Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων, ο Βουλευτής Τρικάλων της Ν.Δ., κατά την τοποθέτησή τους στη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων, με θέμα «Διαμόρφωση φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις και άλλες διατάξεις »την Τρίτη 3-4-13.
Παραθέτουμε τα σημαντικότερα σημεία από την ομιλία του Ηλία ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ.
Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κάθε χρόνο μειώνεται. Αυτό έχει να κάνει με τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Άρα, προκύπτει ανάγκη εισροής ιδιωτικών επενδύσεων έτσι ώστε να αναπληρώσουμε το κενό και να κινηθεί η οικονομία της χώρας.
Γιατί πρέπει να δώσουμε κίνητρα στο ιδιωτικό κεφάλαιο να έρθει στη χώρα μας; Διότι το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν έχει σύνορα. «Πηγαίνει» εκεί που θα έχει μεγαλύτερα κέρδη αφενός και τις καλύτερες επενδυτικές ευκαιρίες και πολιτική σταθερότητα, αφετέρου. Το γεγονός ότι «έφυγαν» τόσο μεγάλα κεφάλαια από τη χώρα μας και «πήγαν» σε γειτονικές χώρες, πιστεύω ότι όλους πρέπει να μας ανησυχήσει. Ομοίως και η πολιτική που ακολούθησε η Ελλάδα, τις προηγούμενες δεκαετίες. Ήταν σε λάθος κατεύθυνση.
Να θυμηθούμε το στρατηγικό πλαίσιο στήριξης των επενδύσεων στα Βαλκάνια επί του πρώην Πρωθυπουργού, του κ. Σημίτη. Ήταν μία λάθος ενέργεια. Πριμοδοτούσαμε ελληνικές επιχειρήσεις να εγκατασταθούν στις γειτονικές βαλκανικές χώρες……
Όταν έχουμε 12,5% φορολογία στην Κύπρο, 10% στη Βουλγαρία, τόσο στη FYROM ή στην Αλβανία και σε άλλες κοντινές χώρες, δεν πρέπει και η Ελλάδα να φανεί σε αυτό το σημείο ελκυστική για τους επενδυτές; Η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, προφανώς, δεν είναι σε ικανοποιητικό σημείο, γιατί δεν το επιτρέπουν τα δημοσιονομικά της χώρας. Είναι όμως, στους στόχους της Κυβέρνησης να προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση και προφανώς θα προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς.
Το παράδοξο σε αυτή τη χώρα είναι πως όταν υπάρχει κυβέρνηση κυρίως του δικού μας χώρου –όταν το κόμμα το δικό μας, η παράταξη η δική μας είναι στην κυβέρνηση- η εκάστοτε Αξιωματική Αντιπολίτευση απειλεί τους μελλοντικούς επενδυτές ότι θα χάσουν τα χρήματά τους, αν αυτοί οψέποτε έρθουν στην εξουσία. Άλλο βέβαια, όταν ερχόμενοι στην εξουσία κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά, τα οποία προεκλογικά απειλούν τους επενδυτές. Να θυμηθούμε τι έλεγαν με τον ΟΤΕ, τι έλεγαν με τα λιμάνια, ότι θα τα πάρουν από τους Κινέζους πίσω όταν έρθουν στην εξουσία. Τίποτα από αυτά δεν έγινε. Η ζημιά όμως, στην εθνική οικονομία έγινε. Το σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, το σταθερό κλίμα, η ασφάλεια στις επενδύσεις σίγουρα δεν διευκολύνονται με τέτοιες κινήσεις.
Σχετικά με τα ΣΔΙΤ: ως Νομάρχης Τρικάλων είχα προχωρήσει σε όλες τις διαδικασίες προκειμένου να δημιουργηθεί διοικητήριο στο Νομό. Είχαμε βγάλει ανάδοχο και είχαμε εξασφαλίσει και χρηματοδότηση. Δεν θα επιβαρύνονταν καθόλου το κράτος και η αποπληρωμή θα γινόταν από τα μισθώματα και από τις άλλες λειτουργικές δαπάνες που εμείς καταναλώναμε κάθε χρόνο. Δυστυχώς, όταν ήρθε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επειδή εγώ δεν ήμουν στο ΠΑΣΟΚ, το σταμάτησε, χωρίς να δώσει καμία αιτιολογία και ενώ είχαμε κάνει όλες τις πρόδρομες ενέργειες και όλες τις προμελέτες.
Θα αναφέρω ένα παράδειγμα, προκειμένου να καταλάβουμε όλοι τις δυσκολίες. Όταν ήθελα να κάνω το οδικό κύκλωμα Μετεώρων, το οποίο είναι από τη δεκαετία του ’60, από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή, δεν άφηνε το Αρχαιολογικό Συμβούλιο να ανοίξω μια στροφή να περνά το τουριστικό λεωφορείο που δεν χωρούσε. Τα σημερινά λεωφορεία δεν χωρούσαν να περνούν τη στροφή. Τι μου έλεγαν; Μου έλεγαν το εξής: «Ξέρεις, στην Ιταλία, σε μια πόλη κοντά στη Φλωρεντία, δεν επιτρέπεται καθόλου αυτοκίνητο. Να κάνετε τελεφερίκ». Τους έλεγα: «Είστε σοβαροί; Μιλάτε σοβαρά; Είναι δυνατόν να πάμε στα Μετέωρα με τελεφερίκ από την Καλαμπάκα;». Τέτοια μου έλεγαν.
Έκανα δυόμισι χρόνια για να το ξεμπλοκάρω αυτό, δηλαδή, για να μπορέσω να πείσω το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ότι, αν ανοίξω δύο στροφές για να πάνε τα λεωφορεία κοντά στις Ιερές Μονές, και επενδύσουμε με ντόπια πέτρα τα τοιχεία, θα προσφέρουμε σημαντική υπηρεσία στον τόπο.
Είμαι σίγουρος ότι τη γραφειοκρατία θα την πολεμήσουμε όλοι μαζί. Ο τόπος έχει ανάγκη από επενδύσεις, έχει ανάγκη από ιδιωτικά κεφάλαια, τα οποία πρέπει να στηρίξουμε όχι με ασυδοσία, όχι έναντι οποιουδήποτε τιμήματος, αλλά με σεβασμό στους νόμους και στο Σύνταγμα της χώρας. Επιτέλους, όμως, δεν μπορεί μόνο η Ελλάδα να μη δέχεται τις ξένες επενδύσεις και να τις δέχονται όλες οι γειτονικές χώρες.
