Τρέχει ο αδυσώπητος χρόνος, πέρασε το 2019, φύγαν οι πρώτες ημέρες του 2020. Δυστυχώς, όσο μεγαλώνουμε ωριμάζουμε αλλά δεν παύουμε να αμαρτάνουμε. Χρόνος και αμαρτία είναι μεταπτωτικά φαινόμενα που θα σταματήσουν μόνον με την συντέλεια του κόσμου και την Δευτέρα παρουσία του Κυρίου μας.
Εμείς οι σύγχρονοι θεολόγοι και ιεροκήρυκες φοβόμαστε να ομιλήσουμε για την φύση της αμαρτίας και της επιπτώσεις της στην ψυχική αλλά και σωματική υγεία του ανθρώπου. Αυτό γίνεται γιατί δεν θέλουμε να στενοχωρήσουμε τον σημερινό άνθρωπο ο οποίος ρέπει προς την κατάθλιψη και την μελαγχολία. Πολλοί μάλιστα θεολόγοι επηρεασμένοι από την φιλοσοφία του υπαρξισμού ονομάζουν απροκάλυπτα την αμαρτία ως μια απλή αστοχία του ανθρώπου, που αν ο άνθρωπος καταφέρνει κάθε φορά που την διαπράττει να διώχνει μακριά τις τύψεις της συνειδήσεως, τότε δεν έχει καμιά αρνητική επίπτωση στην ψυχολογία του.
Τα πράγματα έρχεται να βάλλει στην θέση τους το πολύ εποικοδομητικό βιβλίο για όλους μας: «Η αμαρτία κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο», του πρ. Μητροπολίτου Αυλώνος κ. Χριστοδούλου. Ο πολυγραφότατος, σεβαστός και αγαπητός στην περιοχή μας Επίσκοπος, έχει μελετήσει σε βάθος τα συγγράμματα και τις ομιλίες του Μεγάλου Χρυσοστόμου. Αποδελτίωσε τα ομορφότερα χωρία και με εκλαϊκευμένο τρόπο μάς προσφέρει μια σύντομη μελέτη όπου μπορούμε να βρούμε με ενάργεια απαντήσεις σε ζωτικά για την πνευματική μας ζωή θέματα όπως: Ποιες είναι οι ρίζες της αμαρτίας; ποιες οι επιδράσεις της αμαρτίας στον άνθρωπο; ποια τα στάδια της αμαρτίας; ποιες οι θανάσιμες αμαρτίες; ο Θεός είναι τιμωρός ή παιδαγωγός; γιατί η αμαρτία είναι η παρά φύση κατάσταση του ανθρώπου; γιατί ο Θεός άφησε ελεύθερο τον διάβολο;
Είναι δυνατόν έναν άνθρωπο που αγωνίζεται για την αρετή να μην απασχολούν όλα τα παραπάνω ερωτήματα; Ο απόστολος Παύλος μας είπε ότι: «τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος εστί». Ποιος θέλει να φτάσει στον ψυχικό θάνατο; Ποιος δεν θέλει να γλυτώσει από τα πάθη του που έχουν την ρίζα τους στην αμαρτία; Και βέβαια η μεγαλύτερη αμαρτία όλων μας είναι ο εγωισμός. Λέγει στην σελίδα 106 ο συγγραφέας του βιβλίου: «Ο εγωισμός δαιμονοποιεί τον άνθρωπο, τον κάνει υβριστή, βλάστημο, επίορκο κι αίτιο θανάτων και φόνων. Ο εγωιστής ζει, συνέχεια, λυπημένος, αγανακτισμένος, τίποτε δε μπορεί να ικανοποιήσει το πάθος του και δε χορταίνει με τίποτε».
Και βέβαια την θεραπεία μας την δίδει κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο η λέξη μετάνοια. Θανάσιμο αμάρτημα για τον πεπτωκότα άνθρωπο, αυτόν που αρνήθηκε την Χάρη του Θεού και την κατά Θεό ζωή είναι η αμετανοησία. Όποιος δεν αλλάζει τρόπο ζωής ζει μια κόλαση, «μάλλον ο ίδιος είναι μια κινούμενη κόλαση σ’ αυτή τη ζωή πριν πάει στην αιώνια. Γιατί όλα αυτά; Γιατί δεν αγαπάει τον εαυτό του πρώτα, το συνάνθρωπο και τον Θεό. Εξάλλου η μετάνοια δεν είναι μια πράξη, αλλά μια ψυχική κατάσταση και, επομένως, δεν έχει τέρμα», (σελ. 111).
Επειδή νομίζω πως όλοι θα ωφεληθούμε από το εν λόγω βιβλίο θα επανέλθω και την επόμενη εβδομάδα με εποικοδομητικά στοιχεία γύρω από το θέμα της αμαρτίας. Άγιε πρ. Αυλώνος κ. Χριστόδουλε, ευχαριστούμε για το πόνημά σας, ο Θεός να σας δίδει έτη πολλά ώστε αυτός ο τόπος να ευεργετείται πνευματικά από τους πνευματικούς καρπούς της εν γένει διακονίας σας.
Του πρωτ. Αθανασίου Τύμπα, Θεολόγου-Μουσικού
