Ο Σ.Π.Ορ.Τ στην «Μαύρη Πέτρα» του Γράμμου


Οι περιηγήσεις στο μαρτυρικότερο βουνό της χώρας ξεκίνησαν με την σύσταση του Συλλόγου μας . Από τον Ιούλη του 2000 το ορειβατικό μας άρβυλο πατάει στις πολλές και ψηλές κορυφές ενός βουνού που υπήρξε πριν τρεις γενιές το θέατρο ενός αδελφοκτόνου πολέμου .

Στην εσχατιά της πατρώας γης όπου η Γαλανόλευκη σηματοδοτεί στην κυριολεξία την Εθνικότητα του χωριού του οποίου οι κάτοικοι είναι δίγλωσσοι , ομιλούν τόσο τα αλβανικά όσο και τα ελληνικά . Είναι η συνείδηση και όχι το σύμβολο . Πληκάτι Ιωαννίνων και σήμερα τοπική κοινότητα του Δήμου Κόνιτσας . Στα 1.240 μέτρα της δυτικής παρυφής του Γράμμου και μια ανάσα από την αλβανική μεθόριο .

Η ετυμολογία της ονομασίας του οικισμού πιστεύεται ότι είναι από τη λέξη Πελεκάτι και εικάζεται ότι έχει σχέση με το πελέκημα της πέτρας . Δεν είναι τυχαίο που και αυτό ήταν ένα από τα πολλά χωριά του πρώην Δήμου Μαστοροχωρίων .

Εκεί διανυκτερεύσαμε το Σάββατο βράδυ για να μας βρει το ξημέρωμα στην πρώτη ανηφόρα που με γρήγορο βηματισμό περάσαμε μέσα από την κρυψώνα της Αρκούδας που είναι το παραπάνω δάσος της Οξιάς για να βρεθούμε πάνω στο διάσελο με το εγκατελειμένο στρατιωτικό φυλάκιο . Απομεινάρι  μιας άλλης εποχής .

Σε λίγη ώρα πατούσαμε δίπλα και άλλοι φωτογραφίζονταν πάνω στους συνοριακούς πυργίσκους . Από ΄δώ Ελλάδα, από ΄ κεί Αλβανία . Ένα συνεχές βούισμα έχουμε στα αυτιά μας , ακόμα και όταν βρισκόμαστε στα λιβάδια του μυρωδάτου και μελιτοφόρου Ασφόδελου . Είναι από τα νερά των πηγών του Σαραντάπορου που σκοτώνονται από μεγάλο ύψος στις βάθρες του βουνού . Ο καιρός μέχρι τα μέσα της διαδρομής είναι μαζί μας από τα μέσα και μετά πάει με άλλους , φεύγει από κοντά μας και αφήνει τα πέπλα της ομίχλης του να μας τυλίγουν μέχρι την κορυφή .

Τι και αν φτάσαμε νωρίς ; Δεν βλέπουμε ούτε την μύτη μας . Πάνω στην κορυφή αντί να πάρουμε την χαρά της γύρω θέασης , κυριαρχεί το αίσθημα του διψασμένου που ενώ φτάνει στην πηγή ωστόσο δεν βρίσκει νερό .

Όμως , τι και αν είναι ανταριασμένος ο τόπος . Τι και αν δεν βλέπεις την απέναντι «Τσούκα Πέτσικ» που δεσπόζει στο μέσον της μεγάλης οροσειράς στα 2.520 μέτρα του βουνού , εδώ τα μάτια «διαβάζουν» Ιστορία . Είναι γραμμένη σε κάθε ραχούλα σε κάθε κορφούλα στα διάσελα και στα λαγκάδια . Στο ταπεινό έδαφος . Αμπριά . Ορύγματα . Φυλάκια . Όλμοι . Σφαίρες .

Κασέλες πολεμοφοδίων σκόρπιες , στους χαλιάδες και στα καταπράσινα λιβάδια , δίπλα στις ανθισμένες και κατακίτρινες Πρίμουλες το άνθος των οποίων συλλέγουν Αλβανοί για βοτανολογικούς , λέει , λόγους . Τα στέλνουν στην χώρα της Μέρκελ το όνομα της οποίας εκφέρεται ποικιλοτρόπως από τα στόματα χιλιάδων Ελλήνων την τελευταία πενταετία .

Μια άλλη ομάδα βρίσκονταν στο βουνό από την προηγούμενη μέρα περιδιαβαίνοντας το «Κάμενινγκ» τις «Αρένες» και τον «Σούφλικα» .

Γράμμος = Πόλεμος .

Παντού , σκόρπια θανατηφόρα πειστήρια .

Εκεί βρεθήκαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο 23 & 24 Μαΐου 2015 .

 

Τα νέα του Συλλόγου

Ούτε και η εναλλακτική πρόταση των βουνών της Εύβοιας για το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος είχε ευάριθμη προτίμηση έτσι ώστε να το ξεκινήσουμε . Οι δηλώσεις που έγιναν μέχρι την Τρίτη 26/5/2015 μετρούνταν στα δάχτυλα του ενός χεριού .

Ούτως εχόντων των πραγμάτων η απόφαση για την δράση της τελευταίας  Κυριακής του Μάη θα ληφθεί στην συνάντηση της προσεχούς Παρασκευής στα γραφεία του Συλλόγου .

 

 

Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.
Πληροφορίες και υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας www.trikalasport.gr και στο facebook .

Προηγούμενο άρθρο Το ΠΑΜΕ Τρικάλων για την επιλογή των Διευθυντών στις Σχολικές Μονάδες
Επόμενο άρθρο Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Τρικάλων: “Μία Κυριακή διαφορετική από τις άλλες”