Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 5 Δεκέμβρη στο «artcafé Σουίτα» πολιτική εκδήλωση της ΚΟΒ ΕΒΕ Τρικάλων του ΚΚΕ με θέμα : «Η Λαϊκή Συμμαχία ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για τους αυτοαπασχολούμενους». Ομιλητής ήταν ο Γιώργος Λούμας μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ. Πριν την έναρξη της ομιλίας παραγματοποιήθηκε βιντεο-προβολή στην οποία «αποτυπώνονταν» καθοριστικές στιγμές της 95χρονης ιστορίας του ΚΚΕ , της ιστορίας του λαϊκού κινήματος της χώρας μας.
Στην ομιλία του ο Γ.Λούμας στάθηκε αναλυτικά στην πρόταση του ΚΚΕ για την συμμαχία των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ με την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα όπως η φτωχή αγροτιά. Μια συμμαχία κοινωνική μεν ,αλλά με πολιτικό στόχο δε.
Συγκεκριμένα , μεταξύ άλλων τόνισε:
«Μιλήσαμε έγκαιρα για την κρίση, για το βάθος της, για τις αιτίες που τη γεννούν, για τις διάφορες εκδοχές διαχείρισης της. Παρακολουθούμε αρκετά καλά και με επιστημονικά εργαλεία την εξέλιξη της. Επομένως, και ανοίγουμε αυτή τη συζήτηση μαζί σας, προβλέψαμε και επιβεβαιωθήκαμε, για τη μαζική προλεταριοποίηση αυτοαπασχολούμενων. Οι μικροί ΕΒΕ ή οι αυτοαπασχολούμενοι βρέθηκαν σήμερα πολύ κοντά στις συνθήκες ζωής και στα προβλήματα του εργάτη.
Έχουν πολύ λιγότερες εναλλακτικές λύσεις απ’ ό,τι θα είχαν πριν 20, 30 και 40 χρόνια. Επομένως, από τα ίδια τα πράγματα, μακάρι να υπήρχαν “ενδιάμεσες” λύσεις αλλά δεν υπάρχουν.
Το ΚΚΕ υπερασπίζεται τα συμφέροντα, τα δικαιώματα των αυτοαπασχολούμενων στην αντιπαράθεση με τα μονοπώλια, αναδεικνύοντας ότι μέσα στον καπιταλισμό δεν μπορεί να δοθεί λύση στα προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων μέσα από μια « ειδική πολιτική για τους ΕΒΕ» . Μόνο μέσα από την πάλη ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους ,τα μονοπώλια, με προοπτική τη λαϊκή εξουσία και οικονομία μπορεί να οργανώνεται η αντίσταση, να αποσπώνται ορισμένες κατακτήσεις.
Δηλαδή, για τους αυτοαπασχολούμενους, όπως για την εργατική τάξη και τη μικρομεσαία αγροτιά, υπάρχουν δύο δρόμοι ανάπτυξης.
Ο δρόμος που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων σε βάρος του λαού, ο δρόμος της προσαρμογής, της ενσωμάτωσης στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, της ληστρικής εκμετάλλευσης των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, της χειροτέρευσης της ζωής των αυτοαπασχολούμενων, της βίαιης καταστροφής τους, από τη μια μεριά.
Και ο δρόμος της συγκρότησης της Λαϊκής Συμμαχίας, που υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού.
Είναι ο δρόμος που δημιουργεί δυνατότητες για τη σοσιαλιστική αναγέννηση της χώρας.
Είναι ο δρόμος του αγώνα για να αξιοποιηθούν ο κοινωνικός πλούτος, οι παραγωγικές δυνάμεις και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, για ριζικά διαφορετική προοπτική για το λαό – για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία – για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση – για τον κομμουνισμό.
Δεν κρύβουμε λόγια – δεν θέλουμε να χαϊδέψουμε αυτιά.
Τα μεσαία στρώματα είναι φορείς ταλαντεύσεων, αυταπατών, γενικότερων μικροαστικών αντιλήψεων που επιδρούν και στην εργατική τάξη
Τα μεσαία στρώματα, από την ίδια τους τη θέση στον καπιταλισμό (ιδιοκτήτες μέσων παραγωγής), δεν μπορούν (από μόνα τους) να απαλλαγούν από την ιδεολογία και πολιτική της αστικής τάξης και των κομμάτων της.
Είναι ευάλωτα στην πολιτική των συμμαχιών της αστικής τάξης, στην πολιτική του αστικού κράτους.
Βεβαίως, σήμερα, με την ενίσχυση-επέκταση των μονοπωλίων έχουν μειωθεί μέτρα και ρυθμίσεις που στον έναν ή στον άλλο βαθμό συνέβαλλαν τα προηγούμενα χρόνια στη στήριξη των μικρών ΕΒΕ. Όμως η αστική τάξη και το κράτος της δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια ενσωμάτωσης των μικροαστικών στρωμάτων στο σύστημα, στην κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία.
Ταυτόχρονα, όμως, η ίδια η τάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, οδηγεί τους μικρομεσαίους στην απώλεια των μέσων παραγωγής-της ιδιοκτησίας που κατέχουν, δημιουργεί ,δηλαδή τις συνθήκες να ‘ ρθουν στη μοίρα της εργατικής τάξης. Έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις και η δυνατότητα συμπόρευσής τους με την εργατική τάξη.
Το ουσιαστικό λοιπόν είναι να κατανοείται βαθύτερα και το θεμελιακό ζήτημα της συμμαχίας, που δεν μπορεί να γίνεται αντιληπτή σαν μια κοπτοραπτική μεταξύ κάποιων κομμάτων. Το βασικό ζήτημα είναι οι κοινωνικές δυνάμεις, η τάξη και τα στρώματα που έχουν συμφέρον να συμμαχήσουν. Στις σημερινές συνθήκες αυτή είναι η εργατική τάξη και τα στρώματα που αντικειμενικά μπορούν να παλέψουν μαζί της εναντίον των κοινών αντιπάλων του καπιταλισμού και των μονοπωλίων είναι οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και οι αυτοαπασχολούμενοι – μικροί αγρότες
Και πάντα βέβαια, πραγματικό δίλημμα πρέπει να είναι,ποιας τάξης τα συμφέροντα υπηρετεί ο καθένας και εκεί είναι που παρόλες τις διαφορές μεταξύ τους, τα κόμματα και οι ομάδες συγκροτούν δυο βασικά στρατόπεδα.
Το στρατόπεδο της αστικής τάξης και το στρατόπεδο της εργατικής τάξης με τους συμμάχους της.
Κι εδώ είναι που η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ολοένα και περισσότερο ξεκαθαρίζει απέναντι σας.
Από τη μια η πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι ταξικά προσανατολισμένη, υπηρετεί τα συμφέροντα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων .
Γενικότερα τα αστικά κόμματα βάζουν στο «ίδιο καζάνι» τις μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πλειοδοτούν σε υποσχέσεις και κολακείες. Όταν όμως σχεδιάζουν και υλοποιούν τα κυβερνητικά τους προγράμματα οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ καλούνται να πληρώσουν τις «μαύρες τρύπες» των προϋπολογισμών, να αντέξουν στη ληστεία των τραπεζών και τις συνέπειες από την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σύμφωνος με τους βασικούς άξονες της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ακολουθώντας τακτική «κριτικής στάσης» απέναντι σε μέτρα που προκαλούν αντιδράσεις στους αυτοαπασχολούμενους – μικρούς ΕΒΕ.
Αφετηριακό στοιχείο αυτής της πολιτικής σύγκλισης είναι η συμφωνία στις 4 ελευθερίες του Μάαστριχτ (ελεύθερη κίνηση κεφαλαίου, εμπορευμάτων, υπηρεσιών, εργαζομένων), στη λογική της ανταγωνιστικότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να επιδράσει στα μεσαία στρώματα, ξεκινώντας από τη αφετηρία που οδηγεί στη λογική μιας καλύτερης (δήθεν) διαχείρισης των προβλημάτων των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, χωρίς να θίγεται αυτός που εξουσιάζει την οικονομία , οι μονοπωλιακοί επιχειρηματικοί όμιλοι. Μια καθαρά μικροαστική αφετηρία η οποία μας λέει « ότι μπορούμε να ‘χουμε και την πίττα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο»
Η τεράστια διαφορά μας με τα άλλα κόμματα είναιι σ΄αυτό που καλούμε τους μικρούς ΕΒΕ να ενωθούν και στο οποίο δεν καλούν τα άλλα κόμματα, δηλαδή:
Το ΚΚΕ υποστηρίζει αιτήματα που αποσκοπούν στην ανακούφιση των αυτοαπασχολούμενων και εναντιώνονται στην πολιτική της βίαιης συρρίκνωσής τους. Προβάλλει και διεκδικεί στόχους πάλης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των αυτοαπασχολούμενων και των οικογενειών τους συμβάλλοντας στη συσπείρωση δυνάμεων, στην προώθηση της συμμαχίας με την εργατική τάξη και τη μικρομεσαία αγροτιά.
Μέσα στον αγώνα για τα προβλήματα, σε αντιπαράθεση με τα μονοπώλια και την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά τους, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα για την επίλυση του κεντρικού προβλήματος, του προβλήματος της εξουσίας, την ανατροπή των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων, την οργάνωση της οικονομίας με βάση την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Σ’ αυτή τη γραμμή πάλης αποκτούν ιδιαίτερη σημασία , πέρα βέβαια από τα αιτήματα για Υγεία- Παιδεία – Πρόνοια, ποι είναι κοινά , έχουν οι παρακάτω στόχοι:
-
Κατάργηση των μονοπωλίων στο εμπόριο, κρατικός φορέας στο λιανικό – χονδρικό εμπόριο.
-
Κοινωνικοποίηση βασικών κλάδων της μεταποίησης.
-
Ενιαίοι, αποκλειστικά κρατικοί φορείς σε όλους τους τομείς στρατηγικής σημασίας (Ενέργεια, Ύδρευση, Τηλεπικοινωνίες, Μεταφορές, χρηματοπιστωτικό σύστημα, κ.ά.) στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.»
