Το λεξικό γράφει : μαμά (η) (ους. θηλ.) (από το ουσιαστικό μάμμη) ή μητέρα, η μάνα…… Έτσι απλά……
Όμως για όσες είμαστε μανούλες η λέξη μαμά σημαίνει πολλά. Απλά νιώθεις, απλά αισθάνεσαι. Τα λόγια πάντα σου φαίνονται λίγα, δεν φτάνουν για να καλύψεις αυτό που νιώθεις.
Για εμάς δεν έχει σημασία αν έχουμε γεννήσει το μωρό μας με φυσιολογικό τοκετό ή με καισαρική. Δεν έχει σημασία αν το μωρό μας δεν έχει μεγαλώσει μέσα στο δικό μας σώμα. Όλες μας έχουμε αναπτύξει έναν ιδιαίτερο ξεχωριστό δεσμό με τα αγγελούδια μας που δεν μπορεί να σπάσει. Υπάρχουμε γιατί υπάρχουν τα παιδία μας και το μόνο που ζητάμε είναι να είναι τα παιδία μας γεμάτα υγεία και να είναι ευτυχισμένα. Οι μαμάδες είμαστε ικανές να θυσιάσουμε και την ζωή μας για τα παιδία μας.
Ο ρόλος μας είναι αρκετά σημαντικός, η παιδεία μας καθώς και η εικόνα και η συμπεριφορά μας καθορίζουν, σημαδεύουν και οργανώνουν σε ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο τη σταδιακή εξέλιξη και την προσωπικότητα του παιδιού μας. Η συνεχή μας παρουσία και ενασχόληση μαζί τους ωφελούν αρκετά τα μικρά μας αγγελούδια.
Σκοπός της ζωής μας είναι να τα μεγαλώνουμε με αγάπη και να τα προστατεύουμε.
……… Στην ερώτηση ποιο είναι το δυνατότερο πλάσμα στον κόσμο υπάρχουν πολλοί που θα επέλεγαν οργανισμούς από το ζωικό βασίλειο.
Ποία όμως είναι η αλήθεια. Για σκεφτείτε λίγο καλύτερα………
Σκεφτείτε όλες εμάς που προσπαθούμε, σ’ αυτή την δύσκολη περίοδο, να καλύψουμε τις ανάγκες των παιδιών μας.
Όλες εμάς που είμαστε ευλογημένες και έχουμε πολλά παιδία και παλεύουμε καθημερινά για να μην τους λείψει κάτι.
Όλες εμάς που αποφασίσαμε να φέρουμε στην ζωή τα αγγελούδια μας και τα μεγαλώνουμε μόνες μας γιατί κάποιοι όχι μόνο δεν αναλάμβαναν τις ευθύνες τους αλλά μας πίεζαν να σκοτώσουμε τα ίδια μας τα μωράκια. Εμείς οι ανύπαντρες μανούλες που αντιμετωπίζουμε τόσες δυσκολίες.
Όλες εμάς που είμαστε πάντα εκεί για τα παιδία μας. Να τα έχουμε τακτοποιημένα, διαβασμένα, ταϊσμένα. Όλα περνάνε από τα δικά μας χέρια.
Όλες εμάς που προσπαθούμε να συνδυάσουμε καριέρα και μητρότητα.
Όλες εμάς που βρήκαμε την δύναμη να συνεχίσουμε μετά τον χαμό του συζύγου μας και μείναμε μόνες μας να καλύπτουμε τις ανάγκες των παιδιών μας.
Όλες εμάς που παλεύουμε να κάνουμε κουράγιο και είμαστε δίπλα στα άρρωστα παιδία μας. Και δυστυχώς κάποιες από εμάς μόνες μας γιατί ο σύζυγος δεν άντεξε το φορτίο και τον πόνο!
Όλες εμάς που περάσαμε από τον Γολγοθά των μηχανισμών υιοθεσίας της χώρας μέχρι να κρατήσουμε στη αγκαλιά μας ένα μικρό αγγελούδι, το παιδάκι μας.
Όλες εμάς που ταλαιπωρηθήκαμε αρκετές φορές κάνοντας ενέσεις κατά την διάρκεια εξωσωματικών προσπαθειών.
Όλες εμάς που λόγο κρίσης έχουμε χάσει την δουλεία μας και κάνουμε τα πάντα για να συνεχίσουμε να κρατάμε την αξιοπρέπειά μας και να ζούμε τα παιδία μας.
Όλες εμάς που ζήσαμε τον εφιάλτη της ενδοοικογενειακής βίας και βρήκαμε την δύναμη να πάρουμε τα παιδία μας και να φύγουμε. Να γλιτώσουμε τα μωρά μας και τον εαυτό μας.
Όλες εμάς που τα παιδία μας έχουνε φύγει από τη ζωή και εμείς απλά περιμένουμε να πάμε κοντά τους για να τα σφίξουμε ξανά στην αγκαλιά μας. Απλά ζούμε γιατί και τα παιδία μας θα ήθελαν να μας βλέπουνε να συνεχίζουμε.
………Τώρα λοιπόν αφού σκεφτήκατε όλες εμάς θα έχετε καταλάβει ότι το πιο δυνατό πλάσμα στον κόσμο είμαστε εμείς οι μανούλες. Είμαστε πάντα δίπλα στα μωρά μας, αφοσιωμένες, ζούμε για αυτά, δημιουργούμε για το μέλλον τους και τα προστατεύουμε.
Για κάθε μία από εμάς η διαδρομή της ζωής μπορεί να μην είναι η ίδια αλλά έχει τα ίδια συναισθήματα.
………9 μήνες σχεδόν, 9 καθοριστικοί μήνες, άλλαξαν τόσα πολλά μέσα, έξω μου, γύρω μου τα οποία δύσκολα περιγράφονται. Γεννήθηκε ο γιός μου. Έχω μια εντελώς διαφορετική ζωή, εδώ και 2 χρόνια η καρδία μου χτυπάει έξω από το σώμα μου, αναπνέω πλέον γιατί υπάρχει ο Γεώργιος – Ευάγγελος. Ξέρω πως είναι η αγάπη στην αποθέωσή της. Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε και με ευλόγησε να τον έχω στην αγκαλιά μου και ορκίζομαι ότι θα τον προστατεύω για πάντα.
