Η βρεφική ηλικία είναι μια περίοδος κατά την διάρκεια της οποίας πραγματοποιούνται μια σειρά από εντυπωσιακές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα ανάπτυξης (σωματικό, γνωστικό, γλωσσικό και ψυχοσυναισθηματικό).
Τα μωρά αντιδρούν στον ήχο της φωνής της μητέρας τους, δίνοντας έτσι ένα σημάδι επικοινωνίας. Αργότερα αρχίζουν τα «βαβουλίσματα» και σιγά-σιγά, περνώντας από διάφορα αναπτυξιακά και χρησιμοποιώντας την μίμηση, καταφέρνουν να χρησιμοποιήσουν λεκτικούς τρόπους επικοινωνίας.
Το κάθε παιδάκι έχει το δικό του, μοναδικό τρόπο ανάπτυξης. Υπάρχουν όμως τα τυπικά στάδια της γλωσσικής ανάπτυξης που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψην και που θα μας βοηθούν να ελέγχουμε την εξέλιξη του.
Το πρώτο έτος της ζωής του παιδιού αποτελεί ένα είδος προπαρασκευαστικής περιόδου, με προγλωσσικά κυρίως στοιχεία που ετοιμάζουν την εμφάνιση των πρώτων λέξεων με σαφές εννοιολογικό περιεχόμενο, κάπου στο τέλος του πρώτου έτους. Τους πρώτους δυο μήνες της ζωής το βρέφος παράγει κυρίως άναρθρες κραυγές και ήχους που οφείλονται σε καταστάσεις του σώματος (πείνα, πόνος, νύστα) και σε επιθυμίες (αγκαλιά, παιχνίδι). Η κυριότερη μορφή του φωνούμενου ήχου είναι το κλάμα.
Από τον τρίτο μήνα και μετά αρχίζει να παράγει ήχους που φωνολογικά προσεγγίζουν τον ανθρώπινο λόγο, τα ψελλίσματα. Στην αρχή ο αριθμός των γλωσσικών φθόγγων είναι περιορισμένος, σταδιακά όμως διευρύνεται και εμπλουτίζεται. Αρχικά υπάρχει μεγαλύτερη αναλογία φωνηέντων και στην συνέχεια βαθμιαία αυξάνει ο αριθμός των συμφώνων. Η συχνότητα τους αυξάνεται και κορυφώνεται περίπου τον 10° μήνα, οπότε σταδιακά αρχίζουν να μειώνονται καθώς και εμφανίζονται οι πρώτες λέξεις συνήθως, επαναλαμβανόμενες συλλαβές ή μονοσύλλαβες λέξεις.
Είναι λογικό οι μανάδες να ανησυχούν αν το μωράκι τους τα πάει καλά και αν ακολουθεί αναπτυξιακά τα παραπάνω στάδια. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε τα αγγελούδια σας να καταφέρουν να μιλήσουν. Ο θηλασμός είναι αρκετά σημαντικός τόσο για την σωματική όσο και για την γλωσσική ανάπτυξη του μωρού σας.
Μια πολύ σημαντική έρευνα ξεκίνησε στο Περθ της Δυτικής Αυστραλίας πριν από 10 χρόνια. Ερευνητές από το Κέντρο Έρευνας στην Παιδική Υγεία παρακολούθησαν 2868 βρέφη από τη γέννηση τους. Κατέγραψαν στην πορεία του χρόνου τον τρόπο διατροφής τους και χώρισαν τα παιδιά σε τέσσερις ομάδες: εκείνα που δεν θήλασαν καθόλου, εκείνα που θήλασαν λιγότερο από 4 μήνες, όσα θήλασαν για 4 με 6 μήνες και τέλος τα βρέφη που θήλασαν για πάνω από 6 μήνες. Τα παιδιά αυτά πέρασαν από ένα τεστ εκτίμησης της γλωσσικής ικανότητας, στην ηλικία των 5 και των 10 χρονών. Έγινε στατιστική προσαρμογή των αποτελεσμάτων, ανάλογα με την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, μαιευτικές και ψυχοκοινωνικές παραμέτρους. Η ανάλυση έδειξε ότι υπήρχε δυνατή θετική συσχέτιση ανάμεσα στη διάρκεια του θηλασμού και την επίδοση στο τεστ γλωσσικής ικανότητας. Η επαφή του μωρού με το στήθος της μητέρας έχει αρκετά θετικά αποτελέσματα.
Συγκεκριμένα, η μελέτη βρήκε ότι τα παιδιά που θήλασαν περισσότερο από 6 μήνες είχαν, στην κλίμακα του 100, κατά μέσο όρο 3,5 μονάδες υψηλότερο σκορ στην ηλικία των 5 ετών και 4 μονάδες υψηλότερο σκορ στην ηλικία των 10 ετών, σε σύγκριση με εκείνα τα παιδιά που δεν θήλασαν καθόλου.
Οι Αυστραλοί επιστήμονες συμπέραναν ότι ο μακροχρόνιος μητρικός θηλασμός έχει θετική και στατιστικά ανεξάρτητη επίδραση στην γλωσσική ανάπτυξη και την ικανότητα στην ομιλία των παιδιών κατά την σχολική ηλικία.
Να θυμάστε ότι δεν υπάρχουν κανόνες όσον αφορά τον θηλασμό, ο θηλασμός πρέπει και επιβάλλεται να είναι απεριόριστος. Όποτε το παιδί θέλει γάλα θηλάστε το. Σας το λέω σαν μητέρα που θήλασε δυόμιση χρόνια. Κάνετε καλό σε εσάς αλλά και στα μωρά σας.
