Αν ο Όλυμπος είναι το βουνό των θεών και στην κορφή του δεσπόζει ο Δίας, τότε στον Κριάκουρα θα πρέπει να κατοικεί κάποιος δαίμονας μοναχικός και μετριόφρων που θα περνά τις μέρες του ατενίζοντας το επιβλητικό τοπίο. Θέλοντας κι εμείς να πάρουμε μια γεύση από τη ματιά του, το πρωί της 10ης Ιουλίου μας έφερε στα όρια των Νομών Τρικάλων και Άρτας στο χωριό Νεράιδα.
Από εκεί, περνώντας δίπλα από το σχολείο του χωριού και φτάνοντας στο δασικό δρόμο, ξεκίνησε η πορεία μας. Βρισκόμαστε σε υψόμετρο 1020 μέτρων. Βαδίζουμε στο χωμάτινο δρόμο ώσπου στα δεξιά μας βρίσκουμε ένα εκκλησάκι. Η βρύση έξω από αυτό είναι μια καλή ευκαιρία για να εφοδιαστούμε με κρύο νερό. Μετά το εκκλησάκι ακολουθούμε μη σηματοδοτημένο μονοπάτι που διέρχεται μέσα από ελατόδασος. Σύντομα συναντάμε ξανά το δασικό δρόμο ενώ μπροστά μας αντικρίζουμε τον τελικό μας στόχο. Η ανάβαση μπορεί να γίνει είτε μέσω της κορυφογραμμής στα αριστερά είτε μέσω του διάσελου Κριάκουρα- Φούρκας. Με ακούραστο παρατηρητή στην πλάτη μας το Χατζή, συνεχίζουμε, μέσω αλπικού τοπίου με φτέρες, διασχίζοντας το ρέμα, για το διάσελο και το συρμάτινο φράχτη ενώ στο βάθος υψώνεται η βασίλισσα των Αθαμανικών Όρων, Κακαρδίτσα! Πλάι στο ρέμα υπάρχει πέτρινη βρύση με τρεχούμενο νερό.
Έχει φτάσει η ώρα για διάλειμμα και ένα καλό σχεδιασμό για το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής. Το έδαφος σαθρό, απότομο, με μεγάλη κλίση. Η ανάβαση πρέπει να γίνει κατά κόρων κόντρα και η χρήση των χεριών είναι απαραίτητη, ωστόσο διευκολύνεται από την παρουσία μεγάλων, σταθερών βράχων. Στα δεξιά μας μπορούμε, έπειτα από λίγο ψάξιμο, να δούμε τη χιονότρυπα η οποία λέγεται ότι κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας λειτούργησε ως μυστική δίοδος για τους κατοίκους της περιοχής κατά τη φυγή τους προς την Ήπειρο. Έπειτα από το σκαρφάλωμα φτάνουμε ξανά σε αλπικό πεδίο στον αυχένα των δύο κορυφών και κινούμαστε νότια προς την ψηλότερη.
Από τα Άγραφα, το Χατζή και την κοιλάδα του Αχελώου, από τη Φούρκα, την Κουρούνα, την Κακαρδίτσα και το Μιτσικέλι, το βλέμμα παραδίνεται στο επιβλητικό πανόραμα των ανατολικών Τζουμέρκων! Κι όλο γυρίζει, γυρίζει, γυρίζει και ξεκουράζει το μυαλό και το σώμα! 2.150 μέτρα πάνω από τη θάλασσα και το υδάτινο στοιχείο αντιπροσωπεύουν πλέον η λίμνη των Ιωαννίνων, ένας εκ των δύο καταρρακτών Σούδα και τα λιγοστά σύννεφα. Η φύση αέναος στόχος της κάμερας κι εμείς γεμάτοι δέος ποζάρουμε δίπλα της, από μια οπτική που λίγοι ως τώρα έχουν απολαύσει.
Εκατοντάδες clicks αργότερα ξεκινά η κατάβαση μέσω της κορυφογραμμής. Μεγάλοι βράχοι και ανάμεσά τους το κενό. Δύσκολα περάσματα και λιγοστά σημεία για να πιαστούμε. Δίχως σχοινί και ιδιαίτερες αναρριχητικές ικανότητες καταφέραμε να περάσουμε από αρκετά επικίνδυνα σημεία και να βρεθούμε λίγο πριν τις Λάκκες. Βλέπαμε χαμηλά στα δεξιά τα Θεοδώριανα και ακούγαμαι την πτώση του Άσπρη Γκούρα που σχημάτιζε τους Σούδα, ενώ χάναμαι συνεχώς ύψος. Πλέον βαδίζουμε ανάμεσα σε σιδερίτη, μπετούνη και ρίγανη ώσπου να ξανασυναντήσουμε, σχεδόν μια ώρα αργότερα, μια χαρακτηριστική διχάλα του δασικού δρόμου και να επιστρέψουμε στη Νεράιδα.
Συνολικά η εξόρμησή μας διήρκεσε περίπου 9 ώρες. Ο καιρός ήταν σύμμαχος καθόλη τη διάρκεια της ημέρας, προϋπόθεση απαραίτητη για να προσεγγίσει κάποιος ένας αφιλόξενο τοπίο σαν κι αυτό. Καθήσαμε σε ένα από τα καφενεία του χωριού, ωραίοι και ευχαριστημένοι, μα είχαμε παράπονα. Γκρινιάζαμε. Γκρίνια για την κούραση, τη δυσκολία, τον κίνδυνο. Το μυαλό δυσκολεύεται να δεχτεί την αληθινή ομορφιά. Μα αυτές τις μέρες ηρεμεί, χορταίνει, ξεδιψά. Γλυκιά γκρίνια!
Τα νέα του Συλλόγου
Την Κυριακή 17/07 έχουμε προγραμματισμένη ανάβαση στην Καλιακούδα (υψ. 2092μ.) με εκκίνηση από το Μεγάλο Χωριό ενώ θα κάνουμε και την διάσχιση του φαραγγιού «Πάντα Βρέχει».
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.
