Ομιλία στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση Του «φυσάει κόντρα»


 Ι. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοέμβρη διεξάγονται σε ένα έντονα συγκρουσιακό κοινωνικό και πολιτικό τοπίο .

 Οι πολιτικές εξελίξεις είναι απρόβλεπτες, όχι μόνο

γιατί τα δυσβάστακτα μέτρα που αποφάσισαν οι «χαρτογιακάδες» στην τρόϊκα και εφάρμοσε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση Παπανδρέου,

οδήγησαν στην ανεργία και τη φτώχεια χιλιάδες ανθρώπους, ισοπέδωσε το εισόδημα αλλά κυρίως την αξιοπρέπεια του κόσμου της εργασίας ,

αλλά και γιατί υπάρχει διάχυτη πλέον η βεβαιότητα ότι στις 8 του Νοέμβρη θα επιβληθούν μέσα από το νομοθετικό έργο της κυβερνητικής πλειοψηφίας και νέα μέτρα στην χειρότερή τους έκφανση. 

Εμείς οι απλοί πολίτες μέσα από το «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ», προσπαθούμε να πρωτοστατήσουμε σε μια διαρκή σχέση διαθεσιμότητας απέναντι στην τοπική κοινωνία, μία σχέση που θα πρέπει να διακρίνεται

από προγραμματική σταθερότητα, αλλά και από την αποτελεσματικότητα της δράσης μας ,

από συνέχεια, αλλά και από προοπτική,

από πολιτική συνέπεια αλλά και από ηθική αξιοπιστία,

από λογική ενότητας, αλλά και από λογική ιδεολογικού πλουραλισμού,

και όλα αυτά με στόχο την ενίσχυση του ρεύματος της «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ»

ώστε να ανταποκριθούμε αποτελεσματικά στις νέες συνθήκες και τα νέα προβλήματα που βάζει  η  οικονομική κρίση στον ευρύτερο κοινωνικό ιστό, ακόμα και αν μιλάμε για μία τοπική κοινωνία λίγων  χιλιάδων ανθρώπων.

2. Ένας σημαντικός ιστορικός κύκλος , αυτός της «μεταπολίτευσης», που σφραγίσθηκε από την εναλλαγή δύο μόνο κομμάτων στην εξουσία, ξεκίνησε πριν από 36 χρόνια με το εκβιαστικό δίλημμα «Καραμανλής ή τανκς» και τελειώνει σήμερα με το επίσης εκβιαστικό δίλημμα: «Παπανδρέου ή χρεοκοπία».

Η διαφορά είναι ότι πριν από 36 χρόνια η χώρα έβγαινε από την υποτέλεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών, ενώ σήμερα μπαίνει σε μία άλλη υποτέλεια, αυτόν της οικονομικής εξάρτησης, στην υποτέλεια στις ανεξέλε γκτες αγορές.

Σήμερα όμως ο Γιώργος  Παπανδρέου δεν έχει αντικείμενο εκβιασμού και για αυτό ο εκβιασμός του είναι μία απλή μπλόφα στο πόκερ της πολιτικής του διαδρομής ,

γιατί αφ` ενός και αυτό είναι πραγματικά το δυστύχημα για την ελληνική πολιτική ιστορία ο Έλληνας Πρωθυπουργός μετά την εγκαθίδρυση του μνημονίου δεν μπορεί να δρομολογήσει τις πολιτικές εξελίξεις  

και αφ` ετέρου αυτό που απειλεί ότι θα συμβεί, δηλαδή η χρεοκοπία,

είναι ήδη μια πραγματικότητα για εκατομμύρια συμπολίτες μας,

για ένα εκατομμύριο άνεργους μέσα στο χειμώνα που έρχεται ,

για πάνω από  δύο εκατομμύρια που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας,

για τους χαμηλοσυνταξιούχους που βλέπουν ότι δεν μπορούν πλέον να ανταπεξέλθουν στις βασικές απαιτήσεις της ολιγαρκούς ζωής τους

και έτσι βλέπουμε ολοένα και πιο συχνά ανθρώπους της διπλανής μας πόρτας να υποφέρουν πραγματικά ,

βλέπουμε την κοινωνική ασφάλιση και το κοινωνικό κράτος να ισοπεδώνεται ,

βλέπουμε τα νέα παιδιά να χάνουν κάθε προοπτική για το μέλλον τους ,

ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΝΑ ΙΣΟΠΕΔΩΝΕΤΑΙ .

Φίλες και φίλοι το γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά  

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΕΠΕΛΕΘΕΙ.

Την ίδια στιγμή το μέγαρο Μαξίμου μάλλον ζει σε εικονική πραγματικότητα,

Αυτοί που μιλούν ως  εκπρόσωποι των αγορών, που μιλούν με  τη γλώσσα των αγορών, κινδυνολογούν και ζητούν από τους πολίτες να υποτάξουν την ατομική τους βούληση, τη σκέψη τους , την πολιτική τους άποψή τους και το όραμα τους για την πατρίδα στις διαθέσεις των αγορών, υποστηρίζοντας τους εκλεχτούς της «πλειοψηφίας των προθύμων».

Ποτέ δεν έγινε αυτό στην Ελλάδα, ούτε τώρα θα γίνει.

Φαίνεται ότι στις 3 Σεπτέμβρη του `74 ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήταν στην Ελλάδα.

Πώς αλλιώς μπορούμε να ερμηνεύσουμε το συλλογισμό του στη πρόσφατη διακαναλική συνέντευξη  αφού με άλλα λόγια μας είπε «για να μην μας τιμωρήσουν οι αγορές , να τους τα δώσουμε όλα».

Και ενδεχομένως μπορεί στο άμεσο μέλλον να προτείνει να μην ψηφίζουμε κιόλας γιατί μπορεί να αγριέψουν αυτές οι αγορές.

Ή όταν ψηφίζουμε, να εκλέγουμε μόνο τους εκλεκτούς  του κ. Παπανδρέου.

Αυτές οι απόπειρες χειραγώγησης του λαϊκού αισθήματος, γυρίζουν τον πολιτικό μας πολιτισμό πολλά χρόνια πίσω.

Μια χώρα δεν μπορεί να κυβερνάται συνεχώς με κλιμακούμενους εκβιασμούς.

Οι πολίτες απορρίπτουν την πολιτική του μνημονίου,

όχι γιατί είναι απερίσκεπτοι ή δεν καταλαβαίνουν την κρισιμότητα της στιγμής,

αλλά γιατί πείθονται μέρα με τη μέρα ότι ο εκβιασμός «μνημόνιο ή χρεοκοπία» είναι ένας εκβιασμός κενός περιεχομένου.

Γιατί οι πολίτες αντιλαμβάνονται μέρα με τη μέρα ότι το μνημόνιο δεν οδηγεί σε καλύτερες μέρες αλλά αναπαράγει τα αδιέξοδα.

Γιατί καταλαβαίνουν ότι στο τέλος αυτής της περιπέτειας θα μας μείνει ένα ακόμα μεγαλύτερο δημόσιο χρέος και μια χειρότερη Ελλάδα, με χαμηλούς μισθούς, με διαλυμένο κοινωνικό ιστό, με εκατομμύρια άνεργους, χωρίς δημόσια υγεία και παιδεία και με χιλιάδες νέους να αναζητούν μετανάστες την τύχη τους .

Προσπαθούν και το έχουν καταφέρει μέχρι ένα σημείο να μας γυρίσουν στη δεκαετία του 50.

Οι πολίτες όμως έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι αυτοί που παρουσιάζονται σήμερα ως  σωτήρες μας είναι οι ίδιοι που οδήγησαν τη χώρα σε αυτή την κατάντια.

Αυτοί που λήστεψαν τη χώρα με την Ολυμπιάδα της διαπλοκής και της ντόπας ,

αυτοί που κέρδισαν πολλά από το δημόσιο πλούτο, την περίοδο της «ανάπτυξης», και τώρα αντιμετωπίζουν την κρίση ως ευκαιρία για να συνεχίζουν να κερδίζουν.

ΟΜΩΣ

Το μεγάλο κόμμα της οργής των πολιτών ,

αυτό που είναι σήμερα αυτοδύναμη κοινωνική πλειοψηφία,

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΛΥΣΗ

Η δεδηλωμένη οργή του κόσμου της εργασίας, 

την έκφραση της οποίας  στις κάλπες φοβάται ο πρωθυπουργός,

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΛΥΣΗ

Η αγανάκτηση και η έκφραση του «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ» του κόσμου της εργασίας που δεν συμμετείχε σε κανένα πάρτυ της ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

και σε κανένα φαγοπότι της SIEMENS

που διοργάνωνε η δήθεν ισχυρή Ελλάδα της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ του Κώστα Σημίτη

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΛΥΣΗ

Ο κόσμος της εργασίας και της προσφοράς στο κτίσιμο της Ελλάδας του 21ου αιώνα που δεν συμμετείχε

σε κανένα «προσκύνημα»  που διοργάνωνε  η  ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ ,

σε κανένα ρουσφετολογικό πάρτυ που κατέστησαν τους πολίτες ομήρους ενός φαύλου συστήματος εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων  που διοργάνωσε το υπουργείο πολιτισμού και ο Ζαχόπουλος , η ΑΓΡΟΓΗ της οποίας τα μισθώματα μέχρι πρόσφατα πλήρωνε ο Δήμος Τρικάλων και φυσικά όλοι εμείς, 

που δεν συμμετείχε σε δεκάδες μέσα στην ίδια ημέρα αγοραπωλησίες των δημόσιων ομολόγων μέσα από οθόνες των υπολογιστών ,

που δεν ήταν dealer κερδοφόρων κρατικών οργανισμών όπως του ΟΤΕ  για να τους προωθήσουν σε δύο ημέρες με κέρδος 2.000.000  ευρώ σε υπερεθνικά μονοπώλια,

που δεν ήταν παρόντες στις διαδικασίες επανίδρυσης του κράτους μέσω των «μεταρρυθμίσεων» του σύμφωνα με τα μέσα «καταλληλότερου πρωθυπουργού» Κώστα Καραμανλή που έκαψε με την ανικανότητά του την μισή Ελλάδα , συνεπικουρούμενος από τον ΘΕΟ ΑΝΕΜΟ και τον υπασπιστή του

του κόσμου της εργασίας που τέλος πάντων δεν βολεύτηκε , που δεν συμβιβάστηκε και  που δεν προσκύνησε ,

που τώρα όμως καλείται να πληρώσει τον λογαριασμό .  

Οι πολίτες, έστω και τώρα πρέπει να καταλάβουν ότι αυτοί που τον κυβέρνησαν 36 χρόνια τώρα φοβούνται την οργή τους και την αντίδρασή τους.

Οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν ότι τους ζητούν να μην αντιδράσουν γιατί δεν φοβούνται μόνον αυτούς, αλλά φοβούνται και τους διεθνείς επιτηρητές τους.

Φοβούνται την απογοήτευσή τους όταν διαπιστώσουν ότι το πειραματόζωο, δηλαδή η ελληνική κοινωνία,  αντιδρά.

Από την πρώτη στιγμή το «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ» ζήτησε οι κάλπες του Νοέμβρη να γίνου αφορμή για την έκφραση του κόμματος της λαϊκής οργής και αγανάκτησης .

Ζήτησε από τους πολίτες να στείλουν στις κάλπες μήνυμα οργής και αντίστασης και όχι ψήφο εμπιστοσύνης σε μια πορεία που βυθίζει ήδη τη χώρα στην κοινωνική χρεοκοπία και τη γυρνάει 60 χρόνια πίσω.

Στο δίλημμα «σωτηρία ή χρεοκοπία», ζήτησε από τους πολίτες να απαντήσουν με ένα ηχηρό όχι στο μνημόνιο, γιατί η μόνη σωτηρία για τη χώρα και το λαό της είναι η απεμπλοκή τους από το μνημόνιο της χρεοκοπίας.

Για αυτούς τους λόγους  η αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής στις αυτοδιοικητικές εκλογές αποτελεί για το «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ» αδιαπραγμάτευτη βάση της συζήτησης μας με τους πολίτες των Τρικάλων.

Η δημιουργία και η γενικότερη παρουσία της δημοτική μας κίνησης  συμβάλει ήδη στο μικρό χρονικό διάστημα της ύπαρξής της στη συγκρότηση ενός θετικού πλαισίου για τις κοινωνικές δυνάμεις και τις πολιτικές συλλογικότητες και δρα με βάση την παραπάνω σαφή πολιτική γραμμή και τις πολιτικές πρωτοβουλίες μας που βρίσκονται σαφώς απέναντι στις πολιτικές επιλογές του «μνημονίου» της υποτέλειας και στη λογική της ισοπέδωσης της κοινωνίας.

ΙΙ. Ο  «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»

Το νομοθετικό πλαίσιο που έθεσε ο «Καλλικράτης» επιβάλλει την συντηρητική μεταρρύθμιση στην αυτοδιοίκηση και βρίσκεται φυσικά και αυτό στη διάθεση εξυπηρέτησης του μνημονίου.

Η αντίθεσή του «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ» συνεπώς απέναντι στην «μνημονιακή» κυβερνητική πολιτική εκφράζονται πρωταρχικά και όσον αφορά τα θέματα της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως αυτά διοχετεύονται μέσα από το γράμμα και το πνεύμα του νόμου.

Ο «Καλλικράτης» δεν επιδιώκει μόνον τον αυταρχικό εκσυγχρονισμό της κρατικής διοίκησης και την αποκλειστική νομή της εξουσίας από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις, αλλά εντάσσεται παράλληλα στο πλαίσιο της δραστικής περικοπής των δημόσιων κοινωνικών δαπανών και του κοινωνικού κράτους, μέσα από την υποχρηματοδότηση υπηρεσιών και έργων, γεγονός που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ουσιαστική κατάρρευσή της, σύμφωνα με το Σύνταγμα, πρώτης βαθμίδας της δημοκρατίας μας.

Βέβαια η αυτοδιοίκηση και με τον «Καποδίστρια» δεν είχε λειτουργήσει ικανοποιητικά.

Οι περισσότερες μέχρι σήμερα δημοτικές αρχές, ανάμεσα στις οποίες και η δική μας στα Τρίκαλα, εγκαλούνται και ελέγχονται στην πλειοψηφία τους για διαφθορά, αδιαφάνεια, πελατειακές σχέσεις με τους εργαζόμενους και τους δημότες, περιφρόνηση των πολιτών και της δημοκρατίας .

Αυτός ο εκφυλισμός της αυτοδιοίκησης υπήρξε αποτέλεσμα,  της νομής του αποκεντρωμένου κράτους, από τις ισχυρές πολιτικές δυνάμεις , της κυριαρχίας των πολιτικών εξυπηρέτησης μικρών και μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων και της φιλοσοφίας της «αρπακτής».

Πολλοί δήμοι, μεταξύ των οποίων και ο δικός μας, είναι σήμερα χρεωμένοι και είναι αδιαμφισβήτητο ότι θα οδηγηθούν άμεσα μέσω του Καλλικράτη σε Ειδικό Πρόγραμμα Εξυγίανσης, πράγμα που σημαίνει ότι θα τους επιβληθεί η αναστολή πρόσληψης προσωπικού, η αναστολή υπογραφής συμβάσεων  έργου , η απαγόρευση σύναψης νέων δανείων, η περικοπή κοινωνικών προγραμμάτων (όπως «Πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι», λειτουργία ΚΑΠΗ) αλλά και η απόλυση εργαζομένων και όχι μόνο συμβασιούχων .

Για αυτούς τους λόγους η κατάσταση θα επιδεινώνεται ραγδαία, με αποτέλεσμα η αυτοδιοίκηση να μην μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε στις άμεσες λειτουργικές της δαπάνες , τα δε οικονομικά προβλήματα που θα προκύψουν σε συνδυασμό με τα οργανωτικά και διοικητικά της ελλείμματα, λόγω της εσπευσμένης επιβολής του Καλλικράτη, θα δημιουργήσουν πραγματικό χάος στις νέες αυτοδιοικητικές μονάδες, ώστε σε λίγο χρονικό διάστημα να μην παρέχονται βασικές υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, ή ακόμα και σε ορισμένες περιπτώσεις να μην ικανοποιούνται βασικές και στοιχειώδεις καθημερινές ανάγκες των πολιτών. 

Οι συνενώσεις των δήμων και κοινοτήτων, όπως είναι γνωστό επιβλήθηκαν στις τοπικές κοινωνίες με τη μέθοδο του «αποφασίζουμε και διατάσσουμε», καταργώντας κάθε έννοια συνεννόησης και συνδιαμόρφω σης με τους άμεσα ενδιαφερόμενους .

Τα μεγάλα αυτοδιοικητικά σχήματα που εισάγει ο «Καλλικράτης», χωρίς νέους θεσμούς συμμετοχής και ελέγχου από τους πολίτες, θα λειτουργή σουν δυστυχώς και αναπότρεπτα σε βάρος της δημοκρατίας και θα θέσουν στο περιθώριο της οικονομικής και πολιτικής διαδικασίας πολλές τοπικές κοινωνίες.

Η «τοπικότητα» θα εξαφανιστεί μέσα στα υπερτοπικά μεγέθη και η αυτοδιοίκηση θα χάσει την ουσία της, που είναι η άμεση σχέση των εκλεγμένων οργάνων με τις τοπικές  κοινωνίες.

Αντί για αυτοδιοίκηση,

όπου το κοινωνικό σώμα συμμετέχει έστω και σε ένα περιορισμένο βαθμό με άμεσο τρόπο στη διαχείριση των υποθέσεών του,

θα οδηγηθούμε σε ένα ερμαφρόδιτο κρατικιστικό και αποστεωμένο  καθεστώς νομής της τοπικής εξουσίας και ανεξέλεγκτης σε μεγάλο βαθμό διαχείρισης και διάθεσης των οικονομικών πόρων .

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια που θέτει το νομοθετικό μόρφωμα του «Καλλικράτη», η οικονομική τουλάχιστον χρεοκοπία των νέων θεσμών είναι σίγουρη και απαιτείται αγώνας και διεκδίκηση .

ΙΙΙ. ΓΙΑΤΙ  Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ»

 ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗ  

ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ  ΜΙΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ

Με το πολιτικό, οικονομικό και αυτοδιοικητικό σκηνικό να είναι έτσι διαμορφωμένο, θα πρέπει να αποτελεί κοινή πεποίθησή όλων μας ότι  η κοινωνία των πολιτών μετά από πολλά δυστυχώς χρόνια στα Τρίκαλα πρέπει να αναδείξει μία νέα δημοτική κίνηση που να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπισή των προβλημάτων της κοινωνίας και των πολιτών, τόσο αυτών που σχετίζονται με την γενικότερη πολιτική και οικονομική συγκυρία, όσο και αυτών που σχετίζονται με το αυτοδιοικητικό πλέγμα .

Είναι νομίζω ξεκάθαρο ότι το «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ»  δεν είναι σε καμία περίπτωση προϊόν κομματικών πειραμάτων και προσπάθειας καταμέτρησης  κομματικών δυνάμεων και συσχετισμών .

Τους τρεις τελευταίους μήνες, στο σύντομο αυτό διάστημα της συγκρότησης του θεωρώ ότι δώσαμε συνολικά σαν συλλογικότητα το στίγμα μας στην Τρικαλινή κοινωνία ότι δημιουργούμε μία κινηματική δράση «από τα κάτω», που στηρίζεται στην αυτενέργεια των ενεργών και συνειδητοποιημένων πολιτών, στην γνώση, στην ανάλυση των προβλημάτων και κυρίως στην συλλογική αποτελεσματική δράση ώστε μέσα από αυτή να συμβάλλουμε με τις όποιες δυνάμεις μας μικρές ή μεγάλες στην ανατροπή της αρνητικής στα τελευταία χρόνια πορείας της πόλης μας, αλλά και να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την υπεράσπιση βασικών αυτοδιοικητικών προταγμάτων, όπως:

-Την δημιουργία ενός οικονομικά και θεσμικά ισχυρού Δήμου με στόχο την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του, ώστε να παίξει ενεργό ρόλο στην τοπική  οικονομική ανάπτυξη .

-Την σχεδίαση ενός συμμετοχικού Δήμου μέσα από την προώθηση διαδικασιών του συμμετοχικού προϋπολογισμού, ώστε να δίνεται η δυνατότητα στους πολίτες να προσδιορίζουν τη χρήση του δημόσιου χρήματος, με παράλληλη συμμετοχή των κοινωνικών φορέων, των κινημάτων της πόλης ,  

να πρωταγωνιστεί δηλαδή ο πολίτης  στη διεκδίκηση και διαμόρφωση εναλλακτικών τοπικών πολιτικών, μέσα από διενέργεια τοπικών δημοψηφισμάτων.

-Την διαμόρφωση ενός κοινωνικού Δήμου, που θα περιλαμβάνει ανεπτυγμένο δίκτυο προνοιακών δομών  με ιδιαίτερες ευαισθησίες για τις κατώτερες εισοδηματικά τάξεις, άνεργους, οικονομικούς μετανάστες , άτομα με αναπηρία και άλλες κοινωνικές ομάδες που απαιτείται στη σημερινή δύσκολη οικονομικά συγκυρία να μην τεθούν στο περιθώριο.

-Την ανάδειξη ενός οικολογικού Δήμου με απαραίτητο στοιχείο στον προσανατολισμό των παρεμβάσεών του την οικολογική οπτική , όχι μόνο όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος,

που σε αυτό θεωρητικά τουλάχιστον συμφωνούν όλοι, γιατί δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, αλλά τον οικολογικό προσανατολισμό των παρεμβάσεών του Δήμου με οποιοδήποτε οικονομικό κόστος και αν συνεπάγεται αυτός ο προσανατολισμός που θα βάλει τέρμα στην  εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων, στην περιβαλλοντική υποβάθμιση, στην υπαγωγή του κοινωνικού συμφέροντος στην ατομική ιδιοτέλεια .

-Τη συγκρότηση ενός αξιοκρατικού και αποτελεσματικού Δήμου , ΚΟΝΤΡΑ στη διαφθορά και στο πελατειακό σύστημα των «ημέτερων», ΚΟΝΤΡΑ στη διαιώνιση του πελατειακού αίσχους,

ΚΟΝΤΡΑ στην κρατούσα λογική της φιλοσοφίας «πολιτική = συναλλαγή»,

ΚΟΝΤΡΑ  στην διασπάθιση του δημόσιου χρήματος,

ΚΟΝΤΡΑ στην αναπαραγωγή τοπικών αρχόντων που εξέρχονται πάμπλουτοι από το «στίβο της αυτοδιοίκησης».

Β. Το «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ» δεν περιμένει ότι θα αρχίσει η πτώση του καπιταλισμού από τα Τρίκαλα και θεωρεί

ότι η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ένα πεδίο δράσης και αγώνα που είναι δυνατό κάθε συλλογικότητα πολιτών μικρή ή μεγάλη ,

με 1 ή με 21 εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους

να διαδραματίσει ένα καίριο ρόλο για την επίλυση των προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας, να αναπτύξει

που μπορεί να δημιουργήσει ένα ευρύτερο δημιουργικό «ρεύμα», ένα κοινωνικό «ιστό» αναζήτησης και συλλογής προτάσεων, αλλά κυρίως και πάνω από όλα προβολής λύσεων απέναντι στα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας,

που μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στη διέξοδο από το σημερινό τέλμα και στην επεξεργασία προτάσεων στην κατεύθυνση της επίλυσης των συσσωρευμένων προβλημάτων της τοπικής μας κοινωνίας.

Όπως τονίζουμε στις βασικές μας θέσεις που έχουμε ήδη επεξεργαστεί   

1. Οι δημόσιοι χώροι αποτελούν πολύτιμο συλλογικό αγαθό και όχι αντικείμενο εμπορευματικών συναλλαγών.

Η πόλη ανήκει στους ανθρώπους της και όχι στην αλόγιστη χρήση του ΙΧ και αυτό τα διασφαλίζουμε

με την επέκταση του σχεδίου πόλης και με την οριζόντια ανάπτυξη της , με τη λειτουργία της Λαϊκής Αγοράς στο σημερινό χώρο μόνο τη Δευτέρα,

με δραστικά μέτρα για την αποθάρρυνση της χρήσης Ι.Χ. στο κέντρο της πόλης,

με δίκτυα πεζοδρόμων και πεζοδρομίων,

με την κάθετη αντίθεσή μας να γίνει νέο parking στο κέντρο,

με περιφερειακά όμως και δωρεάν parking,

με πλήρες δίκτυο ποδηλατοδρόμων εντός της πόλης αλλά και περιαστικών,

με  το να μην γίνει καμία εκχώρηση  δημόσιου χώρου σε επιχειρηματικά συμφέροντα όπως με τα μεγάλα SOUPER MARKET ,

με το να μην χορηγηθεί καμιά άδεια υγειονομικού ενδιαφέροντος σε περιοχές που έχουν ήδη κορεσθεί,

με το αναδειχθεί ο κοινωνικός χαρακτήρας των δημόσιων ελεύθερων χώρων.

2. Για το περιβάλλον που είναι πάνω από τα κέρδη του οποιουδήποτε

Τα Τρίκαλα μπορούν, ακόμη, να γίνουν μια πρότυπη περιβαλλοντικά πόλη.

Είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης, ιεράρχησης  και προτεραιοτήτων.

3.  Κανένας δημότης μόνος του στην Κρίση.

Δήμος διεκδικητικός απέναντι στο Κράτος και όχι διαχειριστής των πολιτικών της Τρόικας και του Μνημονίου.

Δήμος αλληλέγγυος στους πολίτες, όχι θεατής της οικονομικής-κοινωνικής εξαθλίωσης και φοροεισπράκτορας.

Ο Δήμος έχει λόγο και ρόλο σε όλο το φάσμα του κοινωνικού αποκλεισμού

Οι προφάσεις για την έλλειψη των αναγκαίων πόρων, συγκαλύπτουν κατά κανόνα διαφορετικές προτεραιότητες και ιεραρχήσεις.

                                        4. Για τα Κινήματα των Πολιτών

Είναι τα κινήματα των πολιτών που διασφαλίζουν αποτελεσματικά τα συμφέροντα των πολλών, της κοινωνίας.

Ο Ελαιώνας στην Αθήνα, ο Ασωπός στη Βοιωτία, η Μεσοχώρα στο Νομό μας αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Παρά τη φαινομενική απάθεια και σήψη,

υπάρχει πολύς κόσμος που προσβλέπει στη συλλογική δράση, την κινηματική μαχητικότητα, την ακηδεμόνευτη πρωτοβουλία, την αλληλέγγυα τοπική κοινωνία.

Αυτόν τον κόσμο αποσκοπούμε να εκφράσουμε και στο επίπεδο των οργάνων του Δήμου.

5. Για τη Διοίκηση και τη διαχείριση του Δήμου

Η υπερχρέωση του Δήμου Τρικάλων σήμερα είναι αποτέλεσμα της διασπάθισης των δημόσιων πόρων που προκαλούν οι διαχρονικά εφαρμοσθείσες πελατειακές πρακτικές στους τομείς

των προμηθειών,

των έργων,

των προσλήψεων

και της διοίκησης του προσωπικού.

Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης ο Δήμος μπορεί και πρέπει να ασκήσει πολιτικές οικονομικής ανακούφισης των δημοτών, με έμφαση στους κοινωνικά αδύναμους.

Για όλα αυτά τα βασικά για εμάς προτάγματα θα παλέψουμε και τις λίγες ημέρες που έμειναν μέχρι τις εκλογές, αλλά κυρίως μετά από τις 7 Νοέμβρη .

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ

ΜΕ  ΤΟ  «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ»

ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ

ΟΠΩΣ ΗΛΠΙΖΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ

Φίλες και φίλοι

Από το πρωί της 17ης Οκτώβρη όταν κατέθεσα με την Ελένη το ψηφοδέλτιο μας στο Πρωτοδικείο είμαι πεπεισμένος ότι η προσπάθειά μας, όχι μόνο αξίζει τον κόπο , αλλά και ότι θα πετύχει τους στόχους της.

Για αυτή την προσπάθεια τους τελευταίους μήνες διέθεσα

κάθε μου δύναμη,

κάθε μου δυνατότητα,

κάθε ικμάδα της σωματικής και πνευματικής μου διαθεσιμότητας

στην συλλογική μας προσπάθεια στο «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ» .

Σε αυτό το διάστημα

Ποτέ δεν λιποψύχησα ,

Ποτέ δεν έκανα πίσω,

Ποτέ δεν παραιτήθηκα,

Ποτέ δεν εφησύχασα,

Ποτέ δεν είπα ΟΧΙ στους συντρόφους και στους συναγωνιστές μου

Όμως τώρα  ήρθε η ώρα να ζητήσω μια προσωπική χάρη,

επειδή ίσως τόσους μήνες δεν ζήτησα καμία και  θα αργήσω να ξαναζητήσω, νομίζω ότι την δικαιούμαι .

Ως εκλεγμένος μέχρι τις 2 Σεπτέμβρη του 2011 επικεφαλής του «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ» και υποψήφιος Δήμαρχος  Τρικάλων την επόμενη Κυριακή

αισθάνομαι την υποχρέωση να αφιερώσω τη φυσική μου παρουσία εδώ σήμερα μπροστά σας, 

χωρίς ίχνος αμετροέπειας και παρά την έντονη συγκινησιακή μου φόρτιση  

στη μνήμη τριών ανθρώπων .

Ενός επαναστάτη κομμουνιστή που εκτελέστηκε στα Νταμάρια του Προφήτη Ηλία 20 χρόνια πριν γεννηθώ – στα χρόνια της φωτιάς.

Ενός ριζοσπάστη αριστερού, που τα φοιτητικά μας βράδια συζητούσαμε για την κοινωνία  που θέλαμε να κτίσουμε .

Ενός συνεπή σοσιαλδημοκράτη που προσπαθούσε να ρίξει τα «τζάκια» του κομματικού του χώρου,

αλλά όταν χάθηκε το μισό ΠΑΣΟΚ έκλαιγε το μεσημέρι και το άλλο μισό ΠΑΣΟΚ χόρευε το βράδυ.

Ο Γιώργος, ο Αργύρης και ο Βασίλης

με τη διαδρομή της ζωής τους ξεχωριστά ο καθένας

θα συντροφεύουν για πάντα τη σκέψη μου και θα δείχνουν το δρόμο και της δικής μου ζωής,

ΓΙΑΤΙ  

ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ

Φίλες και Φίλοι

Μόνο όταν οι επαναστάτες, οι ριζοσπάστες αριστεροί και οι συνεπείς σοσιαλδημοκράτες συναντηθούν στον δρόμο του κοινού αγώνα με συνέπεια και αποφασιστικότητα, τότε και μόνο τότε θα φτιάξουμε την Ελλάδα που οραματιζόμαστε .

ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ

ΚΑΙ  ΜΕ  ΣΥΝΕΠΕΙΑ

ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ

ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΟΛΑΚΕΡΗ ΓΗ

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΤΗΣ ΒΟΛΗΣ ΤΗ ΣΙΓΗ  

Προηγούμενο άρθρο Αναγκαίο ένα φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον στο Δήμο Πύλης
Επόμενο άρθρο Ομιλία του Απόστολου Παπατόλια στην Καλαμπάκα