Να’ μαστε, λοιπόν, πάλι στους δρόμους. Με τα τρακτέρ της δουλειάς και του αγώνα, στα μπλόκα για την επιβίωση. Παλεύουμε, με νύχια και με δόντια, για να κρατήσουμε τα χωράφια μας και τα ζώα μας, να παραμείνουμε στα χωριά μας, να ζούμε τις οικογένειές μας από τη δουλειά μας, με αξιοπρέπεια.
Για μας τους φτωχούς αγρότες, αυτός ο αγώνας είναι μονόδρομος. Αν δεν τον κάνουμε, αν δεν αντισταθούμε, θα μας ξεριζώσουν από τη γη μας και θα μας πετάξουν στον Καιάδα της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Είναι και αγώνας δίκαιος. Τούτη, μάλιστα, τη φορά δε ζητάμε να μας δώσουν τίποτα. Ζητάμε να μην μας παίρνουν και τα λίγα που μας έχουν απομείνει.
Με το που βγήκαμε στους δρόμους, «έσκασαν μύτη» και οι κατήγοροί μας. Παλιοί μας γνώριμοι, οι οποίοι, κάθε φορά που κάνουμε κινητοποιήσεις, «ξερνούν χολή» εναντίον μας. Μα χαρακτηρίζουν «ζήτουλες», «αχόρταγους», «ακαμάτες», «υποκινούμενους». Μας είχαν εξυβρίσει και με λέξεις βαριές, όπως «γαϊδούρια» και «τρομοκράτες».
Ξέρουμε από που κινούνται και σε τι αποσκοπούν. Είναι «τσιράκια» της κυβέρνησης, που αρνείται να ικανοποιήσει το δίκιο μας. Είναι «μπιστικοί» των εμποροβιομηχάνων, που εκμεταλλεύονται τους κόπους μας. Είναι «στυλώματα» της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που μας ξεκληρίζει. Θέλουν να στρέψουν την κοινωνία εναντίον μας, να μας απομονώσουν, να μας φέρουν σε αντίθεση με τ’ αδέλφια μας, τους εργάτες, τους επαγγελματίες, τους μικρέμπορους. Να σταματήσουν το αγώνα μας και να μας σπρώξουν στον Καιάδα.
Τώρα, μας κατηγορούν ότι είμαστε «μπαταχτσήδες» και βγαίνουμε στους δρόμους, μόνο και μόνο, γιατί δεν θέλουμε να πληρώνουμε φόρους. Και, δήθεν αφελώς και, τάχα, αθώα, μας ρωτούν: Αφού έχετε κάποιο εισόδημα γιατί να μην πληρώνετε κι εσείς φόρο, όπως πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι επιχειρηματίες;
Τους απαντάμε: Είστε αισχροί ψεύτες και βρωμεροί συκοφάντες. Σε τι λέμε όχι, οι φτωχοί αγρότες; Λέμε όχι στην απόφαση της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ να μαζέψει, μέσω μιας άγριας κι άδικης φορολογίας, λεφτά και από την φτωχολογιά της αγροτιάς, την εργατιά, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες και εμπόρους, για να τα κατευθύνει στις «χοντρές τσέπες» του μεγάλου κεφαλαίου.
Ζητάει να πληρώνουμε φόρο από το πρώτο ευρώ του εισοδήματός μας, εμείς οι οποίοι, παλεύοντας σκληρά, μέσα στη λάσπη και την κοπριά, βγάζουμε «πέντε παράδες», που δεν μας φτάνουν ούτε για το ψωμί της οικογένειας, ενώ για τα «χοντρά πορτοφόλια», τους τραπεζίτες, τους βιομηχάνους, τους μεγαλέμπορους, τους εφοπλιστές, θεσπίζει νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια. Μας υποχρεώνει να κρατάμε λογιστικά βιβλία αν έχουμε τζίρο 10.000 ευρώ, χωρίς να παίρνει υπόψη ότι εμείς οι αγρότες για να καλλιεργήσουμε και να σοδέψουμε μια φορά το χρόνο, έχουμε ξοδέψει πάρα πολλά και, πολλές φορές, περισσότερα από όσα θα εισπράξουμε. Φόρο θα πληρώνουν και όσοι ο τζίρος είναι μικρότερος από 10.000 ευρώ και δεν θα κρατούν βιβλία.
Αλλά, για να δούμε αν και τι μένει στην τσέπη ενός μικρομεσαίου αγρότη που θα έχει τζίρο 10.000 ευρώ: Πάνω από το 60% – 70% των συνολικών εισπράξεών του θα τις έχει ξοδέψει για την αγορά και τη χρήση αγροτικών μέσων και εφοδίων, (σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, πετρέλαιο, αγροτικό ρεύμα, ζωοτροφές κ.α.), καθώς οι εμποροβιομήχανοι και το κράτος τα πουλούν πανάκριβα και με ΦΠΑ 23%.
Από τα 3.000 – 4.000 ευρώ που θα του μείνουν, η κυβέρνηση του ζητάει να πληρώσει φόρο, με συντελεστή 13% (του χρόνου ο συντελεστής θα αυξηθεί πολύ), συν το 55% του φόρου για την επόμενη χρονιά, ως προκαταβολή, συν 650 ευρώ ως τέλος επιτηδεύματος και σ’ αυτά θα προστίθενται όσα θα δίνει στο λογιστή. Θα του μείνουν 1500 – 2500 ευρώ «καθαρά».
Μ’ αυτά η οικογένειά του θα περάσει όλη τη χρονιά, μέχρι να ξαναδουλέψει. Να διαθέσει για το φαϊ, την ένδυση, τα φάρμακα, για τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, του τηλεφώνου και του νερού, για το πετρέλαιο θέρμανσης, ή τα ξύλα της ξυλόσομπας. Για τις εισφορές στον ΟΓΑ και τα ασφάλιστρα στον ΕΛΓΑ, που έχουν εκτοξευτεί στα ύψη. Να πληρώσει τον Ενιαίο Φόρο για το σπίτι, την αποθήκη, το οικόπεδο, το χωράφι. Τα «ειδικά» χαράτσια για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, τις αδειοδοτήσεις γεωτρήσεων, την συνταγογράφηση των φυτοφαρμάκων, τη νομιμοποίηση σταυλικών εγκαταστάσεων, την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων, τον κτηνίατρο εκτροφής. Και για τα «γενικά» χαράτσια, όπως το 5ευρο στο νοσοκομείο και το Κέντρο Υγείας, το 10ευρο για την συνταγογράφηση στον συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΠΥ γιατρό, το 1ευρο για την εκτέλεση κάθε ιατρικής συνταγής στο φαρμακείο κι άλλα πολλά.
Να γιατί αντιδρούμε στην φορολογία που μας επέβαλλε η κυβέρνηση. Και δεν λέμε «δε θέλουμε να πληρώνουμε», λέμε «δεν έχουμε να πληρώσουμε». Το αίτημα που προβάλλουμε είναι συγκεκριμένο, λογικό και δίκαιο: «Να μην κρατάμε λογιστικά βιβλία όσοι έχουμε τζίρο κάτω από 40.000 ευρώ, ποσό που θα προσαυξάνεται κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί – αφορολόγητο οικογενειακό εισόδημα 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.»
Κι επειδή, κυρίως, στις πόλεις μπορεί να υπάρξουν κάποιοι που θα «πέσουν θύματα» της συκοφαντικής προπαγάνδας που, σαν «κουρνιαχτός», σηκώνεται εναντίον μας, ξεκαθαρίζουμε ότι είμαστε μικρομεσαίοι αγρότες και όχι μεγαλοαγρότες και βγήκαμε στους δρόμους επειδή:
* Ξεκληριζόμαστε από την ΚΑΠ της ΕΕ, που εφαρμόζει, με ζήλο και συνέπεια, η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η οποία θα γίνει ακόμα χειρότερη με την αναθεώρησή της για το 2015 – 2020, θα περικοπούν κι άλλο οι επιδοτήσεις και οι ενισχύσεις. Κάθε χρόνο περί τους 20.000 μικροκληρούχοι και μικροκαλλιεργητές της χώρας μας πετιούνται από το αγροτικό επάγγελμα και η γη και η παραγωγή συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια.
* Τα συσσίτια πεινασμένων και τα «παγωμένα» σπίτια εμφανίστηκαν και στα χωριά μας, αφού πάρα πολλοί από τους φτωχούς αγρότες δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε, πια, ούτε το «πιάτο» της οικογένειας, ούτε τη θέρμανση του σπιτιού.
* Κοντά στο 50% από μας δεν έχουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθώς δεν μπορούμε να πληρώσουμε τις υψηλές εισφορές στον ΟΓΑ κι αν αρρωστήσουμε «φίδι που μας έφαγε», κινδυνεύουμε να πάμε «σαν το σκυλί στ’ αμπέλι».
* Τα παιδιά μας σταματούν τις σπουδές τους, γιατί δεν έχουμε να πληρώσουμε για φροντιστήρια, για νοίκια και διατροφή στις πόλεις που διαμένουν και για άλλα έξοδα που απαιτεί η, κατά τα άλλα, «δημόσια και δωρεάν» παιδεία.
* Τα χρέη μας στην τράπεζα, στην εφορία, προς τρίτους έχουν διογκωθεί και μας «σφίγγουν το λαιμό». Όχι επειδή είμαστε «μπαταχτσήδες» και δεν τα πληρώνουμε, αλλά γιατί μας φορτώνουν υψηλούς τόκους και πανωτόκια και όσα και να δίνουμε, αντί να λιγοστεύουν, αυξάνονται. Μας απειλούν ότι, αν δεν τα ξοφλήσουμε, θα μας πάρουν τα σπίτια και τα χωράφια, μας σέρνουν στα δικαστήρια και μας καταδικάζουν σε βαριές ποινές. Μας κοροϊδεύουν με «ρυθμίσεις» σαν αυτή που έγινε τελευταία με στόχο να τακτοποιηθεί το χαρτοφυλάκιο της Τράπεζας και όχι να δοθεί ουσιαστική λύση στο πρόβλημά μας.
* Δεν έχουμε τα λεφτά που μας χρειάζονται για να ξεκινήσουμε τη νέα καλλιεργητική περίοδο, κινδυνεύουμε να μην σπείρουμε και να μείνουμε χωρίς το παραμικρό εισόδημα. Πως να πληρώσουμε για να προμηθευτούμε τα σπόρια, τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα που είναι πανάκριβα, το πετρέλαιο και το αγροτικό ρεύμα που η τιμή τους ανέβηκε στα ουράνια; Καλλιεργητικά δάνεια η τράπεζα δεν μας δίνει και οι εμποροβιομήχανοι μας έχουν, προ πολλού, κόψει το «βερεσέ» και μας ζητούν «προστάντζα».
* Πάρα πολλοί από μας, αν και παραδώσαμε, εδώ και καιρό, την περσινή σοδειά μας σε εμπόρους και συνεταιρισμούς, είμαστε, ακόμα, απλήρωτοι. Για τις ζημιές που πάθαμε στην παραγωγή από τον κακό καιρό και τις αρρώστιες δεν μας αποζημιώνει ο ΕΛΓΑ που τον χρυσοπληρώνουμε. Οι επιδοτήσεις μας καθυστερούν, πετσοκόβονται και παρακρατούνται, παράνομα, για τα χρέη μας στην εφορία και στον ΟΓΑ. Οι επιστροφές του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης Καυσίμων μειώθηκε πάνω από το μισό και θέλουν να μας τις κόψουν εντελώς.
* Η, έτσι κι αλλιώς, εξευτελιστική αγροτική σύνταξη μειώθηκε κι άλλο, με το κόψιμο των δώρων των Χριστουγέννων και του Πάσχα και του επιδόματος άδειας, με αποτέλεσμα οι παππούδες και οι γιαγιάδες στα χωριά μας να μην μπορούν ούτε ένα γιαούρτι τη μέρα να εξασφαλίσουν, ούτε μια σοκολάτα για το εγγόνι τους να πάρουν.
Γι’ αυτά και πολλά άλλα προβλήματα επιβίωσης βγαίνουμε στους δρόμους και όχι «από συνήθεια», από «καπρίτσιο» κι από «ιδιοτέλεια», όπως μας κατηγορούν οι κάθε λογής συκοφάντες μας. Και σε όσους απ’ αυτούς μας λένε, με κυνισμό, «αφού είστε μικροκληρούχοι, φτωχοί αγρότες και δεν σας συμφέρει ν’ ασχολείστε με το αγροτικό επάγγελμα, παρατήστε τα να τα πάρουν οι μεγάλοι που τους συμφέρει», του απαντάμε: «Όσο μια φλέβα αίματος θα βαράει στο σώμα μας, δεν θα τα παρατήσουμε.»
Μας καλούν φύγουμε! Για να έρθουν ποιοί στο κατόπι μας και να πάρουν τη θέση μας; Οι μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις, οι «φάρμερς», οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια – όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες της ΕΕ – που θα πάρουν, ολοκληρωτικά, στα χέρια τους την αγροτική παραγωγή, αλλά και την διατροφή και την ένδυση του λαού μας.
Το τι θα σημάνει αυτό το ξέρουμε, το βλέπουμε σε μεγάλες χώρες της Ευρώπης κι όλου του κόσμου:
Τα αγροτικά προϊόντα θα είναι υποβαθμισμένα ποιοτικά και θα πουλιούνται στους καταναλωτές, τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, ακριβότερα. Τα διατροφικά σκάνδαλα, με τις τρελές αγελάδες, τα μολυσμένα γουρούνια και τα άρρωστα άλογα, τα μεταλλαγμένα δημητριακά, τα φαρμακωμένα λαχανικά και τα σάπια φυστίκια «θα δίνουν και θα παίρνουν», απειλώντας την υγεία, ακόμα και τη ζωή του λαού μας. Τα γνήσια και ποιοτικά προϊόντα που παράγουμε εμείς θα χαθούν, εντελώς, από την ελληνική αγορά.
Και μαζί με το βαρύ πλήγμα που θα δοθεί στη διατροφή του λαού μας, θα υπάρξουν κι άλλες βαριές επιπτώσεις: Η ανεργία που, ήδη, βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη, θ’ ανεβεί κι άλλο, με την προσθήκη χιλιάδων ξεκληρισμένων αγροτών. Και η ύπαιθρος θα ερημώσει με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον και τη ζωή του λαού μας, αλλά και την άμυνα της πατρίδα μας.
Όχι, λοιπόν, δεν θα φύγουμε, από τον τόπο μας, δεν θα παραδώσουμε, αμαχητί, τη γη μας. Είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε τη μάχη της σωτηρίας μας, μέχρι τέλους. Ξέρουμε ότι είναι μια μάχη πολύ δύσκολη και μόνοι μας δεν θα τα καταφέρουμε. Γι’ αυτό και αναζητούμε την συμπαράταξη των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Γι’ αυτό παλεύουμε για τη συγκρότηση μιας ισχυρής συμμαχίας μαζί τους.
Άλλωστε η μάχη για την επιβίωση της μικρομεσαίας αγροτιάς, αφορά, άμεσα και την εργατιά και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Όταν εμείς δεν παράγουμε, ο εργάτης, ο επαγγελματοβιοτέχνης, ο μικρέμπορος, ο νέος των σπουδών, ο συνταξιούχος δεν θα έχουν να φάνε φτηνό και υγιεινό προϊόν. Αν εμείς δεν έχουμε εισόδημα και δεν θα μπορούμε να ψωνίζουμε, οι μικροεπιχειρήσεις και τα μαγαζιά δεν θα έχουν τζίρο και δουλειά, θα βάλουν λουκέτο και εργαζόμενοι θα απολυθούν.
Βγαίνουμε στους δρόμους για ν’ αντισταθούμε στην πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης που βάλθηκε να μας ξεκάνει. Και, ταυτόχρονα, παλεύουμε για μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη, που θα αξιοποιεί τα όλα τα παραγωγικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, θα στηρίζεται στον παραγωγικό συνεταιρισμό και στον κρατικό σχεδιασμό για να εξασφαλίζει σε μας δουλειά και ικανοποιητικό εισόδημα, φτηνά και ποιοτικά προϊόντα για τη διατροφή του λαού μας και πρώτες ύλες για την μεταποιητική βιομηχανία της πατρίδας μας.
Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας
Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ν. Λάρισας
Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ν. Τρικάλων «Η Άνοιξη»
Αγροτικοί Σύλλογοι Ν. Μαγνησίας
