Κ. Ντουρτούνης: «Χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ΟΗΕ και ΕΕ. Διεθνείς συνθήκες ή διεθνή κουρελόχαρτα;»


Σύμφωνα με το άρθρο 23

της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όπως αυτή έχει καταρτιστεί από τον Ο.Η.Ε. και έχει γίνει αποδεκτή από όλα τα μέλη της

1) Everyonehastherighttowork, tofreechoiceofemployment, tojustandfavourableconditionsofworkandtoprotectionagainstunemployment. (1) Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργία.

(2) Everyone, withoutanydiscrimination, hastherighttoequalpayforequalwork. (2) Όλοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.

(3) Everyonewhoworkshastherighttojustandfavourableremunerationensuringforhimselfandhisfamilyanexistenceworthyofhumandignity, andsupplemented, ifnecessary, byothermeansofsocialprotection.(3) Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και να συμπληρωθεί, εάν είναι αναγκαίο, με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.

(4) Everyonehastherighttoformandtojointradeunionsfortheprotectionofhisinterests.(4) Καθένας έχει το δικαίωμα να σχηματίζουν και να προσχωρούν σε επαγγελματικές ενώσεις για την προστασία των συμφερόντων του.

Ταυτόχρονα στο άρθρο

 

 

30

προβλέπονται ρητά τα εξής:

Κανένα στοιχείο της παρούσας Διακήρυξης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι παρέχει σε κάθε κράτος, ομάδα ή άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδίδεται σε ενέργειες ή να εκτελεί πράξεις που αποβλέπουν στην άρνηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που εξαγγέλλονται σε αυτήν.

Αντιγράφω τώρα από δημοσίευμα που αναφέρει μέρος των επιταγών της Τρόικα και της Ε.Ε.-δηλαδή των Γερμανών:«…Ειδικά από το 2013 ως το 2015 πρέπει η χώρα να παράγει διαρκώς πρωτογενή πλεονάσματα. Ο,τι πλεόνασμα δημιουργείται, θα κρατείται από τον λογαριασμό αυτόν για να πληρωθεί χρέος. Αλλά και για φέτος όπου προβλέπεται ότι η Ελλάδα δεν θα βάλει ούτε ένα ευρώ, αφού προβλέπεται έλλειμμα 1%, αν ο στόχος αυτός δεν ευοδωθεί θα πρέπει η «μαύρη τρύπα» να καλυφθεί με άλλους τρόπους, όπως πάγωμα πληρωμών σε προμηθευτές ή ακόμα και σε μισθούς και συντάξεις!…»

Δηλαδή με βάση το παραπάνω δημοσίευμα η μη κάλυψη των «στόχων» δίδει το δικαίωμα στον δανειστή, καταπατώντας θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, να απαιτήσει και να πετύχει την μη πληρωμή εργαζομένων που έχουν παράσχει υπηρεσίες ή πουλήσει προϊόντα στο κράτος. Η μνημονιακή σύμβαση βέβαια, όπως θυμόμαστε, προβλέπει και άλλα «ενδιαφέροντα», μεταξύ των οποίων μια ξεκάθαρη, με βάση την ηλικία, διάκριση αμοιβών για όσους εισέρχονται πρώτη φορά στην αγορά εργασίας. Φυσικά φαντάζει ουτοπικό να αναμένουμε εφαρμογή της αρχής «ίση αμοιβή για ίση εργασία», βασιζόμενοι στο σκεπτικό πως οι ιδιωτικοί υπάλληλοι της Ελλάδος, αν μη τι άλλο, δε δουλεύουν λιγότερο από τους αντίστοιχους της Γερμανίας ή της Ολλανδίας. Ουτοπικό από τη στιγμή που για τους «πολιτισμένους» αυτού του κόσμου, θεωρείται δίκαιο να αμείβουν τους δικούς τους εργαζόμενους τουλάχιστον ικανοποιητικά και τα ανήλικα της Ινδίας, του Πακιστάν, του Μπαγκλαντές κ.α. αναξιοπαθούντων κρατών με μισθούς πείνας για συνθήκες εργασίας που κάνουν τη δουλεία να μοιάζει με διασκέδαση. Ψιλά γράμματα θα πει κανείς. Και με το δίκιο του ίσως. Άλλωστε δε ζούμε σε κάποιο ιδεατό κόσμο και γι ‘αυτό άλλωστε ενώ το άρθρο 21 της χάρτας του ΟΗΕ ορίζει πως:

 

1) Καθένας έχει το δικαίωμα να λάβουν μέρος στη διακυβέρνηση της χώρας του, άμεσα ή μέσω ελεύθερα εκλεγόμενων αντιπροσώπων. (2) Everyonehastherightofequalaccesstopublicserviceinhiscountry.

(2) Καθένας έχει το δικαίωμα της ίσης πρόσβασης στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας του.

(3) Thewillofthepeopleshallbethebasisoftheauthorityofgovernment; thiswillshallbeexpressedinperiodicandgenuineelectionswhichshallbebyuniversalandequalsuffrageandshallbeheldbysecretvoteorbyequivalentfreevotingprocedures.(3) Η βούληση του λαού είναι το θεμέλιο της κρατικής εξουσίας. Η θέληση αυτή πρέπει να εκφράζεται σε περιοδικές και γνήσιες εκλογές, οι οποίες, με καθολική και ισότιμη ψηφοφορία και θα διεξαχθεί με μυστική ψηφοφορία ή με ισοδύναμες ελεύθερες διαδικασίες ψηφοφορίας.

οι «φίλοι» μας προσπαθούν να παρατείνουν με κάθε τρόπο-των απειλών και της τρομοκρατίας μη εξαιρουμένων-το βίο μιας κυβέρνησης κηπουρών, που κάθε άλλο παρά έχει τη λαϊκή νομιμοποίηση. (Εκτός και αν κάποιος πιστεύει ειλικρινά και μπορεί να μας πείσει πως αυτή είναι η κυβέρνηση που επελέγη από το λαό προ διετίας μέσω της εκλογικής διαδικασίας.)

Μήπως εκτός των προηγουμένων οι «φίλοι» μας δεν έχουν διαβάσει και αυτό το άρθρο του καταστατικού χάρτη; Αδυνατώ να πιστέψω πως ο κόσμος έχει γεμίσει με τιμητές της Χρυσοχοϊδιας τακτικής. Θεωρώ λοιπόν δεδομένο πως η- εκ της ισχύος εκπορευόμενη- αλαζονεία τους, τούς κάνει συνειδητούς καταπατητές θεμελιωδών αρχών και διακηρύξεων. Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί υπάρχει τέτοια ανεκτικότητα στην αυθαιρεσία από τους θεματοφύλακες των εν λόγω αξιών στη χώρα μας. Και αν στην πολιτική και πολιτειακή ηγεσία προσάψουμε το λιγότερο ανικανότητα και ραγιαδισμό, για τη δικαστική εξουσία το ερώτημα παραμένει. Η ακινησία τους ενοχλεί! Το λιγότερο που θα περίμενε κανείς είναι να κινηθούν αυτεπάγγελτα όπως αυτοί ξέρουν και μπορούν προκειμένου, το λιγότερο, να περισώσουν το κύρος της δικαιοσύνης. Αυτοί γνωρίζουν καλύτερα πως αν, μέσα σε όλα όσα καταρρέουν γύρω μας, χαθεί και το αίσθημα δικαίου τότε η απόσταση από το κοινωνικό χάος είναι επικίνδυνα μικρή.

Κλείνοντας παραθέτω τις παραπομπές σε όσες αρχές ανέφερα παραπάνω-και κάποιες επιπλέον. Ίσως είναι λίγο κουραστικό να αναγνωστούν αλλά πιστέψτε με αξίζει τον κόπο και με το παραπάνω. Διότι, αν μη τι άλλο, αποδεικνύουν πως αυτό το μόρφωμα που αυτοαποκαλείται Ευρώπη, έχει προ πολλού εκτροχιαστεί από την πορεία του. Εκτός και αν εξαρχής η πορεία του ήταν αυτή που τώρα ακολουθείται. Μια πορεία πιστή στην ευημερία των αριθμών και όχι των λαών, μια πορεία που το κέρδος και η «δημοσιονομική σταθερότητα» είναι υπέρτερες της ατομικής ελευθερίας και της εθνικής αυτοδιάθεσης, μια πορεία που τα συμφέροντα και οι επιδιώξεις ενός ή περισσοτέρων λαών επιβάλλονται βιαίως έναντι άλλων ασθενέστερων. Αν αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της Ευρώπης είμαστε σίγουροι πως θέλουμε να αποτελούμε μέρος του;

 

 

 

http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2008:115:0013:0045:EL:PDF

 

 

http://translate.google.gr/translate?hl=el&langpair=en%7Cel&u=http%3A%2F%2Fwww.un.org%2Fen%2Fdocuments%2Fudhr%2F

 

 

http://europa.eu/legislation_summaries/justice_freedom_security/combating_discrimination/l33501_el.htm

 

 

http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2008:115:0013:0045:EL:PDF

 

 

http://hosting01.vivodinet.gr/unhcr/protect/files/CONVENTIONS/UNCHARTERETC.pdf

 

Κων/νος Ντουρτούνης

Χειρουργός Οδοντίατρος

Άρθρο

23: (1) Everyonehastherighttowork, tofreechoiceofemployment, tojustandfavourableconditionsofworkandtoprotectionagainstunemployment. (1

) Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργία.

· (

 

 

2) Everyone, withoutanydiscrimination, hastherighttoequalpayforequalwork. (2

) Όλοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.

· (

 

 

3) Everyonewhoworkshastherighttojustandfavourableremunerationensuringforhimselfandhisfamilyanexistenceworthyofhumandignity, andsupplemented, ifnecessary, byothermeansofsocialprotection. (3

) Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και να συμπληρωθεί, εάν είναι αναγκαίο, με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.

· (4) Everyonehastherighttoformandtojointradeunionsfortheprotectionofhisinterests. (4) Καθένας έχει το δικαίωμα να σχηματίζουν και να προσχωρούν σε επαγγελματικές ενώσεις για την προστασία των συμφερόντων του.

 

 

 

Προηγούμενο άρθρο Πέτρος Κωστόπουλος:"Η άνοδος, η πτώση και το γιατί..." Η εξομολόγηση για την χρεοκοπία της ΙΜΑΚΟ
Επόμενο άρθρο Αμ. Ηλιάδη: «Η θέση και η προσφορά της γυναίκας στην ανθρώπινη κοινωνία»