Η χώρα διανύει την κρισιμότερη περίοδο μετά τη μεταπολίτευση. Στον πυρήνα της ελληνικής κρίσης, που αγγίζει όλες τις πλευρές της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, βρίσκεται το πολιτικό σύστημα με κύρια ευθύνη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αυτές οι δυνάμεις διαμόρφωσαν το πελατειακό κράτος, οικειοποιήθηκαν το δημόσιο πλούτο και οδήγησαν τη χώρα στο τέλμα. Οι πολιτικές των μνημονίων που εφαρμόζονται προωθούν την ακραία λιτότητα, την περιστολή των κοινωνικών δαπανών και την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Επιδεινώνουν την ύφεση, αυξάνουν τρομακτικά την ανεργία, επιφέρουν καταστροφικές συνέπειες στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις,. Αποδεικνύονται αναποτελεσματικές για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Σοβαρή ευθύνη έχουν οι διαχειριστές του μνημονίου – ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ– που δεν διαπραγματεύθηκαν σοβαρά και δεν εξασφάλισαν πριν την υπογραφή των συμβάσεων τη λήψη μέτρων ανάπτυξης και τη δημιουργία ενός δικτύου κοινωνικής προστασίας. Η συνισταμένη των σημερινών μνημονίων φέρει και τη σφραγίδα της δικής τους ανικανότητας και ανευθυνότητας. Σήμερα τρεις (3) είναι οι βασικές προτεινόμενες λύσεις κυβερνητικής πολιτικής και διαχείρισης.
Το πρώτο αδιέξοδο Πολιτικό Σχέδιο είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή του μνημονίου (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ). Είναι η πολιτική των κομμάτων που υποστηρίζουν το μνημόνιο ως αναγκαίο κακό και δηλώνουν «αναγκασμένα» να προσυπογράψουν και να εφαρμόσουν εξουθενωτικές για τους εργαζόμενους πολιτικές εκτελώντας «εθνική αποστολή». Επιχειρούν να κρύψουν ότι είναι άλλο η ανάγκη βαθιών μεταρρυθμίσεων και άλλο τα μνημόνια και η δική τους πολιτική. Η συμβολή τους είναι μια επικοινωνιακού χαρακτήρα διαπραγμάτευση και η πρακτική τους μια – συχνά αποτυχημένη – εφαρμογή των οδηγιών της τρόικα. Διατηρούν την πελατειακή λογική και ελπίζουν ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για τη νομή της εξουσίας. Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής δεν θα φέρει βιώσιμη διαχείριση του χρέους, ενώ δεν μπορεί να εγγυηθεί ανεκτές συνθήκες διαβίωσης για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Το δεύτερο αδιέξοδο Πολιτικό Σχέδιο είναι η καταγγελία της σύμβασης και η δήθεν «μαγική» αποδέσμευση από το μνημόνιο χωρίς συνέπειες για το λαό (ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ και από εθνικιστική σκοπιά οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες»). Είναι η πολιτική που, με διάφορες εκδοχές, προτείνει την άμεση μονομερή απεμπλοκή από το μνημόνιο και την ανατροπή της δανειακής σύμβασης. Στην ουσία η υλοποίηση της ισοδυναμεί με αποχώρηση και των δανειστών από τη συμφωνία, διακοπή της διαπραγμάτευσης, αδυναμία της χώρας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις, στάση πληρωμών και πραγματική χρεοκοπία. Το επιχείρημα ότι δεν θα μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε έχει νόημα μόνο στο βαθμό που ακολουθείται μια πορεία δημοσιονομικής εξυγίανσης στη χώρα, ενώ είναι σαθρό όταν ακολουθείται η επιλογή της «αποδέσμευσης» από τις υποχρεώσεις. Η πρόταση αριστερής ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ παραλείπει τις μεγάλες διαφορές σε τέτοια θέματα στρατηγικής σημασίας.
Το εναλλακτικό Πολιτικό Σχέδιο που καθορίζει και την Κυβερνητική Πρόταση της Δημοκρατικής Αριστεράς εδράζεται στην προώθηση της δημοσιονομικής προσαρμογής με την οικονομία ζωντανή και την κοινωνία όρθια με τροποποιήσεις του συμφωνηθέντος πλαισίου.
Αυτή η πολιτική στόχευση υλοποιείται μέσα από την προώθηση ενός συνεκτικού άμεσου προγράμματος που εμπεριέχει διαφορετικές πολιτικές και μέτρα για τη δημοσιονομική εξυγίανση, την ανάταξη της οικονομίας και την αναπτυξιακή ώθηση, την πρόσβαση σε βασικά δικαιώματα όπως υγεία, παιδεία και πολιτισμός, την ανακούφιση του πληθυσμού και ιδιαίτερα των τμημάτων που πλήττονται και την ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος και της δημόσιας διοίκησης ώστε να καταστεί δυνατή η προώθηση τους. Προϋποθέτει μια σαφή διεκδίκηση τροποποίησης συγκεκριμένων όρων των συμφωνιών. Αναφέρεται σε ρεαλιστικές παρεμβάσεις εντός της τριετίας (ως το 2014) η εφαρμογή των οποίων, θα ανατάξει τη χώρα και θα δημιουργήσει προοπτική δυναμικής προοδευτικής εξέλιξης, στη συνέχεια, με καλύτερους όρους στην οικονομία και στους πολιτικούς συσχετισμούς.
Ειδικότερα, το συμφωνηθέν πλαίσιο μεταξύ της Ελλάδας και της τρόικα αποτυπώνεται στο μνημόνιο συνεννόησης, τις δανειακές συμβάσεις και τους εφαρμοστικούς νόμους. Για να προωθηθούν οι εναλλακτικές πολιτικές που προτείνουμε πρέπει να υπάρξουν τροποποιήσεις σε αυτό το πλαίσιο.
Σε αυτή τη φάση η προσπάθεια πρέπει να επικεντρωθεί σε έξι (6) ρυθμίσεις:
- Αλλαγή των μέτρων ύψους 11,5 δις για τη δημοσιονομική προσαρμογή 2012-2014 (που προβλέπεται να αποφασιστούν έως τον Ιούνιο) με προστασία του λαϊκού εισοδήματος και απόδοση βαρύτητας στην καταπολέμηση της σπατάλης και της διαφθοράς και στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
- Ευνοϊκότεροι διακανονισμοί σε σχέση με το χρόνο κάλυψης του στόχου μηδενικού ελλείμματος , ώστε να ανακοπεί η πίεση δημοσιονομικής προσαρμογής μέσω της μείωσης του λαϊκού εισοδήματος και να δοθεί η χρονική δυνατότητα αποκόμισης αποτελεσμάτων από την ανάπτυξη άλλων πολιτικών και την εφαρμογή διαφορετικών μέτρων
- Άρση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που μείωσε τους κατώτατους μισθούς και επαναρύθμιση των εργασιακών σχέσεων σε συνδυασμό με ένα διαφορετικό πρόγραμμα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας
- Αλλαγή της πρόβλεψης για δέσμευση όλων των εσόδων στην εξυπηρέτηση του χρέους, ώστε να υπάρξουν δυνατότητες ανάπτυξης δικτύου κοινωνικής προστασίας
- Αναθεώρηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, με στόχο την αξιοποίηση και όχι την εκποίηση του δημόσιου πλούτου, την αντικατάσταση της εισπρακτικής λογικής , τη σύνδεση της όλης διαδικασίας με την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου και τη δημιουργία μιας νέας λειτουργικής σχέσης κράτους.
- Ενίσχυση με αναπτυξιακό πακέτο και περαιτέρω βελτίωση των όρων εξυπηρέτησης του χρέους, ώστε να δοθεί ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα προς όφελος της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας αλλά και των δημόσιων οικονομικών
Η προώθηση αυτής της πολιτικής πρότασης που καταθέτει η Δημοκρατική Αριστερά και ενός αντίστοιχου προγράμματος ανασυγκρότησης της χώρας, προϋποθέτει συσπείρωση και κινητοποίηση δυνάμεων, αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών. Η αποφασιστική ενίσχυση της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι προϋπόθεση για να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις .
Με τη Δημοκρατική Αριστερά πρέπει να συμπορευτούν ευρύτερες αριστερές, δημοκρατικές, προοδευτικές δυνάμεις, που ενδιαφέρονται για την ανασυγκρότηση του δημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου και την προώθηση προοδευτικών λύσεων στη χώρα. Η Δημοκρατική Αριστερά με αυτό το πολιτικό πλαίσιο καλεί τους πολίτες να την στηρίξουν. Με αυτό θα συμμετέχει και στις μετεκλογικές εξελίξεις, αξιοποιώντας τη δύναμη που θα τις δώσει ο λαός για παρέμβαση στις μετεκλογικές διαδικασίες. Είναι ανοικτή σε συνεργασίες με την προϋπόθεση ότι θα υπηρετούν την αλλαγή των πολιτικών και όχι ευκαιριακές συμπράξεις για τη νομή της εξουσίας ή τη συνέχιση με άλλο τρόπο των ίδιων πολιτικών. Η Δημοκρατική Αριστερά δεν θα γίνει αριστερό άλλοθι συντηρητικών πολιτικών. Αντίθετα θα γίνει κινητήρια δύναμη συνεργασιών που θα ανταποκρίνονται στην βαθιά ανάγκη για μεγάλες αλλαγές και θα ικανοποιούν την απαίτηση των Ελλήνων για μια νέα αρχή.
