Ήταν η ωραιότερη από τις χειμερινές μας αναβάσεις, τουλάχιστον για ετούτη τη χρονιά. Σ’ αυτό συνετέλεσαν οι καιρικές συνθήκες, η κατάσταση του χιονιού, η διάθεσή μας, αλλά κυρίως το ίδιο το βουνό.
Ο Σμόλικας. Ο μεγαλοπρεπής όγκος που υψώνει το ανάστημά του απέναντι στην Τύμφη, αμφισβητώντας τα πρωτεία της. Ένα από τα πλέον ιδιόμορφα βουνά της χώρας μας, λόγω του σερπεντινικού του υποβάθρου που συντελεί στα άφθονα επιφανειακά νερά και την ιδιαίτερη χλωρίδα της περιοχής. Ο απομονωμένος γίγαντας ορθώνεται πάνω από τη ροή του Αώου μέχρι τα 2631 μέτρα, αγγίζοντας τα σύννεφα. Χιονοσκεπής και παγωμένος το μεγαλύτερο μέρος του έτους, στα χρώματα της ώχρας για το υπόλοιπο.
Χειμερινή ανάβαση δεν είχαμε ποτέ επιχειρήσει στις κορυφές του λόγω της δυσκολίας προσπέλασης. Φέτος, τολμήσαμε να περιλάβουμε στο πρόγραμμα του συλλόγου μας μια διαδρομή που με αφετηρία τη Σαμαρίνα καταλήγει στην κορυφή Μόσια, περίπου στο κέντρο του βουνού, μια επιλογή ιδανική όπως αποδείχτηκε.
Με το χάραμα της Κυριακής αφήνουμε τη Σαμαρίνα με κατεύθυνση την Αγία Παρασκευή (Κεράσοβο). Στο ψηλότερο σημείο του δρόμου (αυχένας Ρωμιός) αφήνουμε τα οχήματά μας και ακολουθούμε πορεία στο δάσος της οξιάς, χωρίς σήμανση. Έντονα ανηφορική, κόντρα στον παγωμένο βοριά που σαρώνει τις πλαγιές.
Εκεί που το δάσος τελειώνει, οι μοναχικές παρουσίες των ρόμπολων κάνουν την εμφάνισή τους. Άλλα υγιή με γιγάντιους φολιδωτούς κορμούς και άλλα νεκρά, πεσμένα καταγής ή ακόμα όρθια, με ξασπρισμένους συστρεφόμενους κορμούς, ορίζουν το τοπίο.
Μακρινές λευκές παρουσίες ο Γράμμος και η Νεμέρτσικα.
Συνεχίζουμε στο χιόνι. Παγωμένο σε πολλά σημεία, απαιτεί την προσοχή μας. Όχι τόσο για να χρησιμοποιήσουμε κραμπόν, αφού οι κλίσεις δεν είναι μεγάλες. Περνάμε από την πρώτη ανώνυμη κορυφή (υψ. 2054 μ.) και στη συνέχεια τραβερσάρουμε έχοντας αριστερά μας την κορυφή Μπογδάνι (υψ. 2236 μ.) την οποία αποφεύγουμε, οδηγούμενοι στο πλάτωμα ανάμεσα σε αυτήν και τη Μόσια. Τον στόχο μας που προβάλλει πανύψηλος στα 2545 μέτρα, αστράφτοντας στον ήλιο. Μιλάμε για την χαμηλότερη από τις δυο ομώνυμες κορυφές, αφού η δεύτερη με υψόμετρο 2600 μέτρα δεν προσεγγίζεται αυτή την εποχή αφού το πέρασμα της «Σκάλας» είναι θαμμένο κάτω από τα χιόνια και τις κορνίζες που κρέμονται.
Κάτι περισσότερο από τρεις ώρες συνολικής πορείας χρειαστήκαμε για να φτάσουμε μέχρι τον στόχο μας. Αντίκρυστην ψηλότερη ομώνυμη κορυφή του Σμόλικα.Από την άλλη μεριά του φαραγγιού, η ανατολική πλευρά της Τύμφης. Το συναρπαστικότερο ορειβατικό θέαμα που προσφέρει ο τόπος μας. Η διάφανη μέρα μηδενίζει την απόσταση, φέροντας τα δυο βουνά τόσο κοντά, ώστε ο θρύλος του ντόπιου γίγαντα που πετροβολούσε την Γκαμήλα δικαιολογείται.
Είμαστε στο τέλος της διαδρομής. Από εδώ και πέρα κάθε κίνηση είναι απαγορευμένη όσο και αν οισειρήνες του βουνού ηχούν μαγευτικά στα αφτιά μας. Δεν μένει παρά να επιστρέψουμε στη Σαμαρίνα, για έναν καφέ, μια σύντομη ξεκούραση, έναν μικρό απολογισμό μιας αλησμόνητης πορείας.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Την Κυριακή2/4 έχουμε προγραμματισμένη ανάβαση στην κορυφή Καζάρμα των Αγράφων με εκκίνηση από το διάσελο του Αγίου Νκολάου και επιστροφή από τις «Εννέα Βρύσες». Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητές μας στα γραφεία του συλλόγου –Ομήρου 6, κάθε βράδι Παρασκευής από τις 9 έως τις 10. Η διεύθυνση της ιστοσελίδας μας είναι: www.trikalasport.gr και στο τηλέφωνό μας 2431072077.
