Οι συγκοινωνίες αποτελούν λειτουργικό συστατικό κάθε οργανωμένης κοινωνίας, η χρήση των οποίων αφορά τους πολίτες και το δικαίωμά τους να μετακινούνται ελεύθερα, με αντίτιμο το εισιτήριο ως επιβάτες.
Η δε σωστή οργάνωση της λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, αποτελεί κατ’ εξοχήν ευθύνη της πολιτείας, προκειμένου το συγκοινωνιακό έργο να αποδίδεται ως δημόσιο αγαθό με ποιότητα, στους πολίτες.
Το παρόν Νομοσχέδιο αφορά την εξυγίανση, αναδιάρθρωση και ανάπτυξη των Αστικών Συγκοινωνιών της Περιφέρειας Αττικής.
Η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης στην κατεύθυνση αυτή, ήταν εκ των πραγμάτων επιβεβλημένη καθότι η υφιστάμενη κατάσταση, και κυρίως η οικονομική είχε καταστεί τραγική, η συνέχιση της οποίας θα οδηγούσε στην κατάρρευση του Δημόσιου χαρακτήρα τους.
Η ακτινογραφία στο υφιστάμενο σύστημα, αναδεικνύει την παθογένεια που συνοψίζεται με την ακόλουθη περιγραφή 10 σημείων,
1ο. τα συσσωρευμένα οικονομικά αποτελέσματα του νέου Ομίλου ΟΑΣΑ ΑΜΕΛ ΤΡΑΜ κατά τη διάρκεια της χρονικής περιόδου 2004 έως 2009, ανήλθαν στο τέλος του 2009 στο τεράστιο ποσό των 3,77 δις €. Κατά την ίδια χρονική περίοδο παρατηρήθηκε συνεχής διόγκωση των ελλειμμάτων, συνολικού ύψους 2,563 δις €, ενώ το συνολικό ύψος της κρατικής επιδότησης ανήλθε στο ποσό των 728 εκατομμυρίων €, και οι δανειακές υποχρεώσεις των φορέων με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου ανήλθαν στο ποσό του 1,6 δις €.
2ο. Αφερεγγυότητα του Ελληνικού Κράτους στις υποχρεώσεις του έναντι των φορέων μαζικής μεταφοράς, καθότι απέδιδε μόνο ένα μέρος της προβλεπόμενης για τα εισιτήρια Κρατικής επιδότησης, με αποτέλεσμα να αναγκάζεται ο ΟΑΣΑ σε προσφυγή τραπεζικού δανεισμού για την κάλυψη των λειτουργικών του ελλειμμάτων.
3ο. Αυξημένος αριθμός εργαζομένων πολύ μεγαλύτερος των προβλεπομένων στα οργανογράμματα των φορέων με διαρκείς προσλήψεις προσωπικού χωρίς μέτρο και έλεγχο. Ένα παράδειγμα προς τούτο αφορά την ΤΡΑΜ ΑΕ, όπου ενώ ο κανονισμός προέβλεπε 253 θέσεις εργασίας, σύμφωνα με το αρχικό οργανόγραμμα, το Φεβρουάριο του 2004 ανήλθαν σε 561 εργαζόμενους, και το 2009 προστέθηκαν άλλα 154 άτομα, με αποφάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων που χειροκροτούσαν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
4ο. Υπέρογκο συνολικό κόστος εργαζομένων το μισθολογικό κόστος του οποίου, αυξήθηκε το 2009 κατά 43% σε σχέση με το 2004. Αύξηση που οφείλεται κυρίως σε έκτακτες αμοιβές και αυξημένα επιδόματα, που καθορίστηκαν με τις εκάστοτε συλλογικές συμβάσεις.
Παράλληλα η οικονομική κατάσταση των φορέων επιβαρύνεται από πλεονάζον προσωπικό το οποίο αμείβεται ως παραγωγικό, ενώ στην πραγματικότητα απασχολείται σε βοηθητικές ή διοικητικές λειτουργίες.
5ο. Αδυναμία αύξησης των εσόδων όπου, παρά την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων από 0,45 το 2004, σε 1 ευρώ το 2009, τα έσοδα από τα κόμιστρα δεν αυξήθηκαν, και παρέμειναν στάσιμα παρά την αύξηση του επιβατικού κοινού, εξαιτίας της λαθρεπιβίβασης και της διακίνησης πλαστών εισιτηρίων.
6ο. Αδυναμία αντιμετώπισης της χρήσης πλαστών εισιτηρίων που διογκώθηκε διαρκώς και προκύπτει από τα στοιχεία της διαφοράς μεταξύ ακυρωθέντων και πωληθέντων εισιτηρίων και σύμφωνα με τα οποία τα πλαστά εισιτήρια ανήλθαν το Μάιο του 2010 σε 5.022.037 τεμάχια.
7ο. Έλλειψη ισορροπίας των συγκοινωνιακών μέσων, μεταξύ οδικών μεταφορών και μέσων σταθερής τροχιάς, σε σχέση με την κάλυψη του πληθυσμού και γεωγραφικών περιοχών, με έλλειψη συνδυασμένων μεταφορών, χωρίς περιφερειακές συνδέσεις και με γραμμές δρομολογίων να τρέχουν παράλληλα.
8ο. Μείωση εμπορικών εσόδων από λοιπές δραστηριότητες όπως διαφήμιση και ενοίκια καθώς και κακή εμπορική αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας
9ο. Έλλειψη συστημάτων ελέγχου ποιότητας, για την αναγκαία βελτίωση στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών
10ο. Αδυναμία αξιολόγησης στόχων και αποτελεσμάτων από την κεντρική διοίκηση και αδυναμία εφαρμογής ή συμμόρφωσης με τους επιχειρησιακούς στόχους και τα στρατηγικά σχέδια των φορέων, που είχαν τεθεί κατά το παρελθόν.
Η περιγραφείσα παθογένεια δεν προέκυψε από παρθενογένεση.
Σ’ αυτό το έργο, υπήρξαν σκηνοθέτες, πρωταγωνιστές, κομπάρσοι και η ευθύνη βαρύνει όλους, προφανώς όμως σε διαφορετικό μέγεθος και αξία.
Πρώτιστη ευθύνη φέρουν οι σκηνοθέτες, δηλαδή το πολιτικό σύστημα και κατ΄ εξοχήν οι διατελέσαντες κατά το παρελθόν Υπουργοί Μεταφορών, γιατί αυτοί χειρίστηκαν τα ζητήματα στρατηγικής, σχεδιασμού και ελέγχου σε συνδυασμό με το παραχθέν νομοθετικό και κυβερνητικό έργο.
Δευτερευόντως ακολουθούν οι πρωταγωνιστές, τουτέστιν οι διοικητικές και συνδικαλιστικές διοικήσεις, καθώς και οι πλαστογράφοι και διακινητές πλαστών εισιτηρίων, γιατί η πρακτική τους ακύρωσε τον όποιο στρατηγικό σχεδιασμό, με την υπέρβαση κάθε ορίου οικονομικής αντοχής και λειτουργικής ανοχής του συστήματος των συγκοινωνιών.
Ακολουθούν οι κομπάρσοι, δηλαδή οι λαθρεπιβάτες και ένα μέρος ανεύθυνων εργαζομένων, που έκαναν πλάτες στους προηγούμενους, αφού δεν πίστεψαν ποτέ, ότι η επιβίωση της εταιρίας στην οποία εργάζονται, αποτελεί πρώτιστα δική τους υπόθεση.
Θεατές σ’ αυτό το έργο, οι έντιμοι εργαζόμενοι και επιβάτες, που αγωνιούν, για την προοπτική των μέσων μαζικής μεταφοράς, τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των, και συνάμα απαιτούν την παροχή ποιοτικού έργου, που να ανταποκρίνεται στο αντίτιμο του εισιτηρίου, που πληρώνουν.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι
Αυτό το παθογενές έργο, που μόλις περιέγραψα, πρέπει να τελειώνει εδώ και τώρα. Γιατί εν προκειμένω, ο παραγωγός που πλήρωσε και πληρώνει γι’ αυτό το θέατρο του παραλόγου, δεν είναι άλλος από τον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη.
Με ευθύνη λοιπόν, έναντι του κοινωνικού συνόλου, των φορολογούμενων πολιτών και των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, προχωρεί με τόλμη στις αναγκαίες τομές με το παρόν νομοσχέδιο που,
- διασφαλίζει την βιωσιμότητα των μέσων μαζικής μεταφοράς και το δημόσιο χαρακτήρα τους,
- εξασφαλίζει το δικαίωμα στην εργασία, όλων των εργαζομένων, και
- προβλέπει, ένα ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο, για την εξυγίανση, την αναδιάρθρωση και ανάπτυξη των αστικών συγκοινωνιών της περιφέρειας Αττικής. Δηλαδή, ένα σχέδιο με σαφείς στόχους, που πρόκειται να υλοποιηθούν, στο πλαίσιο συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος.
Το σχέδιο αυτό
- προβλέπει, τη συγχώνευση των σημερινών πέντε φορέων σε δύο νέους φορείς, των μέσων σταθερής τροχιάς και των μέσων οδικής συγκοινωνίας, για την επίτευξη οικονομίας κλίμακος,
- ορίζει τον ΟΑΣΑ, ως μητροπολιτικό φορέα, υπεύθυνο για το σχεδιασμό, την οργάνωση και τον συντονισμό ολόκληρου του συγκοινωνιακού έργου
- μειώνει τον αριθμό των εργαζομένων στις εταιρίες κατά 1500 άτομα και διευθετεί τις μετατάξεις αυτών σε νέους φορείς υποδοχής
- ορίζει σαφείς διαδικασίες οικονομικής διαχείρισης και εισάγει το σύμφωνο ευθύνης, στοχεύοντας στον οικονομικό και λειτουργικό εξορθολογισμό
- οριοθετεί την κρατική επιχορήγηση
- θέτει αναπτυξιακούς στόχους, και εισάγει ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια, βάσει των οποίων θα γίνεται η αξιολόγηση του έργου
Ειδικότερα :
- για τα οργανωτικά ζητήματα, προβλέπεται στο νομοσχέδιο
1ον. Ο μετασχηματισμός των υφιστάμενων εταιριών, με τη δημιουργία ενός ευέλικτου σχήματος, με συγχωνεύσεις των φορέων σε δύο εταιρίες την ΟΣΥ για τις Οδικές συγκοινωνίες και ΣΤΑΣΥ, για τις συγκοινωνίες σταθερής τροχιάς, με μοναδικό μέτοχο τον ΟΑΣΑ.
2ον. Η ανάληψη όλων των χρεών των φορέων, μετά τη συγχώνευση αυτών, από τον Κρατικό Προϋπολογισμό
3ον. Ο καθορισμός του ΟΑΣΑ ως μητροπολιτικού φορέα,
4ον. η θέσπιση λιτού διοικητικού σχήματος και κοινές υπηρεσίες των νέων φορέων
5ον. η εντατικοποίηση ελέγχων με ίδια μέσα και με παραχώρηση σε ιδιώτες
και 6ον. η διοίκηση βάσει στόχων
- για το ανθρώπινο δυναμικό προβλέπεται
1ον. η διαπραγμάτευση και συμφωνία στους νέους φορείς, για τις νέες επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας
2ον. η διαπραγμάτευση και συμφωνία νέων κανονισμών προσωπικού των νέων φορέων
3ον. η αξιοκρατική στελέχωση του νέου οργανογράμματος
4ον. η ενιαία διαχείριση προσωπικού για όλες τις εταιρίες
5ον. η κεντρική διαχείριση συνταξιοδοτήσεων και μετατάξεων
6ον. η εκπαίδευση και ανάπτυξη δεξιοτήτων του προσωπικού
- για τη βιώσιμη και αποδοτική λειτουργία των φορέων προβλέπεται
1ον. η ορθολογική διαχείριση με την εφαρμογή προτύπου ποιότητας (ΕΝ 13816) που θα μειώσει το κόστος κατά 7 – 10 %
2ον. η εφαρμογή συστήματος συνδυασμένων μεταφορών, με προσαρμογή του δικτύου οδικών συγκοινωνιών που θα τροφοδοτεί τα μέσα σταθερής τροχιάς
3ον. η εφαρμογή επενδύσεων τηλεματικής,
4ον. η εφαρμογή νέων συστημάτων με επενδύσεις στο ηλεκτρονικό εισιτήριο και στα συστήματα ελέγχου πρόσβασης, που θα μειώσουν δραστικά τη λαθρεπιβίβαση και το πλαστό εισιτήριο με στόχο την ενίσχυση των εσόδων
- για την οριοθέτηση της κρατικής επιδότησης και τη σύνδεσή της με ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια, προβλέπεται,
1ον. μέγιστο όριο άμεσης επιδότησης, έως 40% του ετήσιου λειτουργικού κόστους του ομίλου
2ον. καθορισμός κριτηρίων για τη χορήγηση της επιδότησης, μεταξύ των οποίων :
- η τήρηση προϋπολογισμού σε μηνιαία βάση
- η επίτευξη στόχων, για την επιβατική κίνηση και τη λαθρεπιβίβαση,
- και η επίτευξη βαθμού ικανοποίησης του επιβατικού κοινού
3ον Η δημιουργία μηχανισμού παρακολούθησης της υλοποίησης των επιχειρησιακών στόχων και του προϋπολογισμού του νέου Ομίλου ΟΑΣΑ, με υπολογισμό ειδικών δεικτών απόδοσης σε τριμηνιαία βάση, που θα βεβαιώνεται από ορκωτούς λογιστές. (Σύμφωνο ευθύνης)
- για την ενίσχυση των εσόδων εκτός της νέας τιμολογιακής πολιτικής που αυξάνει τα έσοδα, προβλέπονται
1ον. πρόσθετα μέτρα κατοχυρωμένης επιδότησης από τα αρμόδια Υπουργεία προς τους φορείς του συγκοινωνιακού έργου, για την κάλυψη του κοινωνικού εισιτηρίου, που στοχευμένα απευθύνεται σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, όπως οι άνεργοι, οι φοιτητές, οι συνταξιούχοι, τα ΑΜΕΑ κλπ.
2ον. προβλέπεται η αντιμετώπιση της λαθρεπιβίβασης με την ίδρυση σώματος ελεγκτών, την εντατικοποίηση των ελέγχων και την παραγωγή έργων τηλεματικής και χρήσης έξυπνου Ηλεκτρονικού εισιτηρίου με έργα ΣΔΙΤ, και
3ον. προβλέπεται η ανάπτυξη της εμπορικής εκμετάλλευσης με διαφημίσεις στις εγκαταστάσεις, αξιοποίηση χώρων στάθμευσης και ακίνητης περιουσίας.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Όπως ήδη αντιληφθήκατε από την παράθεση των στοιχείων περί της παθογένειας του συστήματος, και της δομής του νέου νομοσχεδίου, η Κυβέρνηση επιχειρεί με γενναιότητα να βάλει τάξη στην υφιστάμενη αταξία.
Μια τάξη που αφορά το σύνολο των φορολογούμενων πολιτών που δεν αντέχει άλλο την αταξία, μια τάξη που ταυτίζεται με το συμφέρον των επιβατών και κατοχυρώνει το δημόσιο χαρακτήρα των μέσων.
Όμως αυτή η τάξη δεν επιτυγχάνεται ούτε με ευχολόγια, ούτε με θεατρικές παραστάσεις.
Αυτή η τάξη απαιτεί ρεαλισμό, σύνεση, ευαισθησία, ορθολογισμό, θυσίες και επαγρύπνηση από όλους μας.
Απαιτείται ρεαλισμός γιατί οι αποφάσεις και τα μέτρα, δεν μπορούν να παίρνονται ερήμην της πραγματικότητας της οικονομικής κρίσης.
Ωραίο θα ήταν να μην υπήρχε καν εισιτήριο στις δημόσιες συγκοινωνίες, πράγμα που θα άρεσε σε όλους μας, πλην εκείνων που διακηρύττουν και στοχεύουν στην ιδιωτικοποίηση των μέσων μαζικής μεταφοράς, όπως η Νέα Δημοκρατία και η Δημοκρατική Συμμαχία, όμως αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη μιας ιδανικής κοινωνίας που δεν υπάρχει, ή προϋποθέτει μιαν Ελλάδα των πλεονασμάτων, αντ’ αυτής όμως υπάρχει η Ελλάδα του υπέρογκου χρέους.
Στη βάση αυτής της πραγματικότητας νομοθετεί η Κυβέρνηση μας, όχι γιατί έτσι της αρέσει, αλλά γιατί αυτό επιβάλλει η δυσμενής συγκυρία και το εθνικό συμφέρον.
Απαιτείται σύνεση
Σύνεση στην άσκηση πολιτικής, με μέριμνα για κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική ειρήνη, διαφύλαξη της νομιμότητας και της δημοκρατίας.
Αυτό πράττει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με ευθύνη, νομοθετώντας κατά το παν μέτρον άριστον, απορρίπτοντας τις πρακτικές ανομίας του κινήματος “Δεν πληρώνω – Δεν πληρώνω”, που βρίσκουν πολιτική στήριξη στην ουτοπική προσέγγιση περί ανατροπής του ΚΚΕ, και την οπορτουνιστική στάση του ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως αγαπητοί φίλοι της άλλης αριστεράς, θέλει αρετή και τόλμη η ταυτοποίηση δημοκρατίας και ελευθερίας, γιατί στις οργανωμένες κοινωνίες συνυπάρχουν αχώριστες.
Ακόμα και η υπερβατική διάσταση της ελευθερίας του ατόμου, που ενίοτε προσφέρει και τη ζωή του στην υπηρεσία μιας ιδέας, δεν αναιρεί τη δημοκρατία, τουναντίον την ενισχύει και την εδραιώνει. Ενώ ο δήθεν ελεύθερος ακτιβιστής της ανομίας, καταργεί στην πράξη τη δημοκρατία, την ελευθερία και οδηγεί στο χάος.
Εν προκειμένω ο ακτιβισμός του “ετσιθελικού τσαμπουκά, του σηκώνω τη μπάρα και δεν πληρώνω διόδια”, ή σφραγίζω τα μηχανήματα επικύρωσης των εισιτηρίων επειδή έτσι γουστάρω, ή της σκόπιμης λαθρεπιβίβασης εκεί οδηγεί, στην κατάλυση της δημοκρατίας, στο χάος.
Αν είναι δυνατόν αγαπητοί φίλοι να επιθυμείτε το χάος. Πιστεύω πως όχι.
Γιατί η αριστερή μου προέλευση και υπόσταση και η δημοκρατική μου συνείδηση, δεν μου επιτρέπουν να υιοθετώ την σκέψη, πως κόμματα της αριστεράς επιθυμούν το χάος.
Τούτο βέβαια συνεπάγεται κατ’ εμέ, την οφειλόμενη εκ μέρους σας καταγγελία και αποκήρυξη του ακτιβισμού της ανομίας. Διαφορετικά θα με φέρεται στη δύσκολη θέση να πιστέψω, πως διαγράψατε από την ψυχή σας την ουσία της αριστεράς και μόνο κατ ευφημισμό συνυπάρχετε με τον όρο.
Όμως τότε θα διακόπτατε την ιστορική σας συνέχεια.
Όσον αφορά τον ακτιβισμό της ανομίας και του χάους δεν θα περάσει, όχι μόνο γιατί δεν θα το επιτρέψει η δημοκρατική και ισχυρή κυβέρνησή μας, αλλά και γιατί αυτή η ακτιβίστικη μόδα, είναι καταδικασμένη στη συνείδηση της κυρίαρχης πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού που θέλει την τάξη.
Έλεγα πριν πως η τάξη απαιτεί ευαισθησία. Αυτό κάνουμε, νομοθετούμε με ευαισθησία απέναντι στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες και τους εργαζόμενους. Γιατί αυτό συνεπάγεται αφενός η πρόβλεψη για το κοινωνικό εισιτήριο, και αφετέρου η εξασφάλιση της εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Έλεγα πως απαιτείται ορθολογισμός, αυτό κάνουμε με τη νέα οργανωτική και λειτουργική δομή των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και την εξυγίανσή τους.
Και δεν απορρίπτουμε την επισήμανση ή κριτική που ακούστηκε στην επιτροπή για μία, αντί για δύο, εταιρίες μεταφορικού έργου. Ήταν και είναι και στις σκέψεις της Κυβέρνησης, αυτό όμως απαιτεί έναν διαφορετικό σχεδιασμό, που συναρτάται με την ανάπτυξη και εκτέλεση των έργων σταθερής τροχιάς που βρίσκονται σε εξέλιξη, και ως εκ τούτου αφέθηκε για το μέλλον, προκειμένου τα νέα δεδομένα που θα προκύψουν, να συνυπολογιστούν καλύτερα σε ένα μελλοντικό νομοσχέδιο.
Έλεγα πως η τάξη απαιτεί θυσίες. Αναγνωρίζουμε ότι είναι επώδυνες, για όσους τις υφίστανται, όμως αποτελούν την αναγκαία συνθήκη για τη βιωσιμότητα των μέσων μαζικής μεταφοράς, την οποία αντιστρατεύονται οι συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις του τόπου, και καραδοκούν για την αποτυχία του εγχειρήματος, ώστε να περάσουν τα μέσα στην ιδιωτική εκμετάλλευση.
Σε μια τέτοια περίπτωση οι συνέπειες θα ήταν οδυνηρές και για το επιβατικό κοινό, που θα πλήρωνε πολύ μεγαλύτερο εισιτήριο και για τους εργαζόμενους, που θα έχαναν τις θέσεις εργασίας τους, ενώ σήμερα τις διατηρούν.
Τέλος απαιτείται επαγρύπνηση, και αυτή μας αφορά όλους. Όλους τους θιασώτες του δημόσιου χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών. Αφορά τους επιβάτες, τους εργαζόμενους, τις συνδικαλιστικές και διοικητικές ηγεσίες, τους βουλευτές, τη Κυβέρνηση, και πρέπει όλοι να συμβάλουν με θετική στάση και έργο, στο καινούργιο ταξίδι των μέσων μαζικής μεταφοράς.
Αφορά στον αναγκαίο και διαχρονικό έλεγχο και λήψη μέτρων με επιμέλεια, για να μην ενσαρκωθεί η ρύση του ποιητή “στην ανεμελιά ελοχεύει ο φασισμός”.
Στο νέο ταξίδι των μέσων μαζικής μεταφοράς της Αττικής, ο έλεγχος και τα μέτρα αφορούν πρωτίστως την Κυβέρνηση και ιδίως τον αρμόδιο Υπουργό Μεταφορών.
Επιτρέψτε μου εδώ κύριε Υπουργέ μια παραίνεση, για νομικό λειτουργικό, οικονομικό, ηλεκτρονικοτεχνικό και κάθε αναγκαίας μορφής αλυσόδεμα, στις υποθέσεις των ΣΔΙΤ και κυρίως αυτές που αφορούν το ηλεκτρονικό εισιτήριο και τα έξυπνα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου, ώστε τα πάσης μορφής ηλεκτρονικά ζλάπια, να μην αποδειχθούν εξυπνότερα, από το έξυπνο εισιτήριο, και μας πιάσουν στον ύπνο, με πανέξυπνα κόλπα.
Αξιοποιήστε λοιπόν ότι καλύτερο εξειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό πάσης ειδικότητας διαθέτει το υπουργείο σας, για να σας βοηθήσει στο δύσκολο έργο σας, δίχως να λησμονείτε ποτέ τη ρύση του Βλαδίμηρου Ίλιτς Λένιν, “πως η εμπιστοσύνη είναι καλή, αλλά ο έλεγχος είναι καλύτερος”.
Είναι σαφές κύριε Υπουργέ, ότι η δομή του νομοσχεδίου που φέρατε, για την εξυγίανση αναδιάρθρωση και ανάπτυξη των αστικών συγκοινωνιών της Αττικής, αντανακλά όχι μόνο τον τίτλο του νομοσχεδίου, αλλά και την πολιτική ευθύνη και γενναιότητα με την οποία νομοθετείται.
Αυτό αποδείχθηκε όλο το χρονικό διάστημα του Δημόσιου Διαλόγου με τους πολίτες, τους εργαζόμενους, τους συναδέλφους στην Επιτροπή, στο υπουργικό συμβούλιο, παντού.
Το νομοσχέδιο δομήθηκε στη σωστή κατεύθυνση και θα τύχει, όχι μόνο της αναγνώρισης του επιβατικού κοινού, αλλά και της επικρότησης του Ελληνικού λαού, ο οποίος τυγχάνει να είναι ταυτόχρονα και ο πολιτικός μας εντολεύς, και ο παραγωγός του νέου συγκοινωνιακού έργου.
Δεν έχω παρά να υπερψηφίσω το νομοσχέδιο και ταυτόχρονα να καλέσω τους θιασώτες του δημόσιου χαρακτήρα των συγκοινωνιών όλων των πτερύγων της Βουλής να πράξουν το ίδιο
Σας Ευχαριστώ
