Η δημοσιονομική πολιτική στο πλαίσιο του Μνημονίου παρά τον γενικότερο περιοριστικό χαρακτήρα της δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχει τρόπος να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες των εισοδημάτων εάν η προσπάθεια στοιχηθεί πίσω από την εξεύρεση ισοδύναμων δημοσιονομικών μέτρων. Προτάσσουμε μέτρα ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος διότι αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα επίτευξης της δημοσιονομικής προσαρμογής. Για να έχει όμως πιθανότητες επιτυχίας αλλά και βιώσιμο κοινωνικά αποτέλεσμα, η δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να ενταχθεί σε ένα αναπτυξιακό πλαίσιο.
Σημαντική διάσταση για να ξεδιπλωθούν ισοδύναμα μέτρα είναι αυτή του χρόνου. Διότι αν τίθενται ασφυκτικά χρονικά πλαίσια για την επίτευξη δημοσιονομικού αποτελέσματος τότε δεν μπορούν να αναπτυχθούν και να φέρουν αποτελέσματα άλλες πολιτικές οπότε κάθε άλλο μέτρο πλην των περικοπών μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών φαίνεται ως μη ρεαλιστικό.
Η κυριαρχία των συστημικών προσεγγίσεων στο δημόσιο λόγο καθιστά μη ρεαλιστική την μείωση της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας που ανέρχεται περίπου στο 30% του ΑΕΠ της χώρας. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης και οι πελατειακές λογικές καθιστούν μη ρεαλιστική προσέγγιση την αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης και τον περιορισμό της γραφειοκρατίας, παρά το γεγονός πως η επιβάρυνση αυτή αποτιμάται περίπου στο 10% του ΑΕΠ. Είναι προφανές πως μια στοιχειώδης και μετριοπαθής απομείωση αυτών των επιβαρυντικών μεγεθών αποφέρει τεράστια οφέλη. Αποδεικνύεται έτσι πως είναι απαραίτητη η συνέργεια αποτελεσμάτων πολιτικών σε άλλους τομείς ώστε να στηριχθεί μια ρεαλιστική πολιτική ισοδύναμων μέτρων. Βέβαια προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να κινηθεί μια κυβέρνηση φιλολαϊκή και προοδευτική, που θα αμφισβητήσει μονόδρομους και παραδοχές του εγχώριου κατεστημένου.
Η Κυβερνητική πρόταση της Δημοκρατικής Αριστεράς για την δημοσιονομική προσαρμογή εντοπίζεται σε μια σειρά άμεσων παρεμβάσεων τόσο στην αύξηση των εσόδων όσο και στη μείωση των δαπανών με τρόπο κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά εξίσου αποτελεσματικό.
Στο σκέλος της αύξησης των εσόδων προτείνουμε:
1) τη βελτίωση και τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος στη κατεύθυνση της αναλογικής και καθολικής συμβολής των πολιτών στα φορολογικά βάρη με δίκαιη και προοδευτική φορολόγησης των εισοδημάτων των φυσικών προσώπων.
2) την ανατροπή της άνισης και άδικης κατανομής των φορολογικών βαρών σε βάρος των αδύνατων στρωμάτων και των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων και την προστασία των εισοδημάτων τους.
3) την εκλογίκευση του φορολογικού συστήματος, με την αποκατάσταση της σταθερότητας και την απλούστευση της φορολογικής νομοθεσίας, τη διαμόρφωση των απαραίτητων νομοθετικών προϋποθέσεων για την παρακολούθηση, τον έλεγχο και τη σύλληψη της φορολογητέας ύλης αλλά και την είσπραξη των καταλογισθέντων ποσών.
4) την αύξηση των δημοσίων εσόδων, με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την ουσιαστική φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και του πλούτου, με την εντατικοποίηση των φορολογικών ελέγχων, με την καθολική εφαρμογή του «πόθεν έσχες» και τη λειτουργική ανασυγκρότηση, τον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση των φορολογικών υπηρεσιών και των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και
5) την πάταξη της φοροδιαφυγής, της παραοικονομίας και του παραεμπορίου, με τη λήψη μέτρων που θα καθιστούν τη φοροδιαφυγή ασύμφορη για τους φοροφυγάδες (δήμευση περιουσιακών στοιχείων, αυστηρές ποινικές κυρώσεις, κλπ).
Από την άλλη, στο σκέλος της μείωσης των δαπανών προτείνομε:
1) την καθιέρωση του Προϋπολογισμού απόδοσης, ώστε να δοθεί τέλος στην πελατειακή χρήση σπάταλη, αναποτελεσματική χρήση των κονδυλίων
2) την αναδιοργάνωση των συστημάτων προμηθειών ώστε να καταπολεμηθεί η σπατάλη και η διαφθορά και να μειωθούν οι δαπάνες
3) τις μειώσεις των δαπανών μισθοδοσίας και μετακινήσεων
4) την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας
5) την μείωση των στρατιωτικών δαπανών
6) την μείωση του κόστους της λειτουργίας της Δημοκρατίας
7) την μείωση των δαπανών υγείας (εξάλειψη της σπατάλης, περιορισμός φαρμακευτικής δαπάνης, άμεση προώθηση διαγωνιστικών διαδικασιών).
8) την μείωση των δαπανών πρόνοιας (Οι 109.000 κακώς αποδιδόμενες συντάξεις κόστους 1,3 δισ. ευρώ ετησίως, καθώς και τα κακώς αποδιδόμενα προνοιακά επιδόματα αποδεικνύουν ότι υπάρχουν τεράστια περιθώρια εξοικονόμησης στις δημόσιες δαπάνες)
9) Την επιδότηση ασφαλιστικών ταμείων (Άμεση κατάργηση του ειδικού ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού καθεστώτος που ισχύει για διάφορες κατηγορίες προνομιούχων, μεταξύ των οποίων οι βουλευτές και οι δήμαρχοι).
Στο πλαίσιο αυτών των ειδικών προτάσεων, του συντονισμού και της συνέργιας των πολιτικών συγκροτείται και η συνολική Κυβερνητική Πρόταση της Δημοκρατικής Αριστεράς για μια δημοκρατική, βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη διέξοδο της χώρας μας από την κρίση.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ – ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ