Ξεκαθαρίζοντας με σαφήνεια και χωρίς περιστροφές ότι στις τάξεις του συνδυασμού «Φυσάει Κόντρα» δεν υπάρχει χώρος για ανάδειξη των «εγώ», μιας και βασική αρχή του αποτελεί η δύναμη της ομάδας, του «εμείς», ο υποψήφιος Δήμαρχος Τρικκαίων κ. Δημήτρης Παπαθανασίου καλεί τους Τρικαλινούς πολίτες να πράξουν το ίδιο στην καθημερινότητά τους, ασχέτως πολιτικών και κομματικών πεποιθήσεων. Κατακεραυνώνει τις προηγούμενες δημοτικές αρχές για τις αδιέξοδες ρουσφετολογικές πολιτικές που οδήγησαν το Δήμο σε οικονομικό -και όχι μόνο- τέλμα και καταθέτει τις δικές τους προτάσεις οι οποίες «κόντρα» στην πεπατημένη έχουν ως κεντρικό πυρήνα τις αρχές της συμμετοχικής, της άμεσης δημοκρατίας. Ζητά από τους πολίτες να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να γίνουν περισσότερο ενεργοί, περισσότερο ελεγκτικοί, αφήνοντας στην άκρη λογικές ηττοπάθειας, αδράνειας και ωχαδερφισμού.
Ερ.: Είστε ένας άνθρωπος με μακρόχρονη παρουσία στα κοινά από διάφορα μετερίζια. Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που ρίχνεστε στη μάχη της διεκδίκησης του δήμου. Τι είναι αυτό που σας ώθησε τη δεδομένη χρονική συγκυρία να το πράξετε;
Δ. Παπαθανασίου: Κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Νομίζω ότι η ενασχόληση με τα κοινά δεν εστιάζεται μόνο στο να είναι κάποιος υποψήφιος ή να συμμετέχει σ’ έναν κομματικό μηχανισμό. Μπορεί να ενδιαφέρεται κάποιος για τα κοινά και αρθρογραφώντας ας πούμε, σε μια εφημερίδα ή να έχει μία παρέμβαση μέσα από κοινωνικές συλλογικότητες. Σ’ αυτόν τον τομέα είναι γεγονός ότι από μικρό παιδί είχα ένα ενδιαφέρον για την πολιτική και κοινωνική εξέλιξη του τόπου μου, προσπάθησα και σαν μαθητής και σαν φοιτητής και αργότερα σαν επαγγελματίας να έχω μια παρέμβαση ίσως όχι τόσο εμφανή αλλά να μπορεί να πείθει κάποιο κόσμο και να αποτελεί το έναυσμα και την έμπνευση για κάποιες δράσεις. Το τελευταίο χρονικό διάστημα όμως έχω καταλήξει σαν φιλοσοφία ζωής ότι δεν μπορούμε απέναντι στα τόσα πυκνά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σαν πολίτες να μένουμε στο περιθώριο της όλης αυτής προσπάθειας, αλλά πρέπει ο καθένας μας πλέον να αναλαμβάνει ενεργή πρωτοβουλία και ενεργή συμμετοχή πάνω στα προβλήματα της καθημερινότητας αρχικά, αλλά γενικότερα της πολιτικής αναζήτησης. Το έπραξα λοιπόν αυτό διότι πιστεύω ακράδαντα ότι η ζωή μας στην πόλη καθημερινά χειροτερεύει. Ζω στην πόλη όπως ζούμε όλοι μας και βιώνω τα προβλήματά της και νομίζω ότι πρέπει από αυτό το μετερίζι τώρα το καινούριο να συμβάλλω ώστε να επιλυθούνε κάποια ζητήματα και κάποια ανοιχτά προβλήματα που υπάρχουνε και αντιμετωπίζουμε σαν τοπική κοινωνία.
Ερ.: Είστε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Στις εκλογές αυτές εκπροσωπείτε τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκετε ή είστε μια καθαρά ανεξάρτητη κίνηση που απηχεί δικές της θέσεις; Υπάρχει κάποια κομματική στήριξη στην κίνηση σας αυτή;
Δ. Παπαθανασίου: Είμαι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία δυόμισι χρόνια και είμαι μέλος της Ν.Ε. του Συνασπισμού το τελευταίο εξάμηνο. Νομίζω ότι η πολιτική αναφορά του κάθε ανθρώπου είναι ένα επιμέρους ζήτημα. Βασικό μεν αλλά επιμέρους. Η συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο του «Φυσάει Κόντρα» όπως πιστεύω και οι συμμετοχές των υπολοίπων ανθρώπων που το απαρτίζουν, δεν έχει αντίκρισμα στην κομματική ή στην πολιτική τους οργάνωση ή τοποθέτηση. Ξεκινάμε πολλοί άνθρωποι από πολλές διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες. Υπάρχουν άνθρωποι στο ψηφοδέλτιο, φίλοι και μέλη της κίνησης που δεν είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ μόνο, που είναι μέλη άλλων κομματικών σχηματισμών ή -το κυριότερο- η πλειοψηφία των ανθρώπων που συμμετέχουν στο «Φυσάει Κόντρα» δεν συμμετέχουν σε κομματικούς μηχανισμούς, είναι άνθρωποι που τοποθετούνται κομματικά ανάλογα με τις εκάστοτε χρονικές στιγμές, στο χώρο βέβαια της ευρύτερης αριστεράς, αλλά και όχι μόνο σ’ αυτήν. Θεωρούμε λοιπόν ότι το ψηφοδέλτιο του «Φυσάει Κόντρα» είναι πολιτικό, είναι αριστερής κατεύθυνσης, βάζει πολιτικά προτάγματα, λέει όχι στο μνημόνιο, όχι στον Καλλικράτη έτσι όπως πάει να εφαρμοστεί και λέει ότι θέλει να δημιουργήσει μια νέα τοπική αυτοδιοικητική πραγματικότητα. Συνεπώς αυτά τα προτάγματα μπαίνουν μπροστά και επιβάλλουν μια ακηδεμόνευτη στάση του ψηφοδελτίου και του συνδυασμού «Φυσάει Κόντρα». Όλοι έχουμε τις πολιτικές μας αφετηρίες όπως ανέφερα, αλλά τα ζητήματα τα οποία θέλουμε να λύσουμε φτιάχνοντας αυτό το ψηφοδέλτιο είναι εντελώς διαφορετικά. Οι κομματικές στηρίξεις μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν. Θα υπάρξουν όμως και θα είναι πολύπλευρες και αυτό το σημείο είναι το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου, καθώς ευρύτερες δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς αλλά και οικολογικές δυνάμεις, θα δώσουν τη στήριξή τους στο χρονικό διάστημα μέχρι τις εκλογές.
Ερ.: Διαβάζοντας την ιδρυτική σας διακήρυξη είναι ξεκάθαρο ότι αντιτίθεστε στη διοικητική μεταρρύθμιση του Καλλικράτη. Μπορείτε να συνοψίσετε τους λόγους αυτής σας της αντίθεσης; Θεωρείτε ότι τα παλαιότερα αυτοδιοικητικά μοντέλα με τους δήμους και τις κοινότητες ήταν λειτουργικότερα και αποδοτικότερα;
Δ. Παπαθανασίου: Το «Κείμενο των 60», των 60 πολιτών των Τρικάλων, που είναι η εναρκτήρια, η γενέθλιά μας πολιτική τοποθέτηση αναφέρει χαρακτηριστικά ότι είμαστε κατά του Καλλικράτη έτσι όπως πάει να εφαρμοστεί. Γιατί είμαστε κατά του Καλλικράτη; Ο Καλλικράτης είναι το νομοθετικό πλαίσιο που επέβαλλε με νομοθετική ρύθμιση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να το χρησιμοποιήσει ως εργαλείο, όπως εμείς πιστεύουμε, εγκαθίδρυσης ενός μηχανισμού στα πλαίσια του «μνημονίου». Δηλαδή μνημόνιο και Καλλικράτης είναι άμεσα συνυφασμένα. Θεωρούμε λοιπόν ότι ο Καλλικράτης είναι ένα χειρουργικό εργαλείο στα χέρια της κυβέρνησης που στα πλαίσια του μνημονίου και της τρόικα πάει να επιβάλλει συγκεκριμένα πράγματα με έναν τρόπο αντιδημοκρατικό. Ας μην ξεχνάμε ότι το νομοσχέδιο ψηφίστηκε μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα δυόμισι μόλις μηνών από τη στιγμή που δημοσιεύτηκε και τέθηκε στη διαβούλευση, χωρίς μάλιστα τη συμμετοχή και τον ουσιαστικό διάλογο με την ΕΝΑΕ και την ΚΕΔΚΕ, χωρίς τον διάλογο με άλλους κοινωνικούς φορείς και με τα πολιτικά κόμματα Εμείς θεωρούμε ότι ο Καλλικράτης επιδιώκει έναν αυταρχικό εκσυγχρονισμό της κρατικής διοίκησης και αποσκοπεί στην αποκλειστική νομή της εξουσίας για συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις -αυτές που είναι ισχυρές αυτή την περίοδο και που δεν ξέρουμε αν θα είναι ισχυρές και μετά τις επικείμενες εκλογές. Εντάσσεται κατά αυτόν τον τρόπο ο Καλλικράτης σ’ ένα πλαίσιο δραστικής περικοπής δημόσιων κοινωνικών δαπανών και κυρίως του κοινωνικού κράτους καθώς προχωρά σε υποχρηματοδότηση υπηρεσιών και έργων γεγονός που κατά την άποψή μας, την άποψη του «Φυσάει Κόντρα», οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην κατάρρευση όλου αυτού του συστήματος της Τ.Α. Στην εισήγησή μου στην ολομέλεια που με ανέδειξε ως επικεφαλής είχα επισημάνει πολλά πράγματα για τον Καλλικράτη, αποτέλεσε περίπου το μισό περιεχόμενο της εισήγησής μου και με βάση αυτή την κριτική που άσκησα και την κριτική και των υπολοίπων μελών και φίλων της κίνησης, καταλήξαμε ότι ο Καλλικράτης, με αυτό το πλαίσιο που έχει τεθεί, θα οδηγήσει σε αδιέξοδο και ακόμη χειρότερα θα συμβάλλει καθοριστικά ώστε πολλοί αυτοδιοικητικοί οργανισμοί να οδηγηθούν σε ουσιαστική κατάρρευση μέσα από ένα πλαίσιο επιτήρησης και ένα είδος «μνημονίου» που θα εφαρμοσθεί και στους δήμους. Δηλαδή αυτό που ισχύει σήμερα για το σύνολο της πατρίδας μας, για την επικράτεια, για την κεντρική εξουσία, πιστεύουμε ότι αργά ή γρήγορα -και μάλλον γρήγορα- θα ισχύσει και για πολλούς δήμους οι οποίοι είναι ήδη υπερχρεωμένοι και αφού δεν θα έχουν εξασφαλίσει ίδιους πόρους θα τεθούν και αυτοί συνεπώς με τη λογική του «Καλλικράτη» υπό επιτήρηση. Θα ισχύσει δηλαδή για κάθε έναν από αυτούς ξεχωριστά ένα είδος μνημονίου που θα λέει: θα απολύσεις εργαζόμενους, θα περικόψεις κοινωνικές δαπάνες, θα αναστείλεις οποιαδήποτε προς όφελος της κοινωνίας δραστηριότητα σου, που αφορά τις κοινωνικές υπηρεσίες, το περιβάλλον, τις συγκοινωνίες κλπ και κάποιοι ουσιαστικά δήμοι μπορεί όχι μόνο να υπολειτουργούν, αλλά ακόμα και να σταματήσουν να παράγουν οποιοδήποτε κοινωφελές έργο. Σε ορισμένο χρονικό διάστημα δηλαδή μπορεί ο δήμος Τρικκαίων σε ένα χρόνο ας πούμε να μην έχει υπηρεσία καθαριότητας. Σαφώς και υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο να μην υπάρχουν δηλαδή αρκετοί υπάλληλοι, οπότε τα απορρίμματα σκουπίδια να μαζεύονται από τους δρόμους κάθε 15 ή 20 ημέρες.
Ο Καποδίστριας: Πολύ σημαντικό κομμάτι. Ο Καποδίστριας δεν λειτούργησε σωστά. Δημιούργησε συνθήκες πελατειακές, συνθήκες αργομισθίας, δεν ήταν αποτελεσματικός, γεμίσαμε δημάρχους, αντιδημάρχους, προέδρους δημοτικών συμβουλίων, προέδρους οργανισμών κλπ και ουσιαστικά από έργο, από αποτελεσματική δράση στη ζωή των ανθρώπων δε νομίζω ότι προσέφερε κάτι σημαντικό. Όλα είναι όμως συσχετισμός της χρηματοδότησης κάθε αυτοδιοικητικού οργανισμού. Σαν γενικό αυτοδιοικητικό μου πρόταγμα, πιστεύω στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση, πιστεύω ότι εκλέγεται αιρετός περιφερειάρχης και είναι προς τη θετική κατεύθυνση ότι δημιουργείται η αιρετή περιφέρεια, ο τρίτος βαθμός αυτοδιοίκησης. Το ζήτημα είναι όμως ότι και πάλι ο περιφερειάρχης θα εκλεγεί με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, με το καλπονοθευτικό σύστημα των «δύο Κυριακών». Σε μια τοπική κοινωνία δηλαδή όπως είναι η περιφέρεια και σε ακόμη μικρότερες όπως είναι ο δήμος, εκεί δηλαδή που πρέπει να υπάρχουνε συγκλίσεις, συναινέσεις και συνδιαμόρφωση των αποφάσεων αυτών των οργανισμών για ζητήματα καθημερινότητας, όπως είναι η αποκομιδή και η διαχείριση των απορριμμάτων, όπως είναι η λειτουργία των αθλητικών κέντρων, των πολιτιστικών οργανισμών κ.α., εκεί ακριβώς πάμε και επιβάλλουμε έναν δήμαρχο με το «έτσι θέλω» εκβιαστικά, ανάμεσα στις δύο κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις εξουσίας την δεύτερη Κυριακή με διλήμματα του τύπου «ή ο ένας ή ο άλλος», να αναγκασθούν δηλαδή οι πολίτες να διαλέξουν τον «μη χείρον», δηλαδή με κριτήρια ποιος από τους δύο είναι λιγότερο απαξιωτικός. Συνεπώς πιστεύουμε ότι δεν είναι και τόσο «αθώα» όλη αυτή η συζήτηση γύρω από την περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση, υποκρύπτει δηλαδή πολιτικές επιδιώξεις εκβιαστικού χαρακτήρα.
Ερ.: Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ο Καλλικράτης θα μειώσει τα λειτουργικά έξοδα εκτός των άλλων μειώνοντας τις έμμισθες θέσεις (δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, πρόεδροι συμβουλίων και οργανισμών κλπ). Αυτό στα αυτιά του κόσμου ηχεί θετικά. Η δική σας άποψη ποια είναι;
Δ. Παπαθανασίου: Διάβασα σε ένα σχετικό δημοσίευμα ότι οι έμμισθες αυτές θέσεις που αναφέρατε μειώνονται στο μισό. Όντως είναι έτσι. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι και ο καινούριος δήμος Τρικκαίων θα έχει έναν δήμαρχο, 8 αντιδημάρχους και δεν ξέρω πόσους προέδρους οργανισμών. Σας προανέφερα την αντίθεσή μας στην πληθώρα των έμμισθων θέσεων και των εξ αυτών προερχόμενων αντιμισθιών και η μείωσή τους έχει θετική σηματοδότηση. Δεν πιστεύουμε όμως ότι τα τεράστια ελλείμματα στην Τ.Α. προέκυψαν από αυτές τις ανελαστικές δαπάνες. Πιστεύουμε ότι δημιουργήθηκαν λόγω της κακοδιαχείρισης, της αδιαφάνειας και του λανθασμένου προγραμματισμού. Αναφέρω ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για την πόλη μας που είναι η περίφημη γέφυρα «Καλατράβα». Εμείς θεωρούμε ότι αυτή η γέφυρα έπρεπε να γίνει για να ενώσει μια συνοικία της πόλης -την συνοικία των «καταφρονεμένων»- τα Σεισμόπληκτα, τον «Άγιο Οικουμένιο» με μια άλλη ζωντανή συνοικία, την περιοχή δεξιά της οδού Καλαμπάκας. Ορθώς λοιπόν αποφασίστηκε η κατασκευή της. Όταν όμως πάμε και φτιάχνουμε «αρχιτεκτονήματα» και κατασκευές κόστους 700+ χιλ. ευρώ, αυτό πιστεύουμε ότι βγάζει κάθε λογικό άνθρωπο από τα ρούχα του. Δεν είμαι μηχανικός αλλά ρωτώντας έμαθα ότι και με το 1/3 αυτής της δαπάνης θα μπορούσε να γίνει μια όμορφη, καλαίσθητη και κυρίως λειτουργική γέφυρα, προσαρμοσμένη στο περιβάλλον. Εγείρονται λοιπόν ερωτήματα. Γιατί ο δήμος επέλεξε αυτήν την κατασκευή; Για να δημιουργήσει μια πρωτότυπη αισθητικά κατασκευή; Θα το δεχόμασταν αν είχε τη ρευστότητα και την ταμειακή επάρκεια για να το πράξει. Δεν την έχει όμως ούτε τώρα, ούτε την είχε όταν προκρίθηκε η κατασκευή της. Το σημαντικότερο, ενώ η γέφυρα έχει ολοκληρωθεί στο μεγαλύτερο ποσοστό της δεν λειτουργεί και πολύ αμφιβάλλουμε αν θα λειτουργήσει ποτέ. Πρόσφατα διάβαζα ότι έγινε ερώτημα στο υπουργείο αναφορικά με την ανακατασκευή της ή την διόρθωση του τεχνικού προβλήματος που προέκυψε κατά την κατασκευή της -και για το οποίο σαφέστατα κάποιοι έχουν ευθύνες, πολιτικές και άλλες. Επανερχόμενος λοιπόν στο ερώτημά σας, σας λέω ότι δεν πιστεύουμε ως κίνηση, πως τα ελλείμματα τόσο της ΤΑ όσο και τα τεράστια κρατικά δημιουργήθηκαν από τις αντιμισθίες, βουλευτών, δημάρχων κλπ όπως πάει να περάσει από ορισμένους. Δημιουργήθηκαν από τις αγορές του αιώνα, από τις μίζες για αυτές τις αγορές, από τα υποβρύχια που γέρνουν, από τις φρεγάτες που τρακάρουν, από τη Ζίμενς, από το Βατοπέδι, και ένα σωρό άλλα πράγματα που έχουν ονοματεπώνυμο. Στις δε τοπικές κοινωνίες δημιουργήθηκαν από την ανελαστικότητα, από την αδιαφάνεια, από τις συναλλαγές κάτω από το τραπέζι και φυσικά την λανθασμένη προγραμματική ιεράρχηση που κάνει ένας δήμος. Θα φέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Στο δήμο του Ελληνικού είναι δήμαρχος εδώ και 8 -αν δεν κάνω λάθος- χρόνια ο Γκορτζίδης. Ο Γκορτζίδης είναι ένας αγωνιστής. Άνοιξε τις πλαζ για όλο το λαό, για όλους τους πολίτες -όχι μόνο του δήμου του αλλά για τους πολίτες όλης της Αττικής, κατέβασε τις μπάρες των κέντρων διασκέδασης και όλων των νυχτερινών κέντρων που ήταν παράνομες αλλά έκανε και κάτι άλλο. Αυτή τη στιγμή ο δήμος του Ελληνικού δεν χρωστάει ούτε ένα ευρώ. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε στα Τρίκαλα; Εμείς πιστεύουμε ότι μπορούμε. Θα δυσκολευτούμε αναμφισβήτητα γιατί υπάρχει ένα χρέος 40 εκ. ευρώ, υπάρχουν δανειακές υποχρεώσεις απέναντι σε τράπεζες, στο ταμείο παρακαταθηκών και δανείων κλπ, που πρέπει να εξοφληθούν, αλλά πρέπει να γίνει μία αρχή. Αυτό προϋποθέτει απαραίτητα να διατρέξει τη νέα δημοτική αρχή μια άλλη αυτοδιοικητική φιλοσοφία ακόμα και μέσα από τη δυνατότητα έκφρασης μιας μεγάλης μερίδας πολιτών σε μια νέα δημοτική κίνηση πιο δυναμική, πιο ελεγκτική και πιο αγωνιστική που ακόμη και από τη θέση της αντιπολίτευσης θα προβάλει τέτοιου είδους ζητήματα -σε αντίθεση με την υπάρχουσα αντιπολίτευση που ήταν άκρως ελλειμματική στο ρόλο της. Πιστεύουμε ότι η κίνηση του «Φυσάει Κόντρα» αυτή ακριβώς την ανάγκη κοινωνικής έκφρασης υπηρετεί.
Ερ.: Αν λοιπόν εκλεγείτε πως θα μπορέσετε να λειτουργήσετε και να μετουσιώσετε σε πράξη τα οράματά σας μέσα σε ένα αυτοδιοικητικό πλαίσιο που όπως λέτε είναι ασφυκτικό και δυσλειτουργικό;
Δ. Παπαθανασίου: Καταρχήν αυτοσκοπός μας δεν είναι να εκλεγούμε δημοτική αρχή αλλά όπως σας είπα και πιο πριν, βασικός σκοπός και στόχος μας είναι να αναδείξουμε μια νέα αυτοδιοικητική πραγματικότητα κάτι το οποίο δεν γίνεται κατ’ ανάγκην και αποκλειστικά με την ανάδειξή μας ως νέα δημοτική αρχή. Θα δεχτώ όμως το πολύ καλό ερώτημά σας ως υποθετικό και γιατί όχι και ως ρεαλιστικό, δεδομένου ότι προ των εκλογών, και αυτό είναι κάτι που ενστερνίζομαι απόλυτα τόσο ως νομικός όσο κυρίως ως πολίτης, όλοι οι συνδυασμοί ξεκινάνε από το μηδέν. Σε αυτήν την προσπάθεια λοιπόν καθοριστικό ρόλο θα παίξουν η συνδιαμόρφωση και οι συνθετικές πρωτοβουλίες που θα αναλάβουμε. Όπως είπαμε η οικονομική κατάσταση του δήμου είναι εξαιρετικά άσχημη και δεν μπορεί να διορθωθεί από τη μια μέρα στην άλλη. Μάγος δεν μπορεί να γίνει κανείς και να πάρει ένα ραβδί και να σβήσει τα ελλείμματα και τις δανειακές υποχρεώσεις. Μπορούν όμως άμεσα από την πρώτη κιόλας μέρα να γίνουν άλλα πράγματα. Τι θα βάζαμε εμείς ως κεντρικό πρόταγμα; Να λειτουργήσει ο δήμος ως οργανισμός και να προσφέρει έργο το οποίο τώρα, είτε λόγω ανάγκης εκ των πραγμάτων είτε λόγω βούλησης και επιλογών, το προσφέρουν οι ιδιώτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το οποίο έθεσα και ως ερώτημα στο debate στον δήμαρχο. Έχουμε μια πολεοδομία με άξιους, καλούς επιστήμονες μηχανικούς, αρχιτέκτονες κλπ. Ο δήμαρχος όμως η πλειοψηφία του απερχόμενου δημοτικού συμβουλίου αποφάσισαν να ανατεθεί η προμελέτη για την αξιοποίηση και την αναδιαμόρφωση του κέντρου της πόλης και του Ληθαίου ποταμού, σε μια ομάδα επιστημόνων, άξιων φυσικά, του ΑΠΘ αντί όμως 300.000 ευρώ. Και ρώτησα το δήμαρχο, χωρίς φυσικά να λάβω απάντηση, γιατί δεν αναθέσαμε αυτή τη δουλειά σε ανθρώπους που εργάζονται μέσα στο δημαρχείο και όχι 250χλμ μακριά. Δεν τους θεωρούμε ικανούς; Μα αυτοί οι άνθρωποι παράγουν υποτίθεται έργο δουλεύοντας για το δήμο. Να ισχυριστεί ότι ήτανε επιτακτική ανάγκη αυτή η δουλειά να ολοκληρωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα; Αστείο, δεδομένου ότι και η ομάδα του ΑΠΘ έκανε 5 μήνες για να παρουσιάσει την προμελέτη και μάλιστα όπως μου μετέφερε πολεοδόμος συνεργάτης μου που ήτανε παρών στην παρουσίαση, η προμελέτη αφορούσε 10 διαφορετικές προτάσεις και σε κάθε περίπτωση δεν μιλάμε για δουλειά την οποία δεν μπορούν να κάνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου. Προαπαιτούμενα όμως για κάτι τέτοιο είναι η πολιτική βούληση της δημοτικής αρχής και η έμπρακτη εμπιστοσύνη της προς τις υπηρεσίες του δήμου για ανάληψη και εκτέλεση τέτοιων εργασιών όπως βέβαια και η λειτουργία αυτών των υπηρεσιών σε ένα νέο πλαίσιο συνεργασίας και προσφοράς προς το δήμο και το κοινωνικό σύνολο. Ως πολίτης και δημότης δεν είμαι ευχαριστημένος από τη λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών και νομίζω πως οι περισσότεροι συμμερίζονται αυτή τη δυσαρέσκειά μου. Ο κ. Ταμήλος αναδείχθηκε το 2002 με κεντρικό του σύνθημα – και τότε μάλιστα είχε σχεδόν πείσει πολλούς ότι θα το πετύχει!- ότι: «θα βάλει τον δήμο να δουλέψει». Δεν το έκανε φυσικά ποτέ, συμβιβάστηκε από την πρώτη μέρα με μια ατελέσφορη κατάσταση και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα.
Ερ.: Πως κρίνετε λοιπόν την παρούσα δημοτική αρχή και τον νυν δήμαρχο; Συμμερίζεστε την άποψη των πολιτικών του αντιπάλων που τον κατηγορούν ότι είναι δέσμιος συμφερόντων; Ποια θεωρείτε ότι είναι τα σημαντικότερα λάθη και οι σημαντικότερες παραλείψεις του;
Δ. Παπαθανασίου: Ο Μιχάλης Ταμήλος πιστεύω ότι κάποτε (το 2002) είχε όραμα για την πόλη, ήταν ενεργός πολίτης και πριν γίνει δήμαρχος ή δημοτικός σύμβουλος, ήταν μέλος του ΤΕΕ Θεσσαλίας. Έχει καταγράψει οπωσδήποτε μια διαδρομή. Όπως προείπα, άποψή μας είναι ότι το να δημιουργήσεις ένα όραμα δεν απαιτεί πολύ κόπο αρκεί αυτό να μην είναι απλά ένα προσωπικό όραμα αλλά ένα αποτέλεσμα συνολικότερης και ευρύτερης συλλογικότητας. Κάποτε ίσως να είχε καλές προθέσεις αλλά δεν τις μετουσίωσε σε πράξη και πλέον πιστεύουμε πως δεν έχει να προσφέρει κάτι καινούριο ή διαφορετικό στην πόλη όχι μόνο αυτός αλλά συνολικά το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού του «Τρίκαλα πόλη αναφοράς». Εξάλλου εκ των πραγμάτων μια δημοτική αρχή οκτώ χρόνων αν είχε να προσφέρει κάτι στην πόλη θα έπρεπε ήδη σε αυτό το σημαντικό χρονικό διάστημα να το έχει προσφέρει. Το να δώσουμε μια τετραετία ακόμη στον κ. Ταμήλο και τον συνδυασμό του θεωρούμε ότι θα είναι καταστροφικό για την πόλη διότι η κατάσταση στην οκταετία αυτή όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά έγινε πολύ χειρότερη από αυτή που παρέλαβε. Παραδείγματα πολλά: Το κυκλοφοριακό, οι δημόσιες συγκοινωνίες, το ποτάμι, οι δημόσιοι χώροι και η εμπορευματοποίησή τους, η οικονομική διαχείριση, η οικονομική διαφάνεια, η οικονομική αξιοπιστία του δήμου, όλα πήγαν προς το χειρότερο. Όχι ότι πριν ήταν καλύτερα. Χάλια ήταν και πριν αλλά χειροτερέψαν και αυτό είναι πολύ δυσάρεστο. Θα δεχθώ ότι σε αυτά τα 8 χρόνια η δημοτική αρχή έχει κάνει κάποιο έργο, ειδάλλως «θα την είχανε πάρει με τις πέτρες», όμως το έργο αυτό είναι εξαιρετικά μικρό μπροστά στα σημαντικά προβλήματα της πόλης που επιδεινώθηκαν και μεγεθυνθήκαν δυσθεώρητα στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα και πιστεύουμε ότι ο απολογισμός της δημοτικής διακυβέρνησης του Μιχάλη Ταμήλου είναι εξαιρετικά ελλειμματικός και ζημιογόνος. Φυσικά και συμμεριζόμαστε την άποψη περί εξάρτησης του δημάρχου από συμφέροντα και αυτό το είχαμε κάνει σαφές από την πρώτη μας κιόλας δημόσια παρέμβαση για την διαφημιστική πινακίδα η όποια είναι και από νομικής άποψης παράνομη ,αλλά κυρίως από ηθικής άποψης απαράδεκτης και πρέπει να ξηλωθεί άμεσα για να μην θρηνήσουμε και άλλα θύματα, όπως έγινε στο πρόσφατο παρελθόν. Με αυτή την αφορμή τονίσαμε ότι η απερχόμενη δημοτική αρχή σε όλη τη θητεία της ήταν αιχμάλωτη μικρών και μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, δηλαδή έβαλε το ιδιωτικό συμφέρον και την εξυπηρέτησή του πάνω από το κοινωνικό σύνολο, πάνω από την ασφάλεια του πολίτη, πάνω από τη διάθεση του δημόσιου χώρου και του δημόσιου πλούτου υπέρ του πολίτη. Είχε προφανώς άλλα προτάγματα. Πώς δηλαδή να ικανοποιήσει τον ιδιοκτήτη της καφετέριας για να βγάλει διπλάσια καθίσματα στην Ασκληπιού, πώς να ικανοποιήσει τον ιδιώτη διαφημιστή για να αναπτύξει μια επιχειρηματική δραστηριότητα και να ενισχύσει τα κέρδη του. Η αντίθεση μας δεν είναι έναντι της κάθε είδους επιχειρηματικής δραστηριότητας. Είμαστε όμως αντίθετοι στην άνευ όρων και σε βάρος της τοπικής κοινωνίας, της κοινωνικής ασφάλειας και του κοινωνικού συμφέροντος παράδοση κάθε τι δημόσιου στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Η δημοτική αρχή θεώρησε ότι εξυπηρετώντας μικρά και μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα εξυπηρετεί μια μεγάλη μάζα πολιτών με μια υπεραπλουστευμένη προσέγγιση του τύπου «μια εξυπηρέτηση εδώ, μια εκεί και όλοι είναι ευχαριστημένοι». Τα πράγματα όμως προφανώς και δεν είναι έτσι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι έτσι, μιας και υπάρχουν νόμοι και διαδικασίες που πρέπει να τηρούνται.
Ερ.: Σε περίπτωση εκλογής σας ποιες είναι οι άμεσες προτεραιότητές σας; Ποια θεωρείτε ότι είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα αυτής της πόλης και πλέον και των περιφερειακών δήμων που ενώνονται με αυτή; Ποιο μοντέλο ανάπτυξης βλέπετε ως το ιδανικότερο για το δήμο και με ποιο τρόπο σκοπεύετε να το προωθήσετε;
Δ. Παπαθανασίου: Όσον αφορά στα προβλήματα, ιδιαίτερα για τον αστικό ιστό, νομίζουμε πως τα σημαντικότερα είναι -όχι κατ’ ανάγκην με τη σειρά που τα αναφέρω- το κυκλοφοριακό, το περιβαλλοντολογικό, η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, η οικονομική βιωσιμότητα, με το τελευταίο μάλιστα να είναι ίσως το κυριότερο, δεδομένου ότι χωρίς οικονομικούς πόρους, είτε κοινοτικούς, είτε κρατικούς, είτε προερχόμενους από την Τ.Α. δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Εδώ μπαίνει ζήτημα του Καλλικράτη διότι τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα, θα πρέπει να γίνει ορθή, διαφανής και ξεκάθαρη διαχείριση αυτών των πόρων, ανάπτυξη και δραστηριοποίηση όποιου μηχανισμού έχει ο δήμος και με βάση το πρόγραμμά μας ένα σημαντικό εργαλείο προς την πραγμάτωση αυτών των στόχων είναι ο συμμετοχικός προϋπολογισμός. Έχουμε ήδη αναπτύξει μια διαβούλευση γύρω από το θέμα του συμμετοχικού προϋπολογισμού ο οποίος είναι η ανάπτυξη θεσμοθετημένων διαδικασιών μέσα από γενικές συνελεύσεις των κατοίκων και συμβούλια περιοχών για συμμετοχή των ιδίων, των άμεσα ενδιαφερόμενων. Δηλαδή πάμε σε μια αμεσοδημοκρατική ανάδειξη και προώθηση των οικονομικών επιλογών της τοπικής κοινωνίας. Μέσα λοιπόν από αυτές τις διαδικασίες οι πολίτες εκφράζουν τη γνώμη τους και αποφασίζουν για τις δαπάνες, τις επενδύσεις, τις υπηρεσίες και τα έργα του δήμου. Πρόκειται για μια διαδικασία που διαρκεί όλο το χρόνο και καταλήγει με την κατάρτιση του προϋπολογισμού του επόμενου έτους. Ο δήμος Τρικκαίων χωρίζεται σε μικρότερες τοπικές κοινότητες -η πόλη σε γειτονιές, τα χωριά αποτελούν από μόνα τους μια τοπική κοινότητα- και οι γενικές συνελεύσεις αυτών των κοινοτήτων είναι τα μόνα αποφασιστικά όργανα για την κατάρτιση του προϋπολογισμού και οι αποφάσεις των επιτροπών αυτών πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι δεσμευτικές για το δημοτικό συμβούλιο. Με οριζόντια δικτύωση αυτών των τοπικών κοινοτήτων, με δημοψηφίσματα και κυρίως με έλεγχο της εκτέλεσης του προϋπολογισμού από τις γενικές συνελεύσεις και τις επιτροπές αυτές νομίζουμε ότι θα έχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα από αυτά που είχαμε μέχρι σήμερα. Ίσως αυτά σε κάποιους ακούγονται όλα αυτά πολύ οραματικά, όμως πιστεύουμε ότι μέσα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης είναι η μόνη βιώσιμη λύση, από τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει πλέον και η συνειδητοποίηση εκ μέρους των πολιτών ότι όλο αυτό το διάστημα των τελευταίων 35 ετών -για να μιλήσουμε μόνο για τα χρόνια της νεότερης δημοκρατίας-με μια συγκεντρωτική διαχείριση των οικονομικών πόρων, οι πολλοί γεύονταν ένα κοκαλάκι των επιδοτήσεων, των ενισχύσεων και των προγραμμάτων κλπ και όλοι μας έχουμε μια βεβαιότητα ότι την ίδια ώρα οι λίγοι και εκλεκτοί προχωρούσαν σε μεγάλο βαθμό στη διασπάθιση του δημόσιου πλούτου . Κάπως έτσι φτάσαμε σε αδιέξοδο και φτάσαμε στο σημείο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης να θέλει να μας κάνει συμμέτοχους, και κατά συνέπεια συνυπεύθυνους για το λογαριασμό, σε ένα οργιαστικό πάρτι λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας στο οποίο ποτέ δεν προσκληθήκαμε. Είναι πολιτικά ανέντιμο και ανήθικο να δηλώνεις ότι σε αυτό το όργιο «…όλοι φάγαμε και όλοι περάσαμε καλά.» Είναι ξεκάθαρο πως η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν συμμετείχαμε στο πάρτι ούτε του κ. Πάγκαλου, ούτε του κ. Καραμανλή, ούτε του κ. Σημίτη, ούτε του κ. Γ. Παπανδρέου, ούτε κανενός άλλου. Κάποιοι, οι περισσότεροι, ήτανε στο περιθώριο, κάποιοι βγάζανε τη μέρα δύσκολα, κάποιοι σκοτώνονταν για να βγει το μεροκάματο και κάποιοι το βγάζανε παίζοντας 3 δις ημερησίως -από τα χρήματα του Ελληνικού λαού;- στο χρηματιστήριο, όπως ο συνεργάτης του κ. Σημίτη ο κ. Νεονάκης. Δεν είμαστε άρα το ίδιο εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι. Όσο λοιπόν και αν φαντάζουν ρομαντικά τα όσα σήμερα προτάσσουμε , πιστεύουμε ότι είναι πλέον πεποίθηση για μεγάλη μερίδα των πολιτών ότι είναι ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο. Ότι είναι ακριβώς οι ασφυκτικές και εν πολλοίς άδικες για τον κόσμο της εργασίας συνθήκες της οικονομικής κρίσης που επιβάλλουν αλλαγή κατεύθυνσης, αλλαγή προτύπων, αλλαγή μοντέλων διακυβέρνησης και αυτές οι αλλαγές μπορούν να ξεκινήσουν μέσα από την τοπική αυτοδιοίκηση. Να πάμε στο επίπεδο των τοπικών συμβουλίων και των συνελεύσεων των κατοίκων όπου θα μαζευτεί για παράδειγμα ένας μεγάλος αριθμός κατοίκων και θα πει ότι με βάση τους διαθέσιμους πόρους εμείς θέλουμε αυτό και δεν θέλουμε εκείνο το έργο για την περιοχή μας, θέλουμε π.χ. μια πλατεία με δένδρα για να παίζουν τα παιδιά μας και όχι μία πλατεία για να γεμίζει με τραπεζοκαθίσματα. Αυτά λοιπόν είναι κατά την άποψη μας τα βασικά προτάγματα που θα πρέπει να ακολουθήσει μια δημοτική αρχή όσον αφορά το οικονομικό και θεσμικό πλαίσιο . Όσον αφορά το περιβαλλοντολογικό: ανάπτυξη ενός ελεγκτικού δικτύου σχετικά με την διαχείριση των απορριμμάτων, με την εναπόθεσή τους. Είναι απαράδεκτη η ύπαρξη ακόμη και σήμερα χωματερών στα όρια του δήμου Τρικκαίων. Έκλεισε ο Καραβόπορος, απέναντι όμως παράλληλα με το δρόμο προς την Μουριά υπάρχει ένας «ωραιότατος» σκουπιδότοπος τον οποίο δεν ξέρω αν γνωρίζει ο κ. δήμαρχος εμείς όμως και τον γνωρίζουμε και τον επισκεφτήκαμε και θα αναδείξουμε το θέμα άμεσα. Χρειάζεται λοιπόν μια διαφορετική αντίληψη και μια διαφορετική προσέγγιση στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων με ανάδειξη νέων επιλογών. Η φιλοσοφία του ΧΥΤΑ πλέον στην Ευρώπη θεωρείται ξεπερασμένη και πεπαλαιωμένη, η νέα προσέγγιση είναι ο ΧΥΤΥ. Εμείς εδώ αντί να δούμε κατάματα την ουσία χάσαμε κάποια χρόνια με τις αντιδικίες δήμου και νομαρχίας για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Παλαιοσαμαρίνας και δεν ξέρουμε μάλιστα καν πως λειτουργεί αυτός ο ΧΥΤΑ, με τι συνθήκες, αν δηλαδή λειτουργεί επαρκώς, διότι πρόσφατα είχαμε ένα περιστατικό, το οποίο δυστυχώς πέρασε στα ψιλά, όπου τέσσερις άνθρωποι κινδύνεψαν να χάσουν τη ζωή τους. Όσον αφορά τη περιβαντολλογική μόλυνση του ποτάμιου συστήματος και των παραποτάμιων περιοχών είναι ένα ζήτημα που πρέπει να το δούμε άμεσα και οπωσδήποτε σε βάθος και στη συνολική του έκταση διότι η κατάσταση απλά δεν πάει άλλο. Για το κυκλοφοριακό, αν κάποτε αναλαμβάναμε τη δημοτική αρχή από την πρώτη κιόλας μέρα θα γινότανε μια καινούρια μελέτη κυκλοφοριακού με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και επαναχάραξη όλου του κυκλοφοριακού μοντέλου τουλάχιστον αρχικά όσον αφορά το κέντρο της πόλης. Αυτό που γίνεται σήμερα είναι απαράδεκτο και πρέπει να πάμε σε κάτι διαφορετικό: όχι τα αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης στο κέντρο της πόλης , ανάπτυξη πυκνού και ασφαλούς δικτύου ποδηλατοδρόμων και μέσων σταθερής τροχιάς.
Οι περιφερειακοί δήμοι θα αποτελούν στο άμεσο μέλλον το 1/3 της πληθυσμιακής του κάλυψης αλλά σαν έκταση πολύ μεγαλύτερο ποσοστό, στον καινούριο δήμο. Οι περιφερειακοί δήμοι έχουν και αυτοί πάρα πολλά προβλήματα, ορισμένοι είναι δυστυχώς και αυτοί στην ουσία χρεοκοπημένοι. Θα σας πω ειλικρινά το εξής: τα προβλήματα αυτά τα γνωρίζουμε από πληροφορίες. Σε ορισμένους δήμους τα γνωρίζουμε και από πρώτο χέρι. Θα πρέπει και εμείς, αυτό το έλλειμμα που έχουμε για ορισμένες περιοχές του νέου δήμου να το καλύψουμε και πιστεύω πως θα το καλύψουμε μέχρι την 1η Γενάρη του 2011. Θα έρθουμε σε άμεση επαφή το επόμενο χρονικό διάστημα με τις τοπικές κοινωνίες των περιφερειακών δήμων και θα συζητήσουμε για τα προβλήματά τους. Δεν είμαστε ενήμεροι για όλα, άλλωστε ποτέ δεν είπαμε ότι έχουμε απαντήσεις σε όλα. Θα προσπαθήσουμε να συνδιαμο ρφώσουμε με τους κατοίκους των περιφερειακών δήμων ένα προγραμματικό πλαίσιο ώστε να μπορέσουμε να προτείνουμε λύσεις και όραμα στις κοινωνίες αυτές και βασική μας ιδέα είναι αυτό που πολύ εύστοχα η επιτροπή της σύνταξης του προγράμματος -όσον αφορά στην αγροτική ανάπτυξη- ανέπτυξε, δηλαδή: «από το χωράφι στο ράφι». Θα πρέπει να αναδείξουμε έναν καινούριο ρόλο για τα νέα δημοτικά διαμερίσματα για την αγροτική γη και την παραγωγή. Θα προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε μέσα στις τοπικές κοινωνίες ένα δίκτυο εθελοντών – καταναλωτών για την ημερήσια απευθείας τιμοληψία βασικών προϊόντων και να συνδεθεί αυτή η τιμοληψία με το δημοτικό ραδιόφωνο που θέλουμε και στοχεύουμε να δημιουργήσουμε, την ιστοσελίδα του δήμου που ήδη λειτουργεί και τους τοπικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς. Να δημιουργήσουμε μικρές τοπικές λαϊκές αγορές βιολογικών προϊόντων τόσο στην πόλη όσο και στις συνοικίες, αλλά και στα δ.δ. Να δημιουργήσουμε μια μόνιμη βιολογική αγορά και αγορά τοπικών προϊόντων στη στεγασμένη αγορά στη συνοικία του Αγίου Οικουμένιου. Να υποστηρίξουμε και να δώσουμε κίνητρα για τη δημιουργία δικτύων τοπικών παραγωγών με ομοειδή προϊόντα. Και τέλος να υπάρξει ένα γραφείο προβολής και προώθησης αυτών των τοπικών προϊόντων, να υποστηρίζονται οι παραγωγοί για θέματα παραγωγικής διάθεσης και συσκευασίας και να δημιουργηθεί τέλος αν είναι αυτό εφικτό μια τράπεζα τοπικών προϊόντων.
Για τα περιβαλλοντικά προβλήματα που είναι και εκεί πολλά, θα έχουμε το εξής στοίχημα να βάλουμε: δεν μπορεί μια δημοτική αρχή, όποια και αν είναι αυτή, όσο αγνές και καλές προθέσεις να έχει να λειτουργήσει σε μια διαφορετική κατεύθυνση απ’ ότι έχουν συνηθίσει οι πολίτες να έχουν στις δημοτικές αρχές μέχρι τώρα, αν δεν υπάρξει -το λέω για πολλοστή φορά- ενεργοποίηση των πολιτών της τοπικής κοινωνίας. Δεν μπορεί ο δήμαρχος ή ο αντιδήμαρχος να είναι παντού και πάντα. Ο ίδιος ο πολίτης πρέπει να πάρει ,με την ενεργοποίησή του, τη συνειδητοποίησή του και την κοινωνική του αφύπνιση, θέση απέναντι στα προβλήματα σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Για παράδειγμα, δεν μπορεί κάποιος που είναι αγρότης να διοχετεύει τα νιτρικά στους υδάτινους πόρους. Δεν πρέπει να το κάνει. Αν αυτός το κάνει, ο δήμαρχος δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ακόμη και στα δικαστήρια να καταφύγει εναντίον του , το κακό στο περιβάλλον θα έχει γίνει.
Μπορεί τα πλάνα μας να είναι οραματικά, ωστόσο θα πρέπει οι πολίτες να καταλάβουν ότι μόνο έτσι μπορούμε να οικοδομήσουμε όλοι μαζί ή έστω οι περισσότεροι από εμάς πρακτικές και λύσεις που θα κάνουν καλύτερες τις ζωές μας. Πρέπει όλοι μας να αποκτήσουμε μια κοινωνική εγρήγορση . Δεν είναι ασφαλώς εύκολα τα πράγματα και πρέπει να το καταλάβουμε. Η δική μας η προεκλογική καμπάνια θα στοχεύει και εκεί.
Ερ.: Ο Δήμος έχει πλεόνασμα προσωπικού -άνω των 1200 ατόμων- και έλλειμμα παρεχόμενων υπηρεσιών. Τι σκοπεύετε να κάνετε αν εκλεγείτε; Θα μειώσετε-καταργήσετε δημοτικές επιχειρήσεις; Θα απολύσετε προσωπικό;
Δ. Παπαθανασίου: Δεν είναι κατ’ ανάγκην αυτό το επίδικο ζήτημα , ή θα μειώσουμε ή θα καταργήσουμε ή θα απολύσουμε. Εγώ θα πω την προσωπική μου άποψη γιατί στις προγραμματικές μας θέσεις στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν έχουμε καταλήξει ακόμη. Είμαι από τους ανθρώπους που ποτέ δεν επεδίωξα να διαχειριστώ δημόσιο χρήμα. Δυστυχώς το σύστημα εξουσίας το οποίο διαχειρίστηκε το δημόσιο χρήμα στα Τρίκαλα όσον αφορά στον Οργανισμό του Δήμου, το διαχειρίστηκε κατά την άποψή μου λάθος. Κάποτε είχε πει ο Γιώργος ο Σπαθής ότι ο Δήμος πρέπει να είναι φορέας καταπολέμησης της ανεργίας. Εγώ προσωπικά διαφωνώ σε αυτό. Ο Δήμος πρέπει να είναι φορέας προσφοράς υπηρεσιών στους δημότες , στους πολίτες και στην τοπική κοινωνίας. Αν αυτό γίνει με 100 ή 1000 εργαζόμενους είναι ζήτημα αποτελεσματικής δράσης και παραγωγής . Δεν είναι ζήτημα διορισμού ανθρώπων στον Δήμο γιατί πρέπει κάποιοι να βρουν δουλειά. Δεν είναι δουλειά του Δήμου αυτή. Η δουλειά του Δήμου είναι να προσφέρει στοχευμένες δράσεις ανακούφισης της καθημερινής ζωής των πολιτών. Οπωσδήποτε όμως χρειάζονται άνθρωποι να προσφέρουν υπηρεσίες και έργο προκειμένου να γίνει αυτή η δουλειά του δήμου. Δεν γίνονται όλα από το γραφείο του δημάρχου πατώντας ένα κουμπί. Πρέπει να υπάρξουν άνθρωποι που θα καθαρίζουν, πρέπει να υπάρξουν άνθρωποι που θα ασχολούνται με το θεατρικό εργαστήρι, με τις οικονομικές
