Το Σάββατο το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε επιτυχημένη εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Τρικάλων της ΚΝΕ, στην Σουίτα art cafe με θέμα “40 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου – πείρα και διδάγματα για το σήμερα”.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με προβολή δύο βίντεο με θέμα το χρονικό του αγώνα του λαού στα χρόνια της δικτατορίας και της κορύφωσής του με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, και ακολούθησε απαγγελία ποιήματος από την μαθήτρια Εύη Ζέρβα. Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Θοδωρή Αναπλιώτη, γραμματέα της Οργάνωσης Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ. Παρατίθεται απόσπασμα από την ομιλία του.
“Το πολυτεχνείο ουσιαστικά είναι η επέτειος αυτή που μας δίνει την ευκαιρία να ανατρέξουμε στην ιστορία της χώρας μας να αντλήσουμε σύγχρονα διδάγματα για να γίνουμε ικανότεροι στην πάλη του σήμερα να οργανώσουμε τους αγώνες του σήμερα με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. (…) Η δικτατορία, που ήταν πραγματικά ένα καθεστώς τρόμου, με βασανιστήρια, εξορίες και δολοφονίες, με ατελείωτα “απαγορεύεται”, υπεράσπιζε πάνω από όλα την εξουσία των μονοπωλίων. (…) Ο λαϊκός ξεσηκωμός το Νοέμβρη του ’73 ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία εμπλουτίστηκε με συνθήματα ενάντια στο ΝΑΤΟ και τις βάσεις των ΗΠΑ στη χώρα. Το μήνυμα ήταν πολιτικό, ανατρεπτικό, αντιιμπεριαλιστικό. Ήταν πράξη που πήρε τα χαρακτηριστικά οργανωμένης ανυπακοής και απειθαρχίας στο καθεστώς. Ζυμώνονταν οράματα για γενικότερες ανατροπές. Ο στόχος όμως παρέμεινε περιορισμένος. Ανατροπή της στρατιωτικής δικτατορίας και αποκατάσταση της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Δηλαδή αντικατάσταση μιας μορφής της αστικής εξουσίας με μια άλλη. Σ’ αυτό συνέκλιναν διάφορες πολιτικές δυνάμεις. Αν και είχαν διαφορές, υπήρχε διαπάλη τόσο για τις πολιτικές επιδιώξεις όσο και στα μέσα πάλης. (…) Το Πολυτεχνείο δεν ήταν απλά ένα μαζικό και μαχητικό ξέσπασμα. Εξελίχθηκε σε μια αποφασιστική, αιματηρή σύγκρουση με τη στρατιωτικοφασιστική δικτατορία, με νεκρούς, τραυματίες. Η κατάληψη του Πολυτεχνείου έγινε πόλος συσπείρωσης και κινητοποίησης ευρύτατων λαϊκών μαζών και νεολαίας. Δεν περιορίστηκε σε φοιτητές. (…) Είναι γενικό συμπέρασμα ότι χωρίς την επίδραση των επαναστατικών ιδεών, της ταξικής πάλης, τη συμμετοχή της σε αυτή, χωρίς κοινό βηματισμό με την εργατική τάξη και τους συμμάχους της το κίνημα της νεολαίας από μόνο του δεν μπορεί να οδηγήσει σε ανατροπές, σε αντίθεση με ο,τι πλασάρεται.Ενώ μπορεί να έχει σημαντική συμβολή όταν τα τμήματα της νεολαίας και τα κινήματά τους, οι αγώνες τους, χωρίς βέβαια να χάνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, βαδίζουν συνειδητά μαζί με την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Όταν και το εργατικό – λαϊκό κίνημα ενσωματώνει αιτήματα, θέσεις, μορφές πάλης που προσελκύουν τη νεολαία. Για μας τους κομμουνιστές το βασικό είναι ότι καμιά θυσία δεν πάει χαμένη. (…) Το ΚΚΕ φέρνει ο,τι πιο νέο υπάρχει, το πιο πρωτοπόρο και καινοτόμο, τον πιο όμορφο στόχο που έχει θέσει η ανθρωπότητα για την εξέλιξή της, την πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είμαστε σίγουροι ότι ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας μιας καινούριας ανόδου του επαναστατικού κινήματος και μιας νέας σειράς κοινωνικών επαναστάσεων. Αυτή η πορεία δεν αλλάζει παρά τους σημερινούς συσχετισμούς, παρά την αντεπανάσταση, την ανατροπή της πρώτης προσπάθειας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Κανένα κοινωνικό σύστημα δεν επικράτησε μεμιάς. Ο καπιταλισμός δεν έχει πλέον μέλλον, παρασάπισε, θα πνιγεί από τις ίδιες τις αντιθέσεις του και τη δράση των επαναστατικών μαζών που θα δυναμώσουν νέοι και οι νέες που βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης και θα πυκνώνουν τις γραμμές της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού, θα πυκνώσουν και τις στρατιές της επανάστασης’ αυτόν τον αγώνα καταθέτουμε όλες μας τις δυνάμεις, σ’ αυτόν τον αγώνα καλούμε κι εσάς.”
