Θα ξεκινήσω με μία απάντηση σε αυτά που είπε ο κ. Λαφαζάνης, ότι δηλαδη διαστρεβλώσαμε τις θέσεις του σεβαστού Προέδρου, του κ. Γλέζου.
Η δική μας παράταξη τίμησε και τιμά την προσφορά του κ. Γλέζου και στην πατρίδα και στη δημοκρατία. Μακριά από μας, επομένως, διαστρεβλώσεις των θέσεών του. Απλώς τις καλωσορίσαμε. Κάποιοι, όμως, του χώρου σας δεν σεβάστηκαν αυτές τις δηλώσεις και αναφέρθηκαν υποτιμητικά σε αυτές. Επομένως, ψάξτε στην παράταξή σας για διαστρεβλωτές και όχι σε μας.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι χρωστάμε χάρη, όπως στον περί Λυσίου λόγο, στους κατηγόρους μας και συναδέλφους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μας έδωσαν την ευκαιρία να διαπιστώσουμε, πραγματικά, ότι όχι απλά πρόγραμμα δεν έχουν για να κυβερνήσουν, όχι θέσεις δεν έχουν, αλλά κάνουν τις προτάσεις μομφής κι εξαντλούν ένα σημαντικό κοινοβουλευτικό όπλο που έχουν στα πλαίσια της δημοκρατίας μας για να ενώσουν περισσότερο τις συνιστώσες, τους «ξεπεσμένους πρίγκιπες» και «συγκλητικούς» του ΠΑΣΟΚ που έχουν στις τάξεις τους και όλα τα ετερόκλητα στοιχεία που συναπαρτίζουν σήμερα το ΣΥΡΙΖΑ. Μου θυμίζουν τα σκυλιά στο χωριό μου, τα τσοπανόσκυλα, που όταν φοβόντουσαν γαύγιζαν όχι για να φοβίσουν τους απέναντι αλλά γιατί φοβόντουσαν τα ίδια.
Ακούσαμε την εκλεκτή συνάδελφο, κ. Φωτίου, πριν να έχει πει περίπου δέκα-δεκαπέντε «θα»: θα επαναπροσλάβετε, θα αποκαταστήσετε όλους τους αδικημένους, όλες τις αδικίες, θα ξαναλειτουργήσετε την ΕΡΤ.
Θα τα κάνετε περίπου όλα. Μου θυμίζει αυτό το «θα» την εποχή του 2009. Θυμίζει τότε που κάποιοι άλλοι υπόσχονταν τα πάντα: «Θα διώξουν τους επενδυτές, θα επανακρατικοποιήσουν τα λιμάνια». Έτσι έλεγαν και τότε και είδαμε πού οδηγηθήκαμε.
Δεν έγινε αυτό δίδαγμα για σας, κυρία συνάδελφε; Θέλετε να είστε η συνέχεια του «λεφτά υπάρχουν;» Προφανώς όχι. Αρθρώστε, επομένως, ένα λόγο που να πείθει τους πολίτες. Δεν τους πείθετε. Δεν το έχετε καταλάβει ότι δεν τους πείθετε; Με το να απειλούμε επενδυτές, δεν έρχονται επενδύσεις. Πώς θα δημιουργήσετε θέσεις απασχόλησης; Και καλά, θα προσλάβετε στο δημόσιο και εκατό χιλιάδες καινούργιους, όπως λέτε, δημοσίους υπαλλήλους.
Ας υποθέσουμε ότι θα τα βρείτε τα λεφτά. Επενδύσεις, όμως, πού θα βρείτε; Ποιος επενδυτής θα έρθει, όταν διώχνετε κάθε επένδυση; Τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα πώς θα τους αποκαταστήσετε στην εργασία τους; Γι’ αυτούς δεν σας νοιάζει τίποτα; Σας νοιάζει μόνο για κάποιες συντεχνίες; Μέχρι και κάποιος συνάδελφος απείλησε τους Βουλευτές με λιντσαρίσματα, παλαιότερα, με φυλακίσεις, τώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις δημοκρατίες τα θέματα και οι διαφορές δεν λύνονται με απειλές, λύνονται με συνθέσεις. Εμείς δεν φοβόμαστε. Το κόστος που μας αναλογεί στη δημοκρατία και στην πατρίδα, το αναλαμβάνουμε στο ακέραιο. Είμαστε για τα δύσκολα. Όταν άλλοι υπόσχονται «θα», εμείς γινόμαστε δυσάρεστοι. Λέτε να μη θέλουμε να γίνουμε ευχάριστοι; Έχουμε, όμως, πλήρη συναίσθηση του καθήκοντος και των ευθυνών μας απέναντι στις γενεές που έρχονται.
Και κυρίως, κύριοι συνάδελφοι, θα είμαστε κατώτεροι των περιστάσεων, αν τώρα που γνωρίζουμε σε ποια κατάσταση είναι η χώρα δεν λάβουμε όλα τα μέτρα που πρέπει, έτσι ώστε η επόμενη μέρα να είναι καλύτερη από τη σημερινή και τη χθεσινή. Αυτό εμείς το αναλαμβάνουμε στο ακέραιο. Τουλάχιστον, να έχετε τη γενναιότητα να μας το αναγνωρίσετε.
Γιατί αν η Ελλάδα γυρίσει μερικές δεκαετίες πίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα είμαστε όλοι κατώτεροι των περιστάσεων και μοιραίοι και άβουλοι.
Ευτυχώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο λαός μας δείχνει πρωτοφανή ωριμότητα. Δεν άκουσε αυτά που είπατε να εξεγερθεί, να μας ανατρέψει. Εσείς δεν δείχνετε ωριμότητα -όχι, όλοι, κάποιοι συνάδελφοι- που αντί να ανεβεί ο λαός στα κάγκελα, ανεβαίνετε εσείς στα κάγκελα της ΕΡΤ. Δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα στις δημοκρατίες. Πρέπει να σεβόμαστε όλοι τη νομιμότητα. Και εμείς τη σεβόμαστε, την τηρούμε.
Να είστε σίγουροι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι όταν θα έρθει η ώρα να κάνουμε ταμείο, ο λαός θα ανταμείψει αυτούς που στα δύσκολα στάθηκαν όρθιοι, που δεν του είπαν ψέματα, που δεν του υποσχεθήκαν «λαγούς με πετραχήλια» και κυρίως που εξασφαλίζουν την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη.
Εσείς λέτε άλλα στην Αμερική, άλλα στην Πλατεία Αμερικής, άλλα στο Τέξας και στο Μεξικό, άλλα στο Δομοκό. Δεν γίνεται έτσι η πολιτική. Άλλες πολιτικές εσωτερικού και άλλες εξωτερικού δεν μπορούν να γίνουν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Εδώ γνωριζόμαστε όλοι και, δόξα τω Θεώ, περισσότερο από όλους μας γνωρίζει ο ελληνικός λαός, γι’ αυτό και μας περιβάλλει με την απόλυτη εμπιστοσύνη του.
