ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αν και Θεσσαλός, θα είμαι Λάκων, κύριε Πρόεδρε. Σας ευχαριστώ πολύ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούγοντας τις ομιλίες των εισηγητών που προηγήθηκαν αλλά και τους συναδέλφους στη Διαρκή Επιτροπή, πιστεύω ότι όλοι περίπου αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης, της μετανάστευσης γενικότερα. Η δημιουργία των κέντρων κράτησης, πέρα από το ότι αποτελεί μία πραγματική αναγκαιότητα για τη χώρα μας, αποτελεί και συμβατική υποχρέωση μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί από τη στιγμή που κάποιος συλλαμβάνεται είτε να εισέρχεται παράνομα στη χώρα είτε να διαμένει παράνομα σε αυτή, τίθεται εκ των πραγμάτων θέμα ελέγχου της νομιμότητας της παραμονής του.
Δεν μπορεί επομένως σε ένα δημοκρατικό κράτος που έχει συντεταγμένους κανόνες να κυκλοφορεί ελεύθερος, πριν αποφασίσουν περί τούτου οι Αρχές της χώρας.
Και αυτό το οποίο όλοι κατηγορούσαμε ότι δεν γινόταν τόσα χρόνια, έρχεται μία κυβέρνηση και το κάνει πράξη. Δημιουργεί Κέντρα Υποδοχής των μεταναστών, τα οποία θα λειτουργούν με κανόνες, υπό την εποπτεία της πολιτείας προκειμένου να γίνει το ξεκαθάρισμα ποιοι είναι νόμιμοι, ποιοι είναι παράνομοι, ποιοι είναι πολιτικοί πρόσφυγες και για τον καθένα να ακολουθηθεί η διαδικασία που προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις. Για τους μεν πολιτικούς πρόσφυγες με τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματος πολιτικού ασύλου, για τους παράνομα διαμένοντες, αυτούς που μπορούν να επαναπροωθηθούν, να απομακρυνθούν από τη χώρα ή να απελαθούν, η διαδικασία απέλασης ή απομάκρυνσής τους και μένει και μια κατηγορία, το ανέφικτο της απέλασης, οι οποίοι όμως δεν είναι πρόσφυγες. Και εδώ δημιουργείται ένα μέγιστο πρόβλημα, το οποίο θα δούμε πώς πρέπει να το λύσει και να το αντιμετωπίσει η ελληνική πολιτεία.
Και θα περίμενα πραγματικά επαίνους σε αυτή την Αίθουσα γι’ αυτή την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, του Υπουργού, του Πρωθυπουργού. Αυτό ζητούσαν οι πολίτες. Αλίμονο αν θα μπορούσαν να είναι ασύδοτοι όλοι οι αλλοδαποί που μπαίνουν στη χώρα. Αλίμονο αν υπήρχαμε εκπροσωπώντας Έλληνες πολίτες που πιστεύουν σε κανόνες δημοκρατικούς και να μπαίνει όποιος θέλει, με το «έτσι θέλω» στη χώρα, να παραμένει, να εργάζεται παράνομα και από πάνω να λέει ότι του οφείλει κιόλας η ελληνική πολιτεία.
Τα Κέντρα αυτά, κύριε Υπουργέ, όπως είπαμε και στη Διαρκή Επιτροπή, προφανώς πρέπει να δημιουργηθούν σε όλη τη χώρα. Θα είναι λάθος, όμως, να διασπείρουμε το πρόβλημα, από εκεί που εντοπίζεται, σε όλη τη χώρα. Ίσως θα ήταν καλύτερα –και προς τα εκεί κινείστε και είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος γι’ αυτό- να δημιουργηθούν εγγύς των χώρων κατ’ αρχάς που εισέρχονται οι αλλοδαποί και εγγύς των χώρων στα οποία συλλαμβάνονται οι αλλοδαποί. Γιατί πρέπει να γίνει τούτο; Για να στείλουμε τα σχετικά μηνύματα. Μήνυμα κατ’ αρχάς προς τους δουλεμπόρους ότι «εδώ είμαστε». Δεν θα επιτρέψουμε την μεταφορά των δυστυχών αλλοδαπών στην ενδοχώρα. Θα μείνουν εδώ και εσείς δεν θα έχετε μελλοντική πελατεία. Μήνυμα προς τις χώρες προέλευσης των μεταναστών ότι η ανοχή έχει ημερομηνία λήξης. Και μήνυμα προς τις χώρες διέλευσης των αλλοδαπών ότι σας πήραμε είδηση. Πρέπει να αναλάβετε τις δικές σας ευθύνες. Δεν σας πήραμε είδηση μόνο εμείς, (που σας έχουμε πάρει είδηση τόσα χρόνια), αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα και οι τρίτες χώρες, που βλέπουν πλέον ότι δεν είναι δυνατό χώρες που προεδρεύουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης να μην αναγνωρίζονται ως ασφαλείς χώρες, έτσι ώστε να κινούν αυτές τη διαδικασία χορήγησης ασύλου σε αυτούς που πραγματικά το έχουν ανάγκη.
Και είναι πολύ θετικό ότι με αυτό το νόμο κινείται η διαδικασία για τη στελέχωση, μέσα στα πλαίσια που προβλέπουν οι νόμοι, των υπηρεσιών χορήγησης ασύλου, γιατί το βασικό πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσε να εξεταστεί το αίτημα για κάποιον που πραγματικά έχει ανάγκη προστασίας από την ελληνική πολιτεία, με αποτέλεσμα να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος και άτομα που δεν έχουν ανάγκη προστασίας από την ελληνική πολιτεία, να αφήνονται ελεύθεροι με ένα σημείωμα μέχρι να εξεταστεί το αίτημά τους και μετά «μην τον είδατε, μην τον βρήκατε». Γι’ αυτό είναι πολύ θετικό ότι το Υπουργείο κινείται προς αυτή την κατεύθυνση και μάλιστα με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Υπάρχει ένα θέμα βέβαια με το άσυλο –το είπα και στην Επιτροπή. Πιστεύω ότι το αίτημα ασύλου, κύριε Υπουργέ, πρέπει να υποβάλλεται το ταχύτερο δυνατόν από κάποιον που επικαλείται την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα. Θεωρώ αδιανόητο ότι κάποιος έρχεται, παραμένει στην Ελλάδα επί μεγάλο χρονικό διάστημα και όταν συλλαμβάνεται, επικαλείται την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα. Αυτό μπορεί να το επικαλεστεί κανείς μόνο όταν εμφιλοχωρήσουν πολιτικά γεγονότα στη χώρα προέλευσής του, τα οποία πραγματικά δικαιολογούν να υποστηρίξει ότι υπάρχει πολιτική δίωξη, ότι είναι αντιφρονών στη χώρα του.
Κάποιος όμως που ήρθε και εργάζεται στην Ελλάδα 4-5 χρόνια και συλλαμβάνεται σε μια “επιχείρηση σκούπα”, όπως ονομάζεται, είναι δυνατόν να επικαλείται ότι είναι πολιτικός πρόσφυγας και ότι πρέπει να κινηθεί η διαδικασία του πολιτικού ασύλου;
Στο ν.1975/1991 του οποίου ήμουν εισηγητής είχαμε περάσει σχετική διάταξη. Δυστυχώς, αυτή η διάταξη μετά από 5-6 χρόνια και υπό την πίεση διαφόρων ΜΚΟ τροποποιήθηκε. Σωρηδόν σήμερα όλοι επικαλούνται την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα ενώ δεν έπρεπε ούτε καν να έχουν αυτό το δικαίωμα.
Τελειώνοντας, κύριε Υπουργέ και κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω ότι δε φτάνει να λέμε ότι είμαστε υπέρ της νομιμότητας. Πρέπει όλοι να την τηρούμε. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε τελευταία και ειδικότερα οι κινητοποιήσεις των «Μουσουλμάνων» στο κέντρο της Αθήνας κατά τρόπο προκλητικό προσβάλλουν βάναυσα τη νομιμότητα της ελληνικής πολιτείας. Προσβάλλουν βάναυσα και τους Έλληνες πολίτες όταν, αυτός που αυτοαποκαλείται πρόεδρος των μουσουλμάνων εν Ελλάδι, που δε σέβεται καν τη φιλοξενία αυτής της χώρας, αποκαλεί ρατσιστή τον Πρωθυπουργό αυτής της χώρας τον οποίο τίμησαν οι πολίτες.
Πιστεύω ότι η ενοχή του ελληνικού κράτους δεν πρέπει να είναι απεριόριστη για όλους αυτούς τους αλλοδαπούς, κύριε Υπουργέ.
Ευχαριστώ πολύ.
