Στη δική του Εδέμ, στον τόπο που τον γέννησε, στον τόπο που αγαπά με όλη του την ψυχή και που θλίβεται να τον βλέπει να μαραζώνει παρά τις τόσες δυνατότητές του, ο Γιώργος Κυρίτσης μιλάει χωρίς…μυστικά για όλα αυτά που πιστεύει πως μας οδήγησαν στο γκρεμό αλλά και για τις ελπίδες που υπάρχουν ακόμη και που μπορούν με συλλογική προσπάθεια να γεννήσουν ένα καλύτερο αύριο για τη χώρα και τους πολίτες. Βασική προϋπόθεση θεωρεί την απόλυτη και κατηγορηματική καταδίκη του σαθρού μεταπολιτευτικού μοντέλου και των εκπροσώπων του και την επένδυση σε πρόσωπα που προσεγγίζουν την άσκηση της πολιτικής ως υποχρέωση έναντι της κοινωνίας και των επερχόμενων γενεών και όχι ως προσοδοφόρο επάγγελμα. Πρόσωπα όπως ο «φίλος», ο «συμμαθητής», ο «συνοδοιπόρος» του από τα παιδικά χρόνια Φώτης Κουβέλης.
Ερ.: Μετά από μια πολυετή και απόλυτα επιτυχημένη καριέρα στο χώρο του θεάματος, τόσο ως ηθοποιός όσο και ως σεναριογράφος, αποφασίσατε να εκτεθείτε από ένα άλλο πόστο, αυτό της ενεργού πολιτικής. Εκτός του ότι άλλοι άνθρωποι στη θέση σας θα απολάμβαναν τους καρπούς των επιτυχιών τους οι καιροί μόνο ιδανικοί δεν είναι για βουλευτές. Τι είναι λοιπόν αυτό που σας έσπρωξε σε μια τέτοια απόφαση; Είναι μεν γνωστό πως είχατε πολιτική δράση-μέσω δημόσιων τοποθετήσεων, αρθρογραφιών κλπ- αλλά είναι διαφορετική και σαφώς πιο «επικίνδυνη» ιστορία η συμμετοχή σε ένα ψηφοδέλτιο.
Γ. Κυρίτσης: Ο λόγος που μπήκα σ’αυτή την ιστορία δεν είναι για να ασχοληθώ με την πολιτική ως επαγγελματίας ή να αλλάξω τις κατευθύνσεις μου στο επάγγελμα. Επειδή πιστεύω ότι πια δεν περισσεύει κανείς, πιστεύω ότι είναι η τελευταία μας μάχη και επειδή σαν σύμπτωση, ο Πρόεδρος του κόμματος ο Φώτης Κουβέλης, με τον οποίο μεγαλώσαμε μαζί, γνωρίζω το ήθος, την εντιμότητά του, την αποφασιστικότητά του και ότι δεν τάζει… κάνει, αποφάσισα να στρατευτώ για να συγκρουστώ. Δεν έχω άλλους λόγους. Θεωρώ ότι το χρέος μας είναι να συγκρουστεί η δική μας γενιά για να ανοίξει το δρόμο στους πίσω. Δεν είμαστε εμείς που θα φτιάξουμε τη χώρα. Εμείς είμαστε αυτοί που θα συγκρουστούμε, που θα νοικοκυρέψουμε τη χώρα. Επειδή δεν είμαστε διαπλεκόμενοι, επειδή κανείς δεν μας έχει δώσει τίποτα κάτω από το τραπέζι, μπορούμε να πάρουμε πολύ σκληρές αποφάσεις, να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή, να χτυπήσουμε τη διαφθορά, γιατί ακριβώς δεν μας κρατά κανένας. Να βάλουμε κάποιους νόμους, να βάλουμε κάποια τάξη. Λένε ψέματα οι πολιτικοί, οι οποίοι λένε ότι σώσανε τη χώρα. Εγώ δεν έχω καταλάβει από τι τη σώσανε! Μας λένε από την καταστροφή. Από ποια καταστροφή; Όχι από αυτή που ισχυρίζονται, αλλά από την καταστροφή που μας έφερε αυτό το σάπιο, ανίκανο και διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό. Μας έφεραν στα όριά μας, όχι την τελευταία διετία και όχι μόνο ένας, αλλά τώρα μαλώνουν μεταξύ τους και έχει πολύ πλάκα, για το ποιος φταίει. Τα τελευταία 38 χρόνια όλο το μοντέλο της μεταπολίτευσης. Ήταν μοντέλο που εξυπηρετούσε ορισμένα συμφέροντα. Μας έριξαν όλους μέσα στην παγίδα με επιδοτήσεις, ξεριζώναμε τις καλλιέργειές μας, κλείναμε τα εργοστάσιά μας, έγινε αποβιομηχανοποίηση της χώρας, καταστρέψαμε τη γεωργία και κτηνοτροφία μας. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν όλοι πως έγινε μια συνειδητή προσπάθεια η Ελλάδα να θεωρεί ανάπτυξη τα θαλασσοδάνεια. Όταν μας έλεγαν επί Σημίτη ότι η Ελλάδα έχει ανάπτυξη 4% εννοούσαν την κατανάλωση και όχι την παραγωγή. Εάν ακολουθούσαμε ένα σωστό μοντέλο ανάπτυξης σήμερα θα ήμασταν στο επίπεδο που ήμασταν πριν από 5 ή 6 χρόνια. Βήμα – βήμα θα είχαμε φτάσει σε κάποιο επίπεδο και δεν θα είχαμε καμία ανάγκη. Όταν η μόνη αντίληψη είναι το δημόσιο, δηλαδή: προσλαμβάνω, δεν μου βγαίνουν τα λεφτά, δανείζομαι. Κανένας δεν ρωτάει γιατί δανειζόμαστε. Ποιος θα τα πληρώσει στο τέλος; Τι πληρώνουμε στις 20 Μαϊου; Το δάνειο των 14 δις. που πήρε ο Παπαθανασίου πριν 3 χρόνια. Εμείς και θα ρωτήσουμε και θα ζητήσουμε ευθύνες. Γιατί ευθύνες υπάρχουν. Κανείς δεν θα περάσει έτσι. Δεν μπορείς να καταστρέφεις μία χώρα και να λες απλά συγνώμη. Τι θα πει συγνώμη; Το συγνώμη έχει και συνέχεια: συγνώμη γιατί είμαι ανίκανος και φεύγω, που είναι το πιο σωστό, και οι πιο ευαίσθητοι θα έπρεπε να λένε συγνώμη και να τινάξει κάποιος τα μυαλά του στον αέρα που έφτασε τη χώρα ως εδώ. Εμείς θα ζητήσουμε και θα καταλογίσουμε ευθύνες. Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα πάνω στη φοροδιαφυγή; Γιατί βγαίνει ένας νόμος που λέει αν χρωστάς 500 ευρώ, αλλά έχει λογαριασμό στην τράπεζα 1500 ευρώ για μια ώρα ανάγκης, τα 500 ευρώ θα έχει δικαίωμα η τράπεζα να στα πάρει από το λογαριασμό σου. Αν χρωστάς 500 εκ. ευρώ δεν σε ενοχλεί κανείς. Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί. Στην αρχή έλεγαν ότι δεν τους βρίσκουμε. Για την Ελβετία είναι γνωστό ότι δεν κάνει κανείς τίποτα. Για το Λουξεμβούργο επίσης. Θα σας πω όμως κάτι που πρέπει να μάθει και ο Τρικαλινός λαός. Ήρθε μια δισκέτα στον Κουβέλη από ένα υψηλόβαθμο διευθυντικό στέλεχος οικονομικού εγκλήματος της μεγαλύτερης χώρας της Ευρώπης. Του είπε λοιπόν να την κρατήσει γιατί περιέχει κωδικούς και νούμερα από δικούς σας ανθρώπους. Και η δισκέτα ήταν από το Λιχτενστάιν. Μέχρι σήμερα, κανείς δεν έχει κάνει λόγο για το Λίχτενστάιν, ούτε καν τα μίντια. Ο Κουβέλης λοιπόν πήγε τη δισκέτα σ’αυτό το παιδί που το έπαιζε Υπουργός Οικονομικών, τον κ. Παπακωνσταντίνου, και του την έδωσε τον Μάη του 2010. Ο Κουβέλης πήγε και στον κ. Βενιζέλο που λέει ότι μας έσωσε και του λέει πάρε τη δισκέτα, έχει δικά μας λεφτά. Κανείς δεν έκανε τίποτα. Όλοι ήξεραν τι συμβαίνει και ας μας λένε τώρα για μνημόνιο και επαναδιαπραγμετεύσεις. Αυτό που ζούμε τώρα είναι παράδεισος. Τον Ιούνιο θα είναι η κόλαση. Η χώρα λοιπόν έχει πτωχεύσει από το 2007. Εμάς μας το έλεγαν άνθρωποι που ήταν μέσα στα κόλπα και εμείς λέγαμε ότι δεν έχουμε τέτοια δείγματα, δυσπιστούσαμε. Βλέπαμε όμως να ξεφυτρώνει η μία βίλα πίσω από την άλλη και λέγαμε κάτι γίνεται. Που βρίσκονται τόσα λεφτά όταν εμείς δεν παράγουμε ούτε μανταλάκια; Από το 2007 η χώρα ήταν πτωχευμένη. Προσπάθησε ο Καραμανλής να πηδήξει από το καράβι, εφαρμόζοντας το κολπάκι του δεν δίνω αυξήσεις κλπ, ο ίδιος μετά πήδηξε, ειδοποιήθηκαν και οι δικοί του που άρχιζαν να βγάζουν στο εξωτερικό τα δισεκατομμύρια, και ήρθε το άλλο το παιδί που ήθελε να γίνει πρωθυπουργός και που ήξερε τι γίνεται και που μιλούσε ήδη με το ΔΝΤ από πριν όπως αποδεικνύεται, και άρχισε να λέει πως λεφτά υπάρχουν. Σαφώς και υπήρχαν λεφτά αλλά τα είχαν αυτοί και όχι εμείς. Ο κ. Ρέππας έλεγε δεν κουνάμε το δάχτυλο στους εργαζόμενους… έκοψαν οριζόντια τις συντάξεις. Το εύκολο πράγμα. Πήρε το δις και το έριξε στον ΟΣΕ. Αντί να αρχίσουν ανάποδα… Τρομοκρατήθηκαν… Όλες οι πηγές που τους φέρνουν στην εξουσία δεν έπρεπε να αγγιχθούν. Αγγίζαν όμως το εύκολο θύμα, τον συνταξιούχο, τον μισθωτό κλπ. Και για να ξαναγυρίσω στην ερώτηση: Μπήκα σ’αυτή την ιστορία για να μη μείνω στην ευκολία μου, στο σπίτι μου… Μπορεί να χάσουμε, αλλά συνειδησιακά θα λέω και εγώ ότι μπήκα στη μάχη και νικήθηκα ή σαν παράταξη νικηθήκαμε. Αλλά ήμασταν εκεί! Δεν θέλω καμιά πολιτική καριέρα. Δεν με ενδιαφέρει ο μισθός ή η σύνταξη του βουλευτή. Πρέπει να παλέψουμε. Πίσω μας υπάρχει πολύς νέος κόσμος. Η Ελλάδα είναι από τις πιο μορφωμένες χώρες στην Ευρώπη, έχουμε πολύ ωραία μυαλά, πολύ άξιους ανθρώπους και να τους πούμε: τώρα πάρτε τη χώρας, μην κάνετε αυτά που έκαναν αυτοί, φτιάξτε μια όμορφη χώρα, δική σας είναι. Δεν είναι της δικής μου γενιάς. Κάποιοι όμως από μας πρέπει να συγκρουστούμε με τα συμφέροντα και τις συντεχνίες. Όταν για παράδειγμα λέμε αμείλικτοι στη φοροδιαφυγή, το εννοούμε. Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να μαζευτούν 50 δις ευρώ μέχρι το καλοκαίρι από τη φοροδιαφυγή; Πανεύκολο. Όλα αυτά είναι η μύτη του παγόβουνου. Στήσαμε ένα μοντέλο κλεπτοκρατικό και αυτό το μοντέλο το παρακολουθούμε σε όλη την κλίμακα. Και αυτό έγινε γιατί κάναμε κομματικό κράτος. Οποιοσδήποτε παίρνει την εξουσία δεν έχει ως λάφυρο το κράτος. Το κράτος πρέπει να δουλεύει ανεξάρτητα με αυτόν που είναι στην κυβέρνηση. Αυτός που είναι στην κυβέρνηση δίνει κατευθύνσεις. Δεν παίρνει όλο το κράτος και εξετάζει ποιος είναι δικό του παιδί και τον προάγει σε θέσεις. Αυτό πρέπει να τελειώσει. Το κράτος είναι σαν μια επιχείρηση που πρέπει να εκμεταλλεύεται τους άξιους ανθρώπους. Το ίδιο κάναμε και εμείς στις τηλεοπτικές μας σειρές. Ρίχναμε τα φώτα πάνω σε αυτούς που άξιζαν να προωθηθούν και όχι σε κάποιους που τύχαινε να είναι συγγενείς μας. Που είναι λοιπόν οι ευαισθησίες μας σήμερα; Όταν πηγαίνουν παιδιά στα σχολεία και λιποθυμούν από την πείνα, γιατί δεν συγκινείται κανείς και δεν παραιτείτε; Αντιθέτως παραμένουν και τώρα μας μιλούν για ανάπτυξη. Ο μεν Καμμένος λέει «με τη βοήθεια της Παναγίας», αυτός φέρνει την Παναγία στο κόμμα του, ο δε Σαμαράς λέει «με τη βοήθεια του Θεού», αυτός ανέβηκε μια σκάλα παραπάνω, αλλά ο Θεός ο δικός μας, ο Θεός της Ορθοδοξίας, ο Θεός της Ελλάδος, δεν είναι με αυτούς, είναι με τον φτωχό, τον πονεμένο, τον κατατρεγμένο, τον αδικημένο, τον προδομένο. Αυτός είναι ο Θεός μας. Δεν μπορεί ο Θεός να θέλει να βγει ο Σαμαράς. Μην τρελαθούμε κιόλας. Δεν μπορούμε να βάλουμε κομματική ταυτότητα στο Θεό ότι είναι με τη ΝΔ και η Παναγία είναι του Καμμένου. Αυτό το πολιτικό σύστημα είναι τόσο ζαλισμένο, έχει περάσει σε μια αριστερή υστερία, σε μια αριστερή φρασεολογία ο Σαμαράς που αναρωτιέσαι το επόμενο βήμα ποιο είναι; Να ξαναγυρίσουμε σε πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων; Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει ευθύνες η αριστερά. Έχει και η αριστερά τις ευθύνες της. Βοήθησε σε συντεχνίες…
Ερ.: Αν και σύντομα μου το απαντήσατε παραπάνω, η ερώτησή μου παραμένει. Γιατί Δημοκρατική Αριστερά και όχι για παράδειγμα ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιος άλλος πολιτικός σχηματισμός του ευρύτερου αριστερού χώρου; Ήταν προσωπική (όπως είπατε παραπάνω ότι μεγαλώσατε μαζί) ή κυρίως πολιτική η φιλία σας με τον κ. Κουβέλη;
Γ. Κυρίτσης: Ήταν η προσωπική μου φιλία γιατί πιστεύαμε σε άλλα πράγματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένας, είναι συνιστώσες. Ο ΣΥΡΙΖΑ για μένα έχει περάσει σε μια αριστερίστικη φρασεολογία και αντίληψη στην οποία διαφωνώ. Θεωρώ ότι ο Τσίπρας έχει ένα λαϊκίστικο εθνικισμό, ένα παραλήρημα, το οποίο δεν είναι της αριστεράς. Η αριστερά δεν είναι έτσι. Εμείς δεν θέλουμε να αναλύσουμε αφηρημένα μαθηματικά. Θέλουμε να μιλήσουμε απλά. Η αριστερά πάντα έτσι ήταν και έτσι ξέρει να αναλύει. Ούτε με μαγκιές, ούτε με ψεύτικες συγκρούσεις, ούτε θέλουμε να καταλάβουμε τα χειμερινά ανάκτορα. Αυτές οι εποχές έχουν περάσει. Και δεν μπορούμε με προπαίδεια να λύνουμε αφηρημένα μαθηματικά. Οι εποχές είναι δύσκολες, υπάρχει μια παγκοσμιοποίηση, υπάρχουν σύνθετα οικονομικά, και εμείς πρέπει να είμαστε πιο στέρεοι. Τι έχουμε λοιπόν σε αυτό τον τόπο να κάνουμε; Πρέπει λοιπόν, αύριο το πρωί, να βάλουμε ένα πενταετές πρωτογενούς παραγωγής. Καταρχήν να μη φοβόμαστε ότι σε δύο μήνες θα έχουμε λιμό. Διαφωνούμε λοιπόν σε πολλά πράγματα. Πως μπορεί ένας άνθρωπος να ζήσει με 300 ευρώ; Γιατί το υπογράφουν λοιπόν; Για να είναι μέσα στα πράγματα. Πιστεύετε ότι δεν υπάρχουν εθνικά ισοδύναμα; Αν κάποιος έλεγε ότι εμείς πιστεύουμε στη συνέχεια του κράτους, δεν μπορεί να υπάρχει χώρα χωρίς συνέχεια… Γιατί λοιπόν κάποιος από αυτούς –και μέσω του ΝΑΤΟ κλπ- δεν έβγαλε μια ανακοίνωση να πει ότι «πειράζοντας τα σύνορα της χώρας πειράζεις την Ευρώπη» και να αποκλείσει κάθε πιθανή αγορά για μια δεκαετία τουλάχιστον. Θα με προστατεύετε εσείς. Θέλετε να σας ξεπληρώσω; Μη με βάζετε λοιπόν να αγοράζω πράγματα που δεν χρειάζομαι και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης! Γιατί λοιπόν δεν έβγαλαν μια ανακοίνωση τώρα που υπέγραφαν η οποία να λέει ότι παγώνουν παντού τα χρήματα των φοροφυγάδων; Γιατί να μην το κάνουν; Άρα θα έχεις το δικαίωμα να πεις ότι εσείς σαν Ευρώπη διευκολύνετε τη φοροδιαφυγή. Δεν μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι δεν υπάρχουν ισοδύναμα. Η διαφθορά είναι 10%. Η φοροδιαφυγή είναι 30%. Ένα σύνολο λοιπόν 40%, γιατί να κόψουμε τις συντάξεις από τους ανθρώπους; Γιατί κυνηγάμε αυτόν που παίρνει 500 ευρώ; Έτσι πιστεύουν ότι θα φέρουν την ανάπτυξη; Μας λένε τώρα για να μας ρίξουν στην παγίδα, πουλήστε μας ήλιο. Γεμίστε τα χωράφια σας τσιμέντο… Εμείς τι λέμε; Ποια πλαγιά δεν είναι παραγωγική; Όχι για να πουλήσω, αλλά για να το χρησιμοποιήσω για το χωριό, για την περιφέρεια, για τα θερμοκήπια και αν μου περισσέψει δίνω στη ΔΕΗ. Αυτή είναι μια κατεύθυνση ανάπτυξης. Τι κάνω λοιπόν σαν χώρα; Ο τουρισμός που τον λένε βαριά βιομηχανία, είναι από τα πιο ευαίσθητα πράγματα. Πέντε βόμβες και δεν έρχεται κανείς. Ο τουρισμός με την παραγωγή πρέπει να είναι συνδεδεμένα, γιατί μαζί κάνουν τη βαριά μας βιομηχανία. Δεν παίρνω το δόγμα Σημίτη «τουρισμός = υπηρεσίες». Μ’αυτό το δόγμα φτάσαμε εδώ. Γιατί ούτε τουρισμό έχουμε, ούτε υπηρεσίες. Γιατί αν εννοούν υπηρεσίες τα γκαρσόνια…
Ερ.: Υποψήφιος βουλευτής Τρικάλων. Απόφαση εκπορευόμενη από την αγάπη για τον τόπο καταγωγής ή βασισμένη στην ανάγκη ενίσχυσης του τοπικού ψηφοδελτίου με μια δυνατή υποψηφιότητα όπως η δική σας;
Γ. Κυρίτσης: Η απόφασή μου δεν ήταν να βοηθήσω το ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Αλλά για την αγάπη μου για τον τόπο μου. Γιατί όταν κατεβαίνει κανείς από τον Δομοκό και βλέπει αυτόν τον απέραντο κάμπο, εγώ πιστεύω ότι είναι η Εδέμ…χωρίς μυστικά! Και βλέπει ότι αυτός ο κάμπος θα έπρεπε να παράγει απίστευτα πράγματα και μάλιστα σε καινούριες καλλιέργειες, με καινούρια αντίληψη και να ταϊζει όχι μόνο τη χώρα, αλλά δίπλα να έχουμε συσκευαστήρια και να ταϊζουμε άλλους τόσους, και δεν τα έχουμε, σε πιάνουν τα κλάματα. Και λες δεν μπορεί να αφήνουν τη γη της επαγγελίας έτσι. Δεν μπορεί να την έχουν καταστρέψει με δήθεν επιδοτήσεις. Κατεβαίνω όμως και για την πόλη μου, γιατί για την πόλη μου έχω όνειρα, που είναι μεν απλά όνειρα, αλλά που μπορούν να αλλάξουν τη μορφή αυτής της πόλης. Και δεν θέλω να τα κάνω μόνος μου. Πρέπει να συνεργαστούμε όλοι οι φορείς, αλλά να έχουμε μια κατεύθυνση, να βάλουμε ένα όραμα. Αυτό έκανα και στη δουλειά μου. Εκτός από το όραμα που συλλαμβάναμε μαζί με την Έλενα Ακρίτα, δεν ήμασταν μόνοι μας. Ήμασταν 7 άτομα στο συγγραφικό κομμάτι. Έμπαιναν και οι άλλοι στο όραμα και όλοι μαζί προχωρούσαμε. Έτσι πρέπει να γίνει και εδώ.
Ερ. Ακούγεται πως υπάρχουν κάποιες αντιδράσεις από τοπικά στελέχη αναφορικά με την υποψηφιότητά σας. Θεωρούν πως η αναγνωρισιμότητά σας επισκιάζει τους συνυποψηφίους σας. Έχει υποπέσει κάτι τέτοιο στην αντίληψή σας ή είναι απλώς μυθεύματα;
Γ. Κυρίτσης: Αυτά είναι μυθεύματα. Αυτά δεν πρέπει κανείς να τα κουβεντιάζει. Εδώ δεν είμαστε για να κάνουμε πολιτικές καριέρες, δεν ήρθαμε για να μείνουμε 40 χρόνια στην πολιτική.
Ερ.: Η Δημοκρατική Αριστερά χαρακτηρίζεται από πολλούς ως «πρώτη στάση μετά το ΠΑΣΟΚ», ως ένα ανάχωμα στην άτακτη φυγή ψηφοφόρων προς χώρους μη ελεγχόμενους. Θεωρούν πως είστε συγγενής χώρος με δυνατότητες συνεργασίας-περισσότερες από ότι με άλλα κόμματα της Αριστεράς -και δεν έχετε δική σας ιδεολογική πλατφόρμα. Κάποια ακραία σενάρια μάλιστα συνδέουν την αποχώρηση Κουβέλη από τον ΣΥΡΙΖΑ με την απαρχή της δημοσκοπικής πτώσης του ΠΑΣΟΚ, ως μια προσπάθεια να αποφευχθεί η δημοσκοπική -και πιθανόν εκλογική- εκτίναξη της Αριστεράς. Τι απαντάτε σε όλα αυτά;
Γ. Κυρίτσης: Όταν έφυγε ο Κουβέλης από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν γίνονταν τίποτα από όλα αυτά, γιατί έχει φύγει εδώ και 20 μήνες περίπου. Αν ήταν τόσο καλά οργανωμένος να βλέπει τόσο μπροστά, ότι σε 2,5 χρόνια θα τιναχτούν όλα στον αέρα άρα εμείς να ήμαστε έτοιμοι νωρίτερα για να πάρουμε ψήφους… δεν έφυγε κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ γι’αυτό. Εγώ είχα μιλήσει με τον Κουβέλη ένα χρόνο νωρίτερα, πριν φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ, που είχα μείνει άναυδος με αυτά που συνέβαιναν και του έλεγα πως αντέχεις εκεί. Ποια είναι η γραμμή; Ποιος περνάει γραμμές εκεί μέσα; Φώτη τι κάνεις εκεί; Και από τότε το σκέφτονταν που εγκλωβίστηκε! Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε φυσιογνωμία. Δεν φεύγεις έτσι απλά, φεύγεις γιατί διαφωνείς με τη γραμμή. Δεν υπάρχει ιδεολογική συγγένεια με το ΠΑΣΟΚ, όπως με ρωτάτε. Έχουμε εμείς ιδεολογική συγγένεια με αυτό το ΠΑΣΟΚ; Προς ποια κατεύθυνση; Υπήρχε περίπτωση ποτέ η Δημοκρατική Αριστερά να υπογράψει αυτό το μνημόνιο; Δεν θα έβαζε αμέσως αντισταθμίσματα; Θα έλεγε ποτέ τα τερατώδη ψέματα, όπως λέγονται ακόμη και σήμερα; Άρα λοιπόν σε ποια κατεύθυνση συγκλίνουμε; Που πηγαίνει το ΠΑΣΟΚ; Και όχι τώρα… Που πήγαινε το ΠΑΣΟΚ για να έχουμε ίδιες αντιλήψεις; Αν θέλαμε εμείς και πολλοί από μας θα μπορούσαμε να είμαστε στο ΠΑΣΟΚ. Γιατί δεν πήγαμε; Γιατί δεν είχαμε καμία ιδεολογική ταύτιση. Και δεν τίθεται θέμα να μαζέψεις ψήφους επειδή υπάρχουν δυσαρεστημένοι του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Είναι ότι σταθερά κάποιοι άνθρωποι λέγανε ότι πηγαίναμε εδώ. Δεν τους πίστευαν, δεν τους άκουγαν. Και δεν τα έλεγαν τώρα, αλλά εδώ και πολλά χρόνια και έφταναν μονάχα στο 3%. Είχαν καταντήσει το κόμμα λοιπόν να μετριέται σαν το ζάχαρο! Τα έλεγαν λοιπόν από τότε. Τώρα όμως που φτάσαμε εδώ, έρχονται κάποιοι και λένε… αυτοί είχαν δίκιο που φώναζαν κάποτε, αλλά μας λένε δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ. Γιατί λοιπόν είμαστε δεκανίκι; Ας μην διαλυόταν το ΠΑΣΟΚ… Σαφώς και είχαμε κοινωνικές ανακατατάξεις. Εμείς δεν είμαστε το ανάχωμα των κοινωνικών εκρήξεων και δεν θα γίνουμε ποτέ. Αν θέλετε να πάμε πολύ πολύ πίσω, θα δούμε ποιος πρωτομπήκε ανάχωμα στις κοινωνικές εκρήξεις που ήρθαν μετά τη μεταπολίτευση.
Ερ:. Βιώνουμε μια κατάσταση πρωτοφανούς κρίσης. Η Δημοκρατική Αριστερά τι έχει να προτείνει ως λύση; Δηλώνετε υπέρ της παραμονής στην Ευρωζώνη αλλά όλα αυτά συνοδεύονται -υποχρεωτικά;;- από κάποιο κόστος. Ποιες είναι κατά την άποψή σας οι εναλλακτικές και με ποιο τρόπο μπορούμε να τις διεκδικήσουμε, επαναδιαπραγματευόμενοι, όταν έχουμε απέναντί μας ένα ισχυρό σχεδόν ανθελληνικό μέτωπο;
Γ. Κυρίτσης: Δεν είναι πρωτοφανής η κρίση, αλλά η κατάρρευση. Δηλαδή κακώς δεν το λένε ότι πτωχεύσαμε για να το συνειδητοποιήσει και ο λαός μας. Απλώς μας κρατούν με σωληνάκια. Η χώρα πτώχευσε. Την ονομάζουν ελεγχόμενη πτώχευση. Η χώρα πτώχευσε και αυτό είναι αγριευτικό και αυτό το καταφέραμε μέσα σε μια νύχτα! Εμείς δεν λέμε ότι αύριο το πρωί όλα αυτά θα λυθούν. Ας μην τρελαινόμαστε, δεν έχουμε κανένα μαγικό ραβδί. Εμείς λέμε ότι μ’ αυτές τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται, όπου τα ίδια πρόσωπα που μας έφεραν μέχρι εδώ, οι ίδιοι πολιτικοί σχηματισμοί που μας έφεραν μέχρι εδώ υπάρχουν ακόμη, δεν μπορούμε να βγούμε από την κρίση. Η χώρα για να βγει από την κρίση θέλει άμεσο πρόγραμμα, που τώρα το ανακαλύπτουν και μιλάνε αόριστα για ανάπτυξη. Εμείς μιλάμε για ανάπτυξη συγκεκριμένη και μάλιστα πρωτογενής. Να σηκώσουμε όλοι μαζί τα μανίκια με ένα πρόγραμμα 5ετές, να αναπτύξουμε την κτηνοτροφία, τη γεωργία, να φτιάξουμε συσκευαστήρια. Το μνημόνιο μπορούμε να το επαναδιαπραγματευτούμε. Δεν μπορεί να χρωστάμε π.χ. 300 εκ. και από την άλλη να έρχεται μια λίστα ονομάτων που οφείλουν τα τριπλάσια και πολλά περισσότερα και ενώ μπορείς να καλύψεις το δάνειό σου από’κει, σκοτώνεις έναν λαό. Κανείς δεν πειράζει τους φοροφυγάδες γιατί αυτοί είναι που χρηματοδοτούσαν τόσα χρόνια τα κόμματα. Εμείς λέμε: αναδρομικό φορολογικό πόθεν έσχες και όχι μόνο στα πρόσωπα, δηλαδή από βουλευτή σε βουλευτή. Ας μπούμε και μέσα στα υπουργεία να δούμε τι γίνεται εκεί.
Ερ.: Άρα λοιπόν καλώς έρχονται οι τροϊκανοί εφοριακοί να μας βάλουν σε μια τάξη!
Γ. Κυρίτσης: Αυτό όμως είναι ντροπή. Και περισσότερο ντροπή είναι αυτό που έκαναν να φτιάξουν ένα ταμείο για να βάλουν εκεί τα χρήματα που μας δανείζουν για να τα διαχειρίζονται οι ίδιοι. Τι εννοούσαν με αυτή την κίνηση; Ότι είμαστε λαμόγια και δεν μας εμπιστεύονται γιατί και αυτά τα λεφτά θα τα φάμε. Και δεν συγκινήθηκε κανείς να πει ντρέπομαι και παραιτούμαι!
Ερ.: Η Δημοκρατική Αριστερά λοιδορήθηκε προσφάτως για το γεγονός ότι στηλίτευσε την καταψήφιση της δανειακής σύμβασης από τους Γερμανούς Αριστερούς όταν η ίδια την έχει καταψηφίσει. Τι ακριβώς συνέβη; Ήταν μια άτυχη στιγμή ή μια κακή μεταφορά και απόδοση;
Γ. Κυρίτσης: Ήταν μια άτυχη στιγμή από ένα συγκεκριμένο άτομο. Διορθώθηκε και δεν το συζητάμε περαιτέρω. Οι Γερμανοί Αριστεροί δεν είπαν όχι για να μη σωθούμε εμείς, γιατί μεταφέρθηκε και εδώ διαφορετικά. Είπαν όχι με αυτό τον τρόπο που πάνε να μας σώσουν. Ότι αυτό δεν θα μας σώσει.
Ερ.: Ο κ. Τσίπρας έχει επανειλημμένα απευθύνει κάλεσμα για μια ας την πούμε παναριστερή συσπείρωση με σκοπό την κατάκτηση της εξουσίας. Όπως χαρακτηριστικά έχει πει «…είναι καιρός να παραμερίσουμε τις όποιες διαφορές μας και να ενωθούμε σε ένα κοινό μέτωπο. Είναι καιρός η αριστερά να κυβερνήσει αυτόν τον τόπο…». Πως κρίνετε αυτή τη θέση; Σας εκφράζει; Θα συζητούσατε την περίπτωση προ ή μετεκλογικής συνεργασίας και με ποιους όρους και προϋποθέσεις; Γ. Κυρίτσης: Σαφώς θα ήταν ευχής έργο να βρει η αριστερά ένα κοινό μονοπάτι και να προχωρήσει. Όμως είναι τεράστιες οι διαφορές που έχουμε. Είμαστε μέσα στην Ευρώπη γιατί δεν μπορούμε μόνοι μας. Η πολιτική δεν είναι μαγκιά. Να βρούμε μεν ένα τόπο και ένα βηματισμό πάνω όμως σε προγραμματικές δεσμεύσεις. Ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί από τη μία μεριά να μας βρίζει και από την άλλη να ζητά να ενωθούμε. Με το ΚΚΕ, για παράδειγμα, τι να βρούμε; Αφού λέει ότι δεν πιστεύει στην Ευρώπη. Εάν λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαζε πολλά πράγματα ίσως θα μπορούσαμε να τα βρούμε. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έμπαινε ρεαλιστικά στο παιχνίδι…εμείς δεν μπορούμε να πουλάμε παραμύθι και εξυπνάδες στον ελληνικό λαό. Πρέπει να βάλουμε ένα πρόγραμμα και να το τηρήσουμε με ευλάβεια. Δεν παίρνουν σύνταξη οι βουλευτές. Τι θα πει παίρνει βουλευτική σύνταξη; Καταρχήν γιατί γίνεσαι βουλευτής; Για να βοηθήσεις, γιατί η βουλευτική έδρα θα έπρεπε να είναι προσφορά, δεν είναι επάγγελμα. Σε μας εδώ έχει γίνει επάγγελμα, που ο καθένας κοιτά την προσωπική του ανέλιξη, προβολή, εξασφάλιση, περιουσία κλπ. Το να έχει ο κ. Μητσοτάκης 5 συντάξεις, και για μένα ο φαυλότερος των φαύλων ο κ. Πάγκαλος να έχει και τη δικηγορική σύνταξη -που δεν δούλεψε ποτέ σαν δικηγόρος, παρά μόνο πλήρωνε το ταμείο του για να έχει τη σύνταξη- και να παίρνει και την άλλη σαν βουλευτής… αυτά τα προνόμια πρέπει να κοπούν. Αυτό το σύστημα που θεωρούν τον βουλευτή σπουδαία ιστορία… και τον καλούν από’ δω και από’ κει, τίποτα δεν είναι, μόνο για κλωτσιές είναι. Ο βουλευτής θα έπρεπε να είναι η φωνή του κόσμου.
Ερ.: Εν τέλει τι είναι αυτό που εδώ και χρόνια κατακερματίζει την αριστερά σε κόμματα, σχηματισμούς, ομάδες προβληματισμού;
Γ. Κυρίτσης: Η Αριστερά είχε πάντα το προνόμιο των πολλών ομάδων που διαφωνούσαν ιδεολογικά. Αυτό είναι πολύ εποικοδομητικό όταν όλα αυτά μπορούν να συντεθούν. Η Αριστερά είναι σκεπτόμενοι άνθρωποι, έχουν αγωνίες, ιδέες κλπ, όχι όλοι βέβαια αλλά οι περισσότεροι. Όμως όλοι αυτοί οι αριστεροί του σήμερα, οι νέοι αριστεροί, η νέα αριστερά που λέμε, είναι σκεπτόμενοι άνθρωποι που δεν τους νοιάζει για τον εαυτό τους, θέλουν να προσφέρουν, αγαπούν αυτό τον τόπο. Για μένα θα ήταν το ίδιο, αν αυτά τα πράγματα τα έκανε κάποιος της Δημοκρατικής Αριστεράς. Θα τον χτυπούσα κατακέφαλα. Γιατί νομίζετε πως υπάρχει μια οmerta σε αυτούς; Σε μας δεν υπάρχει. Η Δημοκρατική Αριστερά θα κρέμαγε στο Σύνταγμα τον οποιοδήποτε αν πήγαινε σαν λαμόγιο να αρπάξει κάτι. Σ’αυτούς υπάρχει οmerta γιατί οι πολιτικοί σχηματισμοί μετά το ’74 έγιναν επιχειρήσεις. Άρχισαν να φτιάχνουν τους έμμισθους κομματικούς στρατούς, το ΚΚΕ έφτασε να έχει επιχείρηση και τώρα μπήκε στο άρθρο 99, ανεπίτρεπτα πράγματα για αριστερά, και λίγο – λίγο τα κόμματα συνειδητοποιούσαν ότι μπορούν να κλέβουν αυτό το χώρο χωρίς να τους πειράζει κανείς. Για μένα το επαίσχυντο σημείο που έφτασαν τα κόμματα ήταν ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Αυτό το πράγματα ούτε μια συμμορία από τις χειρότερες δεν θα μπορούσε να το σκεφτεί. Σε πιάνω δηλαδή με το χέρι στο συρτάρι να κλέβεις και παραγράφετε. Εμείς λέμε: Το πολιτικό χρήμα δεν παραγράφεται ποτέ, δεν έχει ημερομηνία λήξης, ούτε μετά από 100 χρόνια. Και επειδή οι μισοί εκεί μέσα είναι αγράμματοι, αυτό το είπε ο Ρήγας Φεραίος στη Χάρτα του από το 1790.
Ερ.: Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών προσδίδουν στο κόμμα σας μια ιδιαίτερη δυναμική. Πιστεύετε πως θα επαληθευτούν και στις κάλπες ή μήπως οι ψηφοφόροι για ακόμη μια φορά θα μαντρωθούν υπό το καθεστώς του φόβου και της συνήθειας στα δύο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας;
Γ. Κυρίτσης: Είναι κινούμενη άμμος αυτή τη στιγμή. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τίποτα. Το εκλογικό σύστημα είναι τόσο πολύ μπερδεμένο και εμείς προτείνουμε να αλλάξει. Να δείτε πως είναι τα εγκλήματα. Ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ, ο κ. Σκανδαλίδης και έδωσε ένα bonus 40, ξέροντας ότι θα είναι πρώτο κόμμα, έρχεται ο Παυλόπουλος, ξέροντας ότι θα είναι αυτοί μετά πρώτο κόμμα, και βάζει 50. Αυτό δεν είναι εκλογικό σύστημα είναι ρουλέτα. Και ο Σαμαράς έχει μαζί του τον Παυλόπουλο για να τον βοηθήσει να αλλάξει τη χώρα. Εμάς τα ποσοστά δεν μας καθησυχάζουν. Εάν ο ελληνικός λαός φοβηθεί, εάν ο ελληνικός λαός κάνει το έγκλημα να ψηφίσει τα δύο κόμματα ή να μην πάει να ψηφίσει καθόλου –γιατί για μένα αυτά τα δύο θα είναι φοβερά εγκλήματα. Το σύστημα σπρώχνει το λαό να μην πάει να ψηφίσει. Αυτό θέλουν αυτοί. Να μην πάνε να ψηφίσουν αυτοί που έχουν οργή. Εμείς λέμε μην πέσετε σε αυτή την παγίδα, κατεβείτε και ψηφίστε. Εμείς γυρίζουμε στα χωριά και στα καφενεία και βλέπουμε την οργή του κόσμου. Και του λέμε έλα μαζί μας να διοχετεύσουμε σωστά αυτή την οργή. Να μην τους αφήσουμε να εκμεταλλευτούν αυτή την οργή που αισθάνεται ο λαός προς όφελός τους. Τους καλούμε να ψηφίσουν κάτι διαφορετικό. Αν δεν θέλουν εμάς, ας ψηφίσουν κάτι που δεν έχει βγει μέχρι σήμερα στην πολιτική σκηνή. Επαγγελματίες πολιτικούς ποτέ ξανά. Μην ψηφίσετε αυτούς που μας έφεραν σ’αυτή την κατάσταση 38 χρόνια τώρα. Γιατί κανείς δεν ονειρεύτηκε, κανείς δεν σκέφτηκε, κανείς δεν έκανε τίποτα. Γιατί το κριτήριο που πίστευαν ότι ο τάδε πολιτικός βάζει πολλούς στο δημόσιο άρα θα τον ψηφίσω, τώρα γυρίζει μπούμερανγκ.
Ερ.: Που βλέπετε το εκλογικό ποσοστό σας τόσο σε εθνικό όσο και σε επίπεδο νομού; Πόσους βουλευτές υπολογίζετε να εκλέξετε και ποια πιστεύετε πως θα είναι η κατανομή των εδρών στο νομό Τρικάλων.
Γ. Κυρίτσης: Ο κόσμος είναι ακόμη κουμπωμένος. Πιστεύω όμως ότι ο κόσμος θα καταλάβει ποια είναι η Δημοκρατική Αριστερά, γιατί στρατεύονται κάποιοι άνθρωποι. Εμείς δεν ήρθαμε να μείνουμε αιώνια εδώ. Αλλά έχουμε το θάρρος να συγκρουστούμε γιατί δεν είμαστε μέσα στη διαπλοκή. Θέλουμε να ξεκινήσουμε να φτιάξουμε τη χώρα και να την παραδώσουμε σε ένα καλό επίπεδο. Τώρα τους πουλάν το παραμύθι ότι θα βρούμε πετρέλαιο, θα βρούμε αέριο, θα βρούμε χρυσό και θα γίνουμε πλούσιοι. Τίποτα δεν θα γίνει απ’ όλα αυτά. Πρέπει να δούμε τι γίνεται γύρω μας και να σκεφτούμε τα παιδιά μας. Εμείς έχουμε υποχρέωση να διορθώσουμε τα πράγματα διότι η δική μας γενιά άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν όπως εξελίχθηκαν και δεν πετάξαμε έξω τα λαμόγια τη στιγμή που έπρεπε.
Ερ.: Σε περίπτωση μη επίτευξης αυτοδυναμίας από το πρώτο κόμμα-που βάση δημοσκοπήσεων φαίνεται να είναι η ΝΔ-υπάρχει περίπτωση να ανταποκριθείτε σε πιθανό κάλεσμα; Δηλαδή αν ο κ. Σαμαράς προσέλθει-ως οφείλει-με τη διερευνητική εντολή ανά χείρας θα συζητήσετε μαζί του ή a priori θεωρείτε πως δεν υπάρχει πεδίο σύγκλεισης άρα η συζήτηση είναι άνευ αντικειμένου;
Γ. Κυρίτσης: Σε μας είναι ξεκάθαρο αυτό. Δεν μπορούμε να έχουμε σύγκλιση. Εγώ και ο μπουμπούκος υπάρχει ποτέ περίπτωση να τα βρούμε; Ο Καρατζαφέρης λέει να βάλουμε τους μετανάστες σε ένα καράβι και να διώξουμε αύριο το πρωί 2 εκ. από αυτούς. Πως θα το κάνεις αυτό; Εμείς σαν χώρα δεν είχαμε ποτέ μεταναστευτική πολιτική. Να μην ξεχνάμε βέβαια ότι ο κ. Σαμαράς άνοιξε τα σύνορα στην Αλβανία, τι εξυπηρέτησε με αυτή την ενέργεια, ποιο ήταν το σχέδιο κλπ, έτσι για να ξέρουμε τι μας γίνεται. Τώρα μας λέει ο κ. Σαμαράς ότι θα βγάλει τις κουκούλες. Εγώ έχω να του πω να μην τις βγάλει γιατί θα έχει εκπλήξεις.
Ερ.: Με ποια από τα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς πιστεύετε πως υπάρχει σημείο ή σημεία σύγκλισης; (πχ θεωρούμε δεδομένο πως με το ΚΚΕ σας χωρίζει το χάος!) Με το ΠΑΣΟΚ υπάρχουν τέτοια; Αν όχι με το υφιστάμενο -με αρχηγό τον κ. Βενιζέλο-, υπάρχει με ένα ΠΑΣΟΚ που θα θυμίζει περισσότερο κεντροαριστερά ή πχ με το νέο «ΠΑΣΟΚ» που προέκυψε από τους προσφάτως διαγραφέντες βουλευτές-υπό την ηγεσία της κ. Κατσέλη;
Γ. Κυρίτσης: Δεν υπάρχει συνεργάζομαι. Δεν μπορούμε να συνεργαστούμε με αυτούς που μας έφεραν μέχρι εδώ. Όλα τα κράτη δανείζονται. Σε μας όμως, κανείς δεν ρώτησε γιατί δανειζόμαστε. Να μας πουν που πήγαν τα 110 δις την τελευταία 5ετία. Έχουμε καλύτερη περίθαλψη, καλύτερα νοσοκομεία, καλύτερα πανεπιστήμια, καλύτερη παραγωγή; Όχι. Άρα που πήγαν; Κάποιος δεν πρέπει να μας απαντήσει; Πως λοιπόν να συμφωνήσεις με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου; Εγώ προσωπικά με την Έλενα πληρώσαμε απίστευτους φόρους για μια σειρά που είχαμε, λες και ήμασταν οι πλουσιότεροι Έλληνες. Και λες, καλά δεν πληρώνει κανείς άλλος φόρους σ’αυτό τον τόπο; Γιατί λοιπόν εγώ να μην είμαι αμείλικτος μπροστά σ’αυτούς που έκλεψαν; Αν συμφωνήσουν σε όλα αυτά θα ήμαστε παρέα. Αν όχι, ας μας δώσει ο ελληνικός λαός τη δύναμη να δει τι θα πει πραγματική αλλαγή σε έναν τόπο. Έχουν δημιουργήσει μύθους. Το κράτος έχει απίστευτη δύναμη. Και ο Σαμαράς λέει δώστε μου τη δύναμη να αλλάξω τη χώρα, αλλά μαζί με τον Γεωργιάδη και τον Βορίδη;
Ερ.: Αλήθεια υπήρξαν συζητήσεις για συνεργασία με κάποιους εκ των διαγραφέντων από το ΠΑΣΟΚ βουλευτών και αν ναι τι συνέβη εν τέλει;
Γ. Κυρίτσης: Μέχρι πρότινος δεν είχαμε κάνει καμία επαφή. Εάν έχουν γίνει τις τελευταίες ημέρες, δεν είμαι έτοιμος να απαντήσω.
Ερ.: Σε περίπτωση εκλογής σας ποιες θα είναι οι προσωπικές προτεραιότητες τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Το νομό τον επισκέπτεστε συχνά και φροντίσατε να τον διαφημίσετε με επιτυχία μέσα από τα σήριαλ.(Είναι χαρακτηριστικό πως εκείνη την εποχή το ρολόι της πόλης γνώρισε ημέρες δόξας από τους πολυάριθμους επισκέπτες!) Τι πιστεύετε πως μπορεί να γίνει σε επίπεδο νομού, ποιες δράσεις μπορούν και πρέπει να αναληφθούν ώστε ακόμη και εν μέσω κρίσης να αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της ύφεσης;
Γ. Κυρίτσης: Σε εθνικό επίπεδο, τα έχουμε πει, είναι μια συλλογική προσπάθεια και πιστεύω ότι θα είμαστε μια πολύ καλή και δεμένη ομάδα και αποφασισμένη να αλλάξουμε πράγματα. Δεν θα έχει νόημα αλλιώς. Δεν μπορεί να βλέπεις το λαμόγιο να περνάει το νομοσχέδιο φωτογραφίζοντας συγκεκριμένα πρόσωπα και να μην του πετάξεις το παπούτσι στο κεφάλι. Δεν μπορείς να τον αφήσεις να λέει τέτοια πράγματα… Ή είμαστε καθαροί άνθρωποι εκεί μέσα ή δεν είμαστε. Και ενώ ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και ο γραμματέας της ΝΔ περνάνε νύχτα ένα νομοσχέδιο πως θα ξεκαθαρίσουν τα χρέη τους, μπορώ εγώ να συναντηθώ με αυτούς τους ανθρώπους; Δεν μπορεί ο Καρχιμάκης να περνάει αυτό το νομοσχέδιο και ο φτωχός ο άνθρωπος να κλαίει στην τράπεζα για να μην του πάρουν το σπίτι! Για μένα όποιος περνά τέτοιους νόμους θα πρέπει να εκπίπτει του αξιώματός του την ίδια νύχτα. Γιατί δεν κόβουν τους μισθούς από τους υπαλλήλους της Βουλής; Γιατί ξέρουν πολλά. Γιατί άκουσαν πολλά τόσες νύχτες που πέρναγαν τέτοια εκτρώματα από τη Βουλή. Δεν μπορεί να κάνουμε ξανά μια τέτοια Βουλή. Δεν μπορεί να παρεξηγηθεί η κ. Μερεντίτη γιατί κόβονται οι μισθοί. Αν δεν σ’ αρέσει κάνε κάποιο άλλο επάγγελμα. Αφού το βλέπεις σαν επάγγελμα και βλέπεις ότι δεν «βγαίνεις» με αυτά που παίρνεις, κάνε κάτι άλλο. Τι κάνουμε τώρα γι’ αυτό τον τόπο. Εγώ έχω μάθει να λειτουργώ με όνειρα. Θέλω να ξαναγεννηθεί αυτός ο τόπος, να ξαναζωντανέψει. Να κάνουμε μια φορά το χρόνο εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης, οι οποίες θα διαρκούν μια εβδομάδα. Ίσως είμαστε στο βραβείο Γκίνες από γέφυρες. Ας το δούμε σαν ένα ωραίο πλάνο. Τι ωραία θα ήταν να ήταν στην κεντρική μας γέφυρα κάθε βράδυ και από ένα συγκρότημα και οι πλατείες μας να είναι γεμάτες με παραδοσιακά προϊόντα, μ’ αυτά που βγάζουμε. Και εγώ έχω μια μυρωδιά απ’ τα παλιά, απ’τα παραδοσιακά μας φαγητά. Μπορούμε να τα φτιάχνουμε και να τα δίνουμε στον κόσμο; Πως περνάγαμε παλιά από τους φούρνους και ήξερες τι πίτα είναι αυτή που ψήνεται… Να αρχίσουμε να προβάλλουμε. Έχω επίσης άλλο ένα όνειρο. Δεν μπορεί στον τόπο που γεννήθηκε η ιατρική, που γεννήθηκε ο Ασκληπιός, να μην γίνονται όλα τα παγκόσμια ιατρικά συνέδρια. Να μάθουν από την μια άκρη του κόσμου έως την άλλη, ότι υπάρχουν τα Τρίκαλα, ότι εδώ γεννήθηκε ο Ασκληπιός. 38 χρόνια πέρασαν, κανείς δεν το σκέφτηκε; Ένα Υπουργείο Υγείας δηλαδή δεν μπορεί να οργανώσει κάτι τέτοιο; Είναι καλύτερο το Hilton στην Αθήνα; Εγώ αυτό τον τόπο αγαπώ, εδώ θέλω να γίνονται και γι’ αυτό θα παλέψω. Εξάλλου ο Ασκληπιός μάζευε τα ιατρικά του βότανα από τους πρόποδες του Κόζιακα. Ας μπούμε λοιπόν σε νέες καλλιέργειες, ας φυτέψουμε αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά και ας τα πλασάρουμε με την ετικέτα του Ασκληπιού. Υπάρχουν λύσεις και διέξοδοι, αν θέλουμε να κάνουμε καινούρια πράγματα. Και επίσης θα πρέπει να ξαναδούμε το θέμα του αεροδρομίου. Αν έχουμε παραγωγή, μήπως συμφέρει να έχουμε και ένα αεροδρόμιο; Όχι μόνο για την παραγωγή αλλά και για την ευρύτερη τουριστική ανάπτυξη της περιοχής μας. Ξέρω τι είχε συμβεί με το θέμα του αεροδρομίου, αλλά ας ζητήσουμε επανεξέταση. Να αναπτύξουμε την περιφέρεια διότι εδώ υπάρχει επιβίωση. Και τέλος θέλω να κάνουμε ένα εθνικό θέατρο – πολιτιστικό κέντρο. Είναι μια πρότασή μου για τον πολιτισμό της περιοχής μας. Όποιος θεωρεί ότι ο πολιτισμός δεν είναι χρήμα, κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Ο πολιτισμός είναι αυτός που θα φέρει τους χιλιάδες τουρίστες εδώ. Δεν μπορεί να έχουμε από τους μεγαλύτερους ποιητές, συγγραφείς και μάλιστα νομπελίστες και να μην τους έχουμε αξιοποιήσει. Σήμερα δεν θα έπρεπε να μπαίνεις στο Internet και να βρίσκεις μεταφρασμένο τον Καβάφη που για μένα ίσως είναι ο μεγαλύτερος ποιητής του κόσμου! Και να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι… Πιστεύω πια ότι πρέπει να δημιουργήσουμε ένα Υπουργείο Νέας Τεχνολογίας. Άλλαξαν οι εποχές.
Ερ.: Τα τελευταία χρόνια υπήρξε η κατηγορία πως το ελληνικό κοινοβούλιο είχε μετατραπεί σε πασαρέλα ηθοποιών και μοντέλων την φήμη των οποίων εκμεταλλεύονται τα κόμματα προκειμένου να εξασφαλίσουν ψήφους μέσω της αναγνωρισιμότητας των υποψηφίων. Είναι εν μέρει δίκαιη η κατηγορία ή αποτελεί ακόμη έναν συλλήβδην μηδενισμό της κοινής γνώμης;
Γ. Κυρίτσης: Έχει μία δόση αλήθειας. Για να αποφύγω ακριβώς αυτό που με ρωτάτε, γιατί με ενδιέφερε να κατέβω στην Β’ Αθήνας όπου υπάρχουν εκατομμύρια κόσμου που με αναγνωρίζουν και θα μπορούσα να κάνω περίπατο, κατεβαίνω στον τόπο μου, γιατί εδώ θέλω να βοηθήσω. Υπήρξαν όμως και αξιόλογα άτομα που αξιοποιήθηκαν από τα κόμματα για να μπορέσουν να συγκεντρώσουν ψήφους. Σε μένα είναι μια ειδική περίπτωση, γιατί εγώ δεν θα έμπαινα αν δεν ήταν ο Φώτης Κουβέλης. Απόδειξη ότι όσο ο Φώτης ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ εγώ δεν ήμουν μαζί τους γιατί ήμουν αντίθετος με τα παιδιά του κομματικού σωλήνα. Πιστεύω ότι πρέπει να έχεις φορολογική δήλωση πριν μπεις. Αυτό το σχέδιο, από το πανεπιστήμιο κατευθείαν σε έναν κομματικό σωλήνα και μετά το ξεκίνημα της ανέλιξης, χωρίς να έχουν δουλέψει ποτέ, χωρίς να έχουν κολλήσει ένα ένσημο, χωρίς να ξέρουν τι θα πει μεροκάματο και αγωνία του δεν έχω δουλειά ή αγωνία του απολύομαι, απαράδεκτο. Αν είχαν μάθει να διευθύνουν δεν ενδιέφερε κανέναν. Από την άλλη αν έμπαιναν με ένα βρακί και έφευγαν με δισεκατομμύρια… πάλι δεν ενδιέφερε κανέναν, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση και θα πρέπει κάποια στιγμή να ελεγχθούν ορισμένοι. Πάντως τα πάντα γίνονται, για να γυρίσω στο ερώτημα. Όλοι εκμεταλλεύονται όλους, αυτό γινόταν μέχρι σήμερα και αυτό είναι που μας οδήγησε ως εδώ. Τώρα δεν έχει άλλα αστεία. Η χώρα κατέρρευσε και για μένα είναι η τελευταία μάχη. Η επόμενη μάχη δεν θα είναι σε βουλευτικές εκλογές, θα είναι τεράστιες οι κοινωνικές εκρήξεις που θα έρθουν. Κανείς δεν θα τολμήσει να βγει σε καφενείο και να μιλήσει σε ανοιχτή συγκέντρωση. Θα πάει το φλιτζάνι σύννεφο. Και το καλύτερο είναι ότι οι βουλευτές μας βγαίνουν τώρα και κάνουν διαπιστώσεις, λες και δεν ήξεραν ή δεν άκουσαν ή δεν ζούσαν τις λαμογιές και τις παρανομίες. Εδώ εμείς που βγαίνουμε τώρα και που δεν έχουμε κάνει τίποτα, μας λένε ότι θα κάνουμε τα ίδια. Έφτασαν δε σε σημείο να αυτοχρίζονται όπως στα πρωινάδικα και τα μεσημεριανά. Για να τελειώνουμε: Αυτό το πολιτικό προσωπικό δεν έχει να προσφέρει τίποτε άλλο. Δεν πάει άλλο, πρέπει να διορθώσουμε τα πράγματα για να τα βρουν οι επόμενες γενιές έτοιμα.
