Εκατοντάδες εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο κατώφλι της απόλυσης και της ανασφάλειας. Μετά από 100 χρόνια βρισκόμαστε μπροστά σε μαζικές απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Απόδειξη ότι η διαθεσιμότητα σημαίνει απολύσεις.
Μια εξέλιξη για την οποία το ΚΚΕ και τα μέλη του ,όπου κι αν βρισκόντουσαν, έγκαιρα προειδοποιούσαν και ενημέρωναν τους εργαζόμενους. Αποκάλυπταν ότι πρόκειται για σχέδιο που βασικό στόχο έχει το χτύπημα τους δικαιώματος της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, την επιβολή ελαστικών μορφών απασχόλησης, τη χειροτέρευση των όρων αμοιβής και όχι τον «εξορθολογισμό» στο δημόσιο τομέα.
Και επιμένουμε να λέμε ότι το σχέδιο της κυβέρνησης, σε συνδυασμό με τους 1.500.000 και πλέον ανέργους, θα έχει οδυνηρές συνέπειες για τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες. Θα μεγαλώσει τη στρατιά των ανέργων και ταυτόχρονα θα αποδεκατίσει από προσωπικό τους δημόσιους οργανισμούς, επιδεινώνοντας τις ήδη υποβαθμισμένες κοινωνικές και άλλες υπηρεσίες προς τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες.
Αγωνιστήκαμε και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις ενάντια σ’ αυτά τα σχέδια απ’ όποιο μετερίζι κι αν βρισκόμαστε.
Ακόμη και αυτή τη στιγμή απαιτούμε από την κυβέρνηση να εξασφαλίσει το δικαίωμα στην εργασία, για όλους όσους χάνουν τη δουλειά τους. Να υιοθετήσει την ουσία της τροπολογίας που κατέθεσε το ΚΚΕ, γιατί όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι είναι και χρήσιμοι και απαραίτητοι.
Η τροπολογία προέβλεπε τη διασφάλιση του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, την επανασύσταση ή τη σύσταση θέσεων εργασίας στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα για όλους τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα, χωρίς βλαπτική μεταβολή των εργασιακών και μισθολογικών τους δικαιωμάτων. Την αναγνώριση ως χρόνου πλήρους υπηρεσίας το διάστημα της διαθεσιμότητας και την αναδρομική καταβολή των αποδοχών και των ασφαλιστικών εισφορών που έχουν περικοπεί. Η κυβέρνηση δεν την έκανε δεκτή, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα απέφυγαν να τοποθετηθούν , καταθέτοντας επιλεκτικά τροπολογίες μόνο για ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα.
Οι εργαζόμενοι να κρίνουν αυτές τις δυνάμεις και από τη στάση που κράτησαν στην τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή. Να γυρίσουν την πλάτη στις δυνάμεις που εμφανίζονται ως φίλοι των εργαζομένων και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, αλλά στην πράξη υπερασπίζονται την ΕΕ της ανεργίας και των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
Χρειάζεται να γίνει συνείδηση ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον αγώνα. Αυτή η εξέλιξη εντάσσεται στα γενικότερα αντιλαικά μέτρα που δεν θα έχουν τελειωμό όσο βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση, ακόμη και με περίοδο αναιμικής ανάκαμψης. Ήδη η «αξιολόγηση» είναι προ των πυλών , όπως η κατάργηση των τριετιών στον ιδιωτικό τομέα και το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία.
Οι μεγάλοι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος πρέπει να συνεχιστούν με ενότητα των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, έτσι ώστε να ανατρέψουμε μια βάρβαρη πολιτική που θυσιάζει τους εργαζόμενους στο βωμό της εμπορευματοποίησης κοινωνικών αγαθών με σκοπό το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων.
