Το σχολείο μας διοργάνωσε και πραγματοποίησε διήμερη περιβαλλοντική επίσκεψη στην οποία συμμετείχαν οι μαθητές της Α΄ γυμνασίου. Το πρωί της επίμαχης ημέρας όλοι οι συμμετέχοντες μαθητές συγκεντρωθήκαμε στο προαύλιο του σχολείου. Αναχωρήσαμε φορτωμένοι με τις αποσκευές μας και τον έντονο ζήλο μας για γνώση και μάθηση.
Γνωρίζαμε πως το ταξίδι ήταν πολύωρο και η διαδρομή μεγάλη, ίσως και πρωτόγνωρη για τους περισσότερους μαθητές. Γι’ αυτό το λόγο, οι καθηγητές μας είχαν αναθέσει σε ορισμένα παιδιά την εύρεση και ανάγνωση πληροφοριών που σχετίζονταν με τις περιοχές που θα επισκεπτόμασταν στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μας εκδρομής. Έτσι, συγκεντρώσαμε αρκετές πληροφορίες που θα μας βοηθούσαν στη μετέπειτα πορεία της εκδρομής.
Μετά την άφιξή μας στο ορεινό χωριό Νυμφαίο, περιηγηθήκαμε στην περιοχή. Ήταν πολύ γραφικό, με πέτρινα διώροφα οικήματα και υπέροχες μαρμάρινες προτομές. Πεζοπορούσαμε μέσα από στενά πλακόστρωτα δρομάκια. Ύστερα από μια μεγάλη διαδρομή φτάσαμε στο καταφύγιο της καφέ αρκούδας, που ανήκει στην περιβαλλοντική οργάνωση «ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ». Ο «ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ» είναι μία μη κυβερνητικού και κερδοσκοπικού χαρακτήρα οργάνωση και είναι υπεύθυνη για την προστασία της καφέ αρκούδας , η οποία είναι είδος προς εξαφάνιση.Ιδρύθηκε το 1992. Έπειτα περπατήσαμε σε ένα λασπώδες μονοπάτι και ακούσαμε με προσοχή τα λόγια του ξεναγού. Μας μίλησε για την καφέ αρκούδα και την πορεία της ιστορίας της. Μας εξήγησε πως αρχικά οι αρκούδες ήταν υπό την κατοχή αθίγγανων, οι οποίοι τις βασάνιζαν βάναυσα δένοντάς τες με μία αλυσίδα. Όμως μετά την ίδρυση του «ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ» η σπάνια καφέ αρκούδα προστατεύεται και περιθάλπτεται στους ειδικούς χώρους του καταφυγίου. Για καλή μας τύχη, συναντήσαμε τρείς καφέ αρκούδες οι οποίες είχαν μόλις ξυπνήσει από τη χειμερία νάρκη. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο χωρισμός των αρκούδων ανάλογα με τον χαρακτήρα τους και η στείρωση τους, επειδή θεωρούνται ανίκανες να «νουθετήσουν» τα παιδιά τους σωστά. Επιστέφοντας στο λεωφορείο η διευθύντρια του σχολείου μας μίλησε για τη «Νίκειο Σχολή» που λειτούργησε ως πρότυπο σχολείο και ανέδειξε μεριές από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες του Μακεδονικού Αγώνα.
Ύστερα μεταβήκαμε στο ΚΠΕ Μελίτης Φλώρινας όπου χωριστήκαμε σε ομάδες και κάναμε ταξίδι στη χώρα των λιμνών. Συζητήσαμε για διάφορα θέματα που αφορούν τις Πρέσπες όπως η χλωρίδα και η πανίδα τους. Ο υδάτινος όγκος των Πρεσπών ενώνει τρείς χώρες την Ελλάδα, την Αλβανία και την Π.Γ.Δ.Μ. Το δάσος της περιοχής είναι από τα πιο πλούσια της χώρας μας και καλύπτεται από βελανιδιές, πανύψηλες οξιές, σημύδες αλλά και από δένδρα μοναδικά στον ελληνικό χώρο, τα λεγόμενα ενδημικά φυτά. Στα νερά των Πρεσπών καθρεφτίζεται το γενικό κάλλος της ευρύτερης περιοχής, μιας περιοχής στην οποία έχουν βρει καταφύγιο μερικά από τα πιο σπάνια είδη πουλιών και ζώων. Η εντυπωσιακή βιοποικιλότητα του τόπου αυτού, σε συνάρτηση με την πλούσια χλωρίδα και πανίδα είχαν ως αποτέλεσμα να ανακηρυχθεί η περιοχή «Εθνικός Δρυμός». Ο υγρότοπος των Πρεσπών αποτελεί έναν από τους 11 ελληνικούς υγροτόπους διεθνούς σημασίας. Στις δασωμένες πλαγιές των γύρω βουνών και στους καλαμιώνες των νερών υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 1200 είδη φυτών, 15 είδη ψαριών, 11 είδη αμφιβίων, 40 είδη θηλαστικών και 260 είδη πτηνών. Σε αυτόν τον «επίγειο παράδεισο» φωλιάζουν και αναπαράγονται μερικά από τα σπανιότερα είδη του ζωικού βασιλείου. Μάθαμε για τους ερωδιούς, τους κορμοράνους, τις χήνες, τους σταυραετούς, τους σταχτοτσικνιάδες, τους ροδοπελεκάνους, τους αργυροπελεκάνους, αρκετά είδη βατράχων και 20 είδη ερπετών. Μετά από ένα μικρό διάλειμμα μας ανέθεσαν τη συγγραφή επιστολών προς τις τοπικές αρχές.
Την επόμενη ημέρα αναχωρήσαμε από το ξενοδοχείο νωρίς το πρωί και κατευθυνθήκαμε προς την Εταιρία Προστασίας Πρεσπών. Αφού αφιχθήκαμε στο κέντρο πληροφόρησης ενημερωθήκαμε και «απομηζύσαμε» βασικές πληροφορίες για τις Πρέσπες και την ορνιθοπανίδα τους. Ύστερα ανεβήκαμε το λόφο Κρίνα που αποτελεί το σημείο τομής των δύο λιμνών και παρατηρήσαμε τα πτηνά, Δουλέψαμε ομαδικά πάνω σε διάφορα φύλλα εργασίας που αφορούσαν την πανίδα. Το τοπίο ήταν τόσο γαλήνιο που έκανε τις κοπιαστικές μας δραστηριότητες να μοιάζουν τόσο εύκολες.
Διαβήκαμε την πλωτή πεζογέφυρα και φτάσαμε στο μικρό νησάκι του Αγίου Αχιλλείου. Ύστερα από μία μακροσκελή πεζοπορία, επισκεφθήκαμε την περίφημη βασιλική του Αγίου Αχιλλείου, η οποία κτίστηκε το 983 μ.Χ από τον Τσάρο των Βούλγαρων Σαμουήλ. Εκεί είχαμε μία σύντομη ενημέρωση.
Ιδιαίτερης φυσικής σημασίας ήταν η λίμνη της Καστοριάς την οποία επισκεφθήκαμε κατά τη στάση μας στην Καστοριά. Δυστυχώς η εκδρομή είχε φτάσει στο τέλος της.
Τα συναισθήματά μου ποικίλα και ανάμικτα. Πάντως το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η αίσθηση της ικανοποίησης, επειδή αποκομίσαμε πολλές γνώσεις και καινούριες εμπειρίες. Μέσα επίσης από τη συλλογική μας προσπάθεια αναδείξαμε το ομαδικό μας πνεύμα αποδεικνύοντας για πολλαπλή φορά ότι το σχολείο είναι και μπορεί να αποτελέσει κοιτίδα δημιουργίας και πολιτισμού.
Ευαγγελίνα Κόκκα
Τμήμα Α’1 3ου Γυμνασίου Τρικάλων
