Οργανωμένα, ταξικά, συλλογικά να σπάσουμε το ψευδεπίγραφο κλίμα ανοχής, και κοινωνικής συναίνεσης. Να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη παντού, στους κλάδους, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές. Κάθε μέρα που περνά αποδεικνύεται πως κανένας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνος του την επίθεση, καμιά ατομική στάση δε μπορεί να δώσει διέξοδο. Στον ολομέτωπο και άγριο πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, χρειάζεται οργανωμένη, συλλογική αγωνιστική απάντηση.
Να ξεπεράσουμε τις ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που τα έχουν δώσει όλα στο μεγάλο κεφάλαιο και έχουν βάλει πλάτη στην εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων.
Καλούμε τους εργαζόμενους να μην συμβιβαστούν με την κατάργηση των δικαιωμάτων τους, να μην αρκεστούν στα ελάχιστα!
Καλούμε τα σωματεία μας να αναπτύξουν αγωνιστική δράση, να φτάσουμε σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε σπίτι εργαζομένου. Την Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου να νεκρώσουν οι χώροι εργασίας και να βροντοφωνάξουμε οι εργαζόμενοι.
Κλιμακώνουμε την πάλη μας. Να βάλουμε εμπόδια στα σχέδια Κυβέρνησης, ΕΕ, Κεφαλαίου. Έχοντας παρακαταθήκη την απεργία στις 12 Νοέμβρη και ενισχυμένοι με τις αποφάσεις του 27ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας μας καλούμε κάθε σωματείο, κάθε εργαζόμενο να δώσει δυναμικά το παρόν στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ την Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου, σε όλες τις πόλεις της χώρας.
Ένας ακόμα Αντιλαϊκός Προϋπολογισμός.
Όσο πλησιάζει η ώρα για την ψήφιση του αντιλαϊκού προϋπολογισμού τόσο οι εκβιασμοί και η παραπλάνηση μεγαλώνουν. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα νέα βάρβαρα μέτρα είναι μια αναγκαιότητα και ότι δουλεύουν για την διάσωση δήθεν του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ακόμα και αν δεν φέρνουν τα μέτρα για το ασφαλιστικό με νομοσχέδιο τώρα, στον προϋπολογισμό τους έχουν υπολογίσει την κατακρεούργηση του ασφαλιστικού. Διαλύουν ό,τι έχει απομείνει από τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης. Η βασική αρχή του νέου ασφαλιστικού συστήματος θα είναι της λογικής «όσα πληρώσεις τόσα θα πάρεις» που σημαίνει μηδενικές παροχές και συντάξεις-ξεροκόμματα για τη συντριπτική πλειοψηφία που σήμερα βρίσκεται στην ανεργία, που ψάχνει ανάσες στα κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης, που αμείβεται με τους απαράδεκτους μισθούς των 586 και 511 ευρώ, που εργάζεται χωρίς συλλογικές συμβάσεις με τσακισμένους τους κλαδικούς μισθούς!
Τι μας λένε ορθά κοφτά : η υγεία, η πρόνοια, η ασφάλιση των εργαζομένων αποτελεί κόστος για το κράτος και το κεφάλαιο και πρέπει να απαλλαγούν πάση θυσία.
Ταυτόχρονα τα κοράκια των ασφαλιστικών τρίβουν τα χέρια τους καθώς μυρίζονται κέρδη και μάλιστα πολλά. Ο κάθε εργαζόμενος θα συνεισφέρει από το πενιχρό εισόδημά του ώστε να έχει μια υποτυπώδη σύνταξη, αν μπορέσει να την πάρει ποτέ αλλά και οι ήδη μειωμένες παροχές υγείας που συνεχώς θα υποβαθμίζονται και δεν θα καλύπτουν ούτε καν τις υποτυπώδες ανάγκες.
Η επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση δεν εξαιρεί κανέναν
Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να βρεθούμε στον δρόμο του αγώνα. Να κάνουμε στην άκρη την προσπάθεια να μας διασπάσουν. Χρόνια τώρα μεταχειρίζονται την μια μερίδα των εργαζομένων ενάντια στην άλλη. Τώρα δεν έχουμε άλλη δικαιολογία. Οι λογικές «το ταμείο μου», «η κατηγορία μου», οι διαχωρισμοί «νέοι-παλιοί» που έσπερναν και σπέρνουν χρόνια τώρα κεφάλαιο, κυβερνήσεις αλλά και φορείς του εργοδοτικού συνδικαλισμού δεν χωρούν στην πάλη μας.
Τα μέτρα δεν αφορούν μόνο όσους βγαίνουν στη σύνταξη τα επόμενα χρόνια και βλέπουν καθημερινά αλλαγές στα όρια ηλικίας και στα ποσά, ούτε αφορούν μόνο τους ήδη συνταξιούχους που αντιμετωπίζουν συνεχώς νέες περικοπές στις συντάξεις. Αφορούν κυρίως τους νέους ανθρώπους που ξεκινούν τώρα να δουλεύουν με τους πλέον χείριστους όρους, που θα ασφαλιστούν με το νέο σύστημα.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ
Σήμερα στον κλάδο μας έχει προχωρήσει η συγκέντρωση του όγκου και της σημασίας των εργασιών στις μεγάλες λογιστικές – ελεγκτικές – συμβουλευτικές εταιρείες. Αυξάνεται η κερδοφορία τους σύμφωνα με δίκες τους ανακοινώσεις. Βαθαίνει η εμπλοκή τους στον κρατικό μηχανισμό, διευρύνεται ο ρόλος τους στην οικονομία. Συγκεντρώνεται ακόμη μεγαλύτερος όγκος εργαζομένων στις μεγάλες εταιρείες. Το κυριότερο είναι ότι αυξάνεται η ένταση της εκμετάλλευσης μέσα από την εντατικοποίηση της δουλειάς, το αυξημένο κατά πολύ ωράριο.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και οι συνάδελφοι που εργάζονται στα μικρά λογιστικά γραφεία, τα οποία ασφυκτιούν κάτω από το βάρος της φοροαφαίμαξης, της μη ικανότητας είσπραξης, των ασφυκτικών προθεσμιών σε συνδυασμό με τη συνυπευθυνότητα. Και σε αυτούς τους χώρους ισχύει η εντατικοποίηση, οι πολλές ώρες δουλειάς και επιπλέον απλήρωτη δουλειά με ευέλικτες σχέσεις εργασίας που πολλές φορές είναι στα χαρτιά (πχ δηλωμένος για 4ωρο και δουλεία 8ωρου και μισθό 4ωρου) μαύρα.
Επίσης, ένα γεγονός που ενισχύει και της συγκεκριμένες καταστάσεις που βιώνουν όλοι οι συνάδελφοι ανεξαρτήτως του χώρου που εργάζονται οφείλεται και από το γεγονός ότι είμαστε χωρίς συλλογική σύμβαση από το 2009, ως αποτέλεσμα του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου λόγω της άρνησης του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων με διάφορα προσχήματα. Που προφανώς δεν θέλουν να υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις, προκειμένου να προσλαμβάνουν κυριολεκτικά με μισθούς χαρτζιλίκι, με τους οποίους οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες, να προσλαμβάνουν εργαζομένους χωρίς δικαιώματα .
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ
Υπάρχει διέξοδος! Να βαδίσουμε στο δρόμο της οργανωμένης πάλης, μαζικοποιώντας τα σωματεία μας, δυναμώνοντας την κοινωνική συμμαχία. Αυτός είναι ο δρόμος για να αλλάξουμε τον σημερινό αρνητικό συσχετισμό, ώστε να αποτινάξουμε από πάνω μας τις αλυσίδες της εκμετάλλευσης, να έχουμε ανάπτυξη, που μοναδικό κίνητρο θα έχει την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών λαϊκών αναγκών.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ.
