Στις 15-2-2013, μετά από πρόσκληση του 1ου ΓΕΛ Τρικάλων, 10 μαθητές μας με ενθουσιασμό αποφάσισαν να δοκιμάσουν την ικανότητα τους στο λόγο παίρνοντας μέρος στους Α΄ Διαλυκειακούς Ρητορικούς Αγώνες του Νομού μας. Πράγματι, για δύο συνεχόμενες ημέρες οι ομιλητές του σχολείου μας, μαζί με εκείνους από εφτά ακόμη Λύκεια του Ν. Τρικάλων, υποστήριζαν απόψεις -τις οποίες μάλιστα δεν επέλεγαν οι ίδιοι αλλά καθορίζονταν κάθε φορά με κλήρωση- πάνω σε κρίσιμα κι επίκαιρα ζητήματα της εποχής μας, αποδεικνύοντας ότι και δημιουργική σκέψη διαθέτουν και με ετοιμότητα μπορούν να εκφράσουν τα επιχειρήματά τους, απαλλαγμένοι από παγιωμένες και στερεοτυπικές αντιλήψεις. Οι διττοί λόγοι, ο αυθόρμητος και ο προτρεπτικός λόγος ήταν τα τρία αγωνίσματα στα οποία έλαβαν μέρος, καταβάλλοντας όλοι τους εξαιρετική προσπάθεια και δείχνοντας τέτοιο θάρρος και αποφασιστικότητα, που προηγουμένως κάποιοι απ’ αυτούς δεν πίστευαν ότι διαθέτουν. Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία, ένα μάθημα ζωής, μια αποκάλυψη δεξιοτήτων, που περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία να αναδυθούν.
Ενθαρρύνοντας λοιπόν, τέτοιες προσπάθειες που πραγματικά καταλήγουν να γίνονται τα πιο γόνιμα και αποτελεσματικά σχολικά μαθήματα, ο Σύλλογος διδασκόντων του Λυκείου αποφάσισε να απονείμει ως αναμνηστικό βραβείο σε κάθε συμμετέχοντα, τον Πύργο της Βαβέλ του Πιέτερ Μπρέγκελ αποτυπωμένο σε καμβά, για να μη λησμονήσει κανείς τους ότι η σύγχυση στη μεταξύ μας επικοινωνία, που διαρκώς εντείνεται, μπορεί τελικά να αρθεί μόνο με τον αλληλοσεβασμό, την κατανόηση, την ανθρωπιά και τον χωρίς εγωισμό και μισαλλοδοξία διάλογο.
Στους νικητές, μάλιστα, των δύο διαγωνισμάτων προστέθηκαν ως αναμνηστικό δώρο συλλογές διηγημάτων και ποιημάτων των Γ. Ιωάννου και Τ. Λειβαδίτη αντίστοιχα, σε αντάλλαγμα να μοιραστούν την εμπειρία τους μαζί μας.
«Το παιχνίδι των τεσσάρων»
Η Διοργάνωση
Παρότι έχει περάσει ένα σημαντικό χρονικό διάστημα από τους Α΄ Διαλυκειακούς Ρητορικούς Αγώνες, φαίνεται ότι δεν είναι αρκετό ώστε να ξεθωριάσει την ανάμνηση της πρωτόγνωρης συμμετοχής σ’ αυτούς και να εμποδίσει την καταγραφή εκείνων των έντονων στιγμών.
Παρασκευή 15-02-2013, πλημμυρισμένοι από ποικίλα συναισθήματα και δέος, βρισκόμαστε στο προαύλιο του 1ου ΓΕΛ Τρικάλων μαζί με τριακόσιους άλλους μαθητές – ασυνήθιστη συνεύρεση για μας που προερχόμαστε από σχολείο εκτός της πόλης. Δεν περνά πολύ ώρα και μας καλούν στο χώρο της συγκέντρωσης. Εκείνη τη στιγμή επικρατεί μια διάχυτη αναταραχή, αναμενόμενη άλλωστε κυρίως από τους διαγωνιζόμενους, καθώς μαρτυρά την αγωνία τους. Το καλωσόρισμα όμως από τους διοργανωτές, η φιλική τους υποδοχή και η υπενθύμιση βασικών σημείων της διαδικασίας βοηθά στην εξοικείωση μας με το χώρο και στη δημιουργία θετικού κλίματος την ώρα που μπαίνουμε στις αίθουσες των αγώνων.
Δεκατρείς αίθουσες επιστρατεύονται για το όλο εγχείρημα και είναι διαρκώς κατειλημμένες από τους εκατόν τριάντα διαγωνιζομένους. Σαφώς και δε θυμίζουν σχολικές αίθουσες λόγω της διάταξης των θρανίων: υπάρχουν μονάχα τρία σε κάθε αίθουσα, δύο για τις διαγωνιζόμενες ομάδες κι ένα για τους κριτές, και τριάντα περίπου καρέκλες αντιδιαμετρικά των θρανίων για το κοινό. Τότε καταλαβαίνουμε πως το θέαμα δε θα περιοριστεί σε λίγους.
Μαγκούτης Χρήστος – Γ’ τάξη: 1ο βραβείο (χρυσό κλαδί ελιάς) Ομάδας στους Διττούς Λόγους
2ο βραβείο (αργυρό κλαδί ελιάς) Καλύτερου Ομιλητή στους Προκριματικούς των Διττών Λόγων
Το ακροατήριο
Και πράγματι οι μαθητές του Λυκείου είναι όλοι εκεί έτοιμοι να παρακολουθήσουν με ωριμότητα και κοσμιότητα τους ομιλητές. Και μαζί τους καθηγητές, γονείς, αλλά και άνθρωποι με ενδιαφέρον για αγώνες επιχειρηματολογίας και ανοιχτό μυαλό, που γνωρίζουν καλά ότι για κάθε άποψη υπάρχει και η αντίθετη της, η οποία σε κάθε κρίσιμη απόφαση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και να ερμηνεύεται με τον πλέον κατάλληλο τρόπο.
Αξιέπαινη η στάση όλων τους, μα εκείνο που εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η αναγνώριση κι ο θαυμασμός που εισπράττουμε όχι μόνο από τους καθηγητές μας αλλά κι από τους άλλους μαθητές και συμμαθητές μας. Αποβάλλοντας προκαταλήψεις και μικρότητες μας αγκαλιάζουν, παραδέχονται την προσπάθειά μας και πάνω απ’ όλα δείχνουν το σεβασμό τους απέναντί μας. Γι’ αυτό άλλωστε και ο διαγωνισμός στέφεται τελικά με επιτυχία· γιατί το ήθος, η αλληλεγγύη και η προσοχή στις απόψεις του συνομιλητή αποτελούν τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του.
Χρυσούλα Καρακικέ – Γ’ τάξη: 2ο βραβείο (αργυρό κλαδί ελιάς) στον Προτρεπτικό λόγο
Οι Διαγωνιζόμενοι – Οι Κριτές
Γνωρίσματα που επιβάλλεται να διαθέτουν και οι διαγωνιζόμενοι προκειμένου να διεξαχθούν ομαλά οι αγώνες της 15ης του Φλεβάρη. Γιατί αυτοί που παίρνουν μέρος δεν είναι μια χούφτα παιδιά, αλλά ένας μεγάλος αριθμός, ένα πλήθος ατόμων τόσο διαφορετικά άγνωστα και απόμακρα μεταξύ τους. Αυτή την απόσταση, όμως, έρχεται να μειώσει το αίσθημα που φαίνεται ότι μας διακατέχει όλους εκείνη τη μέρα. Νιώθουμε ότι ανήκουμε σε μια παρέα φίλων που συγκεντρώνονται σε μια αλάνα για να παίξουν μπάλα, διασκεδάζοντας χωρίς το στυγνό ανταγωνισμό ανάμεσά τους που διχάζει, χωρίς να έχουν τίποτε να χάσουν και τίποτε να κερδίσουν· μαζί κι αγαπημένοι.
Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα πραγματοποιούνται οι αγώνες… και δεν είναι λίγες οι φιλίες που γεννιούνται με αφορμή την «καλή επιτυχία» (που ακούγεται στα διαλείμματα όπου κι αν στραφείς, θαρρείς απ’ όλους προς όλους), τα ειλικρινή χαμόγελα, τα ενθαρρυντικά χτυπήματα στην πλάτη. Και οι κριτές με τη σειρά τους προσπαθούν να εξασφαλίσουν την ευρυθμία στη λειτουργία του σχολείου φροντίζοντας παράλληλα να βρίσκονται κοντά μας. Έτσι παύουν να φαντάζουν απειλητικοί και γίνονται πραγματικά φιλικοί και καθοδηγητικοί, όπως η περίσταση το απαιτεί.
Βινίτσιο Ντούβλης – Β’ τάξη : 1ο βραβείο (χρυσό κλαδί ελιάς) στον Προτρεπτικό λόγο
Η Ευγενής άμιλλα
Όλα λοιπόν, κινούνται στα πλαίσια της ευγενούς άμιλλας και μέσα στο πνεύμα του «ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ». Ιδιαίτερα στους διττούς λόγους η διακριτικότητα των συναγωνιζόμενων και η μεταξύ μας συναναστροφή δίνουν μαθήματα υγιούς συναγωνισμού. Οι ερωτήσεις διατυπώνονται σε φιλικό και ήπιο τόνο και μάλιστα με τρόπο που να μη φέρουν τον αντίπαλο σε δύσκολη θέση, αποφεύγοντας δυσάρεστες νύξεις κι επιτρέποντάς του κατά συνέπεια να ανακτήσει τον ειρμό των σκέψεών του. Κατά τη διάρκεια μάλιστα της εικοσάλεπτης προετοιμασίας μας για το συγκεκριμένο αγώνισμα, οι δυο ομάδες δε διστάζουμε να συνομιλούμε μεταξύ μας και να ανταλλάσσουμε απόψεις για την εξεύρεση των επιχειρημάτων μας, αδιαφορώντας αν αυτή η ενέργεια λειτουργεί αρνητικά για την ομάδα μας, όσον αφορά την έκβαση της μονομαχίας.
Αυτό που τελικά έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι ο τρόπος διαπραγμάτευσης των θεμάτων από την κάθε ομάδα. Ξαφνιάζουν σε πολλές περιπτώσεις οι διαφορετικές ιδέες, το ξετύλιγμα των γνώσεων του καθενός, η πολύπλευρη προσέγγιση των ζητημάτων, η αλήθεια ιδωμένη από διαφορετική κάθε φορά οπτική γωνία· κι αποκαλύπτουν τη θέλησή μας για απόδραση από κάθε σύγχρονο «σπήλαιο» που μας κρατά δέσμιους σε προβλήματα, που άλλοι προκάλεσαν, και δε μας επιτρέπει να δούμε το πραγματικό φως, την αλήθεια.
Γκρέκος Ιωάννης -Γ’ τάξη: 1ο Βραβείο (χρυσό κλαδί) Καλύτερου Ομιλητή στους Προκριματικούς των Διττών Λόγων
