Οι μαθητές της τρίτης τάξης του τομέα Γεωπονίας και Περιβάλλοντος του σχολείου μας πραγματοποίησαν πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης στο Ρίμινι της Ιταλίας για διάστημα δύο εβδομάδων. Η δραστηριότητα χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα Erasmus+ (δράση ΚΑ1) την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συμμετείχαν 14 μαθητές των ειδικοτήτων Σύγχρονης Επιχειρηματικής Γεωργίας και Έργων Τοπίου και Περιβάλλοντος. Οι μαθητές συνοδεύονταν από δύο καθηγητές τους και παρέμειναν στην Ιταλία από 15 έως τις 28 Μαρτίου.
Στόχος του προγράμματος ήταν η ανάπτυξη καινοτόμων δεξιοτήτων και η απόκτηση νεωτεριστικής και ευέλικτης αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης από τους μαθητές με τη χρήση καινοτόμων μεθόδων στην αγροτική παραγωγή.
Στο παραλιακό αμμουδερό Ρίμινι, το πιο μεγάλο κέντρο θερινών διακοπών των Ιταλών, η πεδινή ενδοχώρα εκτείνεται μέχρι την Μπολόνια στα δυτικά και τον ρου του Πάδου στα βόρεια και την εκβολή του νότια της Βενετίας. Σε αυτή την περιοχή με κλίμα πολύ πιο υγρό και κρύο από το δικό μας υπάρχει μια δυναμική αγροτική παραγωγή με προϊόντα αντίστοιχα με αυτά που μπορεί να παράγει ο θεσσαλικός κάμπος. Τα κηπευτικά, οι κερασιές, τα αμπέλια και οι ελιές δίνουν τον τόνο. Εδώ επιλέξαμε να γίνει η κατάρτιση των μαθητών μας στις σύγχρονες τάσεις την αγροτικής παραγωγής που παρόλο το μειονέκτημα των καιρικών συνθηκών μπορεί και ανταγωνίζεται με επιτυχία την δική μας παραγωγή.
Επισκεφθήκαμε δυο θερμοκήπια όπου γίνονταν υδροπονική καλλιέργεια (καλλιέργεια χωρίς χώμα), την νέα αυτή επανάσταση της αγροτικής παραγωγής. Το ένα ήταν βρώσιμου βασιλικού σε τύρφη και νερό και το άλλο τομάτας σε πετροβάμβακα. Οι μαθητές αναβάθμισαν τις γνώσεις τους από την πιλοτική υδροπονία που λειτουργεί από φέτος στο θερμοκήπιό του σχολείου μας και ενημερώθηκαν για τις απαιτήσεις και τις τεχνικές της παραγωγής που απευθύνεται στην αγορά.
Μια εικόνα από το μέλλον μας περίμενε στα δύο φυτώρια που επισκεφθήκαμε. Στο πρώτο αυτόματες μηχανές κατασκεύαζαν κύβους τύρφης, πραγματοποιούσαν τη σπορά και τη μεταφύτευση. Τεράστιοι κλειστοί και σκοτεινοί θάλαμοι χρησιμοποιούνταν για τη βλάστηση και τη δημιουργία εκατοντάδων σποροφύτων. Στα 6 θερμοκήπια της εταιρίας τα φυτά παρέμεναν για το στάδιο του εγκλιματισμού. Παραγωγή εκατομμυρίων φυτών έτοιμα για μεταφύτευση στο χωράφι. Στο δεύτερο φυτώριο παρακολουθήσαμε την διαδικασία της ιστοκαλλιέργειας για την παραγωγή δενδρυλλίων. Με τη μέθοδο αυτή μπορούμε να αποκτήσουμε χιλιάδες νέα φυτά πολλαπλασιάζοντας μεριστωματικά κύτταρα από το βλαστό ενός δένδρου. Παραγωγή 7 εκατομμύρια δενδρύλλια με κόστος 3 – 5 φορές κάτω των δικό μας φυτωρίων.
Στον υγρό και κρύο κάμπο του Πάδου επισκεφθήκαμε φυτώριο αρωματικών φυτών με παραγωγή 80 διαφορετικών ειδών και μεταφέραμε μέχρι τα Τρίκαλα μερικά δείγματα φυτών που μας χάρισε ο καλόκαρδος ιδιοκτήτης.
Στόχος του προγράμματος ήταν και η ενημέρωση των μαθητών στη βιομηχανική διαδικασία κομποστοποίησης. Στις δύο βιομηχανικές μονάδες που επισκεφθήκαμε, ενημερωθήκαμε για τη μετατροπή των οργανικών απορριμμάτων της περιοχής σε ανόργανα υλικά και βιοκαύσιμο. Οι μαθητές παρακολούθησαν την όλη διαδικασία αποικοδόμησης και διεύρυναν τις γνώσεις τους ενώ ταυτόχρονα διαπίστωσαν την υστέρηση της χώρας μας στην επεξεργασία των αγροτικών υπολειμμάτων και των υπολειμμάτων των νοικοκυριών. Τα οργανικά υπολείμματα (τα σκουπίδια δηλαδή) γίνονταν με αναερόβια ζύμωση μεθάνιο που παρήγαγε ηλεκτρικό ρεύμα και με αερόβια ζύμωση οργανικό λίπασμα (κομπόστ) που χρησιμοποιείται στα χωράφια αντί των χημικών λιπασμάτων. Μόνο το 15% ξέφευγε από την διαδικασία και έπαιρνε τον δρόμο της υγειονομικής ταφής. Το πιο εντυπωσιακό ήταν η απουσία οσμών. Ένα τεράστιο φίλτρο αποτελούμενο από μικρά κομματάκια βρεγμένου ξύλου και αερόβιων βακτηρίων συγκρατούσε τη δυσοσμία και έκανε την εγκατάσταση να μπορεί να λειτουργήσει ακόμη και στο κέντρο κάθε πόλης χωρίς την μηδαμινή όχληση. Δυναμικότητα 50000 τόνοι ανά έτος.
Το ωφέλιμο της γνώσης δεν μπορούσε να μη συνδυαστεί με το τερπνό της επαφής με την πολιτιστική κληρονομιάς της Ιταλικής χερσονήσου. Εκτός από τις αρχαιότητες και τα μουσεία του Ρίμινι επισκεφθήκαμε το πολύβουο Μιλάνο με τον επιβλητικό καθεδρικό ναό (Duomo) και το Λυρικό θέατρο (Scala), την βυζαντινή Ραβέννα με τα αριστοτεχνικά ψηφιδωτά και τα στρογγυλά καμπαναριά, το λιλιπούτιο κράτος του Αγ. Μαρίνου. Εντυπωσιασμένοι μείναμε από την εργατούπολη και φοιτητούπολη Μπολόνια με τις περίφημες στοές της και τα υπόγεια κανάλια, με το πρώτο Πανεπιστήμιο του κόσμου και την αίθουσα ανατομίας, τον καθεδρικό ναό με το ηλιακό ρολόι στο δάπεδό του και τους περίφημους δύο πύργους (Duetorri)
Ξεχωριστή στιγμή ήταν η επίσκεψη μας στο ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο του Ρίμινι που βρίσκεται στο Ριτσιόνε, εφαπτόμενο του Ρίμινι δήμο. Το άριστα συντηρημένο νεκροταφείο φιλοξενεί τους 116 πεσόντες της 3ης ορεινής ταξιαρχίας που για 44 μέρες πολέμησε στην ευρύτερη περιοχή απελευθερώνοντας τους Ιταλούς από την Γερμανική κατοχή, την ίδια χρονική περίοδο που ο λαός της Αθήνας γιόρταζε το τέλος της κατοχής.
