Ενώ η Χώρα «βυθίζεται» στην ανυποληψία, διογκώνεται η φτώχεια και το περιθώριο σε μεγάλα λαϊκά στρώματα και μετατρέπεται σε σύγχρονη «αποικία χρέους», όπως πιστοποιήθηκε με την ψήφιση την περασμένη Δευτέρα, των τεσσάρων επαίσχυντων πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, που νομιμοποιεί την μνημονιακή «δαμόκλειο σπάθη», οι μνημονιακές δυνάμεις συνεχίζουν να κυβερνούν με επικοινωνιακά «παιχνίδια», και μάλιστα να εμφανίζουν και τάσεις πολιτικής ενίσχυσης. Ενώ η σημερινή κυβέρνηση ασκεί μία άδικη κοινωνικά πολιτική, η «αντοχή» και η ανοχή της Ελληνικής κοινωνίας παραμένουν υψηλές. Πρόκειται, πραγματικά, για έναν πολιτικό «κλαυσίγελο» και, στην προκειμένη περίπτωση, σημαντικός παράγοντας γι’ αυτή την κατάσταση είναι και οι πολιτικές ελλείψεις της αντιμνημονιακής δημοκρατικής αντιπολίτευσης.
Ο τρόπος, που διεξήχθη η συζήτηση και η ψηφοφορία για την «λίστα Λαγκάρντ», επιβεβαιώνει πλήρως τα παραπάνω, αφού πιστοποίησε, αφενός, την δυνατότητα πολιτικής επιβίωσης του λεγόμενου «συστήματος παρακμής», όπως εύστοχα έχει ονομάσει ο Καθηγητής και Πρόεδρος της πολιτικής Κίνησης Ιδεών και Δράσης «ΠΡΑΤΤΩ», Νίκος Κοτζιάς και, αφετέρου, τις πολιτικές αδυναμίες των κομμάτων της δημοκρατικής αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης.
Ως προς το «σύστημα παρακμής», το οποίο συναποτελείται από το συντηρητικό Βερολίνο, τμήματα της τρικομματικής κυβέρνησης και της οικονομικής ολιγαρχίας και διαπλοκής, έχει ως στρατηγικό στόχο να εμφανισθούν οι δυνάμεις, που οδήγησαν την Χώρα στην κρίση και χρεοκοπία και την Ελλάδα σε πρωτοφανή παρακμή, ότι είναι οι δυνάμεις, που μπορούν να την οδηγήσουν σε ανάκαμψη. Επίσης, ότι οι εκπρόσωποι της διαπλοκής και οι πρωτεργάτες της σήψης και της διαφθοράς της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας είναι αυτοί, που μπορούν να μετατραπούν σε «εξυγιαντές» του πολιτικού συστήματος και της οικονομικής διαφθοράς. Έτσι, προς αυτόν τον στόχο της αναδιάταξης του πολιτικού και επιχειρηματικού τοπίου, επιλέγονται «θύματα», τα οποία εμφανίζονται ως «τρόπαια κάθαρσης», με βάση την πλήρη υποταγή του πολιτικού κατεστημένου και της οικονομικής ολιγαρχίας στις Γερμανικές επιλογές, με βασικό σημείο αναφοράς την «λίστα Χριστοφοράκου», την οποία έχουν στα χέρια τους οι Γερμανοί και γνωρίζουν ποιοι διεφθαρμένοι πολιτικοί έπαιρναν συστηματικά «μίζες» από την Siemens.
Η παραπομπή μόνο του πολιτικά «νεκρού» πρώην υπουργού Παπακωνσταντίνου με την χθεσινή ψηφοφορία και η προστασία όλων των υπολοίπων και η επιλεκτική δίωξη διαφόρων εκπροσώπων της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας, πιστοποιεί αυτόν τον επικοινωνιακό στρατηγικό πολιτικό στόχο του συστήματος παρακμής.
Από την άλλη πλευρά, οι ευθύνες της δημοκρατικής αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης και του λαϊκού κινήματος γενικότερα, απέναντι σε αυτό το σχέδιο και τις κινήσεις αναδιάρθρωσης του πολιτικού σκηνικού, εν μέσω πλήρους εξελίξεως της μνημονιακής «λαίλαπας», που θα επιτρέψει την πολιτική επιβίωση αυτών, που μετέτρεψαν την Ελλάδα σε «αποικία χρέους», με μειωμένα δικαιώματα εντός της Ευρωζώνης, δρομολογώντας την πλήρη εξάρτηση της Χώρας από τους δανειστές και την εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού, είναι μεγάλες. Επιβάλλεται άμεσα ο επαναπροσδιορισμός της αντιπολιτευτικής τακτικής, μέσα από την δημιουργία ενός μεγάλου αντιμνημονιακού μετώπου πατριωτικής, δημοκρατικής και παραγωγικής σωτηρίας της Χώρας, που μπορεί να αποτελέσει το πλαίσιο αντίστασης απέναντι στην παρακμή της Ελλάδας και του αμέσου κινδύνου ανθρωπιστικής κρίσης στην Χώρα.
