Την Τρίτη 19 Μαρτίου 2013 πραγματοποιήθηκε η περιβαλλοντική εκδρομή στη Μελίτη Φλώρινας με τη συνοδεία της Διευθύντριας μας κας Αμαλίας Ηλιάδη και των καθηγητριών μας κων Καλλιόπης Μαγαλιού, Ειρήνης Μαυρομάτη και Αγορίτσας Τέγου . Το πολύωρο εκπαιδευτικό μας ταξίδι για τη Φλώρινα ξεκίνησε από το χώρο του σχολείου πρωί -πρωί. Οι καθηγήτριες μας, γνωρίζοντας ότι το ταξίδι θα ήταν μεγάλο, είχαν φροντίσει να μας αναθέσουν να συγκεντρώσουμε πληροφορίες για κάποια από τα μέρη που θα επισκεφτούμε. Διαβάζοντας τες και ακούγοντας κάποια επιπλέον πράγματα που οι ίδιες μας ανέφεραν, φτάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε στον πρώτο σταθμό του ταξιδιού μας το Νυμφαίο, που φιλοξενεί τον οργανισμό «Αρκτούρος» ο οποίος προστατεύει ζώα της πατρίδας μας, που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Ένα μακρύ πέτρινο δρομάκι μας οδήγησε στις εγκαταστάσεις και εκεί ο ξεναγός μας ζητώντας να κάνουμε ησυχία, μας οδήγησε από ένα στενό χωματένιο μονοπατάκι σε ένα ξύλινο κιόσκι. Εκεί μας πληροφόρησε ότι οι αρκούδες φυλάσσονται σε καταφύγια που περικλείονται από σύρματα με ηλεκτροφόρα καλώδια, τις χωρίζουν σε αυτά ανάλογα με το χαρακτήρα τους, τις στειρώνουν για να μη γεννήσουν μωρά που δεν θα μπορούν να μεγαλώσουν σωστά, για τις αρκούδες χορεύτριες που προέρχονται από τους αρκουδιάρηδες, καθώς και για ένα ειδικό πρόγραμμά τους για τα μικρά αρκουδάκια. Μας διηγήθηκε μια ιστορία που κάποιος κύριος τους τηλεφώνησε ότι βρήκε δύο μικρά αρκουδάκια, τα οποία τα έβαλαν μόνα τους σε ένα ειδικό καταφύγιο ώστε να μάθουν να επιβιώνουν. Τέλος αναφέρθηκε στην καθοριστική σημασία της συμβολής μας υιοθετώντας μία αρκούδα ή προσφέροντας χρήματα για το πρόγραμμα.
Από εκείνο το κιόσκι μπορούσες να δεις τα σύννεφα να κινούνται και να ακούς τα κελαϊδίσματα των πουλιών. Έπειτα ακολουθήσαμε το υπόλοιπο μονοπάτι περνώντας δίπλα από το καταφύγιο των αρκούδων, όπου για καλή μας τύχη ήταν ξύπνιες – μόλις είχαν ξυπνήσει από τη χειμερία νάρκη τους – και έτσι καταφέραμε να τις δούμε έστω από μακριά. Το τέλος του μονοπατιού ήταν και αρχή της διαδρομής, οπότε εκεί τελείωσε και η βόλτα μας στο πάρκο. Στο μέρος αυτό υπήρχε ένα μικρό μαγαζάκι και εκεί μας άφησαν οι καθηγήτριές μας να αγοράσουμε κάποια αναμνηστικά. Βέβαια τα χρήματα αυτά χρησιμοποιούνται για τη φροντίδα των ζώων.
Μετά ακολουθήσαμε ξανά το πέτρινο μονοπάτι που μας οδήγησε στη Νίκειο σχολή όπου βγάλαμε ομαδικές και ατομικές φωτογραφίες και έπειτα φάγαμε σε μια παραδοσιακή ταβερνούλα.
Λίγο αργότερα επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο που μας πήγε στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Μελίτης όπου μας χώρισαν σε επτά ομάδες, μας είπαν για την πλούσια πανίδα της Πρέσπας που αποτελείται από 60 είδη θηλαστικών όπως η αρκούδα, ο λύκος, ο λύγγας, η βίδρα, το αγρριόγιδο. Ψάρια όπως η μπράνα, το τσιρόνι, η πέστροφα κ.α. και πτηνά όπως ο αργυροπελεκάνος, ο ροδοπελεκάνος, η λαγγόνα, η χαλκόκοτα, ο κορμοράνος, ο αργυροτσικνιάς κ.α. Επίσης αναφέρθηκαν στην εντυπωσιακή χλωρίδα της που αποτελείται από τα υγρά λιβάδια, τις ζώνες των καλλιεργειών, τους οικισμούς, τα βοσκοτόπια, τα αλπικά λιβάδια, τους νουφαρώνες, τους δασικούς κώνους, την κενταύρια της Φλώρινας κ.α. Τέλος μας μίλησαν για την αξία των υγροτόπων που είναι επιστημονική, βιοποριστική, εκπαιδευτική, καθώς και για τους παραδοσιακούς οικισμούς τους, τους Ψαράδες και το Βροντερό. Μετά από ένα μικρό διάλειμμα μας ανέθεσαν ρόλους ανά ομάδες και γράψαμε μια έκθεση – επιστολή που απευθυνόταν στις αρχές.
Φεύγοντας από εκεί πήγαμε στη Φλώρινα και αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο, κάναμε μια μικρή βόλτα στην πόλη όπου φάγαμε και μετά γυρίσαμε στα δωμάτιά μας και κοιμηθήκαμε.
Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε, ετοιμάσαμε τις βαλίτσες μας και μετά το πρωινό ξεκινήσαμε για τις Πρέσπες. Στην αρχή είδαμε τη Μικρή Πρέσπα από ψηλά και έπειτα από πιο κοντά καθώς πλησιάζαμε με το λεωφορείο. Είδαμε τις 4 σιδερένιες πόρτες που είναι στο σημείο τομής των δύο λιμνών και χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση της στάθμης των λιμνών. Σε κέντρο δίπλα στη Μεγάλη Πρέσπα μας μίλησαν για τη χλωρίδα, την πανίδα της περιοχής και τις λίμνες. Αφού ολοκληρώθηκε η ξενάγηση, μας χώρισαν σε τέσσερις ομάδες και μας έδωσαν έντυπα με δραστηριότητες.
Με μια μικρή πεζοπορία ανεβήκαμε στο όρος-λόφο Κρίνα όπου η θέα ήταν μαγευτική. Εκεί συμπληρώσαμε κάποιες από τις δραστηριότητες, είδαμε τους πελεκάνους με κιάλια και ακούσαμε τα κελαϊδίσματα των πουλιών.
Λίγο αργότερα περάσαμε την πλωτή γέφυρα που μας οδήγησε στο νησί του Αγίου Αχιλλείου και συγκεκριμένα στη ερειπωμένη βασιλική. Εκεί μας είπαν κάποια λόγια για αυτή μετά φάγαμε και συμπληρώσαμε ένα φύλο αξιολόγησης.
Στην επιστροφή οι καθηγήτριές μας αποφάσισαν να μας κάνουν ένα δώρο, γι’ αυτό και μας άφησαν για μια ώρα στην Καστοριά και έπειτα ξεκινήσαμε για το ταξίδι του γυρισμού.
Τελικά το βράδυ στις οκτώ φτάσαμε στα Τρίκαλα κουρασμένοι αλλά και γεμάτοι χαρά και εντυπώσεις.
Για αυτή την εκδρομή πρέπει να ευχαριστήσουμε τη διευθύντριά μας και τις τρεις καθηγήτριες που μας συνόδευσαν για την επιλογή αυτού του θαυμαστού μέρους και για την υπομονή τους.
