Η καλπάζουσα ανεργία και οι μισθολογικές περικοπές που περιόρισαν δραματικά τα οικογενειακά εισοδήματα, συνδυαστικά με την έκθεση των νοικοκυριών σε σχετικά υψηλότοκο δανεισμό, οδήγησαν μεγάλο αριθμό πολιτών σε μερική ή και ολική αδυναμία ικανοποίησης των οφειλών τους.
Το τραπεζικό σύστημα έχει σαφώς μερίδιο ευθύνης, ειδικά στην έμφαση που είχε δοθεί στον τομέα των καταναλωτικών δανείων.
Την κατάσταση αυτή επιδείνωσε και το γεγονός ότι παρότι τα εισοδήματα μειώθηκαν σημαντικά, οι τιμές των βασικών αγαθών αντιστέκονται, παρουσιάζοντας σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και άνοδο.
Φτάσαμε σήμερα στη δυσάρεστη θέση να είμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με ιδιώτες που βρίσκονται σε αδιέξοδο, με κίνδυνο να χάσουν τα σπίτια τους και επιχειρήσεις με την απειλή του «λουκέτου».
Το τοπίο αυτό πρέπει να εξυγιανθεί προς όφελος κυρίως των δανειοληπτών, οι οποίοι δεν μπορούν να ζουν διαρκώς υπό καθεστώς ομηρίας
Είναι περισσότερο από ποτέ απαραίτητο να αναζητηθεί μία ισορροπημένη λύση, ένα πλαίσιο, το οποίο θα επιτρέψει στα νοικοκυριά και τις ευπαθείς ομάδες που πραγματικά βρίσκονται σε οικονομικό αδιέξοδο να πάρουν «ανάσες» και στις υγιείς επιχειρήσεις να βγουν από το σκόπελο της “μαύρης λίστας” του Τειρεσία.
Είναι ανάγκη να εξευρεθούν λύσεις που θα ευνοούν τους δανειολήπτες και που θα «καίνε» όσο το δυνατόν λιγότερα κεφάλαια, με στόχο την ομαλή επανένταξή των πιστωτών στην κοινωνικοοικονομική ζωή.
Από τη σημερινή εκδήλωση εύχομαι να προκύψουν συμπεράσματα χρήσιμα που θα εξασφαλίσουν μια προοπτική απεγκλωβισμού των συμπολιτών μας από τα χρέη τους και που θα εξυπηρετεί το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον.
