Με τη βραβευμένη ταινία «Φιλιά εις τα παιδιά» του τρικαλινού σκηνοθέτη Βασίλη Λουλέ, σε προβολή για μαθητές και μαθήτριες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο Δήμος Τρικκαίων τιμά τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος. Η ημέρα έχει οριστεί να τιμάται στις 27 Ιανουαρίου και φέτος, την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2023, η πρωτοβουλία του Δήμου Τρικκαίων (Δ/νση Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού) αφορά στην προβολή της ταινίας στην αίθουσα «Δημήτρης Καβράκος» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Τρικκαίων «Αθανάσιος Τριγώνης».
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη και θα πραγματοποιηθούν 2 προβολές 9.00-10.30 και 11.00-12.30.
Οι εκπαιδευτικοί που ενδιαφέρονται σχετικά, μπορούν να επικοινωνούν με το Τμήμα Παιδείας για να δηλώνουν τον ακριβή αριθμό των μαθητών που θα προσέλθουν. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Αρμόδια η κ. Ευρ. Χρηστάκου: τηλ. 2431353508 και 2431353506 , mail vxristakou@trikalacity.gr
Φιλιά εις τα παιδιά
Πέντε μικρά Εβραιόπουλα στην Ελλάδα της Γερμανικής Κατοχής.
Η παιδική ηλικία ήταν ο Παράδεισός τους.
Ακόμα κι αν την έζησαν κρυμμένα στην αγκαλιά των «ξένων»,
ακόμα κι αν την έχασαν στη σκιά του Ολοκαυτώματος.
Διάρκεια ταινίας: 95 λεπτά (ειδική κόπια για τα σχολεία)
Το “Φιλιά εις τα παιδιά” δεν είναι μια ακόμα ταινία για το Ολοκαύτωμα, είναι μια ταινία για την παιδική ηλικία στη σκιά του Ολοκαυτώματος.
Πέντε μικρά Εβραιόπουλα στην Ελλάδα της Γερμανικής Κατοχής που σώθηκαν από το θάνατο χάρις σε οικογένειες γενναίων Χριστιανών, πέντε «κρυμμένα παιδιά» που έζησαν μέσα στην απόλυτη σιωπή, αφηγούνται τις ιστορίες τους. Ιστορίες τρόμου κι αγωνίας αλλά και στιγμές παιδικής ανεμελιάς μέσα στην αγκαλιά των «ξένων», που στάθηκαν στοργικές φωλιές, μακριά από τη φρίκη του Ολοκαυτώματος.
Πέντε παιδιά που μεγάλωσαν απότομα.
Η Ροζίνα, ο Σήφης, η Ευτυχία, η Σέλλυ και ο Μάριος πέρασαν τη ζωή τους κουβαλώντας πάντα μαζί τη μνήμη χιλιάδων παιδιών: εκείνων που δεν πρόλαβαν ποτέ να μεγαλώσουν.
Η ταινία παρακολουθεί αυτά τα πρόσωπα από την παιδική ηλικία μέχρι σήμερα, φέρνοντας στο φως πολύτιμα προσωπικά τους ντοκουμέντα —ένα παιδικό ημερολόγιο, μια σχολική έκθεση, φωτογραφίες και οικογενειακά φιλμάκια—, τεκμήρια μιας ολόκληρης εποχής.
Παράλληλα, σκιαγραφείται η ζωή των Εβραϊκών κοινοτήτων της Ελλάδας πριν τον Πόλεμο και αποκαλύπτονται σπάνιες εικόνες της κατεχόμενης Αθήνας και Θεσσαλονίκης, μέσα από κινηματογραφικά αρχεία, ερασιτεχνικές ταινίες Γερμανών στρατιωτών και παράνομες λήψεις Ελλήνων πατριωτών.
Η πορεία της ταινίας
Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Χανιά και στο Άουσβιτς της Πολωνίας.
Προβλήθηκε το 2013-2014 επί εβδομάδες σε κινηματογράφους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, σε ειδικές προβολές σε άλλες πόλεις, σε πολλά σχολεία και Πανεπιστήμια, και έγινε αφορμή να γραφτούν πολλά κείμενα και κριτικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Τιμήθηκε με 8 βραβεία σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ.
Προβλήθηκε σε 32 σπουδαία Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και του ΚΑΝΑΔΑ.
Η ταινία συνεχίζει τη διεθνή της πορεία στις ΗΠΑ, Ευρώπη, Αυστραλία.
Στις 27 Ιανουαρίου 2014 προβλήθηκε στο Παρίσι σε εκδήλωση της UNESCO
με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος.
8 Βραβεία σε Ελληνικά και Διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου
Greek Film Festival Chicago, USA, 2012
-ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ
“Αγών”-Διεθνής Συνάντηση Αρχαιολογικής Ταινίας 2012, Αθήνα
-ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής
-ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους 2011
-ΒΡΑΒΕΙΟ της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής για το
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
-ΒΡΑΒΕΙΟ της Κριτικής Επιτροπής των παιδιών για το
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας 2011
-Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
-ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ
-ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
το TRAILER της ταινίας
Μαρτυρίες-Αφήγηση
Ροζίνα Ασσέρ-Πάρδο
Σήφης Βεντούρας
Ευτυχία Νάχμαν-Ναχμία
Σέλλυ Κούνιο-Κοέν
Μάριος Σούσης
Σκηνοθεσία–Σενάριο
Βασίλης Λουλές
Έρευνα
Βασίλης Λουλές
Ρέα Αποστολίδη
με τη συνεργασία
του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος
Μουσική
Νίκος Κυπουργός
Παραγωγή
MASSIVE PRODUCTIONS
ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΟΥΛΕΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
ΕΡΤ
ΚΡΙΤΙΚΕΣ:
[…] Το ντοκιμαντέρ του Λουλέ μέσα από τις συγκινητικές ιστορίες των πέντε διασωθέντων παιδιών επαναφέρει και κάποιες αξίες που πρέπει να ξαναβρούμε, όπως αυτές της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας, που πρόσφεραν κάποιοι άνθρωποι στους Εβραίους, και μερικοί το πλήρωσαν με τη ζωή τους. Βασίλης Βασιλικός – Συγγραφέας
Ο Βασίλης Λουλές ετοίμασε ένα αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ – ντοκουμέντο σπαραγμού – που δεν μπορώ να το περιγράψω άλλο. Γιατί με διαλύει. Με κάνει να ντρέπομαι που βλέπω. Γράφω. Γιώργος Χρονάς – Συγγραφέας
Ο σκηνοθέτης δεν ήθελε άλλη μια δραματική ταινία για το Ολοκαύτωμα, θέλησε να επικεντρωθεί στον υπόκωφο τρόμο και στον αποκλεισμό που τα παιδιά βίωναν μέσα σε συνθήκες έσχατης ανωμαλίας. Δεν εκβιάζεται το συναίσθημα, ενώ οι αφηγητές μιλούν ήρεμα, με απέριττη αμεσότητα. Καταφαίνεται η γενναιότητα των ανθρώπων, των (όχι μόνο κατ’ όνομα) χριστιανών που ρίσκαραν τη ζωή τους βοηθώντας αυτά τα παιδιά. Χαγκεν Φλάϊσερ – Καθηγητής Ιστορίας
Πρόκειται για ένα σπαρακτικό, καίριο ντοκιμαντέρ, μια εντυπωσιακή προσθήκη στην φιλμογραφία των ιστορικών ταινιών για το Ολοκαύτωμα. Το φιλμ είναι πανέμορφα σκηνοθετημένο, με κάμερα ευαίσθητη στις λεπτές αποχρώσεις των αφηγήσεων και των κινήσεων των πέντε επιζώντων. James DeMetro – Διευθυντής του New York Greek Film Festival
Η ταινία του Βασίλη Λουλέ Φιλιά εις τα παιδιά αποτελεί ένα εξαιρετικό υπόδειγμα ενός ιστορικού ντοκιμαντέρ που συνδυάζει την ενδελεχή έρευνα, τη σκηνοθετική δεξιότητα στη σύνθεσή του υλικού και την αγάπη και τον σεβασμό του δημιουργού για τους ήρωες του. Εύα Στεφανή – Σκηνοθέτρια, Πανεπιστημιακός
Ακράδαντα πιστεύω ότι η ταινία του Λουλέ θα έπρεπε να είναι υπόδειγμα σε σχολές κινηματογράφου για την ισορροπία αυτή μεταξύ νου και συναισθήματος. Η ταινία έχει από πίσω της πολλή σκέψη, μεγάλη οργάνωση και φροντίδα και συνομιλεί ηθελημένα ή αθέλητα με διάφορες θεωρίες πρώτης γραμμής της εποχής μας. Ελένη Χοντολίδου – Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο ΑΠΘ
Ο Λουλές έχει τον πλήρη έλεγχο των εκφραστικών του μέσων. Με τις γωνίες λήψης, τα κάδρα, το μοντάζ και τη χρήση της μουσικής φράσης που συχνά μένει μετέωρη και υπαινίσσεται, ορίζει τη δοσολογία του συναισθήματος, αποκρούει τους κινδύνους του μελοδραματισμού, με λιτά μέσα ανασύρει και φέρνει στην επιφάνεια, ανεπηρέαστος από υπερβολές και προκαταλήψεις την ουσία της κινηματογραφικής αφήγησης. Λευτέρης Ξανθόπουλος – Σκηνοθέτης, Συγγραφέας
Ποταμός δίωρης παιδικής ευαισθησίας, σύνθεση προσωπικών μαρτυριών και ιστορικής μνήμης, εξαντλητική έρευνα σε αρχεία και οπτικοακουστικό υλικό. Σκηνοθετική ευαισθησία και ωριμότητα συνθέτουν το πάζλ προσώπων, μνήμης, αισθημάτων και εικόνων, παιδιών που σωθήκαν από την αδιανόητη σκληρότητα και απανθρωπιά. Προσωπική και ομαδική μνήμη, ατομικό και ιστορικό γεγονός συνυπάρχουν διαλεκτικά σε μια αρμονική σχέση. […] Ένας ύμνος αγάπης και αδελφοσύνης των παιδιών και των ανθρώπων, κοινωνικής αλληλεγγύης και βοήθειας, σε μια εποχή με ζοφερή και τραγική καθημερινότητα αλλά με κυρίαρχη την αίσθηση της προσμονής και της ελπίδας… […] Μια ταινία για το πώς γράφεται η Ιστορία και για το πώς πρέπει να διδάσκεται η ιστορία. Στέφανος Νταλάσης, Καλλιτεχνικός Δ/ντής– Σκηνοθέτης, Δρ. ΑΠΘ
Από το γραφείο Τύπου
