Ηχηρή παρέμβαση ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ στη Βουλή, για καθυστέρηση πιστοποίησης αναπηρίας εκπαιδευτικών, με συνέπεια την απώλεια δυνατότητας πρόσληψης τους ως αναπληρωτές.
Παράλληλα, τόνισε την προφανή αδικία του ορεινού όγκου του Νομού μας, που με απόφαση του 2011, ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ «απομακρυσμένη ή προβληματική», ώστε να παραχωρούνται επιπλέον κίνητρα, για τη στελέχωση τους με αγροτικούς γιατρούς-γιατρούς υπαίθρου….
Πρέπει να στηρίξουμε εμπράκτως τους Αστυνομικούς, οι οποίοι είναι «παντού», καλούνται να αντιμετωπίσουν όλα τα προβλήματα της κοινωνίας μας και «τα ακούνε» από όλους μας.
Τα ανωτέρω τόνισε, μεταξύ άλλων, σήμερα, στην ομιλία του στη Βουλή των Ελλήνων, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου “Ρυθμίσεις Υπουργείου Υγείας και άλλες διαταξεις”.
Παρεμβαίνοντας ο παριστάμενος Υπουργός Άδωνις ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, παραδέχθηκε το δίκαιο του αιτήματος για τον ορεινό όγκο του Νομού και δεσμεύθηκε για επανεξέταση του θέματος.
Παραθέτουμε παρακατω ολόκληρη την τοποθέτηση του βουλευτή.
Θεωρώ, κύριε Υπουργέ, πολύ θετικές τις διατάξεις τις οποίες φέρνετε σήμερα στο Σώμα για ψήφιση. Πραγματικά, διευκολύνουν τους ασφαλισμένους και γενικά τους πολίτες για να έχουν καλύτερη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και λύνουν μία σειρά από εκκρεμότητες που λόγω της γραφειοκρατίας, αλλά και της οικονομικής ανέχειας που έχει το κράτος μας, μέχρι τώρα παρέμεναν σε εκκρεμότητα.
Θεωρώ θετικό ότι επιτρέπεται η συστέγαση ιατρείων με άλλα ομοειδή επαγγέλματα αλλά καλό θα είναι να υπάρχει η πινακίδα και ο ξεχωριστός χώρος αναμονής, έτσι ώστε να διασφαλίζεται και το ιατρικό απόρρητο, δηλαδή να βρεθεί ένας τρόπος για να μην δημοσιοποιούνται στοιχεία που παραβιάζουν τα προσωπικά δεδομένα.
Η δεύτερη παρατήρηση, κύριε Υπουργέ, αφορά στους γιατρούς υπαίθρου. Είδα ότι παραπέμπετε αυτούς που θα υπηρετούν κατά προτεραιότητα και θα υπολογίζεται πενταπλάσιος ο χρόνος, μόνο στην υπουργική απόφαση του 2011. Αυτή η υπουργική απόφαση δεν ξέρω αν είναι ορθή, γιατί τα ορεινά του Νομού Τρικάλων δεν τα περιλαμβάνει. Για να πάει κανείς από τα Τρίκαλα στην Άρτα, θέλει περίπου τρεις ώρες με το αυτοκίνητο, όσο περίπου από τα Τρίκαλα στην Αθήνα. Και εκεί δεν θεωρείται δυσμενής για έναν ιατρό υπαίθρου η υπηρεσία και δεν μπορούν να την καταλαμβάνουν.
Θα ήθελα να το δείτε αυτό, γιατί μιλάμε συνέχεια για τις άγονες και προβληματικές περιοχές, αλλά ποτέ δεν έχουμε καθορίσει ποιες είναι αυτές στην πραγματικότητα και αδικούνται κάποιες περιοχές, όπως είναι όλα τα ορεινά της Πίνδου, όπου η πρόσβαση ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες είναι αδύνατη επειδή δεν ανοίγουν οι δρόμοι από τα χιόνια. Ο γιατρός πρέπει να είναι εκεί, όμως, για να παρέχει την υπηρεσία. Θέλω να το δείτε αυτό, κύριε Υπουργέ.
Μία δεύτερη παρατήρηση, για την οποία έκανα και ερώτηση: Είχαμε τώρα από το Υπουργείο Παιδείας τη διαδικασία πλήρωσης των θέσεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Τα άτομα με αναπηρία έχουν προτεραιότητα στην πρόσληψη, αρκεί να έχει πιστοποιηθεί η αναπηρία τους. Πλην, όμως, ενώ κάθε χρόνο η Επιτροπή πήγαινε έγκαιρα, φέτος δεν πήγε η Επιτροπή να πιστοποιήσει την αναπηρία τους. Αυτά τα άτομα ενώ δικαιούνταν κανονικά να προσληφθούν, κατ’ εξαίρεση, στο Υπουργείο Παιδείας, δεν έχουν προσληφθεί, όχι με δική τους υπαιτιότητα ούτε επειδή δεν πληρούσαν τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα να πιστοποιηθούν από τα ΚΕΠΑ, αλλά επειδή οι επιτροπές δεν πήγαν να τους πιστοποιήσουν. Σε ερώτηση που απηύθυνα στο Υπουργείο Εργασίας, μου απάντησαν: «Δεν είναι δική μας αρμοδιότητα οι επιτροπές αλλά του Υπουργείου Παιδείας. Εμείς απλώς ελέγχουμε και εποπτεύουμε». Υπάρχει ένα θέμα. Θα πρέπει να το δείτε και κυρίως να αποκαταστήσετε αυτά τα άτομα τα οποία έχασαν ένα δικαίωμα, που είναι το ελάχιστο που οφείλει η πολιτεία να τους δώσει.
Είναι θετική η παράταση των συμβάσεων των γιατρών που κάνετε. Είναι θετικό το ότι πληρώνετε αμαρτίες και οικονομικά βάρη του παρελθόντος, γι’ αυτό και υπερψηφίζουμε τις δικές σας διατάξεις.
Μερικές ακόμα παρατηρήσεις θα ήθελα να κάνω, κύριε Υπουργέ. Λέμε για την επίσκεψη σε αρχαιολογικούς χώρους ότι αν είναι εκτός ωραρίου, θα πρέπει να καταβάλουν οι πολιτιστικοί σύλλογοι, οι φορείς, ένα αντίτιμο στο Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων. Θέλω να το ξαναδείτε.
Είχαμε πρόσφατα, πριν από δύο μήνες, μία μεγάλη εκδήλωση στο Ζάππειο από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Βλάχων. Με παρακάλεσαν οι άνθρωποι απ’ όλη την Ελλάδα να πάνε να δούνε την Ακρόπολη. Έρχονται απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδος και εκτός Ελλάδος με τις παραδοσιακές στολές τους για να δούνε την Ακρόπολη και δεν μπορούσαν να τη δουν. Έπρεπε να μεσολαβήσω στο Υπουργείο Πολιτισμού -και τους υποχρέωσε να πάνε με τις στολές τους τις βλάχικες- για να μπορέσουν να επισκεφτούν τα μνημεία.
Πιστεύω ότι για ανθρώπους που προσφέρουν στον Πολιτισμό θα πρέπει να μην εισπράττεται τέλος και ας βρει έναν τρόπο το Υπουργείο Πολιτισμού να καλύψει αυτές τις απώλειες εσόδων.
Όσον αφορά το κεφάλαιο Δ΄ του νομοσχεδίου δεν ξέρω γιατί πρέπει να υπάρξει ευνοϊκότερη ρύθμιση για τα θρησκευτικά ιδρύματα σε ό,τι αφορά την έκταση που τους παραχωρείται για να κτίσουν κάποια κτίσματα, εάν αυτή η έκταση έχει χαρακτηριστεί ή μπορεί δυνάμει, να χαρακτηριστεί «δασική», απ’ ό,τι για οποιονδήποτε πολίτη. Θα ισχύσει και γι’ αυτά τα ιδρύματα ό,τι ισχύει για όλους τους πολίτες, ό,τι λέει το Σύνταγμα και ό,τι προβλέπουν οι νόμοι.
Όσον αφορά τα έσοδα του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, το 60% -λέει- των εσόδων, αν υπάρχει περίσσευμα, θα πάει στον Κρατικό Προϋπολογισμό, ενώ το 40% θα παραμένει σε αυτό το Κέντρο και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα μέρος του για τις ανάγκες της Αστυνομίας. Θα έλεγα, κύριε Υπουργέ, να το δείτε και το 40% να πάει για τις ανάγκες της Αστυνομίας. Η Αστυνομία είναι παντού, είναι το παιδί για όλα τα θελήματα. «Τα ακούει» απ’ όλους μας. Όταν κάνει τη δουλειά λέμε και κάπου κάπου ένα «μπράβο», αλλά με υποσημειώσεις. Αυτοί, όμως, καλούνται να αντιμετωπίσουν όλα τα προβλήματα της κοινωνίας μας και βάζουν κι από την τσέπη τους για να σιτίσουν τους κρατουμένους, ημεδαπούς και αλλοδαπούς, που σωρεύονται στα αστυνομικά κρατητήρια. Ας δώσουμε από αυτά τα χρήματα ένα περίσσευμα, για να μπορούν να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους οι αστυνομικές υπηρεσίες.
Διαφωνώ με το καθεστώς που υπάρχει, όπως πιστεύω ότι διαφωνούν όλοι οι συνάδελφοι σε αυτή την Αίθουσα, όσον αφορά τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα με τις δημόσιες συχνότητες. Τελικά δεν ξέρουμε τι ακριβώς ισχύει. Όποιος είναι δυνατός βρίσκει τρόπο να έχει έναν ραδιοφωνικό ή έναν τηλεοπτικό σταθμό. Όποιος τηρεί τη νομιμότητα, δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει ένα μέσο, ακόμη και να το θέλει. Κι ερχόμαστε συνέχεια και παρατείνουμε –μακάριοι οι κατέχοντες!- επιβραβεύοντας τους παρανομούντες και δίνοντάς τους επιπλέον κίνητρα και επιπλέον δημόσια αγαθά με την ψηφιακή τηλεόραση.
Θα πρέπει όλοι να το δούμε και να βάλουμε ένα τέλος στην ανομία. Λέμε «όχι» στην ανομία, θέλουμε καθεστώς νομιμότητας, αλλά καθαρά πράγματα για όλους και για όλες.
Θα ήθελα , τέλος , να επαναφέρω το θέμα των ορεινών και απομακρυσμένων περιοχών που δεν είναι απλώς δυσπρόσιτες, αλλά είναι απρόσιτες, απροσπέλαστες έξι μήνες το χρόνο. Εννοώ το θέμα του αγροτικού γιατρού, του γιατρού υπαίθρου.
