Αγαπητοί εκπαιδευτικοί, μαθητές και μαθήτριες, Η σημερινή μέρα είναι μέρα υπενθύμισης προς όλους μας για τα άτομα με ειδικές, ξεχωριστές δεξιότητες, που βρίσκονται ανάμεσά μας. Για το λόγο αυτό η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. πριν από 28 χρόνια καθιέρωσε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία. Ένας στους 6 πολίτες στην Ευρώπη αντιμετωπίζει κάποιο είδος αναπηρίας και περίπου 1.000.000 στη χώρα μας ζουν με κάποιο είδος αναπηρίας σύμφωνα με στατιστικές μελέτες. 168 χώρες έχουν υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ΑμεΑ. Στοιχεία που μας καταδεικνύουν πρώτον το μέγεθος του θέματος και δεύτερον το βαθμό της ενσυναίσθησης των πολιτών των σύγχρονων κοινωνιών, που αποτελεί το κλειδί στην αποδοχή της διαφορετικότητας.
Κάθε δημοκρατικά ευνομούμενη Πολιτεία σήμερα έχει διαμορφώσει το θεωρητικό και το θεσμικό εκείνο πλαίσιο που φροντίζει για την αποδοχή, την ένταξη, την εκπαίδευση, αλλά και την επαγγελματική αποκατάσταση των Ατόμων με Αναπηρία. Και τούτο διότι έχει γίνει κατανοητό ότι η αναπηρία είναι συστατικό στοιχείο μιας πλουραλιστικής κοινωνίας και συνάμα ωφέλιμο για τη δομή ενός σύγχρονου και ανοικτού κράτους.
Το θέμα πρέπει να προσεγγίζεται από δύο οπτικές γωνίες: από την πλευρά των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία, αλλά και από την πλευρά της αποδοχής από τους υπόλοιπους. Και τα δύο σχετίζονται άμεσα με την εκπαίδευση. Οι μεν πρώτοι είναι καθήκον της Πολιτείας να χαίρουν της ειδικής αγωγής και οι δε άλλοι της κατάλληλης εκπαίδευσης για την αποδοχή της διαφορετικότητας.
Είμαι ιδιαίτερα περήφανη που εκπροσωπώ την εκπαίδευση, η οποία έχει κάνει βήματα μεγάλης προόδου σε αυτό το κομμάτι. Σε αυτό το πλαίσιο η ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης των ΑμεΑ οφείλει να εστιάζει στην ανάπτυξη ενός σχολείου για όλους. Οι διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής φέτος από το Υπουργείο Παιδείας, η λειτουργία Ειδικών Σχολείων, η προσβασιμότητα στο χώρο του σχολείου, οι θεματικές ενότητες για εργασίες (projects) με θέμα τη διαφορετικότητα, η εκμετάλλευση της τεχνολογίας με την καθιέρωση ευέλικτων συστημάτων, αποτελούν κάποια απτά παραδείγματα της προσπάθειας που καταβάλλει η Ελληνική Πολιτεία. Ας μην ξεχνάμε ακόμα και τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι πολλάκις εγκλωβίζονται σε μια δουλειά γραφείου ακούσια κι απέχουν από τη σχολική αίθουσα.
Κοινός τόπος για όλους μας πρέπει να είναι: «ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ – ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ». Όσο αυξάνουμε το ποσοστό ενσωμάτωσης των παιδιών με αναπηρία στα σχολεία, τόσο πιο φιλικοί γινόμαστε με τον «αδύναμο». Η ευκολία της αφομοίωσης αυτών των παιδιών στα σχολικά περιβάλλοντα καταδηλώνει και το πολιτιστικό και πνευματικό μας επίπεδο. Και, ευτυχώς για όλους μας, ζούμε σε μια χώρα με βαθιά δημοκρατική συνείδηση και αυξημένο το αίσθημα του δικαίου.
Ας μην είναι μόνο η 3η του Δεκέμβρη η μέρα που θα θυμόμαστε πως κάποιος δίπλα μας χρειάζεται τη βοήθειά μας, αλλά ας το «τοποθετήσουμε» μέσα μας ως θέμα υψηλής προτεραιότητας!
Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ Δ.Ε. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
ΕΛΕΝΗ-ΜΑΡΙΝΑ ΞΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
