Την Δευτέρα στις 28 Αυγούστου, στο εξωκλήσι της αγίας Παρασκευής που βρίσκεται σε ένα λόφο της Διάβας Καλαμπάκας, έξω από την περίφραξη του χώρου, ένα σκυλάκι στεκόταν στην πόρτα σαν φύλακας του χώρου.
Δεν ήταν όμως ένα ζώο, που απολαμβάνει τη φροντίδα των άλλων, που έχουμε στα σπίτια μας. Ήταν ένα θηλυκό, μεσαίου αναστήματος, με άσπρο χρώμα, γκρι σημεία και μαύρες βούλες. Πλησιάζοντας το φαινόταν φοβισμένο. Αναζητούσε αγάπη. Έτρεμε, η ουρά του ήταν πεσμένη και ήθελε να φάει. Χθες έμεινε εκεί. Σκεφτόμουν πρώτα να μάθω αν ανήκει σε κάποιον συγχωριανό μου από τη Διάβα. Σήμερα, κι αφού ρώτησα στην εκκλησία αν το γνωρίζει κάποιος αλλά και ρωτώντας και άλλους κατοίκους της Διάβας, δεν πήρα θετική απάντηση.
Σκέφτηκα να απευθυνθώ στον κ. Χρήστο Κτενά. Τον άνθρωπο – ήρωα που παλεύει μόνος του στην Καλαμπάκα χωρίς τη βοήθεια υπηρεσιών, παρά με φιλόζωους που διακατέχονται από ευαισθησίες. Του τηλεφώνησα κι εκείνη την ώρα, βρισκόταν στον χώρο που φιλοξενεί πολλά σκυλάκια, ένα χώρο κοντά στο ποτάμι. Μαζί του, ήταν γιατροί που εμβολίαζαν τα σκυλάκια. Μετά από λίγο, και χωρίς να αρνηθεί να βοηθήσει, όπως εδώ και χρόνια πράττει με ανεξάντλητη υπομονή και κυρίως αγάπη, ήρθε στη Διάβα. Πήγαμε μαζί να δούμε το σκυλάκι, το οποίο φρόντισα νωρίτερα να ταΐσω και να πει νερό. Ήπιε τόσο νερό το καημένο, που έδειξε πως είναι εξαντλημένο και παρατημένο.
Ο κ. Κτενάς, έψαξε να δει αν ανήκει σε κάποιον, μέσα από ένα ειδικό μηχάνημα που ανιχνεύει αν ο σκύλος έχει τσιπάκι. Δεν είχε. Ήταν πονεμένο, έκλαιγε και ανήσυχο. Το πιο πιθανό ήταν να γέννησε, να πήραν τα μικρά και να το παράτησαν. Ο κ. Κτενάς στο αυτοκίνητο του είχε κι άλλο ένα σκυλί, το οποίο θα έπαιρνε μαζί στο χώρο όπου φιλοξενούνται οι μικροί μας φίλοι. Συγκινήθηκα από την αγάπη του και από τον τρόπο που επικοινωνούσε με το σκυλάκι. Αφού το χάιδευε για ώρα και του μιλούσε, το πήρε μαζί του. Εκείνο, άρχισε να νιώθει ασφάλεια και μπήκε στο αυτοκίνητο μέσα. Η ψυχή μου ησύχασε και το βάρος έφυγε από μέσα μου. Ο κ. Κτενάς πλέον δίδαξε με το ήθος του.
Μία μικρή παρένθεση. Θα πει κάποιος, «και τι μας νοιάζουν τα σκυλιά τώρα»;. Προφανώς αυτό θα το πει ένας αναίσθητος ή ένας αδιάφορος ή ένας σκληρόκαρδος. Και φυσικά ένας μη υποψιασμένος. Και το λέω αυτό, καθώς ο υποψιασμένος άνθρωπος, γνωρίζει και σέβεται. Ο υποψιασμένος άνθρωπος γνωρίζει πως ο Θεός έπλασε όχι μόνο τον άνθρωπο, αλλά και τα ζώα. Η αγία μας Εκκλησία, εύχεται και για τα ζώα αλλά και για ολόκληρη την κτίση. Στον προοιμιακό ψαλμό (ψ. 103), που διαβάζεται στην ακολουθία του Εσπερινού, διαβάζουμε: ποτιούσι πάντα τα θηρία του αγρού, προσδέξονται όναγροι εις δίψαν αυτών· επ’ αυτά τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσει, εκ μέσου των πετρών δώσουσι φωνήν… εκεί στρουθία εννοσσεύσουσι, του ερωδιού η οικία ηγείται αυτών. όρη τα υψηλά ταις ελάφοις, πέτρα καταφυγή τοις λαγωοίς… έθου σκότος, καί εγένετο νύξ· εν αυτή διελεύσονται πάντα τα θηρία του δρυμού. σκύμνοι ωρυόμενοι του αρπάσαι και ζητήσαι παρά τω Θεώ βρώσιν αυτοίς… ανέτειλεν ο ήλιος, καί συνήχθησαν καί εις τάς μάνδρας αυτών κοιτασθήσονται… αύτη η θάλασσα η μεγάλη και ευρύχωρος, εκεί ερπετά, ων ουκ έστιν αριθμός, ζώα μικρά μετά μεγάλων». Επίσης η αγία μας Εκκλησία, τιμά τον άγιο Μόδεστο και τον άγιο Μάμα, ως προστάτες των ζώων. Μάλιστα έχουν γραφτεί και ευχές για τα ζώα. Κάποιες από αυτές θα διαβαστούν αυτή την Παρασκευή στον άγιο Παντελεήμονα Διάβας, κατά τον εσπερινό του αγίου Μάμαντος.
Τα ζώα είναι δημιουργήματα του Θεού. Τα δημιούργησε και τα έβαλε στον Παράδεισο. Επομένως, τα σκυλιά είναι κι αυτά δημιουργήματα του Θεού και ο άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα να τα κακομεταχειρίζεται, να τα βασανίζει και να τα σκοτώνει, προκειμένου να βγάλει τα διαστροφικά του απωθημένα. Όλα τα δημιουργήματα του Θεού έχουν αξία, έχουν ζωή, χρειάζονται αγάπη και σεβασμό. Ο άνθρωπος, τα ζώα, η φύση ολάκερη. Δεν δημιούργησε ο Θεός τα ζώα για να υπάρχουν απλά. Όταν ο Θεός δημιουργούσε στις επτά ημέρες τα πάντα, στο τέλος κάθε δημιουργίας, έλεγε «και είδεν ο Θεός, ότι καλόν». Διαβάζουμε επίσης στο βιβλίο της Γενέσεως, για τη δημιουργία των ζώων: «Και είπεν ο Θεός· εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά ψυχών ζωσών και πετεινά πετόμενα επί της γης κατά το στερέωμα του ουρανού. και εγένετο ούτως. και εποίησεν ο Θεός τα κήτη τα μεγάλα και πάσαν ψυχήν ζώων ερπετών, α εξήγαγε τα ύδατα κατά γένη αυτών, και παν πετεινόν πτερωτόν κατά γένος. και είδεν ο Θεός, ότι καλά. και ευλόγησεν αυτά ο Θεός, λέγων· αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε τα ύδατα εν ταις θαλάσσαις, και τα πετεινά πληθυνέσθωσαν επί της γης. και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωΐ, ημέρα πέμπτη. Και είπεν ο Θεός· εξαγαγέτω η γη ψυχήν ζώσαν κατά γένος, τετράποδα και ερπετά και θηρία της γης κατά γένος. και εγένετο ούτως. και εποίησεν ο Θεός τα θηρία της γης κατά γένος, και τα κτήνη κατά γένος αυτών και πάντα τα ερπετά της γης κατά γένος αυτών. και είδεν ο Θεός, ότι καλά».
Ο κ. Κτενάς είναι ένας άνθρωπος, που γίνεται καθημερινός ήρωας. Αγαπάει τα ζώα και στην Καλαμπάκα παλεύει μόνος του με λίγους φιλόζωους. Αν δεν κάνω λάθος, μέχρι στιγμής ο Δήμος Καλαμπάκας δεν έχει βρει λύση στο θέμα με τα αδέσποτα. Και να δεν κάνω πάλι λάθος, δεν παρέχεται στον κ. Κτενά κάποια σεβαστή οικονομική βοήθεια που θα τον βοηθήσει στο ζήτημα των αδέσποτων. Συγχαρητήρια δημοσίως κ. Κτενά για την ευαισθησία σας. Για τον καθημερινό σας αγώνα. Μακάρι και στα Τρίκαλα να υπήρχε κάποιος τόσο δραστήριος, όπως εσείς. Συγχαρητήρια και στους φιλόζωους. Όσον δε αφορά όσους βιαιοπραγούν απέναντι στα ζώα, τα δηλητηριάζουν, τα σκοτώνουν και τα παρατάνε, πραγματικά σας το λέω με όλη την ευθύνη των λόγων μου, βιαιοπραγείτε απέναντι σε κάτι που δεν σας ανήκει αλλά είναι δημιούργημα του Θεού. Είναι δηλαδή κάτι το ιερό. Επιπροσθέτως δε, την ίδια σας τη ζωή «σκοτώνεται», αλλά αυτό θα έρθει η στιγμή που θα το υποψιαστείτε.
Ηρακλής Φίλιος
