράλληλα την πρόθεση της, να διακόψει τη λειτουργία των ναυπηγείων, λόγω αδυναμίας, ή πάντως λόγω έλλειψης βούλησης να συνεχίσει τη χρηματοδότησή τους, αφού υπέβαλε, βέβαια, δήλωση πάυσης πληρωμών, κατά τα προβλεπόμενα από το Πτωχευτικό Δίκαιο.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι

Κατά την εκβιαστική επιχειρηματική λογική, της ιδιοκτήτριας εταιρίας, η τότε Κυβέρνηση της ΝΔ, αδυνατούσε να αντιδράσει, – και τίθεται το ερώτημα, γιατί άραγε; – και άφησε την πρωτοβουλία των κινήσεων στην πλευρά της αντιδικούσας με το Ελληνικό Δημόσιο εταιρίας, δηλαδή της
ThyssenKrupp.

Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βρέθηκε έτσι, τον Οκτώβριο του 2009, αντιμέτωπη με,

  • 1. το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο είχε καταβάλλει 2 δισ 33 εκ €, από το σύνολο της συμβατικής του υποχρέωσης, των 2 δισ 838 εκ €, χωρίς να έχει παραλάβει ούτε ένα νέο, ούτε ένα εκσυγχρονισμένο υποβρύχιο, και
  • 2. Ακόμη, η πλευρά της ιδιοκτήτριας εταιρίας είχε αναλάβει την πρωτοβουλία, καταγγελίας των συμβάσεων, απειλώντας με δήλωση παύσης πληρωμών, με διακοπή της λειτουργίας των Ναυπηγείων και με απόλυση των εργαζομένων.

Επιδιώχθηκε τότε από την Κυβέρνηση, η διαπραγμάτευση με τη ThussenKrupp, και η υπογραφή μιας ολοκληρωμένης συμφωνίας πλαίσιο, που θα επέτρεπε

  • 3. τη συνέχιση της λειτουργίας των Ναυπηγείων και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας
  • 4. την ομαλή ολοκλήρωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων του πολεμικού μας ναυτικού, ώστε
  • 1. να αποκτήσουν αντίκρυσμα τα 2 δισ 33 εκ €, που είχαν ήδη καταβληθεί από πλευράς Ελληνικού δημοσίου και
  • 2. να αποτραπεί μια μακροχρόνια αντιδικία, χωρίς ναυπηγεία, χωρίς θέσεις εργασίας, χωρίς υποβρύχια και χωρίς την επιστροφή των χρημάτων του δημοσίου.

Καταλήξαμε έτσι από την πλευρά του Ελληνικού Δημοσίου σε συμφωνία με τα εμπλεκόμενα μέρη, τη ThussenKrupp Marine Systems, και την ABU DHABI MAR, ως προς τα Ναυπηγία Σκαραμαγκά, και τα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού μας Ναυτικού. Σε αυτή τη συμφωνία,

  • 1. Το Ελληνικό δημόσιο, αποδέχεται να μεταβιβαστεί, το 75,1% του μετοχικού κεφαλαίου των Ναυπηγείων από την ThyssenKrupp στην ABU DHABI MAR. H ThyssenKrupp παραμένει μέτοχος, με συμμετοχή ίση με το 24,9% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρίας.
  • 2. Η ABU DHABI MAR αποδέχεται, το δικαίωμα του Ελληνικού Δημοσίου, να ελέγχει τις μεταβιβάσεις ποσοστών μετοχικού κεφαλαίου, όπως επίσης και το δικαίωμα να διατυπώνεται αντίρρηση, για τη μεταβίβαση ποσοστού του μετοχικού κεφαλαίου, για λόγους αναγόμενους στην Εθνική ασφάλεια και τη δημόσια τάξη. Θυμίζω εδώ, ότι το δικαίωμα αυτό, δεν εξανλείται το Νοέμβριο του 2011, όπως προβλεπόταν από την ισχύουσα σύμβαση του 2001, με την οποία πωλήθηκαν τα Ναυπηγεία προς την HDW, και για την οποία σύμβαση ευθύνη φέρει η τότε Κυβέρνηση, αλλά ισχύει πλέον στο διηνεκές.
  • 3. Ακόμη, το Ελληνικό Δημόσιο, αποκτά δικαίωμα ΒΕΤΟ ως προς τον ορισμό των μελών του ΔΣ, για λόγους επίσης αναγόμενους, στην εθνική ασφάλεια και τη δημόσια τάξη.
  • 4. Το ναυπηγείο παραμένει ανοιχτό. Διασφαλίζονται έτσι, οι θέσεις εργασίας των 1300 εργαζομένων, με την πλήρη κάλυψή τους χωρίς εξαιρέσεις, από την εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία της χώρας μας, όπως αυτή ισχύει σήμερα. Πρέπει όμως κε Υπουργέ να ενσκύψουμε με προσοχή και στο πρόβλημα των εργαζομένων στο τροχαίο υλικό. Καταθέτω εδώ για τα πρακτικά την ανακοίνωση με ημερομηνία 23 Σεπτεμβρίου, του σωματείου των εργαζομένων στα Ναυπηγεία, με την επωνυμία ΤΡΙΑΙΝΑ, όπου αποτυπώνεται και η δέσμευση του Υπουργού κου Βενιζέλου, με την εξής ρήση : “εφόσον ψηφιστεί με το καλό ο νόμος αυτός, κυρωθεί η σύμβαση και τεθεί σε ισχύ και εγκατασταθεί η νέα διοίκηση, προφανώς και θα δώσουμε λύση στο πρόβλημα των 160. Είναι πρόβλημα δικό μας, το αντιμετωπίζουμε και δεν θα αφήσουμε κανέναν στην τύχη του”.
  • 5. Ολοκληρώνονται και ξεκινούν οι εν πλω δοκιμές των 3 υποβρυχίων τύπου 214 που είχαν ναυπηγηθεί στο Σκαραμαγκά, όπως και του εκσυγχρονισμένου ΩΚΕΑΝΟΣ τύπου 209, ενώ ο εκσυγχρονισμός των 2 υποβρυχίων που υπολείπεται από τη συμβατική υποχρέωση της εταιρίας αντικαθίσταται, με την ναυπήγηση 2 νέων, σύγχρονων υποβρυχίων τύπου 214, σε σταθερές τιμές 500 εκ € το καθένα, που θα παραδωθούν το 2018 και το 2020, ενισχύοντας το αξιόμαχο του Πολεμικού μας Ναυτικού.
  • 6. Επιλύεται, το πρόβλημα των Κρατικών ενισχύσεων, που είχε χορηγήσει στο παρελθόν το ελληνικό δημόσιο, προς τα Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ, και που είχαν κριθεί παράνομες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γιατί με τον τρόπο αυτό βελτιώνονταν η ανταγωνιστικότητά τους σε βάρος του ελέυθερου ανταγωνισμού. Το ζήτημα αυτό διευθετήθηκε κατόπιν, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με δύο μοναδικούς αλλά επιβεβλημένους όρους
  • 1. τον αποκλεισμό των Ναυπηγείων από δραστηριότητες μη στρατιωτικού χαρακτήρα για 15 χρόνια και
  • 2. το διαχωρισμό και την εκποίηση μέσω πλειοδοτικού διαγωνισμού των υποδομών των Ναυπηγείων, που δεν είναι αναγκαίες για στρατιωτικού χαρακτήρα προγράμματα ναυπήγησης.
  • 7. Ως προς το νοσηρό κλίμα των αρχικών συμβάσεων, του 2000 και 2003, οι οποίες προφανώς καταρτίστηκαν με ευθύνη των τότε κυβερνήσεων, οι συμβάσεις αυτές,
  • 1. αντικαθίστανται από συμβάσεις που περιλαμβάνουν αυστηρές εγγυήσεις διαφάνειας κατά τα πρότυπα του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης,
  • 2. πάυει ο παθογενής μηχανισμός των αντισταθμιστικών οφελημάτων.
  • 3. Οι πληρωμές συνδέονται με την επίτευξη ορόσημων στην πορεία ολοκλήρωσης των υποβρυχίων,
  • 4. παρέχεται στο Ελληνικό δημόσιο το δικαίωμα είτε επίσχεσης πληρωμών είτε και καταγγελίας,
  • 5. σημειώνεται η δυνατότητα του, να ζητά τη διενέργεια ελέγχων από διεθνή ελεγκτικό οίκο, ή την απαγόρευση της συναλλαγής με εξωχώριες εταιρίες,
  • 6. η εταιρία FERROSTAAL, αποχωρεί από το συμβατικό σχήμα, μετά από τις σχετικές έρευνες που διεξάγονται σε Ελλάδα και Γερμανία, για τον τρόπο εκτέλεσης των συμβάσεων των αντισταθμιστικών ωφελημάτων.

Τέλος δίνεται οριστική λύση, στη συνεχή απαξίωση του υποβρυχίου “Παπανικολής”, το οποίο πράγματι το Μάϊο του 2005 όπως και το Σεπτέμβριο 2006, παρουσίασε τεχνικά προβλήματα, ιδίως σε συνθήκες μεγάλου κυματισμού. Όμως εδώ, ελέγχεται η προηγούμενη Κυβέρνηση, της Νέας Δημοκρατίας, για την απόφαση που πήρε μετά και τις δοκιμές και την πιστοποίηση από την αρμόδια κρατική αρχή πιστοποίησης BWB, το 2008. Αν συνέχιζαν -κατά την εκτίμησή της- να υφίστανται τα προβλήματα πλεύσης και άλλα τεχνικά προβλήματα, γιατί δεν κατήγγειλε τη σύμβαση ή δεν πραγματοποίησε άρνηση παραλλαβής; Υπενθυμίζω εδώ ότι μετά το 2008, προέκυψε το πρόβλημα υπερημερίας του Ελληνικού Δημοσίου, λόγω μεταβολής του τιμήματος.

Κύριε Υπουργέ

Ψηφίζω το νομοσχέδιο, αφού και οι συμβάσεις έχουν αποσταλεί, για προσυμβατικό έλεγχο στο Ελεγκτικό Συνέδριο, ενώ έχουν ακόμη τηρηθεί στο μέγιστο βαθμό όλες οι εγγυήσεις διαφάνειας, με επίκεντρο και την ίδια τη Βουλή, αφού συνθήκες πλήρους διαφάνειας εμφανίζονται και στις συμβάσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Ωφείλω όμως να επισημάνω, προς όλους τους αρμοδίους, ότι θα πρέπει να παρακολουθήσουν στενά, τις έρευνες για την εταιρία FERROSTAAL, τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ελλάδα, ώστε να αναζητηθούν ευθύνες όπου υπάρχουν, άν και εφόσον προκύψουν αυτές, επ’ οφελεία του Δημοσίου.

Έχω πλήρη επίγνωση αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, της ψήφου μου, αλλά και την βεβαιότητα, ότι η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου επιβάλλει, σε όλες τις συμβάσεις, αυστηρές εγγυήσεις διαφάνειας, κατά τα πρότυπα του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς παθογενείς αντισταθμιστικούς μηχανισμούς, διασφαλίζοντας με το τρόπο αυτό, ότι το κλίμα που δηλητηρίασε τη δημόσιο ζωή στο παρελθόν, δεν θα επαναληφθεί στον τόπο μας.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, της Νέας Δημοκρατίας και των υπολοίπων πτερύγων της Αντιπολίτευσης, σας καλώ να υπερψηφίσετε και εσείς το προτεινόμενο σχέδιο νόμου, για να λάβει τέλος η αγωνία των εργαζομένων που βρίσκονται εκεί, για να μπορέσουμε ξανά να έχουμε – όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται – λειτουργικά Ναυπηγεία στη Χώρα μας. Αυτό είναι το καθήκον μας, αυτό πρέπει να επιτάσσει η συνείδησή μας.

Σας ευχαριστώ 

Προηγούμενο άρθρο ΛΙΓΟ ΓΕΛΙΟ
Επόμενο άρθρο Έκθεση του Γιώργου Μήλιου