Λίγο μετά την λήξη της καραντίνας, συνειδητοποιώντας τι συμβαίνει και τι μας επιφυλάσσουν, νιώθουμε περισσότερο από ποτέ κομμάτι ενός μεγαλύτερου συνόλου του αγωνιζόμενου λαού. Ξέρουμε ακόμα πιο καθαρά την πλευρά που βρισκόμαστε. Ποιοι/ες ήταν και είναι πλάι μας ποιοι/ες ήταν και είναι απέναντί μας!
Σε ολόκληρη την καραντίνα μείναμε ενεργοί/ες, πλάι στους αγωνιζόμενους υγειονομικούς και στις κινητοποιήσεις τους, που έδωσαν και δίνουν τα πάντα για να κρατήσουν τον λαό όρθιο απέναντι στην υγειονομική κρίση. Συντασσόμενοι με τα αιτήματά τους για άμεση και γενναία ενίσχυσή του Ε.Σ.Υ., για μέτρα προστασίας για προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του, αντιλαμβανόμενοι/ες πλέον όλοι/ες μας, πόσο απαραίτητο και αναντικατάστατο είναι το δημόσιο σύστημα υγείας και η δημόσια κοινωνική ασφάλιση.
Πλάι στους αγωνιζόμενους/ες εργαζομένους/ες που κράτησαν την διατροφική αλυσίδα, την καθαριότητα, τις δημόσιες υπηρεσίες (όπως το βοήθεια στο σπίτι) ενεργές όταν ο ιός εξαπλωνόταν. Τους εργαζομένους/ες που τώρα αντιμετωπίζουν το φάσμα της απόλυσης, της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, της μείωσης μισθών, των ελαστικών ωραρίων της τηλεργασίας, της μακροχρόνιας ανεργίας. Τους καλλιτέχνες που έδωσαν το στίγμα του πολιτισμού, της αλληλεγγύης και της διεκδίκησης.
Πλάι στους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς και τις κινητοποιήσεις τους, που αντιμετωπίζουν ακόμα μία επίθεση στην δημόσια παιδεία. To νομοσχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, κάμερες(!!!) στις αίθουσες, τράπεζα θεμάτων, αύξηση των εξετάσεων και του μέσου όρου προαγωγής, ηλικιακό όριο στην φοίτηση των ΕΠΑΛ, πολυήμερες αποβολές, διαγωγή, αξιολόγηση εκπαιδευτικών και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Να στείλουμε στα σκουπίδια όλο το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο.
Πλάι στους αγωνιζόμενους κατοίκους που θέλουν ελεύθερους χώρους να αθληθούν να εκφραστούν και να ζήσουν. Που έχουν ανάγκη από πάρκα, πλατείες και αθλητισμό και όχι από χώρους εκμετάλλευσης και άντλησης κερδών. Μέσα στην καραντίνα άλλωστε, ψηφίστηκε και το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο που θεωρεί την προστασία του περιβάλλοντος «γραφειοκρατικές αγκυλώσεις», προβλέποντας:
Μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις με πρόσχημα την πράσινη ανάπτυξη, ιδιωτικοποιεί τη διαδικασία ελέγχου των περιβαλλοντικών μελετών, επιχειρεί την «τακτοποίηση» αυθαίρετων αλλαγών χρήσεων και οικοδόμησης στις περιοχές που προστατεύονται από τη δασική νομοθεσία, επιτρέπει τις επενδύσεις σε περιοχές NATURA, και ενισχύει τις έρευνες για εξορύξεις.
Πλάι στους αποκλεισμένους και ξεχασμένους αυτής της πανδημίας, τους πρόσφυγες τους μετανάστες, τους φυλακισμένους. Καμία αποσυμφόρηση δεν έγινε για αυτούς αλλά αντιμετωπίστηκαν και αντιμετωπίζονται με τον χειρότερο τρόπο. Η κυβέρνηση, εν μέσω πανδημίας, ψήφισε στη βουλή νέο αντι-προσφυγικό νομοσχέδιο προωθώντας την πολιτική εγκλεισμού, περιορισμού του δικαιώματος στο άσυλο, απελάσεων και δολοφονικών επαναπροωθήσεων. Δεν θα ζήσουμε σε μία χώρα με στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε μία χώρα που «εξαφανίζονται» πρόσφυγες και μετανάστες από τις παραλίες των νησιών μας.
Ως Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού, από την πρώτη στιγμή της πανδημίας, σταθήκαμε απέναντι στη λογική του να σαλπίσουμε “σιωπητήριο” και να βάλουμε σε καραντίνα τους αγώνες, τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματά μας.
Μέσα από διαδικτυακές συνελεύσεις, συζητήσεις κι εκδηλώσεις, με εξορμήσεις και κινητοποιήσεις, με προσπάθειες συλλογικής απάντησης στην πρωτοφανή κατάσταση που βιώσαμε, με τη συμμετοχή μας σε συγκεντρώσεις, με τη συμμετοχή μας σε πανελλαδικές πρωτοβουλίες, “Μείναμε ενεργοί- αλληλέγγυοι και διεκδικητικοί”!
Είναι η ώρα να αντεπιτεθούμε! Συμβάλλοντας σε ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα που θα απαιτεί να μην πληρώσουμε εμείς ξανά την κρίση τους. Για την προστασία της εργασίας μας για δημόσια και δωρεών υγεία και παιδεία, για δημοκρατία και ελευθερία, για περιβάλλον και ποιότητα ζωής, για να μπορέσουμε να ζήσουμε μαζί με τους αποκλεισμένους αυτού του κόσμου. Να μετατρέψουμε τις πόλεις μας και τις γειτονιές μας σε γειτονιές αγώνα και αλληλεγγύης.
Για να μπορέσουμε να ζήσουμε την ζωή μας αλλιώς.
ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
