Ενώ συνήθως ο Ιούνιος σηματοδοτούσε τη λήξη της σχολικής χρονιάς και όλοι ετοιμάζονταν για τη θερινή τους ανασυγκρότηση, το φετινό καλοκαίρι είναι εντελώς διαφορετικό για τους εκπαιδευτικούς.
Είμαστε επιστρατευμένοι, παρόλο που οι πανελλήνιες εξετάσεις έχουν λήξει (ας σημειωθεί ότι στις εξετάσεις αυτές μπήκαν τα δυσκολότερα θέματα των τελευταίων ετών, έξω από τη σχολική πρακτική και διδασκαλία), πολλοί από εμάς κριθήκαμε υπεράριθμοι με βάση την αύξηση των ωρών διδασκαλίας, όπως άλλωστε επιτάσσει η Τρόικα, αλλά και η πολιτική των ταξικών φραγμών, η οποία θέλει να φράξει τον δρόμο της εκπαίδευσης στα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων.
Αυτό φυσικά σημαίνει υποχρεωτικές μετακινήσεις και στο βάθος του τούνελ απολύσεις, οι οποίες έρχονται να προστεθούν σε ένα σκληρό αντιδημοκρατικό πειθαρχικό πλαίσιο, πλαισιωμένο από μια «αξιολόγηση», που μόνο την υποταγή και τον εκμαυλισμό έχουν ως σκοπό και καμιά βελτίωση της εκπαίδευσης δεν επιδιώκουν.
Ας μην ξεχάσουμε όμως και τις μειώσεις των μισθών που έχουμε υποστεί, το κλείσιμο σχολείων που είδαμε και θα δούμε στο προσεχές μέλλον, το στοίβαγμα των μαθητών στις τάξεις, τις συγχωνεύσεις τμημάτων.
Δε θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε!
Είναι φανερό ότι όσο δεν αντιδρούμε, γονείς, εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί, μαθητές, όλοι όσοι θιγόμαστε από τις αρνητικές εξελίξεις στην εκπαίδευση, τόσο χειρότερη μπορεί να γίνει η κατάσταση. Κι εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα, ειδικά μετά την απεργία που δεν έγινε: Μπορούμε να αντισταθούμε στον οδοστρωτήρα που ισοπεδώνει κάθε εργασιακό, μορφωτικό και δημοκρατικό δικαίωμα, στην εκπαίδευση και όλη την κοινωνία;
Το πραξικόπημα που διαπράχθηκε από την πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, σίγουρα προβλημάτισε πολλούς για τον αν πραγματικά μπορεί ο κλάδος μας να οργανώσει πραγματικό αγώνα και να τον φέρει εις πέρας.
Εμείς πιστεύουμε ότι θα πρέπει να γίνει ουσιαστική συζήτηση στον κλάδο για τα γεγονότα της απεργίας και να καταδικαστούν οι παρατάξεις που ουσιαστικά εμπόδισαν τον κλάδο να εκφράσει την αντίθεση του, με απεργία και όποιον άλλο τρόπο, που παραχάραξαν τις αποφάσεις δεκάδων συνελεύσεων, που αποφάσισαν ως άλλοι Καίσαρες για ολόκληρο τον κλάδο. Πρέπει να δούμε τις δυνατότητες και τις αδυναμίες των αριστερών παρατάξεων, να συναντηθούμε ξανά με τους φυσικούς μας συμμάχους, να αποκαλύψουμε τον ρόλο των πληρωμένων κοντυλοφόρων, των κομμάτων που είτε ήταν εναντίον μας, είτε ένιπταν τας χείρας τους, της βιομηχανίας λάσπης εναντίον όχι των εκπαιδευτικών, αλλά του δημόσιου σχολείου.
Επειδή λοιπόν η χρονιά που τελειώνει μας βρίσκει υπό επιστράτευση, υποχρεωτική μετακίνηση ή και απόλυση,
Επειδή πρέπει να βγάλουμε σωστά συμπεράσματα από τις μέχρι τώρα εξελίξεις.
Επειδή τα προβλήματα παραμένουν μπροστά μας και είναι πολλά,
Επειδή οι μόνοι που μπορούν να αντισταθούν στην επίθεση εναντίον των εκπαιδευτικών είναι οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και όχι κάποιες ηγεσίες ή κάποιοι φωτισμένοι.
Σας καλούμε
Στην εκδήλωση συζήτηση για τις εξελίξεις στην εκπαίδευση, να κάνουμε απολογισμό όσων έχουν συμβεί και να ετοιμαστούμε για όσα έρχονται,
ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ
8:30 μ.μ.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
