Με βαθιά οδύνη και αληθινό πόνο ψυχής στεκόμαστε αυτή την ώρα ενώπιον του σεπτού σκηνώματος του μακαριστού Ποιμενάρχου μας κυρού Σεραφείμ.
Δεν είναι απλά μια δύσκολη στιγμή. Δεν είναι μόνο μια θλιβερή στιγμή. Είναι μια ώρα πένθους και μεγάλης λύπης για όλο τον λαό μας.
Είναι η ύστατη στιγμή μιας μεγαλειώδους πορείας. Είναι η κατάληξη μιας λαμπρής ιστορίας. Είναι μια στιγμή, που μας έρχεται από μακριά. Μας έρχεται από παλιά.
Μια στιγμή βγαλμένη μέσα από τα σπλάχνα της πίστης και της παράδοσής μας.
Βγαλμένη μέσα από το κλέος και την μεγαλοσύνη της ιστορίας μας, μέσα από τα γνησιότερα ιδεώδη και την ταυτότητα της εθνικής και ιστορικής μας μνήμης.
Μία κορυφαία στιγμή βγαλμένη ακριβώς, από εκεί όπου γεννήθηκε πνευματικά, γαλουχήθηκε, ανατράφηκε και ανδρώθηκε ο μεγάλος αυτός εκκλησιαστικός άνδρας, την απώλεια του οποίου θρηνούμε σήμερα, ο μακαριστός Πατέρας και Ποιμενάρχης μας κυρός Σεραφείμ.
Εμφορούμενος από αρχές και αξίες αυθεντικές, τις οποίες υπηρέτησε με πίστη και ακρίβεια σε όλη την διάρκεια της επίγειας ζωής του, ξεκινά σήμερα το ταξίδι του προς την αιωνιότητα, έχοντας επιτελέσει στο ακέραιο το αρχιερατικό του καθήκον και έχοντας καταστεί, με την πλούσια αρχιερατική διακονία του, ένα φωτεινό ορόσημο και ένα λαμπρό σημείο αναφοράς στην ιστορία του τόπου μας και στη συνείδηση του λαού μας.
Η ιστορική σημασία και η μεγάλη σπουδαιότητα της παρούσας στιγμής, δεν είναι απλά ένα σχήμα λόγου.
Αυτή η στιγμή είναι μία ιστορική πραγματικότητα.
Είναι ένα κορυφαίο ιστορικό γεγονός. Κι αυτό, γιατί ο μακαριστός Ποιμενάρχης μας, κυρός Σεραφείμ, με την ποιμαντορία του στην παλαίφατη Ιερά Μητρόπολή μας Σταγών και Μετεώρων, δεν καταγράφηκε απλά στην ιστορία, αλλά έγραψε ο ίδιος την σύγχρονη ιστορία της.
Ανασυνέθεσε και επανεκκίνησε τον ιστορικό της βίο, προσφέροντάς της ένα πλούσιο και αξιοζήλευτο παρόν και κληροδοτώντας μας την ανεκτίμητη παρακαταθήκη ενός ευοίωνου μέλλοντος , που εγγυάται η επίσημη αναβίβασή της, από προσωποπαγή σε μόνιμη.
Η μονιμοποίηση της Ιεράς Μητρόπολής μας , πραγματοποιήθηκε χάρη στην κοπιώδη, πολυετή, επίπονη και επίμονη προσπάθεια του μακαριστού Ποιμενάρχη μας, αλλά και με τη δική σας συγκατάθεση, Μακαριότατε, καθώς και της Σεπτής Ιεραρχίας .
Και γι’ αυτό σας εκφράζουμε και αυτήν την ιερή στιγμή, τις πιο θερμές μας ευχαριστίες .
Για τον μακαριστό Σεραφείμ η μονιμοποίηση της Μητρόπολής μας υπήρξε έργο ζωής.
Υπήρξε όραμα και όνειρο και πόθος δυνατός και επιθυμία διακαής.
Υπήρξε αίτημα δίκαιο και ιστορικά επιβεβλημένο.
Γι’ αυτό και αγωνίστηκε μέχρι και την τελευταία στιγμή για την ικανοποίησή του. Υπήρξε, όμως, κυρίως μία απόλυτα ανιδιοτελής και θυσιαστική προσφορά αυταπάρνησης, καθώς ο ίδιος δεν θα αποκόμιζε κάποιο προσωπικό όφελος, αλλά αγωνιζόταν για το καλό της Μητρόπολης, για το καλό του τόπου και του λαού μας, που με τόση φροντίδα και αγάπη διεποίμανε.
Για μας προσωπικά, αποτελεί την ευτυχέστερη συγκυρία και την μεγαλύτερη ευλογία από τον Θεό, το γεγονός, ότι συνδέσαμε την παρουσία μας στην Δημοτική Αρχή, αυτής της πόλης, με το σπουδαίο γεγονός της μονιμοποίησης της Μητρόπολής μας.
Ένα γεγονός , που συνέπεσε και με το Χρυσούν Ιωβηλαίο του μακαριστού Ποιμενάρχη μας, την συμπλήρωση των πενήντα ετών της ιερατικής του διαδρομής.
Ο Δήμος μας , είχε προχωρήσει μάλιστα στην εκπόνηση ειδικού αφιερωματικού Τόμου για το γεγονός αυτό, τον οποίο μάλιστα ήταν προγραμματισμένο να παρουσιάσει πολύ σύντομα, σε ειδική τελετή προς τιμή του Μητροπολίτη μας. Μεσολάβησε, δυστυχώς, το τραγικό γεγονός της απώλειάς του. Πρόθεσή μας, όμως, είναι, η εκδήλωση αυτή, να πραγματοποιηθεί, ως ελάχιστος φόρος τιμής προς τον εκλιπόντα Ποιμενάρχη μας και ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης για την ανεκτίμητη προσφορά του προς την Εκκλησία μας, προς την Πατρίδα μας και προς τον λαό της πόλης και της επαρχίας Καλαμπάκας.
Ο λαός μας γνώρισε στο πρόσωπό του τον αληθινό Πατέρα, τον ακοίμητο φύλακα, τον στιβαρό κυβερνήτη, τον έμπειρο, συνετό και διακριτικό καθοδηγητή του.
Γνώρισε τον ακούραστο και ανιδιοτελή εργάτη με το τεράστιο και πολύπλευρο κοινωνικό έργο.
Γνώρισε τον εμπνευσμένο και δημιουργικό ανακαινιστή και νέο κτήτορα των ναών και των μοναστηριών μας.
Γνώρισε τον ακούραστο και ακαταπόνητο αγωνιστή, τον αγέρωχο και απτόητο μαχητή υπέρ των δικαίων και των θεσμίων της Εκκλησίας μας, της ελληνορθόδοξης παράδοσής μας, των αρχών, των αξιών και των ιδανικών του Γένους μας, υπέρ της πατρίδας μας, που αγάπησε με ιδιαίτερη ζέση και θεωρούσε πάντοτε ιδιαίτερη τιμή το γεγονός, ότι την υπηρέτησε ως Έφεδρος Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού.
Είχαμε την μεγάλη ευλογία να τον γνωρίσουμε από κοντά και να έχουμε μαζί του, όπως και όλοι οι προκάτοχοί μας, μία άριστη, αγαστή και άκρως εποικοδομητική συνεργασία.
Διαπιστώσαμε, έτσι, και προσωπικά, και διδαχθήκαμε από τα ανεκτίμητα χαρίσματα και τις μεγάλες αρετές του, την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, την άμεμπτη ηθική του, την ανιδιοτέλεια και την αφιλοχρηματία του.
Την θυσία , την αυταπάρνησή του και την αταλάντευτη πιστότητά του στον Θεό και την Εκκλησία.
Τον πηγαίο και θερμό πατριωτισμό του.
Την δωρικότητα της μορφής και της προσωπικότητάς του.
Τα σπαρτιατικά χαρακτηριστικά του λιτού, απέριττου και αυστηρού προσωπικού του βίου.
Ήταν ένα πραγματικός υψιπέτης, αγωνιστής των μεγάλων πνευματικών αναβάσεων και πορθητής των υψηλών πνευματικών κορυφών.
Γεννημένος και ανδρειωμένος στις κορυφές της θεσσαλικής γη.
Συνέδεσε την ποιμαντορική διακονία του με τις αγιασμένες κορυφές των ιερών μετεωρίτικων βράχων και ταξιδεύει τώρα προς την ψηλότερη κορυφή, προς την Ουράνια Βασιλεία του Θεού, που τόσο αγάπησε και στον Οποίον αφιέρωσε την ζωή του και διακόνησε την Εκκλησία Του με το ύψιστο λειτούργημα, ως Αρχιερέας Του.
Αυτές τις πνευματικές κορυφές, μάς αφήνει, ως ιερή παρακαταθήκη και πνευματική κληρονομιά.
Σ’ αυτές τις κορυφές μάς καλεί να ανέβουμε , έχοντας ως υπόδειγμα το φωτεινό παράδειγμά του.
Αυτές οι κορυφές, τα αγιασμένα βράχια μας, τα ψηλά βουνά της αγιότητας, της πίστης μας, της παράδοσής μας, της ιστορικής μας μνήμης, είναι η μεγάλη μας απαντοχή, η αστείρευτη ελπίδα μας.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να κλείσω αυτόν τον σύντομο επικήδειο χαιρετισμό, με τους στίχους του μεγάλου μας ποιητή (Οδυσσέα Ελύτη) ελαφρώς παραφρασμένους, ειδικά για την περίσταση:
Τα θεμέλιά μου στα βουνά
και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους
και πάνω τους η μνήμη καίει ,
άκαυτη βάτος!
Μνήμη του λαού μου,
σε λένε Βυζαντινούς Σταγούς
και σε λένε Άγια Μετέωρα.
Μνήμη του λαού μου,
σε λένε ΣΕΡΑΦΕΙΜ!
Εσύ μόνη, απ’ τη φτέρνα τον άντρα γνωρίζεις.
Εσύ μόνη , απ’ την κόψη της πέτρας μιλάς .
Εσύ την όψη των αγίων οξύνεις
και εσύ στου νερού των αιώνων την άκρη σύρεις ,
πασχαλιάν αναστάσιμη!
Καλή Ανάσταση, Μακαριστέ Ποιμενάρχη μας.
Καλή Ανάσταση και καλή αντάμωση, σεβαστέ και αγαπητέ μας Πατέρα.
Δέξου την πηγαία αγάπη, την βαθιά ευγνωμοσύνη και το πιο μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ του λαού σου.
Αιωνία σου η μνήμη!
