Η κυβέρνηση της Ν.Δ, ψήφισε ένα νέο νόμο, με τίτλο «Εκσυγχρονισμός του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα» και το ΑΣΕΠ, ο οποίος αποτελεί μνημείο αναξιοκρατίας και διακρίσεων σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων.
Ο συγκεκριμένος νόμος έρχεται να κουμπώσει σε προηγούμενους νόμους του ΣΥΡΙΖΑ (ν. Βερναρδάκη, ν. Κατρούγκαλου), του ΠΑΣΟΚ (ν. Ρέππα), να υπηρετήσει τη στρατηγική της συνέχειας του κράτους» και κυρίως να λύσει το ζήτημα ποιοι θα προσλαμβάνονται στο Δημόσιο, ποιοι –από τα δικά τους παιδιά- θα επανδρώσουν τον κρατικό μηχανισμό.
Με το νόμο αυτό η λεγόμενη συνέντευξη -ως τρόπος αποκλεισμού κάποιων-επεκτείνεται σχεδόν σε όλο το δημόσιο τομέα, ενώ μέχρι σήμερα είχε να κάνει μόνο με την επιλογή στελεχών διοίκησης.
Αξιοκρατία και συνέντευξη δε συμβιβάζονται, αυτό το γνωρίζουν καλά οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και πανδημίας, όπου έχει φανεί με τον πιο τραγικό τρόπο η υποστελέχωση των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών (νοσοκομεία, σχολεία, ασφαλιστικά ταμεία, Δήμοι, Περιφέρειες, κ.α.) η κυβέρνηση επιλέγει να κάνει επικοινωνιακό παιχνίδι με το σύστημα προσλήψεων, χωρίς να κάνει προσλήψεις.
Ειδικά αυτή την περίοδο, οι δημόσιες υπηρεσίες και οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν ανάγκη από τη θεσμοθέτηση κάποιων κριτηρίων πρόσληψης, αλλά από μαζικές προσλήψεις, από μαζικούς, μόνιμους διορισμούς, από τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας κ.α.
Η περιφερειακή αρχή Θεσσαλίας και οι Δημοτικές αρχές, σιωπούν επιδεικτικά.
Το ζητούμενο δεν είναι ο τρόπος διορισμού αλλά το ότι και με την κυβέρνηση της Ν.Δ, δεν γίνονται διορισμοί με αρνητικές συνέπειες στη λειτουργία των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών και τα κοινωνικά, εργασιακά δικαιώματα.
Η Λαική Συσπείρωση Θεσσαλίας, αξιώνει:
Εδώ και τώρα μαζικούς, μόνιμους διορισμούς, ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά στις δημόσιες υπηρεσίες (νοσοκομεία, κέντρα υγείας, σχολεία, Περιφέρειες, Δήμοι, ασφαλιστικά ταμεία, κ.α).
Εδώ και τώρα αδιάβλητο σύστημα προσλήψεων μόνο με μετρήσιμα και αντικειμενικά κριτήρια.
Εδώ και τώρα να αποσυρθεί το συγκεκριμένο νομοσχέδιο των ημέτερων και της αναξιοκρατίας.
