Της Κυβερνητικής προσπάθειας για εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας και μείωση της πραγματικής ανεργίας υπεραμύνθηκε από του βήματος της Βουλής, ο κ. Κώστας Σκρέκας. Ο βουλευτής Ν. Τρικάλων της Ν.Δ. χαρακτήρισε «ανοικτή πληγή» τη «μαύρη και αδήλωτη εργασία» τονίζοντας ότι «δημιουργεί πρόβλημα στην ίδια την κοινωνία και στους πολίτες το ότι πολλοί εργάζονται αυτή τη στιγμή ανασφάλιστοι και δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ούτε για τους ίδιους αλλά ούτε και για την οικογένειά τους, με αποτέλεσμα όταν θα έρθει η ώρα οι άνθρωποι αυτοί να βγουν στη σύνταξη -σε εκείνη την ώριμη και κρίσιμη ηλικία πια- να μην μπορούν να έχουν ούτε αξιοπρεπή σύνταξη ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη». Ο κ. Κ. Σκρέκας μίλησε για την ανάγκη το Κράτος να δώσει λύση στο πρόβλημα των μακροχρόνιων ανέργων και να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για τους ανθρώπους που βρίσκονται σ’ αυτή την εξαιρετικά δύσκολη θέση. Αναλυτικά η τοποθέτηση του κ. Κ. Σκρέκα στη Βουλή:
«Άκουσα το συνάδελφο από το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μίλησε πριν από μένα. Ανέφερε κάτι για συντάξεις και για Βουλευτές οι οποίοι επαγγελματικά εξασκούν το επάγγελμα της πολιτικής και προσδοκούν να πάρουν σύνταξη απ’ αυτό.
Κοιτάω δεξιά, τα έδρανα της Νέας Δημοκρατίας, και βλέπω Βουλευτές που έχουν εκλεγεί μια, το πολύ δυο φορές. Κοιτάω αριστερά, τα έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ, και βλέπω Βουλευτές οι οποίοι είναι σχεδόν τριάντα χρόνια στο Κοινοβούλιο.
Τελικά, δεν μπορώ να καταλάβω σε ποιους αναφέρεστε!
Επειδή ανέφερε ο κ. Σταθάς ότι εκπροσωπεί τη γενιά του, θα ήθελα να πω το εξής: Επειδή είμαστε ίδια ηλικία κι εγώ τη γενιά μου εκπροσωπώ. Εκπροσωπούμε, δηλαδή, τη γενιά μας. Και ποιος εκπροσωπεί καλύτερα τη γενιά του; Να βάλουμε κάτω τα στοιχεία, ρε παιδί μου, και να δούμε πόσα ένσημα έχει ο κ. Σταθάς, πόσα ένσημα έχω εγώ. Εγώ, για παράδειγμα, έχω ένσημα με βιβλιάριο ενηλίκου από 16 ετών, δουλεύοντας σε παραγωγική διαδικασία σε βιομηχανία στον Ταύρο. Να μας πει ο κ. Σταθάς –που σηκώθηκε και έφυγε, γιατί δεν μπορεί να ακούσει- από πότε έχει ένσημα εκείνος. Να σας πω εγώ ότι δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα. Να μας πει ο κ. Σταθάς από πού έχει τα ένσημά του.
Αλλά για να μην μπούμε στη λογική «τι έχω κάνει εγώ και τι έχει κάνει ο άλλος» -νομίζω ότι αυτό δεν βγάζει πουθενά- γιατί δεν καθόμαστε να δούμε ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα;
Γιατί δυσκολεύεστε, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, να παραδεχθείτε -κάποιοι εν μέρει το κάνανε- ότι αυτό το νομοσχέδιο περιέχει πάρα πολύ σοβαρά πράγματα που δίνουν λύσεις σε ένα σοβαρότατο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, σε ένα σοβαρότατο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας που ταλανίζει τη χώρα δεκαετίες; Και αυτό είναι η «μαύρη» και αδήλωτη εργασία.
Πράγματι, η «μαύρη» και αδήλωτη εργασία προκαλεί τρύπες στα ταμεία, καθώς αυτά δεν έχουν τα απαραίτητα έσοδα για να πληρώνουν τις συντάξεις και για να καλύπτουν ιατροφαρμακευτικά τους πολίτες, οι οποίοι έχουν φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης και όχι μόνο.
Δεύτερον, δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων. Υπάρχουν επιχειρήσεις όπου οι ιδιοκτήτες είναι νοικοκυραίοι και πληρώνουν όλες τις υποχρεώσεις τους στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά υπάρχουν και επιχειρήσεις που δεν πληρώνουν. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι οι πρώτες επιχειρήσεις έχουν αυξημένο κόστος παραγωγής υπηρεσιών ή προϊόντων αφού δεν εισφοροδιαφεύγουν.
Επίσης, δημιουργεί πρόβλημα στην ίδια την κοινωνία και στους πολίτες το ότι πολλοί εργάζονται αυτή τη στιγμή ανασφάλιστοι και δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ούτε για τους ίδιους αλλά ούτε και για την οικογένειά τους, με αποτέλεσμα όταν θα έρθει η ώρα οι άνθρωποι αυτοί να βγουν στη σύνταξη -σε εκείνη την ώριμη και κρίσιμη ηλικία πια- να μην μπορούν να έχουν ούτε αξιοπρεπή σύνταξη ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να βρίσκονται σε συνεχή αγωνία, να έχουν ένα συνεχές άγχος, για το λόγο ότι αναγκάζονται να εργάζονται για να συντηρήσουν την οικογένειά τους, αλλά κατά κύριο λόγω επειδή, δυστυχώς, γίνονται θύματα εκμετάλλευσης -αυτή είναι η αλήθεια- από αυτούς οι οποίοι τους δίνουν εργασία και ζουν την κατάσταση αυτή που προανέφερα.
Έρχεται, λοιπόν, το αρμόδιο Υπουργείο και ο αρμόδιος Υπουργός και προσπαθούν να δώσουν λύση σε αυτό το χρόνιο πρόβλημα. Τι χρειάζεται, κατ’ αρχήν, για να λυθεί αυτό το πρόβλημα;
Πρώτον, πολιτική βούληση.
Δεύτερον, αποφασιστικότητα για να τα αλλάξουμε όλα, για να ενισχύσουμε το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας, για να δημιουργήσουμε τα εργαλεία ώστε να υπάρχει «realtime» πληροφόρηση, σε ζωντανό χρόνο δηλαδή πληροφόρηση, έτσι ώστε ο ελεγκτής όταν βγει κι ελέγξει τις επιχειρήσεις, να ξέρει πόσους εργαζόμενους πρέπει να βρει στην ελεγχόμενη επιχείρηση και ποιους, με το ονοματεπώνυμό τους.
Αυτό έγινε εφικτό με το Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ». Κι ερχόμαστε τώρα με αυτό το νομοσχέδιο και συνδέουμε το Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» -όπου εκεί ηλεκτρονικά πια δηλώνουν οι επιτηδευματίες ποιους εργαζομένους έχουν- με τις αναλυτικές περιοδικές δηλώσεις, γιατί υπήρξε το φαινόμενο πολλοί εργοδότες από τη μία να δηλώνουν στην «ΕΡΓΑΝΗ» ποιον προσλαμβάνουν και από την άλλη να μην το δηλώνουν στην αναλυτική περιοδική δήλωση, με αποτέλεσμα να μην πληρώνουν τις εργοδοτικές και τις εισφορές του εργαζομένου.
Αυτό έρχεται και λύνεται με το παρόν νομοσχέδιο. Είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί, πρώτον, υπάρχει η βούληση, δεύτερον, υπάρχουν τα εργαλεία και τρίτον, υπάρχει η διασφάλιση πως ό,τι δηλώνεται είναι αυτό το οποίο γνωρίζει και το κράτος, που μέχρι τώρα, επί τριάντα χρόνια, αυτό δεν το γνωρίζαμε.
Το νομοσχέδιο σε κάθε περίπτωση είναι στη σωστή κατεύθυνση. Δίνει πολλές λύσεις.
Χρειάζεται, κύριοι Υπουργοί, να εντείνουμε τις προσπάθειες. Χρειάζεται να αυξήσουμε τους ελέγχους. Είναι πολύ σωστό το ότι μπήκαν πολύ βαριά πρόστιμα, ώστε να φοβάται πια ο άλλος να μην δηλώσει τον εργαζόμενο, να έχει μία τέτοια ποινή που να είναι πολύ δυσμενέστερο το να μην δηλώσει και να πληρώσει το πρόστιμο, παρά το να μην δηλώσει καθόλου τον εργαζόμενο και να πληρώνει εκείνο το πρόστιμο των 700 ευρώ που υπήρχε πριν.
Υπάρχουν, όμως, και κάποια άλλα ζητήματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε και θα ήθελα να τα αναφέρω επιγραμματικά.
Πρώτον, σε ό,τι αφορά το εργόσημο: Πιστεύω ότι το εργόσημο θα έπρεπε να επεκταθεί και σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή εργασίες οι οποίες δεν είναι μόνιμου χαρακτήρα, είναι περιστασιακές. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, δυσκολεύεται αυτός ο οποίος χρησιμοποιεί αυτούς τους ανθρώπους για κάποιες έκτακτες εργασίες -για ένα catering σε ένα γάμο, για άλλες περιπτώσεις μαζικής εστίασης ή άλλες περιπτώσεις αγροτικών καλλιεργειών- τους χρειάζεται για πολύ λίγο, για μεμονωμένες περιπτώσεις. Είναι δύσχρηστο το σύστημα ώστε να είναι καλυμμένος νομικά, αλλά και να δίνει την απαραίτητη συμμετοχή στο ασφαλιστικό σύστημα.
Δεύτερον, σε ό, τι αφορά τις αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης: Υπάρχουν επιτηδευματίες οι οποίοι επειδή χρώσταγαν χρήματα στα ασφαλιστικά τους ταμεία ή επειδή χρώσταγαν ίσως και στην εφορία, δεν μπορούν να θεωρήσουν βιβλία και στοιχεία και δεν μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμά τους. Μιλάω για μηχανικούς, μιλάω για ελεύθερους επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους σε συμβουλευτικές υπηρεσίες, μιλάω για δικηγόρους κλπ.. Παλιά υπήρχε η δυνατότητα στις επιχειρήσεις να εκδίδουν μία απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης και να καλύπτουν αυτό το κόστος. Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί μία επιχείρηση να εκδώσει μία απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης σε έναν επιτηδευματία που προηγουμένως ασκούσε το επάγγελμα του και μπορούσε να εκδίδει τιμολόγια παροχής υπηρεσιών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βρίσκονται πάλι πλάγιοι τρόποι ώστε να εκδίδεται απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης για άλλες υπηρεσίες από αυτές που πραγματικά παρέχει ο πάροχος.
Τρίτον, σε ό,τι αφορά τις ληξιπρόθεσμες ασφαλιστικές εισφορές: Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια γάγγραινα στην κοινωνία. Υπάρχουν δικηγόροι, μηχανικοί και άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες -έμποροι και άλλοι- οι οποίοι επειδή έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία, αυτή τη στιγμή δεν τυγχάνουν ασφαλιστικής κάλυψης και δεν μπορούν να μπουν σε ένα πρόγραμμα «ενάρετης» παρακολούθησης των εισφορών που πρέπει να πληρώνουν στα ασφαλιστικά τους ταμεία.
Θα έπρεπε εκεί, με κάποιο τρόπο, να παγώσουμε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, να του δίνουμε ένα λογαριασμό, έναν αριθμό πληρωμής και να τον αφήσουμε από τούδε και στο εξής να πληρώνει τις εισφορές του έτσι όπως ακριβώς πρέπει. Έχοντας, όμως, αυτόν τον ηλεκτρονικό αριθμό πληρωμής, θα μπορεί να πηγαίνει και να πληρώνει μέρος των ληξιπρόθεσμών οφειλών.
Με λίγα λόγια θα πρέπει να βρούμε μια λύση σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα που είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές -ξαναλέω- στα ασφαλιστικά ταμεία των ελευθέρων επαγγελματιών παντός τύπου.
Επίσης, σε ό,τι αφορά τους μακροχρόνια άνεργους: Υπάρχουν αυτή τη στιγμή περίπου ένα εκατομμύριο τετρακόσιες χιλιάδες άνεργοι. Πολλοί από αυτούς είναι μακροχρόνια άνεργοι. Θα πρέπει να βρούμε κάποιον τρόπο ώστε αυτοί οι άνθρωποι επιτέλους να στηριχθούν. Μπορεί να είναι ένα επίδομα το οποίο να είναι πολύ χαμηλής αξίας, να είναι 100, 200 ευρώ. Κάτι πρέπει να δώσουμε σε αυτούς που πραγματικά στην οικογένειά τους δεν έχουν τίποτα, δεν έχουν κανένα εισόδημα. Με αυτά τα οποία περισσεύουν -γιατί δανεικά δεν υπάρχουν για να στήσουμε κοινωνικό κράτος- θα πρέπει αυτούς τους ανθρώπους να τους υποστηρίξουμε με κάποιο τρόπο. Και αυτό θα πρέπει να το κάνουμε τώρα!
Όπως ο Πρωθυπουργός αυτής της χώρας πολύ γρήγορα ενέσκηψε στο πρόβλημα το οποίο αφορούσε τους κομμένους λογαριασμούς της ΔΕΗ σε ανθρώπους οι οποίοι πραγματικά δεν μπορούσαν να πληρώσουν το λογαριασμό τους, θα πρέπει και εμείς τώρα, πριν δημιουργηθούν άλλο προβλήματα, να δούμε τι θα κάνουμε με αυτούς τους χρονίους ανέργους, οι οποίοι δεν έχουν κανένα, μα κανένα απολύτως εισόδημα στην οικογένειά τους. Ευχαριστώ πολύ».
