Ο κος Μαγκούφης Χρήστος, Βουλευτής Ν Τρικάλων, στο πλαίσιο της ημερίδας Που διοργανώθηκε από Σύνδεσμο Ελλήνων Κτηνοτρόφων, τοποθετήθηκε ως εξής:
Αν για εσάς αποτελεί ιδιαίτερη τιμή η συμμετοχή μου στη σημερινή Γενική Συνέλευση, για μένα η ανταπόκρισή μου στην πρόσκλησή σας, αποτελεί όχι μόνο τιμή αλλά συνάμα χρέος, καθότι μου δίνεται η ευκαιρία παρακολουθώντας τις εργασίες της συνέλευσης και της αυριανής ημερίδας, να αφουγκραστώ τους προβληματισμούς σας για το μέλλον της Ελληνικής Κτηνοτροφίας και να τους μετασχηματίσω, όσο το δυνατόν καλύτερα σε πολιτικό έργο στη Βουλή, με την ιδιότητά μου ως μέλους της Εθνικής αντιπροσωπίας.
Σας ευχαριστώ λοιπόν θερμά για την πρόσκληση.
Σας ευχαριστώ επίσης για την επιλογή του Νομού μου, ως τόπο διεξαγωγής της σημερινής συνέλευσης και της αυριανής ημερίδας, καθότι ο Νομός Τρικάλων αποτελεί έναν από τους κυριότερους νομούς της Χώρας, που παράγει κτηνοτροφικά προϊόντα και δει αρίστης ποιότητας και υψηλής διατροφικής αξίας.
Κύριε Πρόεδρε, Κύριε Πρόεδρε της ΠΑΣΕΓΕΣ, Κύριε Πρόεδρε του ΕΛΟΓΑΚ, Κυρίες και Κύριοι Σύνεδροι από όλη την Ελλάδα
Η Χώρα μας βρίσκεται σε μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, με μεγάλα ελλείμματα και τεράστιο δημόσιο χρέος, η αντιμετώπιση των οποίων επιχειρείται από την Κυβέρνηση, με περισσή ευθύνη έναντι της πατρίδας, του λαού μας και ιδίως της νέας γενιάς, από την οποία δανειστήκαμε την δική μας επίπλαστη ευμάρεια.
Είναι σαφές ότι απαιτείται μια νέα εθνική στρατηγική ανατροπής του στρεβλού παραγωγικού συστήματος στη χώρα μας που αποτελεί την κυρίαρχη συνιστώσα της οικονομικής κρίσης.
Είναι τραγικό για την Ελλάδα να συμμετέχει ο πρωτογενής τομέας μόνο με 3,8% στο ΑΕΠ και είναι εγκληματική η μετατροπή της μεταπολεμικής οικονομίας σε μεταπρατική, που αντανακλάται στη συμμετοχή του τριτογενούς τομέα στο ΑΕΠ, με το τεράστιο ποσοστό 76%.
Απαιτείται μια νέα πορεία εθνικής αφύπνισης και δημιουργίας, με τη συμμετοχή όλων μας.
Δεν μας τιμά η εικόνα μέχρι σήμερα. Και αυτό, είναι ευθύνη πρωτίστως της Πολιτείας, των κυβερνήσεων, των αρχών, σε κάθε τόπο, και όχι των απλών ανθρώπων, που απαιτούν να αποκτήσουν ξανά τη χαμένη τους αξιοπρέπεια και να πορευτούν με ασφάλεια προς το μέλλον.
Δεν μας τιμά το ότι η συμμετοχή του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα στο εθνικό προϊόν, στην απασχόληση, στο αγροτικό εισόδημα, φθίνει συνεχώς τα τελευταία χρόνια.
Δεν μας τιμά ότι τα προϊόντα που γέννησαν μεγάλες προσδοκίες υποχωρούν και η παραγωγή τους μειώνεται συνεχώς.
Δεν μας τιμά το ότι, ενώ διαθέτουμε όλες τις προϋποθέσεις ποιότητας, πιστοποίησης και ταυτότητας των προϊόντων μας, δεν τα βρίσκει κανείς, όχι μόνο στα ράφια των διεθνών αγορών, αλλά ούτε και στα ελληνικά.
Δεν μας τιμά ότι βαφτίζουμε παράνομα ως ελληνικά, προϊόντα εισαγωγής, κατά κανόνα κακής ποιότητας, ενώ η πατρίδα μας διαθέτει δυνατότητες διατροφικής επάρκειας.
Για να ανατρέψουμε αυτή την εικόνα, έχουμε θέσει συγκεκριμένους στόχους, για μια πραγματικά ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία.
Ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία, ανταγωνιστική, με εξαγωγικό προσανατολισμό, που να διασφαλίζει παράλληλα όρους εθνικής επάρκειας και διατροφικής ασφάλειας.
Η διατροφική ασφάλεια θα είναι ένα κυρίαρχο εθνικό ζήτημα για όλες τις χώρες, τα επόμενα χρόνια. Το ζούμε με την κρίση των τιμών των τροφίμων. Το ζήσαμε το καλοκαίρι, με την κρίση των σιτηρών στη Ρωσία. Το ζήσαμε με τις τρελές αγελάδες της Αγγλίας και το ζούμε σήμερα, με τις διοξίνες στη Γερμανία, ένα πρόβλημα παλιό, που ανακύπτει και θα ανακύπτει διαρκώς, εφόσον μιλάμε για απόδοση με στοιχεία κόστους, και αισχροκέρδειας, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας την ηθική.
Εμείς πρέπει να έχουμε σιγουριά, και διατροφική ασφάλεια. Γι’ αυτό, χρειάζεται να επενδύσουμε στοχευμένα στον αγροτικό τομέα.
Μια γεωργία, και κτηνοτροφία, που να στηρίζεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και να προσαρμόζεται δυναμικά στις ανάγκες της αγοράς, με παράλληλη διασφάλιση της ταυτότητάς της παγκοσμίως.
Η διασφάλιση της ποιότητας, είναι ήδη το ζητούμενο στη διεθνή αγορά. Αυτό μπορεί και πρέπει να είναι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Όχι μόνον μαζική παραγωγή, αλλά κυρίως ποιοτική παραγωγή.
Στη κατεύθυνση αυτή πρέπει να αναπτυχθεί η νέα εθνική στρατηγική για τη γεωργία και τη κτηνοτροφία, λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις σχετικά
- με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου,
- την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 και τη μελλοντική διεύρυνσή της,
- τη διαμόρφωσης της νέας ΚΑΠ μετά το 2013,
- την αναγκαιότητα για αποτελεσματικότερη λειτουργία του Κράτους και των Οργανισμών, με αποτελεσματικότερα θεσμικά εργαλεία,
και υλοποιώντας στοχευμένες αναπτυξιακές πολιτικές, στη βάση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της Χώρας και προωθώντας εξωστρεφώς την αξία της Μεσογειακής διατροφής σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η νέα εθνική στρατηγική δεν μπορεί πλέον να εδράζεται αποκλειστικά και μόνο, στην πολιτική των επιδοτήσεων, των προστατευτισμών, των εφήμερων διευθετήσεων, που μας οδήγησαν στην απαξία της Ελληνικής γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής.
Δεν απεμπολούμε τη στήριξη και τις επιδοτήσεις. Τουναντίον θα διεκδικήσουμε εκ νέου τη στήριξη. Στήριξη, όμως, που δεν οδηγεί στην περαιτέρω εξάρτησή μας, αλλά στην απεξάρτησή μας, που θα καλλιεργεί τις δικές μας δυνάμεις, ώστε να μπορούμε να βασιστούμε στα δικά μας πόδια και να είμαστε ανταγωνιστικοί. Με ισχυρή, ανταγωνιστική και ποιοτική γεωργία και κτηνοτροφία. Γιατί με τις παλιές πρακτικές, το εισόδημα του αγρότη, όχι μόνο δεν αυξάνεται, αλλά μειώνεται δραματικά.
Για να προστατευθεί και να αναπτυχθεί το εισόδημα, απαιτείται μια μεγάλη στροφή, απαιτείται να γίνει η ανατροπή στην ίδια την παραγωγική διαδικασία, στην αλυσίδα εφοδιασμού γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, στις κατακερματισμένες – το λέμε χρόνια, αλλά είναι η ώρα να το κάνουμε – συνεταιριστικές και συνεργατικές οργανώσεις των αγροτών και κτηνοτρόφων, στις διαδικασίες μεταποίησης, τυποποίησης και προβολής των αγροτικών προϊόντων.
Δεν πρέπει να μιλάμε πια, μόνο για ζημιές και αποζημιώσεις, θα πρέπει να μιλάμε για παραγωγικές επενδύσεις, για συμβολαιακή γεωργία και κτηνοτροφία, για πρότυπα ανάπτυξης και για ολοκληρωμένες εκμεταλλεύσεις.
Δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για πιστωτικούς Συνεταιρισμούς και Ενώσεις, που διαχειρίζονται τη φτώχεια τους και είναι καταχρεωμένοι στην Αγροτική Τράπεζα, διεκδικώντας μια πρόσκαιρη ρύθμιση. Θα πρέπει να μιλάμε για παρεμβατικές Οργανώσεις, που διασφαλίζουν χαμηλό κόστος παραγωγής, υψηλή προστιθέμενη αξία, ικανοποιητικό κέρδος στον παραγωγό, και προσιτή τιμή στον καταναλωτή.
Η στροφή στη παραγωγή, που θα μετατρέψει το αρνητικό σε θετικό ισοζύγιο απαιτεί τη συνεργασία όλων μας, παραγωγών πολιτικών Κυβέρνησης. Απαιτεί συνεργασία, συμφωνίες και μέτρα που θα αναιρούν στη πράξη την κυριαρχία των μεταπρατών και θα διασφαλίζουν τα δικαιώματα των παραγωγών.
Είναι σαφές ότι στη παραγωγή και στην αγορά υπάρχουν τεράστια προβλήματα, που αφορούν τη κτηνοτροφία, και τα οποία δεν μπορούν να λυθούν από τη μία μέρα στην άλλη.
Πρέπει λοιπόν να βρούμε λύσεις από κοινού.
Σήμερα στις Βιολογικές λαϊκές αγορές της Αθήνας, πουλιέται κρέας κατεψυγμένο, βιολογικό, εισαγωγής, μοσχάρι, που ξεπερνά τα 20€ το κιλό, ενώ στα 16€ το κιλό πουλιέται το νωπό το χοιρινό. Τι κάνουμε εμείς πως μπορούμε να βρούμε την αγορά; Πως πρέπει να οργανωθούμε;
Γιατί σήμερα πουλιούνται ξένες φυλές αιγοπροβάτων στη χώρα, ποιοι προμηθεύονται το γάλα, ποια ΠΟΠ προϊόντα παράγονται από αυτά, και βρίσκουν έτσι επιχειρήματα στο δικαστήριο, Δανοί και Γάλλοι, που ζητούν να χάσει η χώρα μας το δικαίωμα στην παραγωγή ΠΟΠ ΦΕΤΑΣ;
Τι θα γίνει με τη γενετική βελτίωση των αυτοχθόνων φυλών; Θα μπορέσουν οι μηχανισμοί του Υπουργείου σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια να λύσουν αυτά τα θέματα αυτά, ή πρέπει να ενταχθούν ζητήματα αυτής της μορφής στον αναπτυξιακό νόμο που θα συζητηθεί την άλλη εβδομάδα στη Βουλή;
Το Πάσχα που έρχεται, πόσοι από τους Έλληνες καταναλωτές θα έχουν ψήσει οβελία εισαγωγής, που όμως θα τον έχουν πληρώσει για Ελληνικό; Με ποιόν τρόπο και μέτρα θα αντιμετωπίσουμε τις Ελληνοποιήσεις; Πώς θα συμβάλλον οι Κτηνοτρόφοι παραγωγοί σε αυτή τη κατεύθυνση;
Σε διάφορες περιοχές της χώρας αρκετοί κτηνοτρόφοι κατακτήσαν την πιστοποίηση του παραγόμενου προϊόντος τους. Και επικροτώ την προσπάθειά τους.
Επιτρέψτε μου να θέσω ερωτήματα, με παράλληλες αναφορές, στέλνοντας μηνύματα στους παραγωγούς του νομού μου.
Το αρνάκι και το κατσικάκι Ελασσόνας έχουν πάρει ημερομηνία δημοσίευσης στις 12.11.2010 στην εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι θα γίνει με το αρνάκι και κατσικάκι Χασίων, και Αντιχασίων; Τι θα γίνει με τα βοοειδή της Πίνδου; Πότε θα προχωρήσει η προσπάθεια για πιστοποίησή τους και ένταξη σε ΠΟΠ ή και ΠΓΕ;
Το ξύγαλο Σητείας πήρε ημερομηνία δημοσίευσης στην ΠΟΠ κλάση τυριά στην εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ρομάνο τι περιμένει κύριοι εσείς της Συνεταιριστικής Βιομηχανίας Τρικάλων;
Το τρικαλινό λουκάνικο με πράσο τι θα γίνει; Θα βρεθεί κάποιος από τους ενδιαφερόμενους ιδιώτες να υποβάλλει την αίτηση; Γιατί αυτή είναι η διαδικασία. Τι θα γίνει με το γιαούρτι, το ξινόγαλο και τα άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα; Θα ευαισθητοποιηθεί κανείς για να υποβάλλει αιτήσεις για το θέμα;
Η χοιροτροφική παραγωγή στην περιοχή του πρώην Δήμου Πιαλείων, δημιουργεί οξύ περιβαντολογικό πρόβλημα. Πώς θα αντιμετωπίσει η πολιτεία αυτό το ζήτημα;
Αυτά και πολλά άλλα, είναι μερικά από τα προβλήματα ουσίας, που αντιμετωπίζει η Ελληνική παραγωγή, και για τα οποία απαιτούνται λύσεις το γρηγορότερο δυνατό.
Αυτές οι λύσεις, δεν μπορεί παρά να αποτελέσουν το αντικείμενο συζήτησης, συνεννόησης, και συνεργασίας όλων μας.
Η αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων, απαιτεί την ανάληψη πρωτοβουλιών των ίδιων των παραγωγών, την στήριξη της πολιτείας, μηδέ των πολιτικών προσώπων εξαιρουμένων.
Στη κατεύθυνση αυτή και έχοντας χρέος ως Βουλευτής του Νομού Τρικάλων, για τη διαμόρφωση μιας νέας προοπτικής για τη κτηνοτροφία, αλλά και για κάθε τομέα, θέτω τον εαυτό μου στην υπηρεσία των παραγωγικών δυνάμεων του Νομού και της Χώρας, και είμαι έτοιμος για την καλύτερη δυνατή συνεργασία μαζί σας.
Σας ευχαριστώ
