Οι χορηγίες είναι ένας θεσμός με μακρά ιστορία. Επινοήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα πριν 2.500 χιλιάδες χρόνια και συγκεκριμένα στην Αθηναϊκή Δημοκρατία. Προνοητικοί, δίκαιοι και δημοκράτες οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, θέσπιζαν οικονομικούς κανόνες διαχείρισης των «κοινών», με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Ακριβώς για να αμβλυνθούν οι οικονομικές ανισότητες και για να απαλλαγεί η Πολιτεία από ορισμένες δαπάνες, είχαν καθιερωθεί οι «λειτουργίες» που επιβάρυναν τους πλουσιότερους προς όφελος της πόλης και του λαού. Στον Επιτάφιο ο Περικλής αναφέρει: «αγαπάμε το ωραίο στην απλότητα, αγαπάμε τα γράμματα, τον πλούτο πιο πολύ τον έχουμε ως ευκαιρία για έργα παρά αφορμή για καύχημα».
Σήμερα σε περιόδους κρίσης, όπως αυτή που διέρχεται η χώρα μας, οι χορηγοί αποκτούν ένα σημαίνοντα κοινωνικό ρόλο, γιατί ενισχύουν με την αλληλέγγυα προσφορά τους μια Πολιτεία που στενάζει. Η χορηγία συνεπώς αποτελεί επένδυση στην κοινωνική εταιρική προσωπικότητα μιας επιχείρησης, δεν είναι διαφήμιση, ούτε καν προώθηση πωλήσεων, ούτε εμπορική επικοινωνία αλλά κοινωνική επικοινωνία. Η τρέχουσα πρακτική των χορηγιών δείχνει ότι οι χορηγοί, μικροί ή μεγάλοι, δεν περιμένουν τίποτε άλλο εκτός από την αναγνώριση των πολιτών για την κοινωνική τους προσφορά στην οποία προβαίνουν και πιστώνονται μ’ αυτήν. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι ένα πλήθος χορηγών με αγάπη, στήριξαν πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο, δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, κοινοφελή ιδρύματα, συλλόγους, οργανισμούς, συνδέσμους, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Δέον είναι οι ευεργετηθέντες να τρέφουν σεβασμό στις «πράξεις τους» και να τους εύχονται μέσα από την προσφορά τους να αποκτήσουν καλή φήμη, να βελτιώσουν την εικόνα τους και παράλληλα τα προϊόντα τους να αποκτήσουν την κοινωνική υπεραξία που τους αρμόζει.
Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων
(Δακτυλογράφηση: Βάσω Κ. Ηλιάδη)
