Η κυρία Ηρώ Διώτη, υποψήφια Περιφερειάρχισσα Θεσσαλίας του ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε ξανά, σε συνέντευξη Τύπου στην Καρδίτσα, κατά της εκτροπής του Αχελώου. Αυτή τη φορά δεν είπε «να γκρεμιστούν τα έργα που έχουν γίνει», όπως είχε εκφραστεί παλιότερα, επέμεινε, όμως, στην αρνητική θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την ολοκλήρωση του έργου.
Βεβαίως, η κυρία Διώτη παραδέχτηκε ότι μεγάλες περιοχές της Θεσσαλία αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με το νερό που χρειάζεται για την άρδευση, αλλά και τη ύδρευση. Και τί πρότεινε για την επίλυσή του; Όχι, φυσικά, την εκτροπή του Αχελώου αλλά «τη δημιουργία μικρών και μεσαίων φραγμάτων και ταμιευτήρων».
Αν το πρόβλημα του νερού στη Θεσσαλία λυνόταν με μερικά «μικρά – μεσαία φράγματα», δεν θα χρειαζόταν ν’ ανησυχεί κανείς ιδιαίτερα, ούτε να γίνονται, επί χρόνια, αγροτικοί αγώνες για την εκτροπή του Αχελώου. Με «μπαλώματα» το φόρεμα δε γίνεται καινούργιο και δεν κρατάει πολύ.
Επιστημονικές έρευνες, αλλά και η εμπειρία των αγροτών και των άλλων κατοίκων της Θεσσαλίας, αποδεικνύουν ότι η μόνη ουσιαστική και μακροπρόθεσμα βιώσιμη λύση του υδατικού προβλήματος της περιοχής μας είναι η εκτροπή του Αχελώου. Ένα έργο ζωτικής σημασίας, άκρως αναγκαίο και πολλαπλώς ωφέλιμο, αφού θα λύσει προβλήματα που σχετίζονται με την ύδρευση και την άρδευση, αλλά και με την ενέργεια και την περιβαλλοντική αναβάθμιση.
Σε ό,τι αφορά, ιδιαίτερα, στην γεωργία και την κτηνοτροφία, από το αν θα ολοκληρωθεί, ή όχι αυτό το έργο εξαρτάται, εν πολλοίς, το αν θα παραμείνουν στην αγροτική παραγωγή οι μικρομεσαίοι αγρότες της Θεσσαλίας, ή θα αναγκαστούν να φύγουν και η γη και η παραγωγή θα περάσουν, εξολοκλήρου, στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών, μονοπωλίων και πολυεθνικών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την διατροφή και την ένδυση του ελληνικού λαού.
Διότι είναι φανερό πως χωρίς νερό ο μικρομεσαίος αγρότης δεν μπορεί να παράγει κι είναι προφανές ότι τα μονοπώλια και οι πολυεθνικές ενδιαφέρονται μόνο για το πως θα εξασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη και όχι, πως θα διασφαλίσουν φτηνά και ποιοτικά αγροτικά προϊόντα για τον ελληνικό λαό.
Επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ , η υποψήφια περιφερειάρχης που στηρίζει, οι υποψήφιοι και τα στελέχη του και δω στα Τρίκαλα, καλούνται ν’ απαντήσουν στο εξής ερώτημα, το οποίο θα τίθεται, επίμονα και βασανιστικά, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου:
«Είστε υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών που θα παράγουν φτηνά και ποιοτικά αγροτικά προϊόντα για το λαό, ή υπέρ των επίδοξων νεοτσιφλικάδων που θα μας «φλομώσουν» με διατροφικά σκάνδαλα, τύπου «τρελών» αγελάδων, μεταλλαγμένων λαχανικών, σάπιων φυστικιών;»
Κι εδώ δεν «σηκώνει» ούτε αμφίβολες, ούτε παραπειστικές απαντήσεις, καθότι σ’ αυτό τον μικρό τόπο και λίγοι είμαστε και καλά γνωριζόμαστε. Χρειάζονται «καθαρές κουβέντες».
Αν η υποψήφια Περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ απαντήσει «είμαι υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών και των φτηνών και ποιοτικών προϊόντων για το λαό», τότε θα πρέπει να εξηγήσει γιατί η ίδια και το κόμμα της είναι οι κατ’ εξοχήν εχθροί και πολέμιοι της εκτροπής του Αχελώου, αλλά και τάσσονται, επί της ουσίας, υπέρ της ΚΑΠ της ΕΕ που, σαν κοφτερό δρεπάνι, ξεκληρίζει την μικρομεσαία αγροτιά για να συγκεντρωθεί η γη και η αγροτική παραγωγή στα χέρια λίγων καπιταλιστών.
Κι ας μην αρχίσει, πάλι, τα ίδια περί «φαραωνικού έργου, με περιβαλλοντικές επιπτώσεις». Αυτά τα λένε στον ΣΥΡΙΖΑ για να ρίχνουν «στάχτη στα μάτια του κόσμου», ώστε να μην βλέπει ποιοί και γιατί κρύβονται πίσω από τον πόλεμο κατά της εκτροπής του Αχελώου. Να μην βλέπει, δηλαδή, τα μεγάλα ευρωενωσιακά – επιχειρηματικά, «περιβαλλοντικά» και άλλα – συμφέροντα που δεν θέλουν το έργο, επειδή προωθούν μια αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας που θα εξυπηρετεί τα κερδοσκοπικά σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου και όχι προς όφελος του λαού και του τόπου.
Οι Θεσσαλοί αγρότες που, μέχρι πριν λίγες μέρες, ήταν στα μπλόκα του αγώνα παλεύοντας, ανάμεσα στα άλλα, και για την εκτροπή του Αχελώου, θα ψηφίσουν στις ερχόμενες εκλογές με κριτήριο ψήφου τις θέσεις του κάθε υποψηφίου για τα μεγάλα προβλήματα που τους απασχολούν και αφορούν το παρόν και το μέλλον τους. Με τέτοια κριτήρια χρειάζεται να σκεφτούν όλες οι λαϊκές οικογένειες της Θεσσαλίας που έχουν άμεσο συμφέρον από μια φιλολαϊκή αγροτική ανάπτυξη, που θα απαντά στο διατροφικό πρόβλημα, ζήτημα που είναι απολύτως ρεαλιστικό να λυθεί, με όλες τις απαραίτητες περιβαντολλογικές προϋποθέσεις, αν δεν εμποδιζόταν από τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις της Ε.Ε. – της ΚΑΠ, των κυβερνήσεων και κομμάτων που συμφωνούν μαζί τους.
