Μια νέα σελίδα ανοίγει στην ιστορία της τοπικής μας Εκκλησίας. Κάθε Τρίτη απόγευμα θα γίνεται εσπερινό κήρυγμα, κάθε Τετάρτη βράδυ αγρυπνία για τον Άγιο Λουκά τον ιατρό, σε κάθε πανηγύρι Ιερού Ναού θα γίνονται Λιτανείες. Όλα αυτά έρχονται σε μια εποχή που τίποτα παραδοσιακό δεν διδάσκεται στα σχολειά μας, οι δύο-τρεις εκκλησιασμοί που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο γίνονται με γκρίνια και βαριά καρδιά ενώ οι περισσότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται έχουν κοσμικό χαρακτήρα και προσανατολίζονται σε ευρωπαϊκές παραδόσεις.
Ακόμη κι εμείς οι ιερείς εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων έχουμε τεμπελιάσει λίγο. Ας βοηθήσουμε τον νέο μας Επίσκοπο ώστε να γίνουμε όλοι μια μεγάλη οικογένεια. Γι’ αυτό τρέχει από Εκκλησία σε Εκκλησία, από δρόμο σε δρόμο από εκδήλωση σε εκδήλωση όλο το εικοσιτετράωρο. Νιώθω, μπορεί να κάνω και λάθος, πως η μεγάλη του αγωνία είναι πώς θα μπορέσει, μέσα σε ελάχιστο χρόνο από την εκλογή του, να γνωρίσει προσωπικά κάθε πιστό της επαρχίας του και να γίνει μέτοχος των προβλημάτων μας χωρίς καμιά διάκριση φτωχών και πλουσίων, αριστερών και δεξιών, νέων και ηλικιωμένων.
Βλέποντας αυτή την πνευματική επανάσταση στη Μητρόπολή μας, μεγάλη ηθική ικανοποίηση θα νιώθει και ο γέροντάς μας κ.κ. Αλέξιος, ο οποίος για τριαντατέσσερα ολόκληρα χρόνια με άκρα ταπείνωση εργάστηκε ώστε να δημιουργηθούν οι πνευματικές προϋποθέσεις για μια ουσιαστική αναγέννηση σ’ αυτόν τον τόπο. Καρπός των έργων του είναι η πρωτάκουστη ευλάβεια αυτού του λαού που με κατάνυξη ακολουθεί τα Ιερά Λείψανα και τις Ιερές Εικόνες στους δρόμους της πόλης των Τρικάλων.
Όταν άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης ήταν εφημέριος στο χωριό Σίψα της Δράμας. Τις Κυριακές μετά τη Θεία Λειτουργία μοίραζε κονσερβοκούτια με συρμάτινο χερούλι που είχε ετοιμάσει ο ίδιος, οι πιστοί άναβαν μέσα κάρβουνα και θυμίαμα και όλοι μαζί παίρνοντας τις Ιερές Εικόνες έκαναν λιτανεία γύρω από το χωριό. Κανείς από την ενορία του δεν έπαθε τίποτα, εκείνα τα δύσκολα χρόνια.
Αμέτρητες φορές κατά το παρελθόν οι λιτανείες των Ιερών λειψάνων και των Αγίων Εικόνων έχουν δημιουργήσει πνευματικά «τείχη» προφυλάσσοντας από επιδημίες διάφορες περιοχές της πατρίδας μας. Να αναφέρουμε την λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας της Προυσιώτισσας στο Αγρίνιο και το Μεσσολόγγι το 1918 που έσωσε τις δύο πόλεις από τη θανατηφόρα «Ισπανική γρίπη». Κάθε μέρα πέθαιναν 40-50 άνθρωποι. Μόλις η Εικόνα έφτασε στο Αγρίνιο σταμάτησε αυτομάτως το κακό. Το ίδιο ακριβώς έγινε και δέκα μέρες αργότερα στο Μεσολόγγι. Μόλις η λιτανευτική πομπή που είχε ξεκινήσει από το σιδηροδρομικό σταθμό εισήλθε στην πόλη σταμάτησε το κακό ακαριαία.
Τι όμορφο είναι και το έθιμο της περιφοράς του Επιταφίου που διατηρούν πολλά χωριά της πατρίδας μας, όπου οι πιστοί γυρνούν με τον Επιτάφιο σ’ όλους τους δρόμους του χωριού ώστε να θωρακίζεται πνευματικά και να αγιάζεται κάθε δρόμος και σπίτι!
Ας αφήσουμε λίγο στην άκρη την αγωνία μας για την απόκτηση των υλικών αγαθών. Ας ζεστάνουμε λίγο τις καρδιές μας με όλες αυτές τις θρησκευτικές εκδηλώσεις που αναβιώνουν γύρω μας. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε όλοι θα βγούμε κερδισμένοι εάν έρθουμε πιο κοντά με την Παναγία μας και τους προστάτες Αγίους μας.
Ας βοηθήσουμε όλοι τον νέο μας Επίσκοπο κ.κ. Χρυσόστομο, όπως μπορεί ο καθένας, ανάλογα με τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός, ώστε υπό την πατρική του καθοδήγηση να γίνουμε μια ενωμένη και αγαπημένη οικογένεια έτοιμη να αντιμετωπίσει τους δύσκολους πνευματικά καιρούς που έρχονται.
Του π. Αθανασίου Τύμπα, Θεολόγου- Μουσικού
