Ένα έργο, όπως το ΥΗΕ Μεσοχώρας, που κακώς στο ξεκίνημά του συνδέθηκε με την εκτροπή του Αχελώου, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τον λαϊκισμό της εποχής των αρχών της δεκαετίας του ’80 περί μεγάλων και φαραωνικών έργων, όπως ήταν και η εκτροπή του Αχελώου που εξαγγέλθηκε το 1983 στο Κιλελέρ από τον Α. Παπανδρέου, κρατά σήμερα σε ομηρεία την ανάπτυξη ολόκληρης της περιοχής του ορεινού όγκου του Δήμου Πύλης.
Ένα υδροηλεκτρικό έργο ισχύος 161,6 MW, που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1986 και το οποίο, αν και η κατασκευή του φράγματος ύψους Η=150 m ολοκληρώθηκε το 1999 και του εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος τον Απρίλιο του 2001, δεν έχει λειτουργήσει ακόμη 13 χρόνια μετά, ενώ θα απαιτηθούν αρκετά ακόμη χρόνια έως την οριστική λειτουργία του, αν και είναι ένα έτοιμο υδροηλεκτρικό έργο και ωφελεί πολλαπλώς την Ελληνική και τοπική οικονομία! Εν τούτοις, εξαιτίας των λαθεμένων πολιτικών χειρισμών των εκάστοτε κυβερνήσεων κάθεται ανεκμετάλλευτο και καθημερινά κυριολεκτικά σκουριάζει, παρόλο που η σχέση και η λειτουργική σύνδεση του Υδροηλεκτρικού έργου Μεσοχώρας με την εκτροπή του Αχελώου είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη(μόνο το ποτάμι τα συνδέει)!
Σύμφωνα με τα οικονομικά στοιχεία, το έργο έχει στοιχίσει έως σήμερα στην με ανοικτές πληγές Εθνική Οικονομία μας 295 εκ. € σε τιμές του χρόνου εκτέλεσής του ή 665 εκ. € σε σημερινές αποπληθωρισμένες τιμές. Η μη λειτουργία του ήδη κατασκευασμένου φράγματος στοιχίζει ετησίως 384 GWH μη παραγόμενης υδροηλεκτρικής ενέργειας και μάλιστα από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως είναι το νερό, οι οποίες αντιστοιχούν σε απώλεια 28 εκ. € κατ’ έτος, ενώ άλλα τουλάχιστον 22 εκ. € είναι το ετήσιο κόστος για την εξυπηρέτηση των ανενεργών κεφαλαίων που έχουν επενδυθεί και δεσμευτεί στο έργο. Χρήματα που πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων, την στιγμή που δεν περισσεύουν στην χώρα μας και συγχρόνως ζητούνται υπό μορφή βαριάς φορολογίας από τον σημερινό βαρέως ασθενούντα Έλληνα φορολογούμενο!
Και όμως είναι απορίας άξιο ότι, αυτοί που προτείνουν ουσιαστικά την κατεδάφιση του φράγματος αποσιωπούν πως για την παραγωγή των 384 GWH, που χάνονται από τη μη λειτουργία του έργου, απαιτείται η καύση περίπου 800.000 τόνων λιγνίτη το χρόνο, που εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα 500.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα και άλλους επιβλαβείς ρύπους για την υγεία των ανθρώπων που κατοικούν κοντά στις λιγνιτικές μονάδες, σε αντίθεση με την καθαρή υδροηλεκτρική ενέργεια που ανήκει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και καθόλου δεν μολύνει!
Και βέβαια, πέραν της υποκρισίας και του παραλογισμού που διακατέχει κάποιους θερμόαιμους αυτοαποκαλούμενους «οικολόγους», που μόνο οικολογική συνείδηση δεν έχουν, αφού στρέφονται κατά της καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας και προτιμούν την παραγωγή θερμικής ενέργειας από την καύση του άνθρακα που ρυπαίνει πολλαπλώς την ατμόσφαιρα, συγχρόνως η εμμονή τους να αντιστρέψουν τον ρου της ιστορίας προκαλεί μεγάλη ζημιά στην τοπική οικονομία και στην ανάπτυξη της ορεινής περιοχής του Δήμου μας, αφού:
-
Προκαλείται απώλεια εσόδων για τον Δήμο μας από το τέλος του 3% που βαρύνει τον παραγωγό ενέργειας (ΔΕΗ) για το μικρό ΥΗΕ ισχύος 1,6 MW υπέρ του Δήμου και των κατοίκων της περιοχής που οριοθετείται το έργο.
-
Αφαιρούνται αρκετέςθέσεις εργασίας από την περιοχή του ορεινού όγκου, αφ’ ενός μεν από υπαλλήλους που θα εργάζονταν μόνιμα στην περιοχή εάν ετίθετο σε λειτουργία το φράγμα και αφ’ ετέρου από εργατοτεχνικό προσωπικό που θα εργάζονταν για την ολοκλήρωση των υπολειπομένων εργασιών(συντήρηση της ανάντη πλάκας του φράγματος, έμφραξη φράγματος, μικρό ΥΗΕ, οικισμός Μεσοχώρας κλπ.). Η αφαίρεση αυτών των θέσεων εργασίας στερεί μόνιμους πόρους από την τοπική οικονομία και οδηγεί την περιοχή σε οικονομικό μαρασμό και τους κατοίκους της στην μετανάστευση.
Η σημερινή εικόνα εγκατάλειψης της περιοχής παραπέμπει σε εντελώς αντίθετη εικόνα από αυτή που επικρατούσε στη διάρκεια κατασκευής του φράγματος, όταν οι πάνω από 400 εργαζόμενοι στο έργο προσέδιδαν έναν δυναμισμό στην τοπική οικονομία και στην περιοχή.
-
Κρατείται σε ομηρεία ο ορεινός όγκος του Δήμου, αφού εμποδίζεται η εξέλιξη και διαμόρφωση της νέας εικόνας της περιοχής, όπως θα διαμορφωθεί με την δημιουργία της τεχνητής λίμνης του φράγματος και η οποία δεν θα έχει καμία σχέση με την εικόνα της ανοιχτής πληγής που αναδύει σήμερα το φράγμα της Μεσοχώρας. Η σημερινή εκκρεμότητα του φράγματος, πέραν του αρνητικού αισθητικού αποτελέσματος που παράγει, είναι και ανασταλτικός παράγοντας για την οικοδόμηση της περιοχής με δυσμενείς επιπτώσεις στα οικοδομικά επαγγέλματα.
-
Η ανοικοδόμηση γύρω από την λίμνη, η δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων πέριξ αυτής και η ανάπτυξη συγχρόνως παραλίμνιων δράσεων (ιχθυοτροφικές μονάδες, ψάρεμα, λιμναία σπορ, αθλήματα βουνού κλπ.) θα δώσουν ισχυρή ώθηση στην ανάπτυξη τουρισμού στην περιοχή της τεχνητής λίμνης (βλ. Λίμνη Πλαστήρα), πράγμα που δεν συμβαίνει σήμερα.
-
Δίνεται η δυνατότητα ανάπλασης και αξιοποίησης των παραλίμνιων δημοτικών εκτάσεων – που ήδη υπάρχουν, αλλά και θα δημιουργηθούν εντός της απαλλοτριωμένης ζώνης.
-
Με την ανάπτυξη τουριστικού ρεύματος στην περιοχή της τεχνητής λίμνης θα δημιουργηθεί η ανάγκη για ολοκλήρωση του εναπομείναντος τμήματος των 20 περίπου χιλιομέτρων της Εθνικής οδού Τρικάλων-Άρτης, στο τμήμα Γέφυρα Αλεξίου-Αρματωλικό, ώστε να γίνει η σύνδεση της υπό σύσταση λίμνης με το Χιονοδρομικό Κέντρο Ελάτης –Περτουλίου, οδηγώντας έτσι στην σύνδεση αυτών των δύο συμπληρωματικών τουριστικών προϊόντων και στην ολοκλήρωση της ανάπτυξης του τουριστικού προϊόντος όλης της ορεινής περιοχής.
-
Η κατασκευή δε του εναπομείναντος οδικού τμήματος Γέφυρα Αλεξίου-Αρματωλικό, πέραν του ότι θα κλειδώσει την λίμνη εντός των ορίων του Δήμου καθιστώντας πιο εύκολη την πρόσβαση σε αυτή, θα οδηγήσει και σε ενίσχυση του τουριστικού ρεύματος από την Δυτική Ελλάδα, μέσω της ευκολότερης πλέον πρόσβασης από την ολοκληρωμένη πια Εθνική οδό Τρικάλων-Άρτης.
Για την επίτευξη όλων αυτών διεκδικούμε και απαιτούμε την άμεση δρομολόγηση της αυτονόμησης του φράγματος Μεσοχώρας από τα έργα εκτροπής του Αχελώου και την λειτουργία του ως υδροηλεκτρικό έργο, ώστε ο ορεινός όγκος του Δήμου Πύλης να απεμπλακεί από την ιδιότυπη ομηρεία στην οποία ευρίσκεται, αφ’ ενός μεν με την ευθύνη της πολιτείας λόγω της προχειρότητας με την οποία αντιμετώπισε το φράγμα Μεσοχώρας και το ζήτημα της εκτροπής γενικότερα και αφ’ ετέρου με την εχθρική προς τα συμφέροντα της περιοχής του ορεινού όγκου προσφυγή μερίδας οργανώσεων και φορέων, την στιγμή μάλιστα που το ΥΗΕ Μεσοχώρας δεν σχετίζεται ούτε με την εκτροπή του Αχελώου και ούτε βρίσκεται σε οικολογικά προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000.
Η Σ. Ε. της Κίνησης προβληματισμού για τον Δήμο Πύλης.
Δασκάλου Κων/νος
Βλάχος Αθανάσιος
Πλαβός Αθανάσιος
Μανταλιάς Βάϊος
Τεντολούρης Κων/νος