Από την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στα Τρίκαλα, όπου συμμετείχε, η Βάσω Μπακάση , υποψήφια αντιπεριφερειάρχης Τρικάλων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» επισήμανε:
«Κανείς δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για ανακούφιση, που δήθεν θα προέλθει από την ανάκαμψη και την έξοδο από τα μνημόνια και την κρίση.
Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ,όλοι εμείς που αντιπαλεύουμε το σύστημα και τους εκφραστές του σε «κεντρικό» και «τοπικό» επίπεδο, που είμαστε στην πρώτη γραμμή, έχουμε χρέος να συνεχίσουμε να δίνουμε τον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα που επιβάλλουν.
Είναι ανάγκη οι μαζικοί απεργιακοί και άλλοι αγώνες μας, να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν για να ορθώσει ο εργαζόμενος λαός το μπόι του, μπροστά στις νέες εξελίξεις.
Ποτέ δεν είπαμε ότι ο δρόμος της ανασύνταξης του κινήματος είναι δρόμος εύκολος, που τον περπατά κανείς ανεμπόδιστα.
Δεν υπάρχει καμιά δύναμη πέρα και πάνω από το ίδιο το κίνημα, το βασανισμένο λαό να σηκώσει το βάρος του αγώνα και να δώσει τέλος σε αυτό το μπαράζ νέων μέτρων της σημερινής κυβέρνησης.
Δεν υπάρχει καμιά άλλη επιλογή, που θα επιβάλλει μια άλλη διαχείριση, λιγότερο καταστροφική που μπορεί να επιλέξει ο εργαζόμενος για να σώσει τον ίδιο και την οικογένειά του.
Δεν είναι καιρός για αναμονές, για αναλύσεις γύρω από το ποιο κομμάτι του πολυνομοσχεδίου της κυβέρνησης είναι λιγότερο κακό ή περιέχει μέσα ψεύτικες ελπίδες για να πάρει η εργατική οικογένεια ανάσα.
Βρισκόμαστε μπροστά σε εξελίξεις αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού. Νέα κόμματα από το πουθενά, ίδια πολιτικά πρόσωπα μπαίνουν από τη μια πόρτα ως δοκιμασμένοι και βγαίνουν από την άλλη ως αδοκίμαστοι, διαφοροποιήσεις και διαγραφές, φυτεύουν ελιές ανοίγουν ποτάμια ρυάκια, λίμνες.
Έχουν δυσκολίες , έχουν ζόρια , ψάχνουν τρόπο να μας φέρουν βόλτα .Στο χέρι μας είναι να μην πάρουν ανάσα.
Κριτήριο ψήφου πρέπει να γίνει η ζωή και η πείρα κάθε εργαζόμενου και ανέργου, κάθε φτωχής λαϊκής οικογένειας που υποφέρει κάθε νέας και νέου που βλέπει τα όνειρά του να τσαλαπατιούνται.
Με κριτήριο τη στάση των κομμάτων απέναντι στην πολιτική που γυρνά τον εργαζόμενο, τον αυτοαπασχολούμενο και τον αγρότη στο μεσαίωνα , που είναι η μία και αδιαίρετη πολιτική της ΕΕ να τιμωρήσουμε τα κόμματα που βασανίζουν τη ζωή μας. Να τιμωρήσουμε τα κόμματα και τους συνδυασμούς τους που εμπορεύονται την ελπίδα μας, όλους τους χαμαιλέοντες της πολικής που προσπαθούν να θολώσουν το κριτήριο της ψήφου να μας μπερδέψουν για άλλη μια φορά.»
