Φαίνεται πως οι κάτοικοι του συνοικισμού Τρικάλων είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν για τα δίκαιά τους, τα οποία, με τεχνητούς λόγους το κομματικό κράτος της Ελλάδας πάει να τους τα ανατρέψει. Ωστόσο, οι άνθρωποι της «Επιτροπής Αγώνα Κηπακίου και Δέλτα Καλαμπάκας» δεν διατίθενται να υποχωρήσουν με τίποτα. Αυτό φάνηκε στις, 22-02.2013, στη σύναξη που είχαν στο καφενεδάκι της περιοχής τους και η εικόνα των παρευρισκόμενων συμπολιτών, μας θύμισε τον αρχαίο ελληνικό λαό, το δήμο που δημοκρατικά συζητούσαν και αποφάσιζαν ό, τι καλλίτερο μπορούσε να γίνει προς το συμφέρον του συνόλου. Εδώ, στο Κηπάκι, και γενικότερα στη Χώρα, φαίνεται πως οι διαθέσεις των αρχών αλλιώς λειτουργούν. Οι… εξελίξεις της… σύγχρονης κοινωνίας μας, έχουν υποτάξει και το Κράτος και το Δήμο στους ιστούς της καθεστηκυίας τάξης μετατρέποντας τις αξίες σε εργαλεία εξαφανίζοντας μεταξύ άλλων και τον πολιτισμό, αυτόν που ένα σύγχρονο, ευνομούμενο κράτος και βεβαίων ο δήμος =Τοπική Αυτοδιοίκηση, οφείλει να έχει. Επειδή οι εξελίξεις τρέχουν, όσο αφορά τα αιτήματα των Κηπακιωτών και μέχρι να επανέλθουμε με νεότερα, ας μας επιτραπεί να παραθέσουμε ένα ατόφιο παλιό μας σχόλιο και να το αφιερώσουμε στην τοπική κοινωνία με αναφορά στην:
Κεντρική και Τοπική Εξουσία – Κράτος και Δήμος…!(Β` -06ο)
Το ξεχαρβαλωμένο Κράτος των ευρωελλήνων και οι θεσμοί του
Πολίτες: Κοντός ψαλμός αλληλούια… (03 21 2006)
Δύσκολο πράγμα να κατανοήσει ο Πολίτης τι σημαίνει Τοπική Αυτοδιοίκηση… Και, δυστυχώς, αναφερόμαστε σ’ εκείνους τους Πολίτες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα κόμματα εξουσίας και περιμένουν το εξ ουρανού «μάνα». Δύσκολο να καταλάβει ποιες είναι οι υποχρεώσεις του απέναντί της και ποιες της ΤΑ προς αυτόν. Τα μεγάλα κόμματα της αστικής-πλουτοκρατικής δημοκρατίας φρόντισαν γι’ αυτό με την κάθε λεπτομέρεια να του αποσπάσουν τη νοημοσύνη, όπως (επιτρέψτε μας τον παραλληλισμό) φρόντισαν οι Αμερικάνοι με την «τρομοκρατία» να τρομοκρατήσουν την ανθρωπότητα.
Αν αυτές τις μέρες κοιτάξει ένας απλός Πολίτης το τι γίνεται στην Ελλάδα, θα πρέπει να νιώσει ανατρίχιασμα και ντροπή. Μόνο που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόσοι είναι οι Πολίτες που μπορούν να δουν με γυμνό μάτι την πραγματικότητα. Πάντως αναμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι για τη γενική κατάσταση που επικρατεί, οι Πολίτες δεν έχουν καταλάβει τι σημαίνει Κεντρική και Τοπική Εξουσία – Κράτος και Δήμος. Τι πάει να πει δηλαδή Τ.Α. Όμως γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει: υπάλληλοι, βουλευτές, διοικητές και διευθυντές, επιτελάρχες και τομεάρχες βεβαίως, υπουργοί και άλλοι όχι και λίγοι κηφήνες που ροκανίζουν τον ιδρώτα των Πολιτών αυτής της άμοιρης Χώρας…,(σκεφτείτε μόνο τους μισθούς τους και σκεφτείτε και τους μισθούς των συνταξιούχων τους, και όχι μόνο…,) που όλοι μαζί σχηματίζουν το παρακράτος αυτό που αυτόν τον καιρό είναι στην επικαιρότητα, το ξεχαρβαλωμένο Κράτος των ευρωελλήνων και τους θεσμούς του.
ΝΔ και Πασόκ κύριοι αλχημιστές,… δημοκράτες και αλαζόνες καλύπτονται από έναν πανσπερμικό μανδύα κρουσμάτων και ανήθικων πολιτικών –πολιτική υποκουλτούρα- και έχουν επιδοθεί στην πιο σαχλή αντιπαράθεση όλων των εποχών δηλητηριάζοντας όχι μόνο τα δικά τους κέντρα και τους ανθρώπους της αλλά και όλη την επικράτεια. Ένας τριτοκοσμικός στίβος (τέτοια πράγματα δεν συναντούμε στην Ε.Ε. τουλάχιστον σε τοπικά επίπεδα) με πρώτο «μονομάχο» το Πασόκ, το οποίο, επαναλαμβάνουμε ακόμα μια φορά, είναι το μόνο κόμμα, κίνημα, οργανισμός-συλλέκτης νεοφιλελεύθερων περισσευμάτων και πολιτικών παρακαταθηκών! και όχι σοσιαλιστικών αξιών) που δεν δικαιούται να «ασκεί» κριτική στην παρακαταθήκη που το ίδιο φρόντισε και εξασφάλισε στη ΝΔ, η οποία, στη συνέχεια, βρήκε στρωμένο τραπέζι και αλωνίζει.
Όλα αυτά δεν είναι άσχετα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Σαν την αθεράπευτη μετάσταση του καρκίνου, την καρδιακή συγκοπή και εγκεφαλική διαταραχή μεταφέρονται στην επικράτεια. Αυτό προσφέρουν οι τριτοκοσμικές «αντιπαραθέσεις» μεταξύ των κομμάτων. Αυτές οι «ασθένειες» βρίσκουν κατακούτελα την ΤΑ και την πεθαίνουν. Ψέμα, υποκρισία, κομματική ΤΑ, κοινωνική στασιμότητα, τσιμεντοποίηση των πόλεων, συμφέρον: κοινωνικό έμφραγμα.
Ανοίγοντας ένα παράθυρο στο παρελθόν με βεβαιότητα θα δούμε ότι οι εποχές των Τοπικών Αυτοδιοικήσεων, Δήμων-Δημάρχων παλιότερων δεκαετιών έχουν προ καιρού παρέλθει. Εποχές που τα έργα τους ήταν μεν φτωχά ή λειψά, αλλά οι επιρροές του Κράτους δεν είχαν τα χαρακτηριστικά ενός πολυπλόκαμου μηχανισμού· άφηναν κάτι και για την Τ.Α. ιδιαίτερα στην επαρχία.
Αυτά και άλλα πολλά συμβαίνανε παλιότερα σε ό, τι αφορούσε τους παλιούς Δημάρχους, οι οποίοι «ξεψύχησαν» με τον πασοκικό «Ι. Καποδίστρια». Και αναφερόμαστε σε κείνους που λειτουργούσαν πέρα και πάνω από τον πολιτικό-ιδεολογικό τους χώρο και είχαν δοθεί στα καθήκοντα τής ΤΑ. Απλά πράγματα να τα καταλαβαίνει ο απλός δημότης και να ξέρει τι δίνει και τι παίρνει.
Βέβαια τώρα αυτά είναι παρελθόν. Όχι βέβαια γιατί τότε γίνονταν όλα καλά και άγια και σήμερα γίνονται αλλιώς. Απλά σήμερα, όπως πάντα το λέμε, την ΤΑ την εκμεταλλεύονται τα κόμματα και τα μεγάλα και τα μικρά αλλά, όπως και να το κάνουμε τη μερίδα του λέοντος την λεηλατούν τα μεγάλα. Χιλιάδες τα παραδείγματα της επαρχίας με απαράδεκτα σκάνδαλα που ακούμε συχνά να ξεσκεπάζονται, όπως τα ρηχά σκεπασμένα κόπρανα της γάτας που μια νεροποντή τα ξεσκεπάζει. Και τέτοια παραδείγματα φαίνονται μεγαλοπρεπώς στις μέρες μας και από τον τύπο και από το διαδίκτυο ακόμα περισσότερο.
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις («παράδοξα» φαινόμενα θα λέγαμε) του σήμερα είναι και τούτα: Από τη μια υπάρχουν και κάποιοι (δυστυχώς λίγοι) Δήμαρχοι εν ενεργεία που κατηγορούνται από ανθρώπους της παράταξής τους γιατί μέχρι τώρα δεν έκαναν τίποτα για τους ανθρώπους του κόμματός τους και από την άλλη, Δήμαρχοι εν αποστρατεία, τους οποίους αποστράτευσαν οι δημότες, με σκάνδαλα στο ενεργητικό τους σε βάρος του Δήμου, μέσα από την κομματική υπεροψία, ποταπή πολιτική και αλαζονεία έχουν το θράσος να διεκδικούν μια νέα «θητεία», μια νέα καθυστέρηση και δήωση ικανή να τινάξει συθέμελα την Τ.Α. στον αέρα. Την πρώτη περίπτωση την αναφέρουμε διότι πρώτον, δεν είμαστε υπέρ της ισοπέδωσης, δε λέμε σώνει και καλά θέλουμε Δήμαρχο της παράταξής μας (ο γράφων δεν ανήκει σε καμία) και δεύτερον, όντος υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις Δημάρχων, ανεξάρτητα που ανήκουν και που προσπαθούν να απαγκιστρώσουν την ΤΑ μέσα από την κομματική αιθαλομίχλη.
Κοντός ψαλμός αλληλούια Πολίτες. Με όσα αναφέραμε μέχρι τώρα, οι κομματικοί Δήμοι γίνονται νεκροθάφτες των περιοχών τους και το μόνο που ακόμα δε απόκτησαν είναι ο τίτλος. Και όπως συχνά λέμε ότι, «η πολιτική μιας Χώρας ξεκινά μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση», αυτό σημαίνει ότι πλέον πόλεις, μικρές και μεγάλες, χρειάζονται ριζοσπαστικούς Δήμους, ανεπηρέαστους και άσπιλους και όχι κομματικούς όπως ξεδιάντροπα προβάλλονται από τα «κέντρα» τους και τα περιβόητα ΜΜΕ. Η υπέρβαση, αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο, προκειμένου να επιλεγεί ένας υγιής Δήμος με υγιή Δημοτικό Συμβούλιο και με υγιέστατο Δήμαρχο αποτελεί προϋπόθεση του ίδιου του Κράτους και του λαού για να σταματήσει η ακόμα περισσότερη καταπίεση, εκμετάλλευση και εξάρτηση από την Κεντρική Εξουσία και της ΤΑ και του λαού.
Άπαντες οι κομματικοί μηχανισμοί θα πρέπει να σταματήσουν αμέσως την παρότρυνση-τρύγο των ψήφων των Πολιτών-Δημοτών, να μαζέψουν τα βρώμικα χέρια τους από τις ΤΑ και οι Πολίτες να επιλέξουν ριζοσπαστικούς ανθρώπους που έχουν άποψη, ήθος και ύφος, που έχουν ανάστημα ικανό να συγκρουστεί με την καθυστυκοία τάξη, με αυξημένες ευαισθησίες στα γενικά τοπικά προβλήματα, με έμφαση στον τοπικό και ευρύτερο πολιτισμό (Έλληνες «αδέλφια» μας των Πέντε Ηπείρων) και στο περιβάλλον, το οποίο εξελίσσεται σε «τρομοκράτη» μεγάλων μεγεθών». Ε.Ε. Μάρτιος 21 2006 www.fasoulas.de vaios@fasoulas.de
Αυτά που πιστεύαμε γράφαμε και αυτά, με την επικαιρότητα που διαθέτουν, τα επαναλαμβάνουμε σήμερα.
Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα, Φεβρουάριος 23 2013 pelasgos@fasoulas.de www.fasoulas.de
