«καὶ ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, λέγει ὁ Θεός, ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν, καὶ οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται καὶ οἱ πρεσβύτεροι ὑμῶν ἐνύπνια ἐνυπνιασθήσονται· καί γε ἐπὶ τοὺς δούλους μου καὶ ἐπὶ τὰς δούλας μου ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου, καὶ προφητεύσουσι. καὶ δώσω τέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ σημεῖα ἐπὶ τῆς γῆς κάτω» (Πραξ.2 17-19)
Ξεκίνησα το παρών άρθρο με ένα απόσπασμα των Πράξεων των Αποστόλων σχετικά με τις έσχατες ημέρες που ζούμε της βαθύτατης κρίσης, της κρίσης αξιών και πνευματικής πρωτίστως κατά τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ Βαρθολομαίο. Αυτές λοιπόν τις έσχατες ημέρες, που για κάποιους απλά δεν υφίστανται, για άλλους όχι μόνο υφίστανται, αλλά επιβεβαιώνονται με σημεία εκ Θεού στον ουρανό και στη γη, σημεία προειδοποιητικά για την αποστασία μας, η οποία στρώνει κόκκινο χαλί στον αντίχριστο και όσους προετοιμάζουν το δρόμο του, μέσα από την παγκοσμιοποίηση.
Με δέος, φόβο και απορία, αντιμετώπισε η Ρωσία και η ανθρωπότητα την απρόσμενη «επίσκεψη» του μετεωρίτη πριν λίγο καιρό. «…φόβητρά τε καὶ σημεῖα ἀπ᾿ οὐρανοῦ μεγάλα ἔσται» (Λουκ. 21,11).
Τι είχε προηγηθεί; Οι δηλώσεις του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στις αρχές του Δεκέμβρη ότι: «Σύμφωνα με τις έως τώρα καταγραφές των μετρήσεων που πραγματοποιεί η κυβέρνηση για την κατάσταση του πλανήτη, ο κόσμος δεν θα καταστραφεί το Δεκέμβριο». Κι όμως λίγο καιρό αργότερα, φάνηκε με αυτό το μέγα σημείο στον ουρανό, ότι οδεύουμε προς το τέλος, το οποίο γνωρίζει και αποφασίζει μονάχα ο Δημιουργός του κόσμου αυτού και όχι εμείς. Η προειδοποίηση ήταν σαφής γι’ αυτό ο Πρόεδρος της Ρωσίας, ευχαρίστησε και είναι προς τιμήν του, έπειτα τον Θεό, για το ότι δεν έπεσαν θραύσματα σε κατοικημένες περιοχές και γλίτωσε ο κόσμος. Ακριβέστερα το λόγο για αυτό που συνέβη, είδε με φώτιση ο ρώσος μητροπολίτης Τσελιάμπινσκ και Ζιατούστ, Θεοφάνης. «Είναι μήνυμα του Ύψιστου. Οι Γραφές μας διδάσκουν ότι ο Κύριος από καιρό σε καιρό στέλνει στον λαό του μηνύματα και προειδοποιήσεις μέσω φυσικών φαινόμενων», εξήγησε. Και πρόσθεσε: «Πιστεύω ότι το μήνυμα Του σήμερα δεν ήταν μονό για την περιοχή των Ουραλίων. Ήταν για όλη την ανθρωπότητα. Ο μετεωρίτης είναι μια υπενθύμιση ότι ζούμε σε έναν εύθραυστο και απρόβλεπτο κόσμο».
Του μηνύματος αυτού όμως έχει προηγηθεί κι ένα ακόμα σημείο εδώ στην Ελλάδα. Δυο σημεία-προειδοποιήσεις δηλαδή- σε δύο ομόδοξες και Ορθόδοξες χώρες, Ελλάδα και Ρωσία. Ένα σημείο στον ουρανό και ένα στη γη.
Είναι 26η Οκτωβρίου 2012μ.Χ. Ημέρα εορτής του Αγίου Δημητρίου και μνήμης της θυσίας του από τις λόγχες των ειδωλολατρών επί Διοκλητιανού, στις φυλακές τις Θεσσαλονίκης. Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ Άνθιμος όπως κάθε χρονιά ανήμερα της εορτής του αγίου, ανοίγει τη λάρνακά του για την περισυλλογή του αγίου μύρου που κατακλύζει το λείψανο του αγίου και δίδεται ως ευλογία στους πιστούς, ως σημείο εκ Θεού και παρουσίας του ελέους Του και έτσι δι’ ευχών των αγίων να ενισχύει των αγώνα μας. Προς φοβερή έκπληξη όλων όμως η λάρνακα δεν ανοίγει και αφού διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει καμία λογική εξήγηση γιατί συμβαίνει αυτό, ο μητροπολίτης αναφωνεί στο ποίμνιο. «Ο Άγιος δεν θέλει να ανοίξουμε τη λάρνακά του». Έχει δίκιο ο μητροπολίτης, αλλά πρέπει να αναζητήσουμε το γιατί συμβαίνει αυτό το παράδοξο γεγονός, και πραγματικά δεν ενθυμούμαι στην εκκλησιαστική ιστορία να έχει ξανασυμβεί το συγκεκριμένο περιστατικό.
Δύο ημέρες νωρίτερα, την 24η Οκτωβρίου του 2012, ο Σύλλογός μας αποφάσισε να εκπληρώσει ένα τάμα που είχε κάνει ένα χρόνο πριν. Είχαμε αποφασίσει τη δημιουργία αγιογραφίας του προστάτη αγίου του Συλλόγου μας, Αγίου Νέστωρα, με σκοπό να την δωρίσουμε στην πόλη του Λαγκαδά και την Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά και τον Μητροπολίτη της κ.Ιωάννη, ως ένδειξη φιλίας και αδελφοσύνης των δύο πόλεων, των Τρικάλων και Λαγκαδά και παράλληλα τιμώντας τον Λαγκαδά ως πόλη που έχει ως προστάτη και αυτή τον Άγιο Νέστωρα. Έτσι η ολιγομελής αποστολή του συλλόγου, με τη συνοδεία της εικόνος του Αγίου Νέστωρα, ξεκίνησε το πρωΐ της 24ης οκτωβρίου για την πόλη του Λαγκαδά. Λόγω της εορτής του Αγίου Δημητρίου εκείνες τις ημέρες στην πόλη της Θεσσαλονίκης, θεωρήσαμε ότι η εικόνα αυτή του Αγίου Νέστωρα, θα ήταν πρέπον να ευλογηθεί από τον ίδιο τον Άγιο Δημήτριο στο ναό του στη Θεσσαλονίκη. Έτσι αποφασίσαμε στη διαδρομή να πραγματοποιήσουμε μικρή στάση στον πολιούχο άγιο της Θεσσαλονίκης.
Παρά το αδιαχώρητο, λόγω της μεγάλης προσέλευσης, ο κόσμος ευλαβικά έδωσε τη σειρά του στην εικόνα του Αγίου Νέστωρα και η οποία, προς τιμή των Ιερέων του ναού, τοποθετήθηκε από τους ίδιους, αρχικά επί της Αγίας Τραπέζης και έπειτα επάνω στη λάρνακα του Αγίου Δημητρίου. Μετά από τη σύντομη αυτή στάση η εικόνα πήρε το δρόμο του προορισμού της και παραδόθηκε στην Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά και στον μητροπολίτη της κ.κ. Ιωάννη. Η μετέπειτα ιστορία γνωστή. Δύο ημέρες μετά η λάρνακα του Αγίου Δημητρίου δεν ανοίγει.
Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά, θα ρωτήσετε; Δικαίως ερωτάτε, θα σας πω αν υπάρχει άγνοια. Αδίκως, θα σας πω αν υπάρχει ηθελημένη άγνοια και αν δεν θέλουμε να παρατηρήσουμε τα σημεία που μας δίνει ο Θεός.
Εδώ και μερικούς μήνες ξεκινήσαμε ως σύλλογος έναν αγώνα κατά της ανηθικότητας των ανθρώπων της εποχής μας και που αυτή η ανηθικότητα λειτουργεί ως εργαλείο της παγκοσμιοποίησης, χτυπώντας πρώτα τη νεολαία μας, ούτως ώστε να αποσαρθρωθεί πλήρως η κοινωνία, οι άμυνές της, και να μην υπάρχει ελπίδα για το αύριο αφού και τα παιδιά μας θα έχουν «χτυπηθεί» καίρια σε πολύ σημαντική ηλικία. Ξεριζώνουν τον Χριστό από τις ψυχές των παιδιών για να μην μπορεί κανείς πλέον να αισθανθεί ότι αμαρτάνει και είναι ανήθικος έναντι του Θεού.
Μάλιστα για όλη αυτή την προσπάθεια κατά της ανηθικότητας έλαβα την ευλογία και την ενθάρρυνση από τρεις ιεράρχες. Από τον σεβ. Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ.κ Κύριλλο, από τον σεβ. Λαγκαδά κ.κ Ιωάννη και τον σεβ. Τρίκκης κ.κ Αλέξιο. Και οι τρεις με παρότρυναν να συνεχίσω ως τέλους για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα από την ανηθικότητα που μαστίζει λαό και κλήρο. Προς τιμήν τους αναγνώρισαν και οι τρεις τα σοβαρά προβλήματα που έχουν εισχωρήσει και μέσα στους κόλπους της εκκλησίας και επηρεάζουν αμεσότατα πλέον το χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Κάποιοι όμως θεώρησαν ότι αυτή η προσπάθεια κατά της ανηθικότητας, στοχεύει συγκεκριμένους ανθρώπους για συγκεκριμένους σκοπούς. Κάνουν μέγα λάθος. Ως πρόεδρος του συλλόγου του Αγίου Νέστωρα, τονίζω ότι δεν στηλιτεύσαμε μόνο τα κακώς κείμενα κάποιων ανθρώπων. Στοχεύουμε στην ασθένεια και όχι στους ασθενείς.
Αρθρογραφήσαμε και διαμαρτυρηθήκαμε εντόνως για το βιβλίο της Γ΄Δημοτικού ως «πορνογράφημα», βλέποντας της κόρη μου να μουτζουρώνει τα αχαμνά των αρχαίων, μη μπορώντας να τα αντικρύσει. Διαμαρτυρηθήκαμε για την διαφημιστική εκστρατεία γνωστής αλυσίδας παιχνιδιών, για την απρεπή και άσεμνη αποκριάτικη διαφημιστική εκστρατεία τους, ωθώντας τα μικρά παιδιά σε περιβολή που παραπέμπει σε καμπαρετζούδες και πορνεία.
Ο Θεός λοιπόν, για όλη αυτή την ανηθικότητα που έγινε τρόπος ζωής σήμερα, δίνει τα σημεία του και τις προειδοποιήσεις του, φτάνει να έχουμε την καθαρότητα να τα δούμε. Ο Θεός σφράγισε στην επέτειο των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, τη λάρνακα του Αγίου Δημητρίου για να μας δείξει ότι προφανώς δεν είμαστε άξιοι ούτε της ευλογίας του Αγίου, ούτε της ελευθερίας που μας έδωσε ο ίδιος. Και δεν είναι μήνυμα μόνο για τη Θεσσαλονίκη αλλά για όλους τους Έλληνες. Ο γέροντας Ιωακείμ, Δικαίος της Ιεράς Σκήτης του Προφήτη Ηλία Αγίου Όρους, στο άκουσμα αυτού του σημείου, μας είπε ότι είναι σοβαρότατο και όχι μόνο για τους Θεσσαλονικείς και τους Έλληνες αλλά για ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο.
Απέχουμε ελάχιστα το να καταντήσουμε εαυτούς μόνο σάρκα. Όταν στην ανθρώπινη ιστορία ο Θεός επέτρεψε κατακλυσμό επί εποχής Νώε, γιατί ο άνθρωπος είχε αποτάξει το πνεύμα και είχε γίνει μόνο σάρκα. Ο κατακλυσμός σήμερα, η συμφορά που είδε ο Γέρων Πορφύριος απέχει ελάχιστα, όσο απέχουν τα σύννεφα απ΄ τον ορίζοντα.
Ο ίδιος ο Άγιος Νέστωρας, χωρίς να γνωρίζει τίποτα επί Χριστού, ζητά την ευλογία του Αγίου Δημητρίου όχι για να νικήσει απλά τον γίγαντα Λυαίο στο στάδιο, αλλά για να δώσει το καίριο χτύπημα στο σάπιο παλαιό κόσμο της ανηθικότητας και των ειδώλων, της διαφθοράς και της σαπίλας, μιας διαστροφικής αυτοκρατορίας. Έτσι με την πεμπτουσία της υπακοής και της ευλογίας ανεφώνησε «Θεέ του Δημητρίου βοήθει μοι». Εμείς σήμερα μπορούμε να αναφωνήσουμε το ίδιο; Ζητήσαμε ευλογία με ταπείνωση απ’ τον Θεό; Κάναμε υπακοή στο θέλημά Του; Αν όχι, τότε για ποιο λόγο να ανοίξει ο Άγιος Δημήτριος τη λάρνακά του για να μας ευλογήσει;
Δεν έχουμε κατανοήσει ότι οι Άγιοι Δημήτριος και Νέστωρας εξαγόρασαν με το αίμα τους την αρχή της ρωμιοσύνης, θεμελίωσαν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο Άγιος Νέστωρ είναι ο πρώτος που λαμβάνει εξουσία από τον Θεό να σηκώσει μάχαιρα για να κτυπήσει το κακό. Ο Χριστός ακόμα και στον μαθητή του, τον Απόστολο Πέτρο του λέγει: «… βάλε τὴν μάχαιραν εἰς τὴν θήκην·» (Ιω. 18,11). Στον Άγιο Νέστωρα όμως δίδεται η εξουσία να προσβάλλει με κτύπημα το κακό, για να εγκαινιάσει την αρχή του τέλους του ειδωλολατρικού κόσμου. Την 27η Οκτωβρίου του 2012 συμπληρώσαμε 1700 από το μεγαλύτερο συμβάν στην ιστορία της Ορθοδοξίας, μετά την Σταύρωση και Ανάσταση του Χριστού μας. Την ημέρα του Αγίου Νέστωρα και μόλις 6 χρόνια μετά το μαρτύριό του, ο Μέγας Κωνσταντίνος βλέπει ένα σημείο στον ουρανό, που η ανθρωπότητα δεν μπορεί να διανοηθεί και κατανοήσει. Το κατανοούν εκείνοι που έχουν τις προϋποθέσεις για τον Θεό. Έτσι ο Σταυρός στον ουρανό είναι το Μέγα σημείο για την επικείμενη πτώση της Ρώμης και της δυσωδίας των ειδώλων της.
Ας πάψουμε λοιπόν να κρύβουμε τη βρωμιά κάτω από το χαλί και ας περάσουμε στις πράξεις. Ας μην υποκρινόμαστε ότι δεν συμβαίνει τίποτα ή ότι ο Θεός δεν προειδοποιεί με σημεία.Ας πάψουμε να βλέπουμε συνεχώς «τυχαία» γεγονότα και «συμπτώσεις». «ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;» (Ματθ. 16,3 ).
Εύχομαι, αυτή τη δύσκολη εποχή, αυτό που ευχόταν και ο άγιος γέρων Παΐσιος, να αναστήσει ο Θεός Μακκαβαίους και ο οποίος τόνιζε για την εποχή μας και όλα όσα συμβαίνουν ότι: “ἀφήνει λίγο τὰ πράγματα, γιὰ νὰ φανοῦν οἱ διαθέσεις τοῦ καθενός”.
Έχω την τιμή και ευλογία να φέρω το όνομα του πρωτομάρτυρα Στεφάνου και δηλώνω χωρίς κανένα ενδοιασμό ότι ο αγώνας κατά της ανηθικότητας τώρα ξεκίνησε και δεν θα σταματήσει. Αν θέλουν ας με σταματήσουν μόνο με λιθοβολισμό.
Κλείνοντας να υπενθυμίσω τα λόγια του Γέροντα Πορφυρίου που τόνιζε ότι: «αν τα πράγματα συνεχίσουν ως έχουν, τότε πάμε για αυτόν που λένε. Μπορεί ο Θεός όμως να κάνει κάτι πολύ φοβερό (συμφορά όπως έλεγε), να τα σταματήσει και να μας
