Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Σιούφας, αναφορικά με την έναρξη των εργασιών, στο Παρίσι, της Παγκόσμιας Διάσκεψης του Ο.Η.Ε για την κλιματική αλλαγή, έκανε την παρακάτω δήλωση:
Η Παγκόσμια Διάσκεψη του Ο.Η.Ε (C.O.P 21) στο Παρίσι για τη κλιματική αλλαγή με τη συμμετοχή ηγετών από όλες τις Χώρες αποτελεί γεγονός ιστορικής σημασίας γιατί παρέχεται η δυνατότητα στους ηγέτες των Χωρών από όλο τον πλανήτη να δρομολογήσουν τη λήψη τολμηρών αποφάσεων με τη θεσμοθέτηση δεσμευτικών πολιτικών και μετρήσιμων στόχων για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων ρύπων του θερμοκηπίου και των συνεπειών του σε όλο τον πλανήτη.
Αποτελεί ιστορική πρόκληση αλλά και τεράστια ευθύνη απέναντι στις επόμενες γενιές.
Η Παγκόσμια Διάσκεψη στο Παρίσι θέτει την Παγκόσμια Κοινότητα μπροστά σε μια πραγματική πρόκληση. Πρόσφατες μελέτες της Διακυβερνητικής Επιτροπής για τη κλιματική αλλαγή, η μέση θερμοκρασία του πλανήτη μπορεί να αυξηθεί έως και κατά 6 βαθμούς Κελσίου έως το 2100. Σημειώνω ότι εκτός από την αύξηση της θερμοκρασίας, η κλιματική αλλαγή θα σημάνει άνοδο της στάθμης της θάλασσας, πλημμύρες, ξηρασίες, εξαφάνιση ειδών και οικοσυστημάτων.
Όπως είναι γνωστό, η μεγαλύτερη πηγή εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου συνδέεται με δραστηριότητες που έχουν σχέση με την ενέργεια.
Αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Χώρες της υιοθετώντας το πρωτόκολλο του Κιότο το 1997, έλαβαν στην πορεία σημαντικές αποφάσεις, θέτοντας δεσμευτικές τιμές αναφοράς για τη μείωση των εκπομπών αερίων ρύπων του θερμοκηπίου αρχικώς για το 2010 και στη συνέχεια για το 2020 το 2030 και το 2050.
Στη Χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια έγιναν σημαντικά βήματα προς τη κατεύθυνση αυτή.
Ενδεικτικά υπενθυμίζω:
α) την εκπόνηση, υποβολή και έγκριση (από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) του πρώτου Εθνικού Σχεδίου Κατανομής Δικαιωμάτων Εκπομπών Αερίων Ρύπων το 2004, όταν είχα την ευθύνη του Υπουργείου Ανάπτυξης σε συνεργασία με το Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ
β) τη χάραξη μιας νέας στρατηγικής το Μάρτιο του 2004 με έμφαση στη σταδιακή μείωση της εξάρτησης από το πετρέλαιο και τη σημαντική αύξηση του ποσοστού συμμετοχής στο ενεργειακό ισοζύγιο της Χώρας του φυσικού αερίου και των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Με τη ψήφιση του πρωτοποριακού νόμου 3468/2006 για τη διείσδυση των Α.Π.Ε και πολλές ακόμη θεσμικές παρεμβάσεις, η εγκατεστημένη ισχύς τους μέσα στη τελευταία δεκαετία περίπου δεκαπλασιάστηκε ενώ η κατανάλωση φυσικού αερίου για βιομηχανική, εμπορική και οικιακή χρήση διπλασιάστηκε με σημαντικά οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη.
γ) το 2005, για πρώτη φορά, εφαρμόστηκαν πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενώ όπου υπήρχε η δυνατότητα συνδέθηκαν τα κτίρια που στεγάζονται υπηρεσίες του με το δίκτυο φυσικού αερίου.
Παράλληλα από τις αποφάσεις της Παγκόσμιας Διάσκεψης στο Παρίσι, η Χώρα μας θα πρέπει να συνεχίσει την πολιτική που ξεκίνησε το Μάρτιο του 2004.
Στη κατεύθυνση αυτή προτείνω:
Πρώτον: την επαναλειτουργία του Συμβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής που συστάθηκε με το ν.3438/2006 με σκοπό να αποτελέσει το κατ’ εξοχήν θεσμικό όργανο για τη χάραξη μακροχρόνιας ενεργειακής στρατηγικής της Χώρας μας και παρά το γεγονός ότι επέδειξε σημαντικό έργο στην περίοδο 2006-2009, αδρανοποιήθηκε μετά τη Κυβερνητική μεταβολή του Οκτωβρίου του 2009 και καταργήθηκε το 2011.
Δεύτερον: την χάραξη μιας πολιτικής για την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων στα οποία στεγάζονται υπηρεσίες του στενού και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας τη μείωση του ενεργειακού κόστους αλλά και την περιβαλλοντική αναβάθμιση.
Τρίτον: την ένταξη στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μαθήματος για τη κλιματική αλλαγή και τους παράγοντες που την επηρεάζουν, όπως οι ανακυκλώσιμες πηγές ενέργειας, η ανακύκλωση και η προστασία των οικοσυστημάτων, με στόχο την ευαισθητοποίηση της νέας γενιάς για τις περιβαλλοντικές συνέπειες μιας σειράς καθημερινών δραστηριοτήτων και την προβολή ενός εναλλακτικού μοντέλου για την αναστροφή της σημερινής κατάστασης.
