Η επανάσταση του 1821 διδάσκει ότι ένας λαός, που είναι αποφασισμένος και έχει το δίκιο με το μέρος του, μπορεί να αντιμετωπίσει και να νικήσει αντιπάλους που φαντάζουν πανίσχυροι και ανίκητοι.
Διδάσκει πάνω από όλα ότι οι επαναστάσεις αποτελούν το όχημα της κοινωνικής προόδου και εξέλιξης, κινούν την ιστορία προς τα εμπρός, ανατρέποντας τις ιστορικά ξεπερασμένες κοινωνικές τάξεις.
Η επανάσταση του 1821 ήταν εθνικοαπελευθερωτική στη μορφή και αστική στο περιεχόμενό της. Το 1821 στο προσκήνιο της ιστορίας βρισκόταν η ανερχόμενη αστική τάξη, η οποία, ως φορέας των νέων, τότε, καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, ηγήθηκε του αγώνα για την απελευθέρωση από τον οθωμανικό φεουδαρχικό ζυγό και τη διαμόρφωση του δικού της κράτους, ξεσηκώνοντας τη φτωχολογιά και τις καταπιεζόμενες από τη φεουδαρχία λαϊκές μάζες. Η επανάσταση του 1821 ωρίμασε μέσα στο ιδεολογικό περιβάλλον που είχε διαμορφώσει η Γαλλική επανάσταση και οι άλλες μεγάλες αστικές επαναστάσεις της εποχής.
Η επανάσταση του 1821 διέψευσε οικτρά όσους καλλιεργούσαν τη μοιρολατρία, τρομοκρατούσαν το λαό, με εκβιασμούς, ότι ο ξεσηκωμός του θα είναι μάταιος και θα τον οδηγήσει στην καταστροφή και θεωρούσαν μονόδρομο την υποταγή στις απαιτήσεις του Σουλτάνου και της Ιερής Συμμαχίας.
Σήμερα η αστική τάξη έχει γίνει αντιδραστική, εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη, ενώ φορέας του καινούριου είναι η εργατική τάξη. Η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να συσπειρώσει τα άλλα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα και να ηγηθεί μιας λαϊκής συμμαχίας, που θα ανατρέψει τα μονοπώλια και το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, εγκαθιδρύοντας την εργατική-λαϊκή εξουσία. Θα ανοίξει το δρόμο στην κοινωνική εξέλιξη, στην αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού-κομμουνισμού.
Τα καλέσματα για «εθνική ομοψυχία μπροστά στην κρίση», που θα ακουστούν για μια ακόμη φορά από τους υπερασπιστές του συστήματος, είναι καλέσματα που συγκαλύπτουν ότι στην κοινωνία της εκμετάλλευσης υπάρχουν τάξεις με αντιτιθέμενα συμφέροντα, οι εκμεταλλευτές και οι εκμεταλλευόμενοι. Οι εργάτες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα δε μπορούν να βαδίσουν μαζί με τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, την ΕΕ.
Όπως το 1821 οι επαναστατημένοι Έλληνες απέρριψαν τις απειλές και συγκρούστηκαν με το παλιό καθεστώς, έτσι και σήμερα ο ελληνικός λαός μπορεί να νικήσει τους εκβιασμούς και όσους τον καλούν σε υποταγή και ατέλειωτα βάσανα, προκειμένου να ορθοποδήσει το καπιταλιστικό σύστημα και να διασφαλιστεί η πορεία της χώρας στη σύγχρονη «Ιερή Συμμαχία» της ΕΕ ή τον κοροϊδεύουν ότι αυτός ο δρόμος μπορεί δήθεν να γίνει φιλολαϊκός. Όλες αυτές οι δυνάμεις, είτε με το μαστίγιο είτε με το καρότο, στόχο έχουν να αποτρέψουν τον λαό να ακολουθήσει το δρόμο της ρήξης και της σύγκρουσης με την εξουσία του κεφαλαίου και την ΕΕ.
Όπως το 1821, έτσι και σήμερα ο ελληνικός λαός με την οργάνωση και τη συμμαχία του να επιβάλλει τα δικά του συμφέροντα, να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του, αποδεσμεύοντας τη χώρα από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και μετατρέποντας τα μονοπώλια σε λαϊκή περιουσία, για να ζήσει καλύτερα ο ίδιος και τα παιδιά του.
