Σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 21 του Συντάγματος “η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους”.
Ο αριθμός των αστέγων στην Ελλάδα έχει σημειώσει κατά την περίοδο της κρίσης ραγδαία αύξηση. Η διόγκωση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που οδηγούν στην απώλεια της στέγης – φτώχεια, ανεργία, εξαρτήσεις, ενδοοικογενειακή βία κλπ. – αποτελεί ένα αρνητικό φαινόμενο που δεν καταγράφεται πια μόνο στις μεγαλουπόλεις, αλλά εξαπλώνεται και στην περιφέρεια.
Ωστόσο, οι παρεχόμενες υπηρεσίες στοχεύουν πρώτιστα στην ανακούφιση των βασικών αναγκών επιβίωσης (προσωρινή στέγη, διατροφή, ένδυση), ενός ελάχιστου τμήματος του πληθυσμού των αστέγων, ενώ η εξειδικευμένη βοήθεια είναι ανύπαρκτη, την ώρα που άλλες ευρωπαϊκές χώρες συζητούν μέτρα για την εξάλειψη του φαινομένου.
Θεωρώντας ότι η πρόοδος της κοινωνίας απαιτεί την ενίσχυση των κοινωνικών δομών και τη δημιουργία υποδομών για την εξάλειψη του φαινομένου των αστέγων, αποτελεί ευθύνη της Πολιτείας και δείγμα της ευαισθησίας και του πολιτισμού μας η έμπρακτη υποστήριξη αυτών των συμπολιτών μας.
Με δεδομένο ότι η πρόσβαση σε κατάλληλη στέγαση αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και η πρόσβαση σε κατάλυμα αποτελεί συχνά το πρώτο βήμα προς επαρκείς και βιώσιμες λύσεις για τη στέγαση ανθρώπων που βιώνουν την απόλυτη φτώχεια και τον αποκλεισμό,
Ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
• Ποιες πολιτικές δράσεις αντιμετώπισης και πρόληψης του φαινομένου των αστέγων βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ελλάδα; Ποιες δομές αποκατάστασης και επανεξέτασης των αστέγων;
• Θα αναγνωριστούν οι άστεγοι ως ειδική κοινωνική κατηγορία ώστε να οριστεί και προσδιοριστεί με σαφήνεια και ακρίβεια τόσο η κατηγορία όσο και το φαινόμενο;
• Έχει ανταποκριθεί η χώρα μας στην προτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να εκπονήσει “εθνικό σχέδιο δράσης” για τους άστεγους; Αν ναι, με ποια αποτελέσματα;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Γιαννακάκη Μαρία
Κυρίτσης Γιώργος
Μάρκου Κατερίνα
Ψύρρας Θωμάς
